10.6 Recht op afstammingsinformatie voor alle andere kinderen

Na de bespreking van de twee gemakkelijke groepen kinderen, relatief klein in aantal, komt nu de grootste groep kinderen aan de beurt, die ook recht hebben op afstammingsinformatie. Deze groep is ongeveer 175.000 kinderen groot. Al deze kinderen hebben ex art. 7 IVRK dezelfde rechten. Maar maken zij ook gebruik van dit recht? Overigens is deze groep kinderen niet homogeen. Grof ingedeeld valt de groep uiteen in kinderen die geboren zijn binnen de geïnstitutionaliseerde samenlevingsvormen, het huwelijk en het geregistreerd partnerschap, en de overige kinderen uit ongestructureerd samenwonen of bewust eenouderschap. Van de eerste groep lijkt voor de kinderen staande het huwelijk of geregistreerd partnerschap geboren (58% in 2011 volgens het CBS) geen vuiltje aan de lucht.1 Voor de afstamming kan men terugvallen op de geboorteakte. Hierin staan de juridische ouders vermeld. Immers, van rechtswege zijn op grond van de art. 1:198 en 199 BW de ouders bekend. Na het gebruiken van DNA-tests bleek in 2007 meer dan 30% van de kinderen genetisch te verschillen van hun juridische vader. De getallen van Nederland betroffen kinderen geboren staande het huwelijk. Bij een onbewezen aanname dat dit aantal zeker niet lager zal liggen bij de geregistreerde partnerschappen, betekent dit dat een groot aantal kinderen onjuiste informatie heeft over de echte vader. Hier wordt bedoeld de genetisch verwante vader die door middel van de geslachtsdaad dit kind heeft verwekt, kortom: de genetische ‘geslachtsdader’. Ter adstructie mogen de CBS-cijfers dienen: volgens gegevens van CBS Statline over 2012 blijken er 1.686.840 gehuwde paren met één of meer kinderen te zijn, daarnaast 361.168 ongehuwde paren met één of meer kinderen en 510.894 éénouderhuishoudens.2