Bijlage III Verwijdering, hergebruik en gebruik als brandstof

a)

elke verbrandings- of meeverbrandingsstraat van installaties is uitgerust met ten minste één hulpbrander. Deze brander wordt automatisch ingeschakeld wanneer de temperatuur van de verbrandingsgassen na de laatste toevoer van verbrandingslucht tot onder 850 °C of 1 100 °C zakt, naargelang het geval. Hij wordt ook tijdens de inwerkingstelling en de stillegging van de installatie gebruikt teneinde ervoor te zorgen dat de temperatuur van 850 °C of 1 100 °C, naargelang het geval, gedurende bedoelde werkzaamheden steeds wordt gehandhaafd zolang zich onverbrand materiaal in de verbrandings- of meeverbrandingskamer bevindt;

b)

wanneer dierlijke bijproducten of afgeleide producten in continubedrijf in de verbrandings- of meeverbrandingskamer worden binnengebracht, is de installatie voorzien van een automatisch systeem dat voorkomt dat dierlijke bijproducten of afgeleide producten bij de inwerkingstelling worden binnengebracht nog voor de temperatuur 850 °C of 1 100 °C, naargelang het geval, is bereikt en wanneer de temperatuur niet gehandhaafd blijft.

c)

De exploitant moet de verbrandingsinstallatie zo exploiteren dat een verbrandingsniveau wordt bereikt waarbij de totale hoeveelheid organische koolstof in de slakken en de bodemas minder bedraagt dan 3 %, of hun gloeiverlies minder bedraagt dan 5 %, van het droge gewicht van het materiaal. Zo nodig wordt het materiaal met passende technieken voorbehandeld.

1

a)

dierlijke bijproducten en afgeleide producten voor gebruik als brandstof worden zo snel mogelijk voor dat doeleinde gebruikt of tot dat moment veilig opgeslagen;

b)

de stookinstallaties zijn uitgerust met adequate voorzieningen om te verzekeren dat de reiniging en ontsmetting van gebruikte recipiënten en voertuigen plaatsvinden in een daarvoor aangewezen ruimte op het bedrijfsterrein waaruit afvalwater kan worden verzameld en verwijderd overeenkomstig de wetgeving van de Unie, om het risico van verontreiniging te voorkomen;

In afwijking van de in punt 1 genoemde eisen kunnen recipiënten en voertuigen die worden gebruikt voor het vervoeren van gesmolten vet worden gereinigd en ontsmet bij de installatie waar het laden heeft plaatsgevonden of op een andere overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1069/2009 erkende of geregistreerde installatie;

c)

de stookinstallaties staan op een verharde vloer met een goede waterafvoer;

d)

de stookinstallaties zijn voorzien van adequate voorzieningen ter bescherming tegen schadelijke dieren. Hiertoe wordt een gedocumenteerd bestrijdingsprogramma gebruikt;

e)

het personeel heeft toegang tot adequate voorzieningen voor persoonlijke hygiëne, zoals toiletten, kleedruimten en wasbakken, indien dat nodig is om verontreiniging van apparatuur voor de hantering van landbouwhuisdieren of voor de verwerking van hun voeder te voorkomen;

f)

voor alle delen van de stookinstallatie worden reinigings- en ontsmettingsprocedures procedures vastgelegd en gedocumenteerd. Voor de reiniging moeten geschikt materiaal en geschikte schoonmaakmiddelen worden verstrekt;

g)

de controle op de hygiëne omvat regelmatige inspectie van de omgeving en de apparatuur. De inspectieschema's en resultaten moeten worden gedocumenteerd en moeten ten minste twee jaar worden bewaard;

h)

als gesmolten vet als brandstof wordt gebruikt in stationaire interne verbrandingsmotoren binnen erkende of geregistreerde voedings- of voederverwerkingsinstallaties, moet de verwerking van voeding of voeder op hetzelfde terrein strikt gescheiden gebeuren.

2

3

4

a)

moet de stookapparatuur volledig fysiek worden gescheiden van de dieren en hun voeder en strooisel;

b)

moet de apparatuur uitsluitend voor werkzaamheden in de verbrandingsinstallatie en niet elders op het bedrijf worden gebruikt tenzij de apparatuur eerst wordt gereinigd en ontsmet;

c)

moet het personeel dat in de installatie werkt andere bovenkleding en schoenen aantrekken en hygiënische maatregelen treffen alvorens met vee in deze of een ander bedrijf of met veevoeder of strooisel in aanraking te komen.

