HR, 10-07-2018, nr. 16/00407

‘hij op 12 mei 2015 te Overloon tezamen en in vereniging met een ander met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening uit een aan de [a-straat 1] gelegen bloemenboetiek heeft weggenomen (zakjes met) muntgeld toebehorende aan [A] , waarbij verdachte en zijn mededader zich de toegang tot de plaats van het misdrijf hebben verschaft door middel van braak, te weten door het forceren van een raam van die boetiek.’

6. Deze bewezenverklaring steunt op de volgende bewijsmiddelen (met weglating van vindplaatsen):

‘1.

Een ambtsedig proces-verbaal van aangifte voor zover dit - zakelijk weergegeven - inhoudt als verklaring van aangeefster [betrokkene 1] die gerechtigd was om namens [A] aangifte te doen:

“Ik doe aangifte van inbraak in mijn bloemenwinkel [A] aan de [a-straat 1] te Overloon.

Op zondag (het hof begrijpt) 10 mei 2015 omstreeks 20.00 uur ben ik voor de laatste keer in de winkel geweest. Alles heb ik toen afgesloten en alles was geheel intact.

Op dinsdag 12 mei 2015 omstreeks 05.00 uur stond er politie aan de deur. Zij vertelden mij dat er was ingebroken in de winkel. Ik ben toen direct naar de winkel gegaan. Ik zag dat aan de rechterzijde van de winkel, aan de [b-straat] , een raam van de winkel open gebroken was. Het kantoor, rechts achter in de winkel, was helemaal overhoop gehaald en doorzocht. Uit een la van het bureau zijn meerdere zakjes met muntgeld weggenomen. Een inzameldoosje voor de kankerstichting, voor Samenloop voor hoop, wat op de toonbank stond, is ook opengemaakt en leeggehaald. De daders zijn via de nooduitgang weggegaan. Ze komen dan op het afgesloten parkeerterrein achter de winkel uit.”

2.

Een ambtsedig proces-verbaal van verhoor getuige voor zover dit - zakelijk weergegeven - inhoudt als verklaring van [betrokkene 2] , wonende op de [b-straat 1] te Overloon:

“Op dinsdag 12 mei 2015, iets na 03.00 uur lagen mijn man en ik in bed te slapen. Vanuit het slaapkamerraam heb je zicht op de [b-straat] . Ik werd wakker gemaakt door mijn man. Hij vertelde mij dat er werd ingebroken bij [A] . Mijn man zei dat hij in de winkel een lamp zag schijnen en hij had ze naar binnen zien gaan via een raam (het hof begrijpt: aan) de zijkant van de winkel. Ik ben toen direct 112 gaan bellen. Mijn man bleef vanaf het slaapkamerraam kijken wat er gebeurde. Ik ging naar een raam aan de voorzijde van de woning kijken. Ik had de man van de meldkamer nog aan de telefoon. Ik zag toen af en toe een blauwige lichtflits in de winkel. Toen kwam de politie. Mijn man was dus wakker geworden van een geluid. Toen hij ging kijken zag hij twee personen bij het raam van [A] en uiteindelijk zag hij ze in de winkel en in de winkel zag ik ook licht schijnen, met name in het kantoor van de winkel.”

3.

Een ambtsedig proces-verbaal van bevindingen voor zover dit - zakelijk weergegeven - inhoudt als relaas van de waarnemingen en/of bevindingen van de verbalisant [verbalisant 1] :

“Op dinsdag 12 mei 2015, omstreeks 03.45 uur, was ik, verbalisant [verbalisant 1] , belast met de ondersteuning van de noodhulpsurveillance binnen de eenheid Oost- Brabant. Ik ben gecertificeerd en was dienstdoende als surveillancehondengeleider en had mijn diensthond Remko met mij in het dienstvoertuig. Op genoemde datum en tijdstip, hoorde ik dat portofonisch verzocht werd om met spoed te gaan naar de [a-straat] te Overloon, daar zou een melder getuige zijn van een inbraak heterdaad in een bloemenwinkel. Toen ik nog onderweg was naar Overloon hoorde ik dat een eenheid inmiddels ter plaatse was en aangaf dat er inderdaad braakschade was aan een raam van het pand en dat de collega ’s de komst van de hondengeleider af zouden wachten en het plaats delict zouden bevriezen.

Toen ik diezelfde dag omstreeks 04.10 uur ter plaatse kwam, wees collega [verbalisant 2] mij een verbroken raam van de winkel aan en ik hoorde dat hij tegen mij zei dat collega ’s rondom het pand stonden.

