HR, 07-07-2020, nr. 18/04908

Nummer 18/04908

Zitting 21 april 2020

P.C. Vegter

In de zaak

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1994,

hierna: de verdachte.

1. De verdachte is bij arrest van 25 oktober 2018 door het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, zittingsplaats Arnhem niet-ontvankelijk verklaard in haar hoger beroep, voor zover gericht tegen de beslissingen ter zake van het onder 2 primair en subsidiair tenlastegelegde en wegens “medeplegen van voorbereiding van medeplegen van gijzeling en/of medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven en/of afpersing, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen”, veroordeeld tot 240 uren werkstraf, subsidiair 120 dagen hechtenis en zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf met een proeftijd van twee jaren.

2. Er bestaat samenhang met de zaak 18/05498 tegen de moeder van de verdachte. In die zaak zal ik vandaag ook concluderen.

3. Het cassatieberoep is ingesteld namens de verdachte en mr. P.M. Rombouts, advocaat te Amsterdam, heeft een middel van cassatie voorgesteld.

4. De feitelijke toedracht in de onderhavige zaak is globaal als volgt. Een zekere [betrokkene 1] is met verdachte en haar moeder in contact gekomen en daarbij is besproken om [betrokkene 2] , [betrokkene 3] , vader van de verdachte en ex-man van de moeder, en zijn broer tevens oom van de verdachte [betrokkene 4] te ontvoeren en vervolgens losgeld te vragen. Verdachte en haar moeder hebben door hen verzamelde informatie over deze personen aan [betrokkene 1] verstrekt om hem in staat te stellen het plan uit te voeren. [betrokkene 1] wilde echter het plan helemaal niet daadwerkelijk uitvoeren. Hij heeft de gesprekken met moeder en dochter opgenomen om hen in voorkomend geval onder druk te kunnen zetten door (te dreigen) aangifte tegen hen te doen van strafbare feiten. [betrokkene 1] heeft de opnames ter beschikking van de politie gesteld.

5. Het middel klaagt dat het hof een te ruime uitleg heeft gegeven aan het bewezenverklaarde voorbereidingshandelingen als bedoeld in art. 46 Sr, omdat de bewezenverklaarde voorwerpen niet zijn te kwalificeren als “bestemd tot het begaan van dat misdrijf”.

6. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

“zij op tijdstippen in de periode van 1 september 2014 tot en met 1 april 2015 te Almelo en/of te Deventer en/of te Zwolle en/of (elders) in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, ter voorbereiding van het misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van acht jaren of meer is gesteld, te weten het (medeplegen van) gijzeling als bedoeld in artikel 282a Wetboek van Strafrecht en/of wederrechtelijke vrijheidsberoving als bedoel in artikel 282 Wetboek van Strafrecht en/of afpersing als bedoeld in artikel 317 Wetboek van Strafrecht, opzettelijk informatie heeft verzameld over meerdere personen, te weten

- [betrokkene 3] ,

- [betrokkene 2] en

- [betrokkene 4]

en vervolgens die informatie op schrift heeft gesteld, welke geschriften onder meer de navolgende informatie over voormelde personen bevatten:

- personalia,

- adresgegevens,

- merk en/of type en/of kentekengegevens van door voormelde personen bestuurde/gebruikte voertuigen,

- foto's van voormelde personen,

- andere persoonlijke en/of zakelijke informatie en

- het te eisen losgeldbedrag (1.000.000 euro of 1.250.000 euro of 750.000 euro)

en aldus geschriften en foto's, bestemd tot het begaan van dat misdrijf, heeft vervaardigd en voorhanden heeft gehad.”

7. De aanvulling bij het bestreden arrest bevat de volgende bewijsmiddelen:

“1. Het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal van verhoor meerderjarige verdachte (als bijlage op pagina 62 e.v. van voornoemd proces-verbaal) d.d. 7 mei 2015, voor zover inhoudende als verklaring van medeverdachte [medeverdachte] :

V= Er zijn door de verdachte [betrokkene 1] geluidsopnames aangeleverd bij de politie. Daarop is een gesprek te horen tussen [betrokkene 1] , jou en je dochter [verdachte] . Er wordt gesproken over het plannen van een ontvoering van [betrokkene 2] en een ex familielid van de familie [naam] . [betrokkene 1] zou in opdracht van jullie de ontvoering gaan uitvoeren. Wat kun je over dit gesprek zeggen?

A= Ik kan mij wel herinneren dat ik gesprekken hierover heb gevoerd. Ik heb die uitspraken wel gedaan (...).

V= Wanneer ben je voor het eerst in contact gekomen met [betrokkene 1] ?

A= U heeft het over [betrokkene 1] maar ik ken hem alleen als [betrokkene 1] . Hij kwam voor het eerst in beeld in oktober 2014. De eerste ontmoetingen gingen over het zogenaamde zwijggeld contract.

2. Het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal van verhoor meerderjarige verdachte (als bijlage op pagina 111 e.v. van voornoemd proces-verbaal) d.d. 30 april 2015, voor zover inhoudende als verklaring van [betrokkene 1] :

(...) V= Waar heb je met [medeverdachte] afgesproken?

A= 3 keer in Deventer, 3 keer in Zwolle en 1 keer in Almelo.

V= Wie waren daar nog meer bij?

A= Met haar dochters in verschillende samenstelling. (...)

V= We tonen je nu een aantal foto’s. Wat kun je daarop zeggen?

A= Dat zijn foto’s gemaakt van de ontmoeting die ik had met [medeverdachte] en haar jongste dochter

V= Waarom nam je dit op en nam je foto’s?

A= Om bewijs te verzamelen (...)

V= We hebben ook geluidsopnames gehoord gemaakt in een horecagelegenheid. Waar was dit?

A= Dat is gemaakt in een horecagelegenheid in Deventer (...).

V= Wie waren er bij dit gesprek?

A= [medeverdachte] en haar beide dochters.

V= Volgens ons gaat het gesprek over haar ex familie, klopt dat?

A= Dat kan kloppen.

A= Ik noem ze de familie [naam] . [medeverdachte] en haar dochters wilden deze familie gaan afpersen. Ze wilden dit omdat haar dochter was misbruikt door de vader van haar oudste dochter of door een buurman. Ook had de opa een rol.

V= Hoe moest die afpersing uitgevoerd gaan worden?

A= Ze kwamen met het voorstel om de familie [naam] te gaan ontvoeren. De familie [naam] zou heel veel geld hebben. Ik moest de familie gaan gijzelen. Ik kreeg via [medeverdachte] foto’s aangeleverd van de familieleden. Ook kreeg ik namen. Ze hadden ook gepost samen met haar dochters vertelde ze. Ik moest dit gaan organiseren. (...)

