HR, 02-04-2013, nr. 11/00040

2 april 2013

Strafkamer

nr. S 11/00040

KM/EC

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 27 december 2010, nummer 22/003254-10, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1985.

1. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal D.J.C. Aben heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

De raadsman heeft daarop schriftelijk gereageerd.

2. Bewezenverklaring en bewijsvoering

2.1. Het Hof heeft - met aanvulling van gronden - het vonnis van de Rechtbank bevestigd. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

"[Medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] op 29 januari 2010 te Rotterdam, in een woning aan de [a-straat 1], tezamen en in vereniging, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening hebben weggenomen een grote hoeveelheid geld (ongeveer 1500 euro) en twee rollen muntgeld en een damesportemonnee en gouden sieraden toebehorende aan [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2], welke diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 3], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken welk geweld en welke bedreiging met geweld bestonden uit het

- tonen van en dreigen met een vuurwapen aan die [slachtoffer 1] en

- met kracht duwen van die [slachtoffer 1] en

- met tape vastbinden van de polsen en enkels van die [slachtoffer 1] en

- met tape afplakken van de mond en ogen van die [slachtoffer 1] en

- met kracht slaan of stompen tegen het hoofd van die [slachtoffer 1] en

- op dreigende toon tegen die [slachtoffer 1] zeggen "waar is het geld, waar is de kluis?" en "wat is de code", althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en

- op dreigende toon aan die [slachtoffer 2] toevoegen de woorden "dat hij op de bank moest liggen en niet bewegen anders werd hij doodgeschoten", althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en

- onder dwang die [slachtoffer 1] laten openen van de kluis,

bij het plegen van welk misdrijf verdachte op 29 januari 2010 te Rotterdam opzettelijk behulpzaam is geweest door

- met een auto te wachten op die [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2]."

2.2. Deze bewezenverklaring steunt op de volgende door de Rechtbank gebezigde bewijsmiddelen:

"1. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-26 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaren [verbalisant 1] en [verbalisant 2], voor zover inhoudende als relaas van eigen waarneming, verrichtingen en/of bevindingen van de verbalisanten:

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.45 uur, hebben wij, naar aanleiding van de melding van een overval op een woning aan de [a-straat 1] te Rotterdam, een onderzoek ingesteld. De bewoonster was hevig overstuur. Haar zoontje vertelde dat hij tijdens de overval zich op de eerste verdieping had verstopt en de politie had gebeld. Vervolgens werd hij ontdekt door de overvallers en moest hij plat op zijn buik op de bank gaan liggen en als hij zich zou bewegen, zou hij doodgeschoten worden.

2. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-1 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaar [verbalisant 3], voor zover inhoudende als de op die datum tegenover de verbalisant afgelegde verklaring van [slachtoffer 1] (aangeefster):

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.30 uur, was ik thuis met mijn zoontje [...] van tien jaar oud. Mijn man was aan het werk, hij heeft een eigen rijschool.

Ik bewoon een eengezinswoning aan de [a-straat 1] te Rotterdam.

Toen er aan de deur gebeld werd, liep ik naar de voordeur. Toen ik de deur opendeed, zag ik een onbekende Turkse man voor de deur staan, die een pistool in zijn hand hield en dit op mij richtte. De man duwde mij direct mijn woning in. Ik zag een tweede onbekende man.

Dit was een blanke man van ongeveer achttien jaar oud. Deze deed direct de deur achter mij dicht.

De Turkse man sleepte mij de woonkamer in. Ik hoorde iemand roepen: "Waar is het geld? Waar is de kluis?"

Ineens zag ik dat de Turkse man samen met de blanke man mijn ogen met grijs tape ging tapen. Al die tijd hield de Turkse man zijn hand op mijn mond, zodat ik niet kon gillen. Dit tapen gebeurde waarschijnlijk door de blanke man. Ook werd er tape op mijn mond geplakt.

Toen ik probeerde het tape weg te halen, werden mijn beide polsen ook met tape vastgebonden. Als laatste werden mijn enkels met tape aan elkaar gebonden.

Ik voelde dat ik een vuistslag tegen mijn hoofd kreeg.

Ik hoorde de Turkse man weer naar het geld en de kluis vragen. Ik zei tegen hem dat de kluis boven in de badkamer was.

De kluis is een kluis met een cijfercode. Ik hoorde de Turkse man roepen: "Wat is de code?"