Hierop bekeek ik het opengebroken raam en zag dat op grove wijze met een breekijzer het hout was beschadigd en een slot was geforceerd. Ik opende voorzichtig het raam en betrad, samen met de diensthond, via het geopende raam de winkel. Hierop gaf ik mijn hond het commando zoeken. Ik zag aan het gedrag van de hond dat hij direct een geurspoor oppakte. Ik zag dat hij tekende bij de kassa, het kantoor en bij diverse openstaande lades van kasten in de winkel. Gezien het enthousiasme van de hond, kon het niet anders zijn dan dat het geurspoor zeer sterk was en dat de verdachten of nog in de winkel waren of deze pas onlangs hadden verlaten. Ik zag niemand meer in de winkel. Ik zag dat de hond vervolgens een geurspoor volgde richting de nooduitgang aan de achterzijde van het pand. Ik zag dat de diensthond tekende door tegen de deur aan te springen en rondjes te blijven draaien bij de deur. Hierop voelde ik aan de nooddeur en voelde dat deze ontgrendeld was. Ik zag dat ik met de diensthond op een soort binnenplaats kwam, die geheel was voorzien van grote hekwerken of gebouwen, waar men niet zomaar uit kon ontsnappen. Ik zag dat de hond wederom een geurspoor oppakte en verder de binnenplaats op liep om het pand heen. Ik zag dat het parkeerterrein afgesloten was middels een groot schuifhek en zag dat deze uitkwam op de [b-straat] te Overloon. Ik zag daar een collega staan.

Toen ik met de diensthond twee geparkeerde auto ’s naderde, hoorde ik een mannenstem roepen: “Meneer oké, oké, we zijn hier, houdt u alstublieft die hond vast. ” of woorden van gelijke strekking. Ik zag vervolgens vanuit de richting van het roepen, twee manspersonen bij de voorzijde van de geparkeerde Mercedes, in de struiken verstopt zitten. Ik zag dat beide mannen gehurkt op de grond zaten. Hierop riep ik: “Politie, jullie zijn aangehouden. ” Ik hoorde dat mijn diensthond in de tussentijd luid blafte. Deze mannen bleken later, op het bureau van politie te zijn:

[medeverdachte] , geboren op [geboortedatum] 1985 te [geboorteplaats]

en

[verdachte] , geboren op [geboortedatum] 1990 te [geboorteplaats]

Nadat beide mannen onder controle waren, liep ik met mijn diensthond naar de plek waar de beide mannen verstopt hadden gezeten. Ik zag niet nog meer verdachten, maar zag wel diverse goederen liggen op de plek waar die mannen hadden gezeten. Ik zag twee paar werkhandschoenen op de grond liggen, een kleine zaklamp, een plastic tas met muntgeld en een breekijzer. Ik zag dat deze goederen niet vochtig waren, terwijl de omgeving wel wat vochtig was door het ochtenddauw.”

4.

De waarnemingen van het hof inhoudende:

Het hof neemt op de foto ’s die zich op pagina 's 71 tot en met 76 in het dossier bevinden waar dat de binnenplaats waartoe de nooddeur toegang geeft, aan de straatzijde van de [a-straat] wordt afgesloten door een zeer hoog hek (pagina 73). De achterzijde en de rechter kant (gezien met de rug naar de achterzijde van de winkel) van de binnenplaats wordt afgesloten door een hoog gebouw en hoge (haag)begroeiing (pagina’s 73, 74 en 75). De binnenplaats wordt aan de straatkant van de [b-straat] afgesloten door een middelhoog schuifhek (pagina 76) waar men overheen zou kunnen klimmen.’

7. Het hof heeft het volgende overwogen omtrent het bewijs (met inbegrip van een voetnoot):

‘De verdediging heeft bepleit dat verdachte dient te worden vrijgesproken van het ten laste gelegde. Hiertoe heeft de raadsman - kort en zakelijk weergegeven - aangevoerd dat het bewijs dat verdachte de inbraak heeft gepleegd dan wel medepleger hiervan is geweest, ontbreekt, temeer nu niet vastgesteld kan worden dat verdachte één van de twee personen is geweest die de man van [betrokkene 2] de winkel heeft zien binnengaan. Bovendien ontbreekt er volgens de raadsman het bewijs voor medeplegen.

Het hof overweegt dienaangaande als volgt.