V= Hoeveel geld wilden ze hebben?

A= In totaal om een paar miljoen. (...)

3. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten een bijlage 2 bij het NTI-rapport. d.d. 26 april 2017 in zaak met nummer 2016.08.02.253 / 001-006 (transcriptie "gesprek 2"). voor zover inhoudende:

V = Vrouw ( [medeverdachte] ), M = Man ( [betrokkene 1] ), J = Jonge Vrouw ( [verdachte] )

V: [Mijn ex-familie die heeft ook] [...] [geld],

(...)

V: Mijn schoonvader heeft ons zo bedonderd.

J: Oh ja, oh dat is echt de ergste familie die ik heb [...].

(...)

V: Die heeft me zo genaaid, na de scheiding, [dat wil je niet] weten.

(...)

V: [en] m'n zwager, [...].

M: Je zwager V: Ja.

(...)

M: Van, van [C] .

V: Ken je dat?

(...)

V: [C] .

(...)

V: Zo genaaid, [ook] na de scheiding, [...] echt waar, met z'n drieën tegen mij, hè.

(...)

M: En die wil je bij hun thuis sturen? Heb je [hun/een] adres?

V: Ja.

J: Ja.

M: Waar is dat?

J: [plaats] .

(...)

V: [plaats] .

(...)

M: Die kennen we, die kunnen we wel aanpakken.

V: Ja, [...] zo

V: Oh, dat zou, dat zou mij een kick geven, dat wil je niet weten.

(...)

J: Daar word ik echt blij van.

(...)

M: Maar dat is jouw vader?

J: ja, mijn vader en mijn opa.

(...)

M: Maar het zijn gasten, die gaan ernaartoe, niet om te praten.

V : Wat gaan ze dan doen?

M: Ja. Als je zegt van eh, wat voor bedrag moet er ongeveer betaald worden?

(...)

M: Dan stuur je een serieuze incassogroep naartoe, zeg maar.

V: Ja.

M: En dan wordt 'r eentje gewoon in z'n knieën geschoten. En dan is het gewoon van eh hup, jij moet dit betalen, anders komen we terug. Gewoon zo.

(...)

M: Echt waar. Hij verwacht toch nooit dat dat uit jouw hoek komt.

V: Nou dat hebben m'n kinderen wel verdiend.

(...)

V: Half miljoen.

M: Ja. Een half miljoen heeft-ie van je gepakt.

V: Neuh, [gewoon wat ik] [...]

M: Een half miljoen. Da's een serieus [bedrag],

(...)

M: Kan zo georganiseerd geworden.

V: Maar wat is dan [jullie deel]?

M: Als ze een half miljoen betalen, dan zullen ze zeker wel twee [betrokkene 10] willen, of iets.

V: Ja, dat begrijp ik

M: Ja. Ja. Maar daarvoor wordt het wel met een zodanige overtuigingskracht uitgevoerd dat die mensen wel voelen dat ze moeten betalen.

(...)

V: Maar ik heb wel het adres nodig, de namen, foto's.

J: Ja.

M: Dat ik weet van oké, dit is die, dit is die, dit is die.

V: [En nu heb ik d'r ook één]

(...)

V: Die [eigenlijk zelf al] eh M: [aan wou pakken]?

V: Die mijn dochter heeft misbruikt.

M: Wie is dat?

V: Mijn ex-buurman.

(...)

M: Maar hoe snel kan je voor mij zeg maar hun adres hebben, en eh namen en foto's?

(...)

V: Foto van [betrokkene 2] heb ik [...] vanavond al wel.

(...)

M: Ja, dan gaan ze d'r gelijk [...] mee aan de slag. Morgenavond 7 uur.

(...)

V: Oh, ik word helemaal emotioneel.

4. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten een schriftelijke weergave van de geluidsopname van gesprek 3. (als bijlage op pagina 161 e.v. van voornoemd proces-verbaal) voor zover inhoudende:

(…)

Vrouw ( [medeverdachte] ): Ja, weetje, ik was er zo mee bezig, maar ja, zij heeft er niet zoveel moeite mee.

Kind ( [verdachte] ): Nee, ik heb dat niet zo erg.

Man ( [betrokkene 1] ): Ja, het is niet niks natuurlijk, het is spannend.

Kind: Ze heeft het de hele tijd over vingers.

Man: Ja.

Vrouw: Over de vingers, ik denk oeh! Straks lopen er 3 in [plaats] zonder vingers hahaha.

Man: Maar goed, dat is, zeg maar kijk, als die mensen jou zoiets geflikt hebben.. En uh.. Vrouw: Ja! Zoveel pijn! Zoveel pijn. En uh... Maar nou hebben we heel veel opgezocht. We hebben al heel veel gereden, gisteravond al.

Man: Oh, super.

Vrouw: Het nummer van die pedofiel hadden we direct.

Kind: Ja, kentekenplaat.

Vrouw: Nou, als je dat ziet, die rijdt gewoon in de nieuwste BMW. En zijn vrouw in een uh..

Kind: In een Vogue.

Vrouw: In een Vogue, ook de nieuwste. Daar zit geld genoeg.

Man: Hoe heet hij?

Vrouw: [betrokkene 2] .

Man: [betrokkene 2] .

Vrouw: Maar adres en alles staat op papier.

Kind: Ja.

Man: Ah, dat is super.

Vrouw: En van mijn zwager, maar ja, dat was moe, wij durfden niet op internet te gaan zoeken naar foto’s en zo.

Man: Nee?

Vrouw: Nee, maar ik weet niet wie dat bij jullie doet, of jij dat doet of iemand anders maar op Facebook staan ze wel, is die zo te vinden. Ik durf het niet, stel je voor dat...

Man: Heb je namen?

Vrouw: Ja alles! Adres, namen..

Kind: Namen...

Vrouw: Foto’s...

Kind: En ook auto, ja..

Man: Welke auto ze uh rijden.

Vrouw: Ja maar alle kentekens niet.

Kind: Ja opa in een zwarte Q7. Met een Duits kenteken, begint met [...] .

(...)

Man: En hoe heet die man dan?

Vrouw en kind: [betrokkene 4] .

Vrouw: Dat is de zwager.

Man: [betrokkene 4] is dus de broer van jouw, van jouw vader.

Vrouw: Van mijn ex ja. En [betrokkene 3] , dat is de vader.

Man: [betrokkene 3] .

Vrouw: Ja.

Man: Oké. En wat voor bedrag moeten we aan hem vragen?

Vrouw: Ja we hebben het opgeschreven, ik uh, ik hou het maar hoog aan.

Man: Ja.

