12.1 De verkrachting leidend tot een onvrijwillige zwangerschap

Hoewel in de delictsomschrijvingen van de art. 242 en 243 Sr slechts over ‘hij’ wordt geschreven, is het algemeen geaccepteerd dat hier moet worden gelezen ‘de persoon’. Ook de vrouw kan zich schuldig maken aan verkrachting. Een tweede zeer belangrijk onderdeel van de omschrijving is dat de handeling van de ene persoon tegen de uitdrukkelijke wil van de andere persoon moet plaatsvinden. Deze laatste persoon wil niet, maar wordt gedwongen of kan niet willen, omdat hij niet bij machte is zijn wil te uiten. Kan er al een discussie ontstaan over de vrijwilligheid dan wel onvrijwilligheid van het slachtoffer bij de betrekkelijke handeling, pas echt ontstaat er een probleem als geduid moet worden wat onder het seksueel binnendringen van het lichaam moet worden verstaan. De Hoge Raad heeft onlangs geoordeeld dat een afgedwongen tongzoen niet langer tot het seksueel binnendringen moet worden gerekend.1

Echter, hoe wordt gedacht over een niet gewenst vaginaal of rectaal toucher? Of over het toedienen van een rectaal klysma? Of om iets heel banaals te noemen, het rectaal temperaturen? Al deze handelingen kunnen onder narcose ook zonder toestemming van de patiënt worden uitgevoerd. Niet in de handeling zelf, maar in de intentie achter de handeling ligt de strafbaarheid besloten. Voor de beoordeling van de intentie van de eerder genoemde handelingen is het antwoord belangrijk op de volgende vraag: was deze handeling medisch noodzakelijk? Kortom: in de delictsomschrijving van de verkrachting zitten twee onduidelijke elementen:

Bovenstaande bespiegelingen betreffen slechts gedeeltelijk dit hoofdstuk van de verkrachter. Alleen het punt van de onvrijwilligheid kan soms bij de aangifte van de verkrachting aanleiding tot discussies geven. Dit hoofdstuk beperkt zich tot die verkrachtingen die afstammingsrechtelijke gevolgen hebben: de geboorte van een door de verkrachte vrouw niet gewild kind. De schrijver begrijpt de morele verontwaardiging van iedereen. Deze is zijns inziens gebaseerd op de krachtige afwijzing van deze infame daad van de verkrachter en het medelijden en medeleven met het vrouwelijk slachtoffer. En zoals helaas te vaak gebeurt, wordt dan te weinig of in het geheel niet aan het kind gedacht. En dit is natuurlijk geen incident. Voor alle duidelijkheid wordt hier nog even gerefereerd aan de probleemsituatie bij een Nederlandse draagmoederschapsprocedure, waarbij beide vrouwen het kind niet willen hebben, of aan een kind, geboren uit een in het buitenland gelegaliseerd draagmoederschap, dat beide landen niet willen hebben, of aan de oorspronkelijke ouders die ineens de adoptie herroepen, of aan de draagmoeder die besluit om het genetisch niet met haar verwante kind te behouden, of aan de lesbische moeder die besluit dat zij noch aan haar partner noch aan de bekende donor toestemming geeft tot erkenning.