Gelet op de waarnemingen van het hof, mede bezien in combinatie met de beelden van Google maps van de omgeving van de plaats delict [voetnoot hof: Zie hiervoor de openbare bron www.google.nl/maps], is voor het hof komen vast te staan dat het pand waarin [A] was gevestigd, zich bevindt op de hoek van de [a-straat] en de [b-straat] en dat de binnenplaats achter de winkel [A] wordt omsloten door een hoog hekwerk bij de uitgang aan de [a-straat] , door bebouwing en (haag)begroeiing en tenslotte door een middelhoog schuifhek bij de uitgang aan de [b-straat] . Blijkens Google maps bevindt de woning van de getuige [betrokkene 2] en haar echtgenoot zich recht tegenover bedoeld schuifhek.

Het hof leidt uit de verklaring van [betrokkene 2] af dat het echtpaar vanaf het moment dat de echtgenote van [betrokkene 2] een lichtschijnsel in de winkel had waargenomen tot in ieder geval het moment dat de politie arriveerde, constant zicht heeft gehouden op de winkel en tevens op het schuifhek, over welk hek de binnenplaats verlaten kon worden. Nadat de politie ter plaatse kwam, bevroren zij de plaats delict en stonden er verbalisanten rondom het pand, evenals bij het eerder genoemde schuifhek.

Bij gebrek aan vermelding hiervan door [betrokkene 2] en de politie, houdt het hof het ervoor dat er geen andere personen de winkel zijn ingegaan of daar uit zijn gekomen en evenmin dat andere personen de binnenplaats zijn opgekomen of daarvan af zijn gekomen. Blijkens het proces-verbaal van bevindingen zijn er in de winkel noch op de binnenplaats andere personen dan verdachte en zijn medeverdachte aangetroffen.

Voorts is voor het hof komen vast te staan dat de diensthond in de winkel een vers geurspoor oppikte dat leidde naar de nooduitgang. Deze nooduitgang was ontgrendeld. Het hof gaat er derhalve vanuit dat de inbrekers het pand via de nooddeur hebben verlaten. De betreffende nooddeur geeft toegang tot voornoemde binnenplaats. Op deze binnenplaats worden verdachte en zijn medeverdachte aangetroffen, verscholen in de struiken achter een auto. Voorts trof de verbalisant op de plek waar verdachte en zijn medeverdachte zich verscholen hielden twee paar werkhandschoenen, een zaklamp, een breekijzer en een zak kleingeld aan. Blijkens de aangifte is uit de winkel muntgeld weggehaald, zodat het hof het ervoor houdt dat deze zak met kleingeld de buit van de winkeldiefstal betreft. Uit het feit dat deze goederen niet vochtig waren, terwijl de omgeving dit wel was door ochtenddauw, leidt het hof af dat deze goederen zich pas zeer recent op de binnenplaats bevonden. Hierbij merkt het hof nog op dat de blauwe lichtflitsen die zijn waargenomen door [betrokkene 2] en haar man, verklaard kunnen worden door de aangetroffen zaklamp. Het breekijzer komt overeen met het soort inbrekerswerktuig waarmee blijkens het relaas van de verbalisant het raam is geforceerd.

Gelet op voornoemde feiten en omstandigheden, in onderlinge samenhang en (tijds)verband bezien, en gezien de omstandigheid dat verdachte voor zijn aanwezigheid op de binnenplaats, hetgeen in samenhang met de verdere inhoud van de bewijsmiddelen beschouwd, redengevend moet worden geacht voor het bewijs van het aan verdachte ten laste gelegde strafbare feit, geen redelijke, die redengevendheid ontzenuwende, verklaring heeft gegeven, is voor het hof genoegzaam komen vast te staan dat verdachte en zijn medeverdachte degenen zijn geweest die de ten laste gelegde inbraak hebben gepleegd.

Het verweer van de raadsman vindt derhalve zijn weerlegging in de hiervoor gebezigde bewijsmiddelen en het hof verwerpt het verweer in al haar onderdelen. Hetgeen de raadsman voor het overige in het kader van de bepleite vrijspraak heeft aangevoerd maakt dit oordeel niet anders.’

