6.13 De moeder is altijd bekend

Een opvallend verschil met het juridisch vaderschap dringt zich meteen op. Het kind heeft altijd een bekende moeder: hetzij de vrouw die het kind gebaard heeft, hetzij de persoon (man of vrouw) die kan aantonen dat hij betere rechten heeft. Zie hierboven het slot van paragraaf 6.9 over de ontkenning van het moederschap. Het kind moet altijd een vader gehad hebben, zonder deze was hij nooit ontstaan, maar in een aantal gevallen is deze niet bekend. In het huidige recht geldt in dit laatste geval dat dit kind geen juridische vader heeft, de zoveelste fictie. En omdat nu eenmaal bij mensen de bevruchting niet door de wind komt, maar er een daad moet worden verricht, behoorde dus op het moment van de bevruchting ook de juridische vader bekend te zijn. Ook bij ‘one night stands’ of verkrachting is er lijfelijk contact met een levende herkenbare persoon geweest. Dit is in het voorgestelde systeem de juridische vader, verwekker en dus ook genetische vader, ook al weet de vrouw niet of wil zij niet meer weten wie deze persoon was of hoe hij heette. De beslissing om de vrucht te dragen en een kind geboren te laten worden zonder ‘bekende’ vader ligt bij de vrouw. Zij kan ook beslissen dat deze bevruchting niet haar bedoeling is geweest, bijvoorbeeld doordat zij tot de geslachtsdaad is gedwongen of onverantwoordelijk heeft gehandeld in de ‘one night stand’. In al deze gevallen kan zij een abortus provocatus lege artis overwegen. In bepaalde omstandigheden kan zij zelfs naar de ‘morning after’- pil grijpen, waarbij een medicamenteuze abortus wordt geprovoceerd. Men moet accepteren dat ook een slechts vluchtige geslachtsdaad van twee mensen kan leiden tot een bevruchting. Slechts één van deze twee personen wordt geconfronteerd met de gevolgen: de vrouw, die de vrucht negen maanden moet dragen en geboren moet laten worden. Hoe spijtig ook, dit is een biologisch gegeven waarin zeer waarschijnlijk (lees de fantasie over extracorporale graviditeiten) bij de mens nooit verandering zal komen.