Vrouw: Ik zeg [betrokkene 2] 1,2.. Wat heb jij gezegd?

Kind: 1.250.000.

(...)

Vrouw: Heeft centjes genoeg, hij heeft mijn dochter veel te veel pijn gedaan.

Kind: [betrokkene 5] , dat vind ik echt...

Vrouw: En mijn schoonvader een miljoen.

Man: Ja.

Vrouw: En mijn zwager 7,5 [betrokkene 10] .

Kind: 750.000.

(…)

Vrouw: Wij hebben thuis niks opgezocht op de computer, helemaal niks.

(…)

Man: Dus ik denk misschien als we geluk hebben, kunnen ze 2 van die opdrachten uitvoeren. 2 van die mensen pakken.

Vrouw: Ja.

Man: En dan uh, als zij betalen, het bedrag, dan heb je, als 1 al betaalt, heb je waanzinnig veel geld.

Kind: Ja.

Man: Dan heb je waanzinnig veel geld, heb je, mag ik je papieren even zien?

Kind: Oh ja, staat hier.

(...)

Man: Oh, [betrokkene 3] zeg maar, dat is de opa.

Vrouw: Dat is de vader.

Man: Ja, maar hoe lang zijn jullie al weg daar dan?

Vrouw: 7jaar.

(...)

Vrouw: En ik heb foto’s van [betrokkene 2] natuurlijk, ik heb alle boeken nagekeken.

(...)

Vrouw: Nog 1 fotootje, van die [betrokkene 2] .

Man: Ja, dit is goede informatie, met die kentekens en zo kunnen ze zo zien, op welke naam staat die auto.

Vrouw: Ja maar dat weten we niet precies van mijn schoonvader.

Kind: Ja die BMW sowieso, dat is 100%.

Vrouw: Ja van die pedofiel dat is, maar is dat dan, je gaat ze niet alle 3 pakken?

(...)

Vrouw: Oké. Dus je pakt eerst de pedo.

Man: Ja je zou die pedo kunnen pakken. Of, zeg maar, zo’n oudere man, die wil natuurlijk zo snel mogelijk vrij worden gelaten.

Vrouw: Ja maar die pedo ook.

Man: Die pedo ook, denk je?

Vrouw: Ja tuurlijk

Kind: Weet ik zeker ja. Misschien nog wel sneller.

Vrouw: En die.... Die komt het makkelijkste aan geld, want die heb het meeste geld.

Man: Die heeft het meeste geld, oké.

Kind: Maar? 1,25 miljoen?

Vrouw: Maak er dan maar anderhalf miljoen van. Bij 2.

(...)

Vrouw: Nou [betrokkene 6] , die pedo, [betrokkene 6] zijn vrouw, die regelt zijn geldzaken.

Man: Die zal gelijk met geld komen?

Vrouw: Ja die weet alles over het geld. En over de zaken die ze hebben.

(-)

Vrouw: Zij is de accountant, en uh... zij weet van precies van hoe en wat.

Kind: Ja, hoe ze aan geld kan komen.

Man: En het is niet zo datje zegt van “pak zijn vrouw maar” en dat die dan eerder gaat betalen? Zogenaamd.

Vrouw: Nee, je moet hem pakken.

Man: Je moet hem pakken. Ja...

Vrouw: Ja dat denk ik wel, ik denk datje hem moet pakken, dan.., ja, hij heeft het gedaan. Hij moet het voelen.

Kind: Ja.

Vrouw: Bij mijn schoonvader weet ik dus niet, ja dat gaat, dat lost de familie dan wel op. Kind: Ja, [betrokkene 4] of zo. Dan zou ik, ik zou [betrokkene 3] en dan [betrokkene 2] .

Man: [betrokkene 3] en dan [betrokkene 2] . En, en wie is [betrokkene 3] ?

Vrouw: Oh je doet er 2? Je doet er niet 3?

Man: [betrokkene 3] is de opa?

Kind: Ja.

Man: En dan uh [betrokkene 2] ..

Kind: Is die pedo.

Man: Is die pedo, en wie betaalt dan voor [betrokkene 3] denk je?

Vrouw: Dat doet [betrokkene 4] wel, zijn zoon.

Man: Zijn zoon die kan wel...

Kind: Ja die zijn heel close.

Vrouw: Ja, dat trekken ze wel uit de zaak.

Man: Oké. Ja.

Kind: Of zou je dan [betrokkene 4] doen?

Vrouw: Ja, kan je beter [betrokkene 4] doen en dan [betrokkene 3] zorgt voor het geld. Schoonvader zorgt voor het geld.

Kind: Ja, kan je beter [betrokkene 4] doen. Dat is ook minder.. Als ze aan ons gaan denken, dan denken ze niet dat wij [betrokkene 4] gaan nemen.

Vrouw: Nee klopt Man: Oké. Ja.

Vrouw: Ja, aan [betrokkene 4] heeft iedereen een hekel. In heel [plaats] .

Man: Ja?

Vrouw: Ja. Aan mijn schoonvader ook, maar aan [betrokkene 4] ook.

Kind: Ja dan zou ik [betrokkene 4] doen.

Vrouw: Ja maar dan zou ik [betrokkene 4] voor een hoger bedrag inzetten.

Kind: Ja, niet voor 750.

Vrouw: Maar je doet er 2? Maar geen 3?

Man: Ik denk dat de meeste kans van slagen is, als je 2 mensen pakt en geen 3.

Vrouw: Nou dan moet je 2.. [betrokkene 2] .. Dan moet alle 2 anderhalf miljoen worden.

(...)

Vrouw: Nee dat zei ik direct al. Dus [betrokkene 2] die pedofiel en [betrokkene 4] .

Man: Ja.

Vrouw: En alle 2 anderhalf miljoen.

Man: Ja. Ja...Oké.

Vrouw: Dan kan mijn schoonvader, die kan wel anderhalf miljoen betalen.

Kind: Ja en anders privé en anders zakelijk. Dat sowieso.

Vrouw: Juist. Die kan, die kan dat regelen, die gaat over het geld.

Kind: Ja, die heeft jachtgebieden en huizen in Duitsland en ik weet niet wat die allemaal heeft.

(...)

Man: Want uh, nu uh, ze willen dus 50.000 euro per persoon per opdracht.

Vrouw: Ja.

Man: 5.000 heb ik ze gister gegeven, en ze moeten nu nog 5.000 zeg maar om uh volledig te starten.

Vrouw: Ja.

Man: En zo weten zij dat het geen uh gekkigheid is.

Vrouw: Nee het is geen gekkigheid.

Man: Of puur belust op wraak of wat dan ook.

Vrouw: Ja het is wel op wraak belust, het is wel belust op wraak.

Man: Ja.