8. De toelichting op het middel stelt dat het hof heeft overwogen dat uit waarneming van het hof, mede bezien in combinatie met de beelden van Google Maps van de omgeving van de plaats delict, blijkt dat de woning van de getuige [betrokkene 2] gelegen is recht tegenover het hek waarmee de binnenplaats is afgezet. Daarmee zou het hof buiten de terechtzitting en na sluiting van het onderzoek ter terechtzitting waarnemingen hebben gedaan die het aan de bewezenverklaring ten grondslag heeft gelegd. Het hof zou immers voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden hebben waargenomen in ‘beelden van Google Maps van de plaats delict’, terwijl uit niets blijkt dat die beelden op de zitting zijn getoond en/of besproken. Daarmee is de verdediging de mogelijkheid onthouden zich uit te laten over wat de precieze inhoud en betekenis is van een door het hof geraadpleegde bron, aldus de steller van het middel.

9. Ingevolge art. 338 Sv kan het bewijs dat de verdachte het tenlastegelegde feit heeft begaan door de rechter slechts worden aangenomen, indien hij daarvan uit het onderzoek op de terechtzitting door de inhoud van wettige bewijsmiddelen de overtuiging heeft bekomen. Als wettig bewijsmiddel wordt erkend, voor zover hier van belang, de eigen waarneming van de rechter (art. 339 lid 1 sub 1ᵒ Sv). Daaronder wordt verstaan de waarneming van de rechter ‘welke bij het onderzoek op de terechtzitting door hem persoonlijk is geschied’ (art. 340 Sv). Daarnaast is in verband met de beoordeling van het middel van belang dat feiten of omstandigheden van algemene bekendheid geen bewijs behoeven (art. 339 lid 2 Sv).

10. Voor zover het middel blijkens de toelichting tot uitgangspunt neemt dat ten aanzien van de vaststelling van het hof dat de woning van de getuige [betrokkene 2] en haar echtgenoot zich recht tegenover het schuifhek bevindt, sprake is van het gebruik voor het bewijs van de eigen waarneming van de rechter als bedoeld in art. 340 Sv, berust het middel naar het mij voorkomt op een verkeerde lezing van het bestreden arrest. Het hof overweegt eerst dat ‘(g)elet op de waarnemingen van het hof, mede bezien in combinatie met de beelden van Google maps van de omgeving van de plaats delict’ voor het hof is komen vast te staan dat het pand waarin [A] was gevestigd, zich bevindt op de hoek van de [a-straat] en de [b-straat] en dat de binnenplaats achter de winkel [A] wordt omsloten door een hoog hekwerk bij de uitgang aan de [a-straat] , door bebouwing en (haag)begroeiing en tenslotte door een middelhoog schuifhek bij de uitgang aan de [b-straat] . Met zijn verwijzing naar ‘de waarnemingen van het hof’ doelt het hof kennelijk op zijn als bewijsmiddel 4 gebezigde waarnemingen op basis de zich in het dossier bevindende foto’s. Die waarnemingen zijn klaarblijkelijk op de terechtzitting gedaan alwaar die foto’s in aanwezigheid van de verdachte en zijn raadsman zijn bekeken en besproken. Het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep van 10 december 2015 en 5 januari 2016 houdt in dit verband als verklaring van de verdachte in: ‘U, voorzitter, toont mij de foto’s van de binnenplaats zoals deze zijn opgenomen in het dossier op de pagina’s 71 tot en met 76 en deelt mede dat op deze foto’s is te zien dat de binnenplaats aan alle zijden is afgesloten door hekken, (haag)begroeiing dan wel een hoog gebouw.’ Ik merk hierbij op dat het hof reeds uit bewijsmiddel 1 heeft kunnen afleiden dat het pand waarin [A] is gevestigd, zich bevindt op de hoek van de [a-straat] en de [b-straat] .

11. Het hof overweegt vervolgens dat ‘(b)lijkens Google maps’ de woning van de getuige [betrokkene 2] en haar echtgenoot zich recht tegenover het schuifhek bevindt. Het hof heeft deze ligging van de woning ten opzichte van het schuifhek blijkbaar van algemene bekendheid geacht in de zin van art. 339 lid 2 Sv. Daarop wijst dat het hof www.google.nl/maps aanduidt als een openbare bron.1.

12. Ten aanzien van de klacht dat het feit dat de woning van [betrokkene 2] zich recht tegenover het schuifhek bevindt niet, althans niet zonder meer, kan gelden als van algemene bekendheid, merk ik het volgende op.