5

6

1

2

3

4

5

1

2

1

2

1. Grondstoffen

a)

tenzij gebruik wordt gemaakt van visolie die, of gesmolten vet dat geproduceerd is overeenkomstig respectievelijk sectie VIII of sectie XII van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004, wordt de vetfractie afkomstig van dierlijke bijproducten eerst verwerkt:

i)

in het geval van een vetfractie van categorie 1- en 2-materiaal, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 zoals beschreven in hoofdstuk III van bijlage IV.

Als dit vet voor onmiddellijke directe verbranding uit het verwerkingsbedrijf wordt vervoerd via een gesloten transportsysteem dat door de bevoegde autoriteit is goedgekeurd, en niet overgeslagen kan worden, hoeft het niet permanent gemerkt te worden met glyceroltriheptanoaat (GTH) zoals beschreven in punt 1. van hoofdstuk V van bijlage VIII;

ii)

in het geval van een vetfractie van categorie 3-materiaal, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of methode 7 zoals beschreven in hoofdstuk III van bijlage IV;

iii)

in het geval van materiaal dat is afgeleid van vis, verwerkingsmethoden 1 tot en met 7 zoals beschreven in hoofdstuk III van bijlage IV;

b)

de vetfractie wordt van het eiwit gescheiden; in het geval van vet van herkauwers dat bestemd is voor verstoking in een ander bedrijf worden de onoplosbare verontreinigingen verwijderd tot een maximumgehalte van 0,15 gewichtsprocent overblijft.

2. Methodologie

a)

de in punt 1, onder a) en onder b), vermelde vetfracties moeten worden verbrand:

i)

volgens de in afdeling 2, punt 1, van hoofdstuk IV vermelde voorwaarden, of

ii)

gebruikmakend van procesparameters met een equivalent resultaat als de voorwaarden onder i), die zijn erkend door de bevoegde autoriteit;

b)

de verbranding van materiaal van dierlijke oorsprong anders dan dierlijk vet mag niet worden toegestaan;

c)

dierlijk vet afgeleid uit categorie 1 of categorie 2 dat bestemd is voor gebruik als brandstof in bedrijven die zijn erkend of geregistreerd overeenkomstig de Verordeningen (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 en (EG) nr. 183/2005, of in openbare plaatsen, moet zijn verwerkt volgens verwerkingsmethode 1 zoals vastgesteld in hoofdstuk III van bijlage IV;

d)

de verbranding van dierlijk vet moet geschieden overeenkomstig de wetgeving van de Unie ter bescherming van het milieu, met name overeenkomstig de in die wetgeving vastgestelde normen en eisen en de eisen inzake de beste beschikbare technieken voor de controle en de bewaking van emissies

3. Bedrijfsvoorwaarden

1. Type installatie

2. Grondstoffen en toepassingsgebied

3. Specifieke eisen voor kippenmest voor gebruik als brandstof voor stookinstallaties

a)

de mest wordt veilig opgeslagen in een afgesloten opslagruimte om verdere hantering tot een minimum te beperken en kruisbesmetting met andere ruimten op een bedrijf waar voedselproducerende dieren worden gehouden, te voorkomen;

b)

de stookinstallatie op het bedrijf moet zijn uitgerust met:

i)

een automatisch systeem voor brandstofbeheer om de brandstof direct in de verbrandingskamer te plaatsen zonder dat verdere hantering noodzakelijk is;

ii)

een hulpbrander die wordt gebruikt tijdens de inwerkingstelling en de stillegging van de installatie teneinde ervoor te zorgen dat aan de eisen voor temperatuur zoals vastgesteld in afdeling 2, punt 2. van hoofdstuk IV wordt voldaan gedurende bedoelde werkzaamheden en zolang zich onverbrand materiaal in de verbrandingskamer bevindt.

4. Emissiegrenswaarden en monitoringeisen

a)

de emissie van zwaveldioxide, stikstofoxiden (te weten de som van stikstofmonoxide en stikstofdioxide, uitgedrukt als stikstofdioxide) en stofdeeltjes komt niet boven de volgende grenswaarden, uitgedrukt in mg/Nm³ bij een temperatuur van 273,15 K, een druk van 101,3 kPa en een zuurstofgehalte van 11 procent, gecorrigeerd voor het gehalte aan waterdamp van de afvalgassen:

Verontreinigende stof	Emissiegrenswaarde in mg/Nm3
zwaveldioxide	50
stikstofoxiden (als NO2)	200
stofdeeltjes	10

b)

de exploitant van de stookinstallatie op het landbouwbedrijf voert ten minste jaarlijks metingen uit van zwaveloxide, stikstofoxiden en stofdeeltjes.