Kind: Anders ja...

Vrouw: Anders doe ik dat niet, het is wel belust op wraak.

Man: Ja.

Vrouw: Om die pedo weer te pakken en mijn familie weer te pakken.

Kind: Ja.

(...)

Man: Ja, op het moment dat je zeg maar bij een celletje zit met een stuk touw om je nek heen en je ziet dan gelijk van uh, hier, hier ben ik met een krant, en er gaat gewoon een vinger af.

Vrouw: Oké. Ja.

Man: Dan uh, dan is het gewoon serieus. En als ze niet in staat zijn om te betalen, dan laten ze hem verdwijnen. Dat is de keerzijde van de medaille.

Vrouw: Ja. Nee, alle 2 heb ik wel een goed gevoel bij.

Kind: Ja

(...)

Man: Want je hebt niet altijd een tip van mensen die zodanig vermogend zijn, met de namen en adressen. Jullie hebben de kentekens, dus er is heel veel voorwerk al gedaan.

Vrouw: Ja.

Man: Maar nu hoeft er alleen nog gepost te worden en dan wordt diegene gewoon op een tijdstip van de dag, wat een mooi moment is, nu is het winter, dus het wordt eerder donker. Het wordt allemaal veel makkelijker. En dan kun je zo iemand pakken en vaak, voor de feestdagen dan wil de familie wel compleet zijn.

5. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten een schriftelijke weergave van de geluidsopname van gesprek 4. (als bijlage op pagina 187 e.v. van voornoemd proces-verbaal) voor zover inhoudende:

M ( [betrokkene 1] ): (...) daarom hebben we vanaf het begin ook gezegd, als die mensen niet betalen, laten ze hun ook niet naar huis gaan, of hebben jullie je bedacht?

V ( [medeverdachte] ): Nee.

JV ( [verdachte] ): Nee.

(...)

M: Dan worden ze naar een veilige locatie toegebracht, dan gaat er gelijk een vinger af, dan gaat de reactie gelijk terug naar de familie, dat zij...

V: Ja, dat bedoel ik, dat er geen dag over gaat, want dan gaan ze naar de politie.

V: Maar 5 december is op een vrijdag.

(...)

M: Ze hebben een locatie. Een team hebben ze bij elkaar. Ze hebben een observatiebus, Ja, goed, er zijn wat spullen aangeschaft.

JV: Oké.

V: Een bijl?

M: Een bijl bijvoorbeeld, ja.

(...)

V: Hahahaha. Maar wat ik dan apart vind, dan lopen er straks 2 in [plaats] zonder pink, hahahaha!

(...)

JV: Je kunt niet één de teen of zo.

M: Zou ook kunnen.

JV: Kan niet één de teen en de ander de pink?

M: Als je een verlanglijstje hebt, waarvan je zegt van uh...

V: Ja! Bij die ene de lui!

(...)

V: Dat die een pedofiel is. Dat dat niet wordt genoemd, want stel je voor, dan linkt hij dat weer naar ons.

JV: Naar [betrokkene 5] .

(...)

V: En dan worden ze in die auto gezet en vervoerd.

(...)

M: Als ze niet zouden betalen, dan zouden ze sowieso niet naar huis toe.

V: Dat weet ik! Dat weet ik!

(...)

M: Dan komen zé sowieso niet naar huis.

V: Dat begrijp ik.

JV: Dat begrijp ik.

M: Dat betekent dat ze dood gaan.

(...)

V: Ja, dus dan heb ik voor, voor 2015, dan ben ik miljonair?

(...)

V: Ja, ik ook! Nee, want toen had je gezegd, 1 december.

M: Nee.

V: [betrokkene 5] zegt, ja echt wel!

M: Ik had 14 gezegd.

V: Nee.

M: Ik heb een fotografisch geheugen, ik heb de 14e gezegd. En toen zei ze “Oh dan ben ik jarig” en toen zei ik “Dan doen we dan gewoon, dan doen we dan...”

V: En hoeveel doe je dan?

M: Doen we dan de 11e.

(...)

V: Dat [betrokkene 5] straks haar rijbewijs kan halen, dat ze kan blijven paardrijden, allemaal zulke dingen, weet je.

M: Ja.

V: En dat mijn broertje dat die het ook goed heeft.

V: Hé, 10 december zei je?

M: Ja.

6. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten een schriftelijke weergave van de geluidsopname van gesprek 5. (als bijlage op pagina 212 e.v. van voornoemd proces-verbaal) voor zover inhoudende:

V ( [medeverdachte] ): Wat gaaf!....Zenuwachtig M ( [betrokkene 1] ): Champagne.

V: Die is voor jou.

(...)

V: Wie is nou geweest? Ben zo benieuwd.

M: Ja een groep van onze vrienden is dat.

V: Ja, maar wie? Wie?

M: Wie er gepakt is? Die pedo.

JV ( [verdachte] ): Ja?

(...)

V: Hoeveel is het?

M: 2,3 miljoen.

V: JA!

(gelach en geklap)

V: YEAH!!! YES!!! OOH GAAF! Oh, ik ben zo blij.

M: Hahahaha.

V: Hoeveel had je gevraagd dan?

M: Ja we vroegen 4 miljoen.

V: Oh 4...

M: Ja en dat wilden ze niet betalen.

V: Nee.

M: En uh... Hahahaha.

JV: Wat goed man! Wat goed!

7. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten een door medeverdachte [medeverdachte] aan het hof overgelegde 'Tijdlijn zaak [medeverdachte] / [verdachte] ". (als bijlage bij het proces-verbaal terechtzitting van het hof d.d. 15 mei 2018) inhoudende:

13 oktober 2014 Opname 1 contractbespreking

(...)

30 oktober 2014 Opname 2 cafégesprek

(...)

31 oktober 2014 Opname 3 voorbereiding ontvoering

(...)

19 november 2014 Opname 4 uitvoering ontvoering

(...)

10 december 2014 Opname 5 champagnegesprek

8. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten informatie over " [betrokkene 2] ". (als bijlage op pagina 225 van voornoemd proces-verbaal) inhoudende:

[betrokkene 2] Adres: [a-straat 1] [postcode] [plaats] Tel: [telefoonnummer 1] .

Eigenaar van:

- [A] B.V.

- [B]

Auto: zwarte BMW X5 (vrouw [betrokkene 6] rijdt kenteken: [kenteken] in een Evoque)

Hij is ook te vinden op internet

2 kinderen:

- meisje van 15 ( [betrokkene 7] )

-jongen van 13 ( [betrokkene 8] )

Hij is pedofiel, heeft mijn dochter op 4-jarige leeftijd misbruikt Eis: € 1.250.000,-

Opmerking hof: aan het geschrift zit een foto gehecht, kennelijk van [betrokkene 2] .

9. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten informatie over " [betrokkene 4] ". (als bijlage op pagina 226 van voornoemd proces-verbaal) inhoudende:

[betrokkene 4]

Adres: [b-straat 1] [postcode] [plaats]

Eigenaar van:

[C] [postcode] Almelo tel: [telefoonnummer 2] / [telefoonnummer 3]

Auto: zwarte auto met onbekend Duits kenteken (denk Audi, weet ik niet zeker)

3 kinderen:

- [betrokkene 9] 23/24 jaar

- [betrokkene 10] 20 jaar (rijdt in een Golf)

- [betrokkene 11] 18 jaar

Hij is ook te vinden op internet

Vrouw [betrokkene 12] rijdt in een hoge grijze auto met NL-kenteken (waarschijnlijk Mercedes)

Eis: € 750.000,-

Opmerking hof: aan het geschrift zit een foto gehecht, kennelijk van [betrokkene 4] .

10. Een geschrift als bedoeld in artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5° van het Wetboek van Strafvordering, te weten informatie over " [betrokkene 3] ". (als bijlage op pagina 227 van voornoemd proces-verbaal) inhoudende:

[betrokkene 3]

Adres:

[c-straat 1] [postcode] [plaats]

Eigenaar van:

- [D]

- [C]

[postcode] Almelo

tel: [telefoonnummer 2] / [telefoonnummer 3]

Auto: zwarte Audi Q7

Kenteken: Duits kenteken, begint met: [...]

Eis: € 1.000.000,-

Opmerking hof: aan het geschrift zitten twee foto's gehecht, kennelijk van [betrokkene 3] .

11. Het proces-verbaal van verhoor van getuige d.d. 15 september 2015 opgemaakt door de rechter-commissaris strafzaken in de rechtbank Overijssel, voor zover inhoudende als

verklaring van [betrokkene 1] :

(...) U vraagt naar het moment dat de mogelijkheid van een ontvoering ter sprake kwam. De exacte datum daarvan weet ik niet meer. (...) [verdachte] en [medeverdachte] wilden een manier hebben om aan geld te komen. Zij waren beiden even actief in het plannen maken daarvoor.

[verdachte] deed een rechtenstudie en die wist hoe de rechtsgang was en zij adviseerde haar moeder ook. Zij hebben, naar ik van hen begreep, samen plannen gemaakt en uitgeschreven op een paar A4’tjes. Daarop staat dan bv. de naam van [betrokkene 3] met daarbij hoeveel geld er voor hem als losgeld geëist zou kunnen worden. (...)

U wijst mij op pag. 136 e.v., gesprek 2, en vraagt of dat het gesprek was waarin er voor het eerst tussen [medeverdachte] en [verdachte] en mij over de ontvoering is gesproken. Dat zou goed kunnen, maar dat weet ik niet zeker. (...)

U wijst mij op pag. 158. Daar wordt volgens u plots over een ontvoering gesproken. Dat is niet plots en niet door mij bedacht. Ik leidde het gesprek ook niet. Dat idee kwam van [medeverdachte] en [verdachte] . Dat begrijpt u wel als u het hele gesprek in zijn context zou kennen.

Het is deels niet goed te horen omdat wij in een horecagelegenheid zaten. Het initiatief kwam juist van [medeverdachte] en [verdachte] (...).

Bij alle zeven gesprekken die ik heb gehad, waren altijd [medeverdachte] en [verdachte] aanwezig Slechts één keer in Deventer, was [verdachte] er niet bij. Toen werd er geld in ontvangst genomen. Toen was de dertienjarige dochter van [medeverdachte] erbij. (...)

U vraagt mij naar het moment dat het gesprek komt op de familie [naam] en [betrokkene 2] . [medeverdachte] vertelde over haar familie en dat die veel geld hebben en dat zij benadeeld zijn bij de verdeling van geld. Zij zou niet gekregen hebben waar zij vond dat zij wel recht op had. Zij was boos op die familie. Zij zou boos zijn op [betrokkene 2] omdat hij in het verleden een dochter van haar seksueel zou hebben misbruikt. (...)

Zij toonden mij foto’s die zij hadden geknipt uit foto’s die zij nog van de familie hadden. [medeverdachte] en [verdachte] zeiden dat zij bewust niet op de computer hadden gezocht om geen digitale sporen achter te laten. Daarom waren de A4’tjes ook door hen geschreven en niet op een computer getypt. Zij vroegen ook steeds bij dingen of het toch niet aan hen terug te linken was. Ook hadden zij haast. Zij vonden dat het onderzoek dat zij deden naar hoe de ontvoering plaats zou moeten vinden, op enig moment te lang duren. Hun dochter was geloof ik op de 14 jarig, ik meen van december, en dan hadden ze weer geld nodig. (...)

12. De verklaring van getuige [betrokkene 1] afgelegd ter terechtzitting van het hof d.d. 11 oktober 2018, voor zover inhoudende:

U vraagt mij naar de sfeer tijdens de gesprekken met [medeverdachte] en [verdachte] .

Ze waren heel erg blij dat de daad ging gebeuren.

Ze hebben kentekens en adressen opgeschreven. Ze waren elke keer blij om mij te zien omdat ik geld meebracht. Ik heb ongetwijfeld links en rechts wat bijgestuurd. Ik maakte opmerkingen en ik heb volledig meegepraat, maar ik heb ze niet gepusht. Op de laatste opname hoort u ook hoe enthousiast ze waren. Ik heb ook de consequenties uitgelegd, daar hadden ze geen problemen mee.

13. De verklaring van verdachte afgelegd ter terechtzitting van het hof d.d. 15 mei 2018, voor zover inhoudende:

Het klopt dat ik de briefjes met de gegevens van [betrokkene 2] , [betrokkene 4] en [betrokkene 3] heb gemaakt in opdracht van mijn moeder en dat wij deze samen aan [betrokkene 1] hebben gegeven.

Bij het eerste door [betrokkene 1] (het hof begrijpt: [betrokkene 1] ) opgenomen gesprek was ik niet aanwezig. Ik was erbij vanaf het cafégesprek. (...)

Ik het spijt dat ik in eerste aanleg niet heb verklaard. Ik wil nu graag openheid van zaken geven. Ik het allemaal wel gezegd.

Toen stonden [betrokkene 1] en [betrokkene 13] op een dag voor de deur. Daarna vond het eerste gesprek tussen mijn moeder, mijn zusje en [betrokkene 1] plaats. Het klopt dat ik gesproken heb met beide heren. [betrokkene 1] gaf mij zijn nummer. Hij zei dat mijn moeder contact met hem moest opnemen. Ik ben toen de woning ingegaan en heb daar met mijn moeder over gesproken. Mijn moeder heeft uiteindelijk contact met [betrokkene 1] opgenomen.”