13. In HR 24 november 1987, ECLI:NL:HR:1987:AD0075, NJ 1988/686 overwoog Uw Raad dat een voor een ieder zonder enig onderzoek waarneembare plaatselijke gesteldheid van algemene bekendheid kan zijn in de zin van art. 339 lid 2 Sv. In die zaak konden de rechtbank en het hof als feit of omstandigheid van algemene bekendheid aanmerken dat de Lange Hilleweg (in Rotterdam) deel uitmaakt van een dichtbevolkte woonbuurt.2.In HR 2 juni 1964, NJ 1964/429 m.nt. Röling had Uw Raad al eens overwogen ‘dat een plaatselijke gesteldheid, welke op of van den openbaren weg voor elk en een iegelijk waarneembaar is, „van algemene bekendheid" kan zijn in den zin van art. 339 tweede lid Sv’. De rechtbank had in die zaak de door haar aangegeven gesteldheid van het wegdek (vrij sterk oplopend) en de kruising (onoverzichtelijk) kunnen aanmerken als feiten of omstandigheden van algemene bekendheid. In HR 21 mei 1957, NJ 1957/481 m.nt. Röling overwoog Uw Raad dat de rechtbank de verkeerssituaties op het Spui en de Lange Poten respectievelijk op het Buitenhof en het Binnenhof blijkbaar had beschouwd als van algemene bekendheid.

14. Naar het mij voorkomt heeft het hof het feit dat de woning van [betrokkene 2] zich recht tegenover het schuifhek bevindt reeds als van algemene bekendheid kunnen aanmerken op de grond dat hier sprake is van een voor een ieder zonder enig onderzoek waarneembare plaatselijke gesteldheid. Hierbij neem ik in aanmerking dat de gebezigde bewijsmiddelen inhouden dat zowel die woning als het schuifhek zich bevindt aan de [b-straat] te Overloon. De ligging van de woning ten opzichte van het schuifhek is aldus op of van de openbare weg waarneembaar (zie ook hierna). De situatie ter plaatse is bovendien voor de verdachte zelf – ook letterlijk – geen onbekend terrein, zoals onder meer kan blijken uit zijn verklaring ter terechtzitting in hoger beroep dat hij in de nacht van het ten laste gelegde op de achter het winkelpand gelegen binnenplaats is geweest. Hoewel ik meen dat de klacht dat geen sprake is van een feit van algemene bekendheid reeds op deze grond faalt, merk ik nog het volgende op over de klacht die ziet op het gebruik van Google Maps.

15. Van algemene bekendheid zijn die gegevens ‘die ieder van de rechtstreeks bij het geding betrokkenen geacht moet worden te kennen of die hij zonder noemenswaardige moeite uit algemeen toegankelijke bronnen kan achterhalen’.3.De enkele omstandigheid dat een bepaald gegeven aan openbare bronnen op het internet kan worden ontleend, brengt op zichzelf nog niet mee dat zo een gegeven daarom een feit of omstandigheid van algemene bekendheid is in de hier bedoelde zin. Bij feiten of omstandigheden van algemene bekendheid gaat het in de regel om gegevens die geen specialistische kennis veronderstellen en waarvan de juistheid redelijkerwijs niet voor betwisting vatbaar is.4.In HR 13 november 2007, ECLI:NL:HR:2007:BB6374, NJ 2007/627 had het hof ter weerlegging van het verweer dat het feitelijk onmogelijk was dat de verdachte aan de overval had meegedaan, gebruik gemaakt van routeplanners. Uw Raad oordeelde dat aangezien de afstand tussen verdachtes woning en de plaats waar de overval had plaatsgevonden, alsmede de gemiddelde reisduur voor deze afstand zonder noemenswaardige moeite uit algemeen toegankelijke bronnen zijn te achterhalen, deze gegevens zijn aan te merken als feiten van algemene bekendheid.5.

16. Het middel bestrijdt terecht niet dat Google Maps kan worden aangemerkt als een algemeen toegankelijke bron.6.De door het hof bedoelde ligging van de woning tegenover het schuifhek is naar het mij voorkomt aan te merken als een gegeven dat ieder van de rechtstreeks bij het geding betrokkenen zonder noemenswaardige moeite – met behulp van de Street View-functie – uit Google Maps kan achterhalen. Daarbij is van belang dat de bewijsmiddelen inhouden wat de adressen zijn van die woning ( [b-straat 1] te Overloon, bewijsmiddel 2) en van de winkel [A] ( [a-straat 1] , bewijsmiddel 1) en dat het desbetreffende schuifhek de achter de winkel gelegen binnenplaats afsluit aan de straatkant van de [b-straat] (bewijsmiddelen 3 en 4). Raadpleging van Street View – zoals het hof kennelijk heeft gedaan – wijst uit dat de woning [b-straat 1] zich bevindt aan de ene zijde van die weg en dat het kennelijk door het hof bedoelde schuifhek zich recht tegenover die woning bevindt aan de andere zijde van de weg.7.

