XI.5.1 Inleiding

1043. De ‘nieuwe’ leer in het kort. De uitspraak van de Hoge Raad inzake Onderdrecht/FGH sluit aan bij de beschouwingen van Meijers naar aanleiding van het arrest inzake de Bodengravensche Bankvereeniging:1 of het hypotheekrecht in geval van cessie geheel of gedeeltelijk op de cessionaris overgaat, is een kwestie van uitleg van de hypotheekakte, dat wil zeggen van de bedoeling van hypotheekgever en hypotheekhouder. Volgens de ‘nieuwe’ leer, die in de meer recente literatuur wordt verdedigd (vanaf ongeveer 2000) en inmiddels ook door de (financiële) praktijk wordt gevolgd,2 staat de formulering van een standaard bank- of krediethypotheekclausule niet in de weg aan toepassing van de door de Hoge Raad in het arrest Onderdrecht/FGH voorop gezette regel dat het hypotheekrecht de gesecureerde vorderingen volgt. In geval van cessie van een van de vorderingen gaat het hypotheekrecht als afhankelijk recht en nevenrecht gedeeltelijk op de cessionaris over, ongeacht of de bank- of kredietrelatie is geëindigd. Dit is slechts anders indien uit de bewoordingen van de hypotheekakte valt af te leiden dat de overgang van het hypotheekrecht is uitgesloten. Eerder heb ik mij al voor deze opvatting uitgesproken.3 In het hiernavolgende zal de ‘nieuwe’ leer – die thans als de heersende lijkt te kunnen worden beschouwd – worden onderbouwd.