Ik wist de code niet meer. Ik probeerde de cijfers van de code in te toetsen. Bij de derde keer ging de kluis open. Ik zag dat de Turkse man de gehele inhoud uit de kluis pakte. In de kluis zat een enveloppe met geld. Het zal rondom de vijftienhonderd euro zijn geweest. Verder zaten er gouden sieraden in de kluis en lagen er twee rollen munten in. Ik kan mij nu niet meer herinneren waar de Turkse man mijn geld en sieraden heeft gelaten. Vermoedelijk heeft hij die in een broek- of jaszak gestopt.

Ik zag op mijn bed mijn handtas liggen. Ik zag dat de Turkse man mijn bruine damesportemonnee uit die handtas pakte.

De Turkse man pakte een lichtgroene sporttas van mij. Ik zag dat hij deze tas leeghaalde en er iets in stopte. Hierna liepen de twee mannen met mijn sporttas de deur uit. Aan niemand werd het recht of de toestemming gegeven tot het plegen van het feit.

3. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-52 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 30 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaren [verbalisant 3], voor zover inhoudende als de op die datum tegenover de verbalisant afgelegde verklaring van [slachtoffer 2] (aangever):

Mijn vrouw heeft gisteren bij u aangifte gedaan nadat zij in onze woning was overvallen door twee mannen.

Door mijn zoontje is gezien dat de daders het dressoir in de woonkamer doorzochten. In dat dressoir lag een laptop. Op de salontafel lag een tweede laptop. Deze laptops werden door de daders meegenomen.

Het geld van de rijschool gaat iedere dag in de kluis.

4. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-45 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaren [verbalisant 4] en [verbalisant 5], voor zover inhoudende als relaas van eigen waarneming, verrichtingen en/of bevindingen van de verbalisanten:

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.37 uur, hebben wij, verbalisanten, een onderzoek ingesteld. Wij hoorden via de portofoon dat de meldkamer een melding uitgaf die luidde: "Wij worden gebeld door een jongetje van ongeveer tien jaar, vanaf de locatie [a-straat 1] te Rotterdam, wij hoorden dat zijn moeder gekneveld is. We hoorden een man op de achtergrond roepen, waar is de kluis, waar is de kluis."

Hierop hebben wij ons laten koppelen aan de melding. Op de hoek Parallelweg met de Brede Hilledijk te Rotterdam zijn wij uitgestapt. Wij zagen twee mannen uit de richting van de [a-straat 1] komen lopen.

Wij zagen dat deze personen het volgende signalement hadden:

Verdachte 1: Een Noord-Afrikaanse man, ongeveer vijfendertig jaar.

Later bleek deze verdachte te zijn genaamd [medeverdachte 1].

Verdachte 2: Een man, ongeveer twintig jaar. Hij droeg een groene pet met daarover heen een zwarte capuchon en droeg donkere kleding.

Later bleek deze verdachte te zijn [medeverdachte 2].

Toen [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] ons in het zicht hadden, draaide [medeverdachte 2] zijn hoofd opvallend van ons af. Wij zagen dat [medeverdachte 2] een geelgroene tas in zijn handen had waaruit een laptop stak. Wij zagen dat [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] hun pas versnelden.

Ik, verbalisant [verbalisant 4], vorderde van beide verdachten inzage in een geldig legitimatiebewijs. Wij, verbalisanten, zagen dat [medeverdachte 2] de tas die hij droeg op de grond neerzette en hard wegrende. Deze tas met de laptop hebben wij in beslag genomen.

Op datzelfde moment zagen wij dat [medeverdachte 1] de Hillestraat in de richting van een geparkeerde Volvo 440 inrende. Wij hoorden dat de motor van de Volvo draaide. Wij zagen dat [medeverdachte 1] rechtstreeks naar de Volvo rende. Wij zagen dat de Volvo wegreed. Wij zagen dat [medeverdachte 1] tijdens het wegrijden bij de Volvo het rechterachterportier open deed en trachtte in te stappen. Hierbij zagen wij dat [medeverdachte 1] ten val kwam. Ik, verbalisant [verbalisant 4], zag dat [medeverdachte 1] een vuurwapen liet vallen.

5. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-7 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaren [verbalisant 6] en [verbalisant 7], voor zover inhoudende als relaas van eigen waarneming, verrichtingen en/of bevindingen van de verbalisanten:

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.37 uur, hoorden wij, verbalisanten, dat er een mogelijke overval gaande was op het adres [a-straat 1] te Rotterdam. Wij namen positie in. Wij zagen dat op de rijbaan een bordeauxrode Volvo reed. Wij zagen dat de verdachte probeerde aan de bijrijderzijde van de Volvo in te stappen. Wij zagen dat de Volvo vaart meerderde en wegreed de Brede Hilledijk op.