8. De bestreden uitspraak houdt, voor zover voor de beoordeling van het middel in:

“Artikel 46, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht luidt:

"Voorbereiding van een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van acht jaren of meer is gesteld is strafbaar, wanneer de dader opzettelijk voorwerpen, stoffen, informatiedragers, ruimten of vervoermiddelen bestemd tot het begaan van dat misdrijf verwerft, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of voorhanden heeft."

De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 20 februari 2007, ECLI:NL:HR:2007:AZ0213, bepaald dat bij de beantwoording van de vraag of de in artikel 46, eerste lid, (oud) van het Wetboek van Strafrecht vermelde voorwerpen, stoffen, informatiedragers, ruimten of vervoermiddelen (hierna gezamenlijk ook als 'voorwerpen' aan te duiden), afzonderlijk of gezamenlijk, naar hun uiterlijke verschijningsvorm "kennelijk bestemd" zijn tot het begaan van het misdrijf in de zin van deze bepaling, niet kan worden geabstraheerd van het misdadige doel dat de verdachte met het gebruik van die voorwerpen voor ogen had. De rechter dient te beoordelen of deze voorwerpen, afzonderlijk dan wel gezamenlijk, naar hun uiterlijke verschijningsvorm ten tijde van het handelen dienstig kunnen zijn voor het misdadige doel dat de verdachte met het gebruik van de voorwerpen voor ogen had.

Voorts volgt uit het arrest van de Hoge Raad van 27 mei 2014, ECLI:NL:HR:2014:1233, dat niet is vereist dat de misdrijven ter voorbereiding waarvan de tenlastegelegde handelingen plaatsvonden, konden worden voltooid. Voldoende is dat uit de bewijsvoering kan worden afgeleid dat de bewezenverklaarde gedragingen strekten ter voorbereiding van feiten als in de bewezenverklaring bedoeld en dat het opzet van de verdachte op het begaan daarvan was gericht.

Feiten en omstandigheden

Het politiedossier omvat naast processen-verbaal van bevindingen en verhoren onder meer de uitwerking van geluidsfragmenten die op een USB-stick zijn ingebracht door de advocaat van [betrokkene 1] en zoals die zijn aangetroffen op een door de politie in de woning van [betrokkene 1] in beslaggenomen memorecorder. Het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) heeft op verzoek van de verdediging in hoger beroep de aanvankelijk niet te verstane passages zoveel mogelijk toegankelijk gemaakt en de uitwerking daarvan (transcripties) aan de raadsheer- commissaris verstrekt.

Het hof stelt vast dat verdachte de inhoud van de transcripties inhoudelijk niet heeft bestreden. Met andere woorden, de weergegeven gesprekken zijn gevoerd en verdachte heeft daadwerkelijk de haar toegedichte bewoordingen gebezigd.

Uit de inhoud van het dossier, waaronder de verklaring van verdachte en voornoemde transcripties is - samengevat - af te leiden dat [medeverdachte] , werd benaderd door [betrokkene 1] , die samen met de zoon van [betrokkene 14] (hierna: [betrokkene 14] ), een ex-partner van [medeverdachte] , op de oprit van de woning van [medeverdachte] (waar ook verdachte woonde) stond. Op zijn verzoek heeft [medeverdachte] vervolgens contact met [betrokkene 1] opgenomen en is een gesprek in een café, op 30 oktober 2014, tot stand gebracht. Ook nadien heeft [medeverdachte] samen met verdachte meerdere malen met [betrokkene 1] een gesprek gevoerd. Aanvankelijk is tijdens die gesprekken, ónder meer, gesproken over mogelijkheden om de huurbaas van [medeverdachte] te (laten) benaderen en onder druk te zetten teneinde aan geld te komen. [betrokkene 1] heeft in de gesprekken de mogelijkheden geïnventariseerd en meegedeeld op welke wijze hij daarin door inschakelingen van (criminele) derden behulpzaam kon zijn. In de loop van de gesprekken zijn door [medeverdachte] de namen van [betrokkene 3] , [betrokkene 4] en [betrokkene 2] (hierna ook gezamenlijk als 'de slachtoffers' aan te duiden) genoemd als vermogende personen jegens wie zij wraakgevoelens koesterde en die, door de door [betrokkene 1] in te schakelen groep mensen, konden worden benaderd, zodanig dat er grote geldbedragen zouden worden betaald. Verdachte en [medeverdachte] hebben daartoe [betrokkene 1] voorzien van schriftelijke informatie over de slachtoffers met foto’s en de te eisen losgeldbedragen. Nadien is meermalen gesproken over de wijze waarop er gehandeld moest worden en hebben verdachte en [medeverdachte] de plannen tezamen met [betrokkene 1] geconcretiseerd. Daarbij zijn de te betalen bedragen besproken en is aan de orde gekomen dat er een vinger, teen dan wel een geslachtsdeel zou worden afgeknipt. Ook is de door [betrokkene 1] geopperde mogelijkheid doorgenomen dat als er niet betaald zou worden, de slachtoffers mogelijk zouden verdwijnen. [medeverdachte] stemde daarmee in. Uiteindelijk is er, na circa anderhalve maand, tijdens een laatste euforische bijeenkomst gevierd dat [betrokkene 2] was ontvoerd en dat er 2,3 miljoen euro losgeld was betaald, dat zich in de door [betrokkene 1] getoonde tas bevond. Dat bleek echter niet zo te zijn.

[betrokkene 1] heeft in dit laatste gesprek uit de doeken gedaan dat hij alles in scène heeft gezet en dat hij alle gesprekken heeft opgenomen.

Bespreking verweren

Volgens de verdediging kan niet worden bewezen dat de door verdachte en haar medeverdachte verzamelde en vastgelegde informatie bestemd was tot het begaan van het misdrijf.

Verdachte en [medeverdachte] hebben ter zitting van het hof van 15 mei 2018 beiden erkend dat verdachte in opdracht van [medeverdachte] de informatie over de slachtoffers op schrift heeft gesteld en dat zij deze geschriften samen aan [betrokkene 1] hebben overhandigd.

