116 Conclusie opschortende voorwaarde

Doet verweerder ingeval van een vordering tot nakoming van een overeenkomst een beroep op het bestaan van een opschortende voorwaarde en betwist eiser zulks, dan zal de (schuld)eiser moeten stellen en zo nodig bewijzen dat sprake is van een onvoorwaardelijke verbintenis. Het beroep op het bestaan van een opschortende voorwaarde is te kwalificeren als een grondslagverweer. Volgens de Hoge Raad daarentegen is het verweer te kwalificeren is als een bevrijdend verweer. Staat het bestaan van de opschortende voorwaarde vast, dan zal de schuldeiser het vervuld zijn van de opschortende voorwaarde moeten stellen en bewijzen; een beroep van verweerder op het niet-vervuld zijn van een opschortende voorwaarde is eveneens een grondslagverweer. Bij beide verweren betwist verweerder het element van opeisbaarheid.