Wij hebben de verdachte op 29 januari 2010 te 12.46 uur aangehouden. Ik, verbalisant [verbalisant 6], hoorde dat de verdachte verklaarde: "Ik heet [medeverdachte 1] (de rechtbank leest de achternaam, gelet op het overig gerelateerde, als [medeverdachte 1])."

Ik, verbalisant [verbalisant 7], trof in de binnenzak van de jas van de verdachte een damesportemonnee aan in de kleur bruin. Wij, verbalisanten, hoorden dat de verdachte verklaarde: "Die is niet van mij." Wij, verbalisanten, hebben deze damesportemonnee in beslag genomen.

Ik, verbalisant [verbalisant 7], trof tijdens de fouillering verder een GSM telefoon van het merk Nokia en twee buisjes met muntgeld aan. Wij, verbalisanten, hebben deze goederen in beslag genomen.

6. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-20 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaren [verbalisant 8] en [verbalisant 9], voor zover inhoudende als relaas van eigen waarneming, verrichtingen en/of bevindingen van de verbalisanten:

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.37 uur, hoorden wij, verbalisanten, dat er een gijzeling gaande was aan de [a-straat 1] te Rotterdam. Hierna hoorden wij dat er een achtervolging gaande was in de richting van de Brede Hilledijk te Rotterdam. Op de kruising Brede Hilledijk en de Hillelaan zagen wij een rode Volvo met hoge snelheid vanuit de Brede Hilledijk komen. Wij zagen dat de Volvo door een herkenbaar dienstmotorvoertuig werd achtervolgd.

Ik, verbalisant [verbalisant 8], gaf de bestuurder van de rode Volvo een stopteken. Ik had op dat moment oogcontact met de bestuurder. Wij, verbalisanten, zagen dat de bestuurder van de rode Volvo niet reageerde op het stopteken.

Met betrekking tot de bestuurder van de rode Volvo kunnen wij het volgende signalement geven: Blanke man, twintig/vijfentwintig jaar.

7. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-9 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaar [verbalisant 10], voor zover inhoudende als relaas van eigen waarneming, verrichtingen en/of bevindingen van de verbalisant:

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.37 uur, hoorde ik, verbalisant, dat er waarschijnlijk een gijzeling zou plaatsvinden in een woning aan de [a-straat 1] te Rotterdam. Ik hoorde over de portofoon dat er een rode personenauto van het merk Volvo hard wegreed en er vandoor ging.

Ik zag dat de rode Volvo vanaf de Brede Hilledijk de Hillelaan opreed en met hoge snelheid in mijn richting kwam gereden. Ik heb mijn dienstwapen ter hand genomen en gezien mijn positie en de snelheid van het voertuig daadwerkelijk gericht.

Op het moment dat de rode Volvo mij passeerde, heb ik een schot gelost. Ik richtte hierbij op de banden van het voertuig. Ik zag dat er een bestuurder en een passagier in het voertuig zaten.

8. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-22 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaren [verbalisant 11], [verbalisant 12], [verbalisant 13] en [verbalisant 14], voor zover inhoudende als relaas van eigen waarneming, verrichtingen en/of bevindingen van de verbalisanten:

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.37 uur, gingen wij in opdracht van de meldkamer naar de [a-straat 1] te Rotterdam.

Wij, verbalisanten [verbalisant 12] en [verbalisant 14], zagen een rode Volvo 440, met het kenteken [AA-00-AA], vanuit de richting Brede Hilledijk rijden richting de Hillelaan.

Wij, verbalisanten, zagen dat de bestuurder van de rode Volvo de Egelantierstraat in reed. Wij zagen dat de bestuurder zijn voertuig tot stilstand bracht en dat er twee personen uit de Volvo renden. De bestuurder rende vanaf de Egelantierstraat linksaf de Asterstraat in, de bijrijder rende vanaf de Egelantierstraat rechtsaf de Asterstraat in.

Wij, verbalisanten [verbalisant 13] en [verbalisant 14] zijn achter de bijrijder van de Volvo aan gerend. Deze bleek later te zijn genaamd: [medeverdachte 3].

Wij hielden [medeverdachte 3] aan.

De bestuurder werd niet meer aangetroffen.

9. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010033374-1 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 29 januari 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaar [verbalisant 15], voor zover inhoudende als de op die datum te 16.57 uur tegenover de verbalisant afgelegde verklaring van [betrokkene 1] (aangeefster):

Ik ben eigenaar van een rode Volvo 440, voorzien van het kenteken [AA-00-AA].

Op 28 januari 2010 parkeerde ik mijn auto op de parkeerplaats Schiehaven te Rotterdam. Op 29 januari 2010 kwam ik terug bij de plaats waar ik mijn auto had achtergelaten. Ik zag dat mijn auto was weggenomen.

10. Een ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-80 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 3 maart 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaren [verbalisant 16] en [verbalisant 17], voor zover inhoudende als de op die datum tegenover de verbalisanten afgelegde verklaring van [betrokkene 1] (verdachte):

Ik heb aangifte gedaan van diefstal, maar ik had de auto uitgeleend aan iemand anders. [Verdachte] heeft mijn auto geleend die dag en kwam later terug en zei dat mijn auto weg was. Hij zei dat ik aangifte van diefstal moest doen.

[Verdachte] zei dat hij met iemand anders in de auto aan het wachten was. Hij zag twee jongens aan komen rennen met de politie achter hen aan. Hierna is hij gaan rijden en is er een achtervolging geweest waarbij ook geschoten is. Hij zei dat hij de auto in een doodlopende straat had achtergelaten.

11. Een ander geschrift, te weten een niet voor kopie conform origineel getekend afschrift van het ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-99 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 12 april 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaar [verbalisant 16], voor zover inhoudende als relaas van bevindingen van de verbalisant:

Op 31 maart 2010 is een mobiele telefoon van verdachte [medeverdachte 1] uitgelezen. Uit onderzoek bleek als contact in deze telefoon een nummer te staan onder de naam [verdachte 001]. Dit nummer betreft 06-[001]. Dit nummer blijkt op naam te staan van [betrokkene 2].

Op 12 februari 2010 is door [betrokkene 2] aangifte gedaan van oplichting, waarbij [verdachte] als verdachte wordt genoemd. De aangever verklaart dat op zijn naam twee telefoonabonnementen zijn afgesloten en dat deze abonnementen door verdachte [verdachte] in gebruik zijn genomen.

Voorts bleek uit de gegevens van de mobiele telefoon, dat met het voornoemde nummer 06-[001] op meerdere dagen meerdere keren ingebeld is op de mobiele telefoon van verdachte [medeverdachte 1]. Daarbij bleek tevens dat met het nummer 06-[001] op de ochtend van de overval meerdere malen is ingebeld op de voornoemde telefoon.

12. Een ander geschrift, te weten een niet voor kopie conform origineel getekend afschrift van het ambtsedig proces-verbaal van de politie Rotterdam-Rijnmond, nummer 2010032973-100 (als bijlage gevoegd bij het proces-verbaal, nummer 2010032973, onderzoek [A]) opgemaakt en op 27 april 2010 ondertekend door de opsporingsambtenaar [verbalisant 16], voor zover inhoudende als relaas van bevindingen van de verbalisant:

Op 15 april 2010 heb ik, verbalisant, de door de officier van justitie gevorderde gegevens ontvangen van de provider Vodafone, van de mobiele telefoonnummers 06-[001] en 06-[002], over de periode van 29 december 2009 tot en met 23 februari 2010.

Tussen het nummer 06-[001], in gebruik bij verdachte [verdachte], en het nummer 06-[002], in gebruik bij verdachte [medeverdachte 1], is zevenenzestig keer contact geweest in de genoemde periode, waaronder in de ochtend van 29 januari 2010 tien keer."

2.3. De Rechtbank heeft ten aanzien van het bewezenverklaarde voorts nog het volgende overwogen:

"Namens de verdachte is vrijspraak van het ten laste gelegde bepleit, nu - zakelijk weergegeven - uit de onderliggende dossierstukken niet blijkt dat de verdachte kennis heeft gehad van het voornemen om een woning te overvallen, noch dat hij betrokken is geweest bij het maken van afspraken of het treffen van voorbereidingen daartoe.

Uit het onderzoek ter terechtzitting en de onderliggende dossierstukken blijkt het volgende.

