RvdW 2010, 737

Fernández-Huidobro is tijdens staatssecretaris voor Veiligheid, bij het Spaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken. In januari 1988 wordt door een onderzoeksrechter onderzoek gestart naar de antiterroristische groep Grupos de Liberación Antiterroristas, (LIG), in verband met o.a. de ontvoering van een Franse burger. Meerdere personen worden in het kader van dit onderzoek in staat van beschuldiging gesteld. Na enkele onderzoekshandelingen te hebben verricht, verzoekt deze onderzoekrechter om verlof om zich kandidaat te stellen voor de algemene verkiezing van juni 1993. Hij wordt verkozen en wordt op 30 juli 1993 benoemd als afgevaardigde van de regering in het kader van nationale drugsbestrijding, in de hoedanigheid van staatssecretaris. Vanaf 31 december 1993 verricht hij zijn werkzaamheden bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, waar Fernández-Huidobro eveneens werkzaam is. Op 18 mei 1994 hervat hij zijn functie als onderzoeksrechter en krijgt wederom het dossier ten aanzien van de ontvoering onder zich. In het kader van het onderzoek verzoekt de onderzoeksrechter de staatssecretaris van het Ministerie van Binnenlandse Zaken om inlichtingen omtrent het gebruik van middelen in de periode tussen 1983 en 1987, de identiteit van personen die toegang hadden tot deze middelen en of Fernández-Huidobro in die periode verantwoordelijk was voor de middelen en het toezicht op het gebruik ervan. Naar aanleiding van dat onderzoek opent hij op 10 januari 1995 een onderzoek tegen Fernández-Huidobro en stelt hem op 2 februari 1995 in staat van beschuldiging. De volgende dag wraakt Fernández-Huidobro de onderzoeksrechter omdat hij niet onpartijdig zou zijn. Het zou duidelijk zijn dat er vijandschap tussen hen zou bestaan, hetgeen ook publiekelijk bekend zou zijn. Daardoor zou Fernández-Huidobro ook ontslag hebben genomen. Bovendien acht Fernández-Huidobro de deelname van de onderzoeksrechter aan politieke activiteiten onverenigbaar met het rechterschap. Het wrakingsverzoek wordt op 14 februari 1995 verworpen. Fernández-Huidobro wordt uiteindelijk in hoogste instantie veroordeeld in verband met verduistering van publieke gelden en vrijheidsberoving, tot een gevangenisstraf van tien jaar, terwijl aan hem ook beperkingen worden opgelegd ten aanzien van het uitoefenen van een openbaar ambt.