Het hof is van oordeel dat deze geschriften tezamen met de daaraan gehechte foto's, gelet op de bewoordingen die de verdachten hebben gebezigd tijdens de opgenomen gesprekken, naar hun uiterlijke verschijningsvorm bestemd zijn tot het begaan van een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van acht jaren of meer is gesteld. Uit de inhoud van de gesprekken blijkt onmiskenbaar het misdadige doel dat verdachte en [medeverdachte] voor ogen hadden. De geschriften met daarop de informatie over de slachtoffers, met onder meer hun namen, adresgegevens, telefoonnummers en autogegevens, in combinatie met de foto's van de slachtoffers alsmede de op de geschriften vermelde hoogte van de te eisen losgeldbedragen, kunnen naar hun uiterlijke verschijningsvorm ten tijde van het handelen dienstig zijn voor het misdadige doel dat de verdachte en [medeverdachte] met het gebruik van de voorwerpen voor ogen hadden. Immers, zonder deze essentiële informatie over de slachtoffers, zouden de in te schakelen criminele derden niet weten welke personen het doelwit waren.

Dat [betrokkene 1] alles in scène heeft gezet en hij niet daadwerkelijk van plan was het beoogde misdrijf te laten uitvoeren en daartoe ook niet daadwerkelijk actie heeft ondernomen, is niet van belang voor de beoordeling of sprake is van strafbare voorbereiding door verdachte samen met [medeverdachte] . Voor strafbare voorbereiding is immers niet vereist dat de misdrijven, ter voorbereiding waarvan de tenlastegelegde handelingen hebben plaatsgevonden, ook daadwerkelijk tot uitvoering hadden kunnen komen. Voldoende is dat uit de bewijsvoering kan worden afgeleid dat de bewezenverklaarde gedragingen strekten ter voorbereiding van feiten als in de bewezenverklaring bedoeld en dat het opzet van de verdachte op het begaan daarvan was gericht. Hoewel verdachte ter zitting van het hof heeft verklaard dat zij niet wilde dat de slachtoffers daadwerkelijk zouden worden gegijzeld of anderszins zouden worden gedwongen tot het betalen van losgeld, blijkt uit de inhoud van de door verdachte en [medeverdachte] met [betrokkene 1] gevoerde gesprekken dat haar opzet wel degelijk was gericht op het medeplegen van dergelijke misdrijven. Zo is in het dossier, onder meer, te lezen (op pagina 174) dat de medeverdachte heeft gezegd: "Nee, het is geen gekkigheid" en "Ja, het is wel op wraak belust" en "Anders doe ik dat niet, het is wel belust op wraak". Verdachte stemde hiermee in.”

9. Het toetsingskader zoals dat in de overweging van het hof onder randnummer 8 is vooropgesteld wordt in het middel niet betwist.1.Het hof heeft terecht steun gezocht bij twee bepalende arresten van de Hoge Raad uit 2007 (Samir A.)2.respectievelijk 2014 (fictief meisje).3.De centrale overwegingen uit beide arresten citeer ik hierna. Voor de (sinds 1 februari 2007 geldende) tekst van art. 46 Sr verwijs ik naar de overweging van hof en teken aan dat de wijziging van ‘kennelijk bestemd’ in ‘bestemd’ (met ingang van 1 februari 2007) voor het tweede middel in de onderhavige zaak geen betekenis heeft, omdat de huidige en in deze zaak geldende bewoordingen (bestemd) een verruiming beogen te zijn ten opzichte van het eerder geldende ‘kennelijk bestemd’ dat de Hoge Raad voor de feiten gepleegd voor 1 februari 2007 in het arrest van Samir A. nader inhoud geeft.4.

10. Rechtsoverweging 3.7 van het genoemde arrest uit 2007 luidt:

“3.7. Bij de beantwoording van de vraag of de in art. 46, eerste lid, (oud) Sr vermelde voorwerpen, stoffen, informatiedragers, ruimten of vervoermiddelen (hierna gezamenlijk ook als 'voorwerpen' aan te duiden), afzonderlijk of gezamenlijk, naar hun uiterlijke verschijningsvorm "kennelijk bestemd" zijn tot het begaan van het misdrijf in de zin van deze bepaling, kan, naar mede volgt uit de vorenweergegeven wetsgeschiedenis, niet worden geabstraheerd van het misdadige doel dat de verdachte met het gebruik van die voorwerpen voor ogen had.

Het Hof, dat heeft overwogen aan de terroristische intentie van de verdachte niet te twijfelen, heeft geoordeeld dat de in de tenlastelegging opgesomde voorwerpen, stoffen en informatiedragers die de verdachte heeft vervaardigd of voorhanden heeft gehad, niet kennelijk bestemd zijn tot voorbereiding van een aanslag zoals tenlastegelegd, omdat die voorwerpen die bestemming in objectieve zin redelijkerwijs niet kunnen hebben. Daarmee heeft het Hof kennelijk als maatstaf aangelegd of die voorwerpen naar hun aard of hun concreet dan wel acuut gevaarzettend karakter daadwerkelijk zouden kunnen bijdragen aan het begaan van dat misdrijf.

Aldus heeft het Hof blijk gegeven van een te beperkte en dus onjuiste opvatting omtrent art. 46, eerste lid, (oud) Sr. Het Hof heeft immers nagelaten te beoordelen of deze voorwerpen, afzonderlijk dan wel gezamenlijk naar hun uiterlijke verschijningsvorm ten tijde van het handelen dienstig kunnen zijn voor het misdadige doel dat de verdachte met het gebruik van de voorwerpen voor ogen had.”

11. De rechtsoverwegingen 2.4 en 2.5 uit het arrest uit 2014 luiden:

“2.4. De middelen berusten op de stelling dat de tenlastegelegde feiten niet bewezenverklaard kunnen worden omdat de misdrijven ter voorbereiding waarvan de tenlastegelegde handelingen plaatsvonden, niet konden worden voltooid. De persoon jegens wie die voorgenomen misdrijven zouden worden begaan, bleek immers een fictief 10-jarig meisje.

De middelen stellen daarmee echter aan de strafbaarheid van de voorbereiding van een misdrijf een eis die de wet niet kent en die ook niet bij het karakter van strafbare voorbereiding past. Voldoende is dat uit de bewijsvoering kan worden afgeleid dat de bewezenverklaarde gedragingen strekten ter voorbereiding van feiten als in de bewezenverklaring bedoeld en dat het opzet van de verdachte op het begaan daarvan was gericht. Gelet daarop alsmede gelet op hetgeen het Hof blijkens de in 2.2.2 weergegeven bewijsoverwegingen heeft vastgesteld, is de bewezenverklaring, ook in het licht van hetgeen namens de verdachte ter terechtzitting in hoger beroep is aangevoerd, toereikend gemotiveerd.”

