6.4.3.1 Inleiding

321. Duitsland maakt, net als veel andere Europese rechtsstelsels en het HvJ EU en anders dan het Nederlandse systeem, geen principieel onderscheid tussen ongerechtvaardigde verrijking en onverschuldigde betaling. Voor een vordering tot ongedaanmaking hoeft in het Duitse recht niet te worden aangetoond dat de schuldeiser een verlies lijdt.1 Het Duitse recht (BGB) richt zich op de verrijking van de schuldenaar en is geen schadevergoedingsrecht. 2 Het verrijkingsrecht in Duitsland is sterk geïnspireerd door het Romeinse recht. De rechtsvorderingen worden in de Duitse literatuur dan ook met hun Latijnse namen aangeduid. Daar sluit ik me bij de bespreking van het Duitse recht bij aan. Van de rechtsvorderingen die een schuldeiser toekomen op grond van het Duitse verrijkingsrecht bespreek ik slechts de condictio indebiti en de condictio ob turpem causam omdat dit de enige verrijkingsvorderingen zijn die relevant zijn voor mijn onderzoek.3