Als alternatief voor de in de eerste alinea vermelde metingen kunnen andere procedures, die door de bevoegde autoriteit zijn geverifieerd en erkend, worden gebruikt om de emissie van zwaveldioxide vast te stellen.

Monitoring wordt door of namens de exploitant uitgevoerd in overeenstemming met de CEN-normen. Indien er geen CEN-normen bestaan, worden ISO-normen, nationale normen of andere internationale normen toegepast die waarborgen dat gegevens van een gelijkwaardige wetenschappelijke kwaliteit worden verstrekt;

c)

alle resultaten worden op zodanige wijze geregistreerd, verwerkt en gepresenteerd dat de bevoegde autoriteit kan controleren of de emissiegrenswaarden in acht worden genomen;

d)

voor stookinstallaties op het landbouwbedrijf die secundaire emissiebeperkende apparatuur toepassen om aan de emissiegrenswaarden te voldoen, wordt de doeltreffende exploitatie van die apparatuur voortdurend gemonitord en worden de resultaten daarvan geregistreerd;

e)

ingeval van overschrijden van de in punt a) vermelde emissiegrenswaarden of indien een stookinstallatie op een landbouwbedrijf niet voldoet aan de in punt 1 van afdeling 2 van hoofdstuk IV gestelde eisen, stellen de exploitanten de bevoegde autoriteiten daarvan onverwijld in kennis en nemen zij de nodige maatregelen om te garanderen dat binnen de kortst mogelijke tijd de grenswaarden worden gerespecteerd. Indien er niet voor kan worden gezorgd dat alsnog aan de voorwaarden wordt voldaan, schort de bevoegde autoriteit de exploitatie van de installatie op en trekt zij de erkenning in.

5. Wijzigingen van de exploitatie en uitvallen van apparatuur

a)

de exploitant stelt de bevoegde autoriteit ten minste een maand vóór de datum waarop de wijzigingen van kracht gaan in kennis van alle geplande wijzigingen aan de stookinstallatie op het landbouwbedrijf die invloed zouden kunnen hebben op de emissies;

b)

de exploitant neemt de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de perioden voor het opstarten en stilleggen van de middelgrote stookinstallaties en van eventuele storingen zo kort mogelijk worden gehouden. Ingeval van storing of het uitvallen van secundaire emissiebeperkende apparatuur stelt de exploitant de bevoegde autoriteit onverwijld in kennis.

1. Type installatie

2. Grondstoffen

3. Methode

4. Afwijking en overgangsperiode

a)

in afwijking van afdeling B, punt 3, onder b), punt ii), stookinstallaties die op 2 augustus 2017 in bedrijf zijn een bijkomende periode van maximaal zes jaar toekennen om aan hoofdstuk IV, afdeling 2, punt 2, eerste alinea, van bijlage III bij deze verordening te voldoen;

b)

in afwijking van afdeling B, punt 4, emissies van stofdeeltjes van maximaal 50 mg/m³ toestaan, op voorwaarde dat het totaal nominaal thermisch ingangsvermogen van de stookinstallatie maximaal 5 MW bedraagt;

c)

in afwijking van afdeling B, punt 3, onder b), punt i), de manuele invoering van paardenmest als brandstof in de verbrandingskamer toestaan, op voorwaarde dat het totaal nominaal thermisch ingangsvermogen maximaal 0,5 MW bedraagt.

1

2

3

a)

vleesbeendermeel wordt veilig opgeslagen in een afgesloten opslagruimte in de stookinstallatie waartoe dieren geen toegang hebben, en mag niet naar een andere bestemming worden gebracht, tenzij de bevoegde autoriteit hiertoe toestemming geeft in geval van storingen of abnormale bedrijfsomstandigheden;

b)

de stookinstallatie moet zijn uitgerust met:

i)

een automatisch of doorlopend systeem voor brandstofbeheer om de brandstof direct in de verbrandingskamer te plaatsen zonder dat verdere hantering noodzakelijk is,

ii)

een hulpbrander die moet worden gebruikt tijdens de inwerkingstelling en de stillegging van de installatie teneinde ervoor te zorgen dat gedurende bedoelde werkzaamheden en zolang zich onverbrand materiaal in de verbrandingskamer bevindt, wordt voldaan aan de eisen voor temperatuur zoals vastgesteld in hoofdstuk IV, afdeling 2, punt 2.

4

5