5.7 Waarom worden alleen aspirant-adoptiefouders gescreend?

Dit proefschrift gaat hoofdzakelijk, maar niet alleen over wensouders. Immers, naast deze wensouders bestaat ook nog de zeer grote groep gewone ouders. Dit zijn de heteroseksuele paren die op een natuurlijke of bijna natuurlijke (KI) wijze in het ‘genot’ van een kind kunnen geraken. Maar zijn met name alle natuurlijk verwekte kinderen ook echt gewenst? Ondanks de huidige mogelijkheden tot anticonceptie bestaan er nog gedwongen huwelijken, de zogenaamde ‘moetjes’. En wat te zeggen over de kinderen uit overspelsituaties? Het zoveelste kind van dezelfde, intussen niet meer gewenste, sekse? Of de nakomertjes? Ook wel als vergissingen betiteld. Al deze ouders ondergaan geen enkele screening en geen enkele begeleiding, want dit zou leiden tot een inbreuk op de privésfeer. Hoewel natuurlijk niet uitvoerbaar, zouden zo’n screening en voorbereiding op het ouderschap ook best voor de ‘normale’ stichters van een gezin mogen gelden. Misschien zouden dan niet alleen de 800 adoptiekinderen, maar ook een deel van de 175.000 tot 180.000 kinderen die per jaar geboren worden, een grotere kans hebben op een gelukkig leven. Misschien zou het aantal van meer dan 35.000 kinderen die de last van een echtscheiding ieder jaar weer te dragen hebben, daardoor kunnen worden beperkt. Overigens, screening en opvoeding van potentiële ouders geeft geen garantie, maar wel een grotere kans op succes. Dat is immers de ratio achter het gehele ‘beschermbouwwerk’ dat rond de adoptie is opgebouwd. De term ‘onuitvoerbaar’ werd gebruikt, omdat het ingrijpen van de overheid hier direct conflicten met de Grondwet en internationale verdragen oplevert. Het voortplantingsproces is op zich bijna regelvrij, afgezien van enkele verboden die achteraf een strafbaarstelling opleveren. De bevruchting en de daaruit volgende zwangerschap en geboorte zijn voorwaardenvrij. In deze gevallen wordt aan de overheid niets gevraagd, omdat er niets behoeft te worden gevraagd.

Bij de adoptie wordt kunstmatig een oorspronkelijke situatie veranderd in een nieuwe. Deze verandering moet worden geregeld. Doordat ze moeten verzoeken, kan de overheid voorwaarden stellen. Zoals hierboven al werd geschreven, behoeven andere paren niets te verzoeken en mag de overheid geen voorwaarden stellen zonder inbreuk te maken op grondrechten.