Op 29 januari 2010, omstreeks 12.37 uur, gingen verbalisanten van politie Rotterdam-Rijnmond, naar de woning aan de [a-straat 1] te Rotterdam, alwaar een overval gaande was, waarbij - naar later bleek - gedreigd was met een vuurwapen en waarbij onder meer een geelgroene sporttas, een bruingekleurde damesportemonnee, twee rollen muntgeld alsmede twee laptops waren weggenomen. Ter plaatse gekomen, zagen zij uit de richting van de [a-straat 1] twee mannen - naar later bleek de aangehouden medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] - rennen. [Medeverdachte 2] had op dat moment een geelgroene tas in zijn handen, waaruit een laptop stak. [Medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] werden door de verbalisanten staande gehouden. [Medeverdachte 2] zette de tas die hij bij zich droeg op de grond neer en rende, evenals [medeverdachte 1], hard weg.

Op de vlucht voor de politie rende [medeverdachte 1] rechtstreeks naar een met draaiende motor geparkeerd staande, roodgekleurde personenauto van het merk Volvo, type 440. De ramen van deze Volvo waren beslagen. Terwijl de verbalisanten luid riepen dat [medeverdachte 1] moest blijven staan en [medeverdachte 1] de Volvo op ongeveer vijf meter was genaderd, reed de Volvo weg. [Medeverdachte 1] was inmiddels bij de al rijdende Volvo aangekomen, opende het rechterportier en trachtte in te stappen. [Medeverdachte 1] kwam hierbij ten val en liet een vuurwapen vallen. Na de aanhouding van [medeverdachte 1] werden in zijn fouillering onder meer een bruingekleurde damesportemonnee en twee buisjes muntgeld aangetroffen. De Volvo reed weg, de Brede Hilledijk op.

Door verbalisanten die eveneens ter plaatse waren gegaan, werd gezien dat een rode Volvo 440, met het kenteken [AA-00-AA], vanaf de Brede Hilledijk de Hillelaan opreed. De Volvo werd op dat moment achtervolgd door een herkenbare politieauto.

Tijdens de achtervolging werd aan de bestuurder van de Volvo door de politie een stopteken gegeven. De bestuurder negeerde dit stopteken. De verbalisant zag dat de bestuurder een blanke man was van twintig tot vijfentwintig jaar oud.

Op enig moment werd door een verbalisant een schot gelost, gericht op de banden van de vluchtende Volvo. Op het moment dat de Volvo hem passeerde, zag de verbalisant dat er een bestuurder en een passagier in de auto zaten.

De Volvo kwam uiteindelijk in de Egelantierstaat - een voor het autoverkeer doodlopende straat - tot stilstand, waarop de deuren open zwaaiden, de bestuurder en een bijrijder uitstapten, die vervolgens in verschillende richtingen wegrenden. De bijrijder - naar later bleek de medeverdachte [medeverdachte 3] - werd door verbalisanten achtervolgd en aangehouden. De bestuurder kon niet meer achterhaald worden.

Op 29 januari 2010, om 16.57 uur, deed [betrokkene 1] - naar later bleek een/de vriendin van de verdachte - aangifte van diefstal van haar auto, een rode Volvo 440, voorzien van het kenteken [AA-00-AA]. Zij zou de auto hebben achtergelaten op een parkeerterrein aan de Schiehaven te Rotterdam.

Op 3 maart 2010 verklaarde [betrokkene 1] tijdens een nader verhoor echter dat haar aangifte van diefstal niet klopte. Zij had de Volvo op 29 januari 2010, omstreeks 09.00 uur, uitgeleend aan de verdachte. De verdachte was later die dag, tussen 12.00 en 14.00 uur, zonder auto teruggekomen. Hij had tegen haar gezegd dat de auto weg was en dat deze, na een achtervolging door de politie, waarbij zelfs geschoten was, in een doodlopende straat was achtergebleven. De verdachte had tegen [betrokkene 1] gezegd dat zij aangifte moest doen van diefstal van de Volvo.

Uit de verklaring van [betrokkene 1], zoals hiervoor weergeven, blijkt van zulke specifieke en gedetailleerde elementen, die wijzen op daderinformatie die de verdachte haar verstrekte.

Op 31 maart 2010 is door de politie een bij de medeverdachte [medeverdachte 1] in beslag genomen mobiele telefoon uitgelezen. Als contact onder de naam [verdachte 001] stond het telefoonnummer 06-[001], een nummer dat op naam van [betrokkene 2] bleek te staan.

Op 12 februari 2010 is door [betrokkene 2] aangifte gedaan van oplichting, waarbij [verdachte] als verdachte werd genoemd. [Betrokkene 2] verklaarde dat op zijn naam twee telefoonabonnementen waren afgesloten en dat deze abonnementen door [verdachte] in gebruik waren genomen. Uit gegevens van de mobiele telefoon met het nummer 06-[001] bleek dat met dit nummer op meerdere dagen, meerdere malen was ingebeld op de mobiele telefoon van [medeverdachte 1]. Op de ochtend van de onderhavige overval was dit tien keer het geval.