17. De steller van het middel wijst erop dat Google Maps een applicatie met allerlei functionaliteiten is. De omgeving kan van bovenaf (verticaal) worden bekeken op een zelf in te stellen schaal, waarbij kan gekozen worden voor een kaart- of een fotografische weergave. En het is ook mogelijk om op straatniveau de omgeving (horizontaal) te bekijken vanuit alle hoeken en standen. De mededeling dat het hof kennis heeft genomen van een openbare bron, waarmee het hof minst genomen zou suggereren dat een ieder kan nadoen wat het hof heeft gedaan en dan zal zien wat het hof heeft gezien, zou daarmee ‘enigszins misleidend’ zijn en een deel van de bewijsmotivering oncontroleerbaar. Ik kan de steller van het middel daarin niet volgen. Dat Google Maps de mogelijkheid biedt om de omgeving op straatniveau ‘vanuit alle hoeken en standen’ te bekijken, komt de kennis van de situatie ter plaatse ten goede, terwijl zonder nadere toelichting niet valt in te zien waarom de bedoelde functionaliteit zou betekenen dat een deel van de bewijsvoering, in het bijzonder wat betreft de ligging van de woning tegenover het schuifhek, oncontroleerbaar is. De toepassing van deze functionaliteit is zeker niet alleen aan specialisten voorbehouden; zeer velen kunnen nadoen wat het hof heeft gedaan. De ligging van de woning betreft naar het mij voorkomt bovendien een gegeven waarvan de juistheid redelijkerwijs niet voor betwisting vatbaar is. Een dergelijke betwisting komt in de schriftuur ook niet voor.

18. Nu het hof de ligging van de woning tegenover het schuifhek heeft kunnen aanmerken als een feit van algemene bekendheid, behoefde dit geen bewijs. Daaruit volgt dat het middel tevergeefs klaagt dat dit feit niet aan enig bewijsmiddel is ontleend.

19. Het middel klaagt ten slotte dat de beelden van Google Maps niet ter terechtzitting zijn getoond en/of besproken. In dat verband is van belang dat Uw Raad heeft overwogen dat geen rechtsregel de rechter ertoe dwingt ‘een algemeen bekend gegeven bij het onderzoek op de terechtzitting ter sprake te brengen. Indien echter niet zonder meer duidelijk is of het gaat om een algemeen bekend gegeven, behoort de rechter dat gegeven aan de orde te stellen bij de behandeling van de zaak op de terechtzitting. Aldus wordt voorkomen dat hij zijn beslissing doet steunen op mededelingen of waarnemingen die hem buiten het geding ter kennis zijn gekomen en waarvan de overige bij het geding betrokkenen onkundig zijn gebleven, zodat zij niet in staat zijn geweest zich daarover uit te laten’.8.

20. In de onderhavige zaak doet zich niet de situatie voor waarin niet zonder meer duidelijk is of het gaat om een algemeen bekend gegeven. In het licht van het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep, in het bijzonder de bespreking van de zich in het dossier bevindende foto’s en het requisitoir van de advocaat-generaal9., kan evenmin worden gezegd dat de verdediging door de vaststelling van het hof dat de woning van het echtpaar [betrokkene 2] zich recht tegenover het schuifhek bevindt in het arrest kan zijn overvallen10.en aldus niet in staat is geweest zich daarover uit te laten. Het hof was dan ook niet gehouden dit gegeven bij het onderzoek op de terechtzitting uitdrukkelijk ter sprake te brengen.

21. Geheel ten overvloede merk ik nog op dat, in het licht van de jurisprudentie van Uw Raad11.en de door het hof blijkens zijn bewijsoverweging in aanmerking genomen procesopstelling van de verdachte12., de bewezenverklaring van het medeplegen van de winkelinbraak ook toereikend zou zijn gemotiveerd zonder de door het middel gewraakte vaststelling van het hof dat de woning zich recht tegenover het schuifhek bevindt.13.

22. Naar het mij voorkomt kan het middel klaarblijkelijk niet tot cassatie leiden.

23. Deze conclusie strekt tot niet-ontvankelijkverklaring van het cassatieberoep op de voet van art. 80a RO.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG