4.4.2.2 Ernstige bezwaren

Voor toepassing van voorlopige hechtenis dienen ernstige bezwaren tegen de verdachte te bestaan, die moeten blijken uit concrete feiten en omstandigheden (art. 67, derde lid Sv).1 Ernstige bezwaren veronderstellen een hogere graad van verdenking dan artikel 27, eerste lid Sv: een redelijk vermoeden van schuld volstaat niet.2 Het moet volgens de wetgever gaan om “sterke verdenkingen, gegrond op feiten of omstandigheden (dus niet op intuïtie)”.3 Prima facie moet “aannemelijk” zijn dat de verdachte zich aan een in artikel 67, eerste lid Sv genoemd misdrijf schuldig heeft gemaakt.4 De wetgever achtte het onnodig en bovendien ondoenlijk om dit vereiste nader te concretiseren in de wet.5 Corstens stelt dat sprake moet zijn van een “stevige verdenking”, waarvoor bijvoorbeeld enkel een anonieme tip ontoereikend moet worden geacht.6 Tegelijkertijd hoeft nog geen sprake te zijn van wettig en overtuigend bewijs in de zin van artikel 338 en 339 Sv. Wel wordt in de literatuur al lange tijd aangenomen dat de voor ernstige bezwaren vereiste graad van verdenking toeneemt naarmate de voorlopige hechtenis langer voortduurt, het onderzoek vordert en de zittingsdatum dichterbij komt.7