De verdachte heeft verklaard onschuldig te zijn en heeft zich voor het overige beroepen op zijn zwijgrecht. Echter, de belastende feiten en omstandigheden zoals hiervoor uiteengezet en in hun onderlinge samenhang bezien, vragen bij een ontkenning van het ten laste gelegde door de verdachte om uitleg van een en ander. De verdachte heeft deze niet willen geven. Wettig en overtuigend is dan ook bewezen dat de verdachte opzettelijk behulpzaam is geweest bij het plegen van de overval in de woning aan de [a-straat 1] te Rotterdam, door, terwijl die overval gaande was, in de nabijheid van de woning in een auto, waarvan hij de bestuurder was, op zijn medeverdachten te wachten."

2.4. Het Hof heeft voorts nog het volgende overwogen:

"De behandeling van de zaak in hoger beroep heeft het hof niet gebracht tot andere beschouwingen en beslissingen dan die van de eerste rechter, met dien verstande dat het hof in het vonnis waarvan beroep de hierna te vermelden aanvullingen aanbrengt.

Het hof vult de bewezenverklaring op bladzijde 2 van het vonnis aan:

regel 20 "- met tape afplakken van de mond en ogen van die [slachtoffer 1] en" nu het, gelet op de door de rechtbank opgenomen bewijsmiddelen een kennelijke misslag in de bewezenverklaring betreft.

Het hof vult het vonnis aan met de volgende bewijsmiddelen:

11. een geschrift, zijnde het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep betreffende de verdachte d.d. 13 december 2010, voor zover inhoudende:

als verklaring van de getuige [medeverdachte 2]:

U houdt mij voor dat ik zo juist in mijn eigen strafzaak heb verklaard dat ik ben meegereden met [verdachte] en [medeverdachte 3] en dat in de auto al gepraat is over de diefstal. Op uw vraag of ik daarbij als getuige blijf, beroep ik mij op mijn zwijgrecht.

(...)

Het vonnis waarvan beroep dient derhalve onder aanvulling van de bewezenverklaring en de bewijsmiddelen als hiervoor weergegeven te worden bevestigd."

3. Beoordeling van het middel

3.1. Het middel klaagt onder meer dat het Hof ten onrechte de verklaring van een getuige inhoudende dat hij zich beroept op zijn zwijgrecht/verschoningsrecht, redengevend heeft geacht voor de bewezenverklaring.

3.2. Het Hof heeft de door de Rechtbank gebezigde bewijsmiddelen aangevuld met onder meer de verklaring van de getuige [medeverdachte 2], inhoudende dat hij zich beroept op zijn (de Hoge Raad leest:) verschoningsrecht. Weliswaar heeft het Hof ten onrechte dat op zichzelf voor de bewezenverklaring niet redengevende onderdeel van de verklaring van de getuige onder de bewijsmiddelen opgenomen, maar zulks staat hier - gelet op de bewijsvoering als geheel - aan een behoorlijke motivering van de bewezenverklaring niet in de weg.

3.3. Het middel faalt in zoverre.

3.4. Het middel kan ook voor het overige niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81, eerste lid, RO, geen nadere motivering nu het middel in zoverre niet noopt tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Ambtshalve beoordeling van de bestreden uitspraak

De Hoge Raad doet uitspraak nadat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep. Dat brengt mee dat de redelijke termijn als bedoeld in art. 6, eerste lid, EVRM is overschreden. Dit moet leiden tot vermindering van de aan de verdachte opgelegde gevangenisstraf van twee jaren.

5. Slotsom

Nu het middel niet tot cassatie kan leiden, terwijl de Hoge Raad geen andere dan de hiervoor onder 4 genoemde grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, brengt hetgeen hiervoor is overwogen mee dat als volgt moet worden beslist.

6. Beslissing

De Hoge Raad:

vernietigt de bestreden uitspraak, maar uitsluitend wat betreft de duur van de opgelegde gevangenisstraf;

vermindert deze in die zin dat deze een jaar en elf maanden beloopt;

verwerpt het beroep voor het overige.

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren B.C. Savornin Lohman en N. Jörg, in bijzijn van de waarnemend griffier E. Schnetz, en uitgesproken op 2 april 2013.