12.7 Bestaande familierechtelijke band tussen de verkrachter en het kind

Indien tussen de verkrachter en de verkrachte vrouw al een familierechtelijke band bestaat, verhindert dit evenmin het juridische vaderschap van de verkrachter ten opzichte van het ontstane kind. In dit geval kan de verkrachter zowel de grootvader als de juridische vader van het kind zijn, zoals ook bij een altruïstisch draagmoederschap in het huidige recht de moeder die bereid is een zwangerschap voor haar dochter te ondergaan, zowel de grootmoeder als de juridische moeder van het kind is. Ook hier gaat het juridisch moederschap via een adoptieprocedure over op de dochter.

Gezien het bovenstaande is het rationeel te verdedigen dat ook de verkrachter, als verantwoordelijke voor de geboorte van zijn kind, juridisch vader wordt en dat dit juridisch vaderschap hem alleen plichten en geen rechten oplevert. Natuurlijk moet men begrip opbrengen voor de emotionele reactie die dit juridisch vaderschap van de verkrachter oproept, maar het kind heeft nu eenmaal recht op een juridische vader. De partner van de juridische moeder kan via een partneradoptie het juridisch vaderschap van de verkrachter op hem of haar (de partner) laten overgaan. Als in dit proefschrift verzet wordt aangetekend tegen een groot aantal ficties in het huidige afstammingsrecht, is het niet te verdedigen dat men zich overgeeft aan de fictie dat de verwekker of de biologische (genetische) vader niet ook de juridische vader mag zijn op grond van emotionele argumenten. Zijn juridisch vaderschap is dan ook een feit, geen fictie.