12. De bewezenverklaring houdt in dat verdachte samen met haar moeder geschriften (briefjes) en foto’s heeft verzameld en voorhanden gehad. Dat is zo te lezen dat er gegevens en foto’s door verdachte en haar medeverdachte zijn verzameld en dat verdachte en medeverdachte vervolgens de in een geschrift (briefje) vastgelegde gegevens en de foto’s voorhanden hebben gehad. In cassatie wordt niet bestreden dat geschriften en foto’s kunnen worden aangemerkt als informatiedragers als bedoeld in art. 46 Sr.5.Verdachte en medeverdachte zijn nog een stap verder gegaan (dan voor strafbaarheid strikt noodzakelijk) omdat uit de bewijsvoering naar voren komt dat ze de briefjes en foto’s ook daadwerkelijk hebben verstrekt aan [betrokkene 1] .

13. Het opzet (en het misdadige doel) kan in de hier aan de orde zijnde zaak eenvoudig worden afgeleid uit andere bewijsmiddelen dan de informatiedrager zelf, te weten de opgenomen gesprekken en de verklaring van [betrokkene 1] . De informatie is ook daadwerkelijk verstrekt. Daarmee verschilt de onderhavige zaak cruciaal en daarmee bepalend met het ‘brief in jaszak-arrest’.6.

14. Dat verdachte (en haar moeder) een misdadig doel voor ogen stond(en) wordt in cassatie niet bestreden. Zij (en haar moeder) had(den) voor ogen dat de in de bewezenverklaring genoemde personen zouden worden afgeperst, gegijzeld en van hun vrijheid beroofd. De opgenomen gesprekken laten inderdaad aan duidelijkheid over die strafbare feiten ten aanzien van de personen van wie de gegevens zijn verstrekt niets te wensen over. Ik wijs ook op het gesprek over het afsnijden van vingers (bewijsmiddel 4). Gelet op het verzamelen, voorhanden hebben en verstrekken van briefjes en foto’s levert dat daadwerkelijk voorbereiding op en zijn de briefjes en foto’s gebruikt. Die briefjes en foto’s vervullen voor de latere uitvoering van een concreet misdadig doel namelijk nu juist een cruciale functie in de voorbereiding te weten ze maken identificatie van de slachtoffers bij de uitvoering van de afpersing (en dergelijke) mogelijk. Het hof kon derhalve oordelen: “zonder deze essentiële informatie over de slachtoffers, zouden de in te schakelen criminele derden niet weten welke personen het doelwit waren.”

15. Omdat in de cassatieschriftuur uitsluitend de bestemming van de briefjes en foto’s wordt bestreden, sta ik hierbij nog nader stil. Uit de nadere overweging in het arrest blijkt dat het hof de juiste maatstaf heeft toegepast. Volgens de bewezenverklaring moet zijn bewezen dat de briefjes en foto’s zijn bestemd voor ‘dat misdrijf’ en daarmee bestemd voor afpersing, gijzeling en wederrechtelijke vrijheidsberoving. Het karakter van het voorwerp7.is niet primair bepalend, maar (zie de in randnummer 10 geciteerde rechtsoverweging uit het arrest van 2007) “of de voorwerpen, afzonderlijk dan wel gezamenlijk naar hun uiterlijke verschijningsvorm ten tijde van het handelen dienstig kunnen zijn voor het misdadige doel dat de verdachte met het gebruik van de voorwerpen voor ogen had.” In het oordeel van het hof ligt – zoals uit het vorige randnummer (14) al naar voren kwam – op zijn minst besloten dat de briefjes en foto’s naar hun uiterlijke verschijningsvorm ten tijde van het handelen dienstig kunnen zijn voor het misdadige doel dat de verdachte en een ander met het gebruik van de briefjes en foto’s voor ogen hadden. Het hof heeft in dat kader ook nog gewezen op de combinatie van de verzamelde en verstrekte gegevens zoals deze uit de bewijsmiddelen 8, 9 en 10 naar voren komt. Voor de bestemming is hier gelet op het concrete misdadige doel en de combinatie van de gegevens op briefjes en de foto’s nog aanzienlijk meer bewijs dan in het arrest inzake de plattegrond uit 2015.8.

16. De toelichting op het middel houdt nog in: “Van belang daarbij is dat het misdadig doel nooit daadwerkelijk zou kunnen worden verwezenlijkt, omdat het een volledig gefingeerd verhaal betrof. Dat brengt met zich mee dat er geen reële, objectieve gevaarzetting is uitgegaan van de vervaardigde voorwerpen.” Ik begrijp het zo dat ook dit argument is ingekaderd in de vraag of de voorwerpen bestemd waren voor het daadwerkelijk begaan van een misdrijf. In dit kader bespreek ik de vraag of is vereist dat moet vaststaan dat het misdadig doel zal worden verwezenlijkt.

17. Het optreden van [betrokkene 1] kan zonder twijfel worden gekarakteriseerd als een vorm van misleiding van verdachte nu hij kennelijk de daadwerkelijke realisering van het plegen van afpersing, gijzeling en vrijheidsberoving niet voor ogen had. Het antwoord op de begrijpelijke vraag van het hof of het optreden van [betrokkene 1] door beugel kan, ligt voor de hand. Of [betrokkene 1] al dan niet een strafbaar feit heeft gepleegd is echter niet bepalend voor de strafbaarheid van verdachte op grond van art. 46 Sr. Evenmin is bepalend dat de misdrijven ter voorbereiding waarvan de bewezenverklaarde handelingen plaatsvonden, niet konden worden voltooid. Aan de hand van dat criterium uit het eerder geciteerde arrest uit 2014 (randnummer 11) heeft het hof beslist dat niet bepalend voor de strafbaarheid van de voorbereiding is of een ander ( [betrokkene 1] ) (al dan niet met anderen) (nog) tot afpersing, gijzeling en vrijheidsberoving wil overgaan.9.Het gevaar voor dergelijke delicten is hiermee ook niet zonder meer verdwenen. De voorbereiding is niet absoluut ondeugdelijk geworden.10.Wellicht vindt verdachte iemand anders bereid. Het gevaar zit dus (mede) in de al gebleken bereidheid om de afpersing, gijzeling en vrijheidsberoving te (laten) plegen.11.Daarbij komt mijns inziens gewicht toe aan het karakter en de ernst van die bereidheid. Dat gevaar wordt hier toch wel uiterst serieus als zelfs het afsnijden van vingers als onderdeel van de voorgenomen uitvoering naar voren komt.12.Het zou hier alleen anders kunnen zijn als verdachte (al dan niet in samenspraak met [betrokkene 1] ) zich alsnog vrijwillig zou hebben teruggetrokken (art. 46b Sr).

18. Het middel treft geen doel.

19. Ambtshalve heb ik geen gronden aangetroffen die tot vernietiging van de bestreden uitspraak aanleiding behoren te geven.

20. Deze conclusie strekt tot verwerping van het beroep.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden