Einde inhoudsopgave
Verdrag van de Raad van Europa inzake bestrijding van mensenhandel
Artikel 31 Rechtsmacht
Geldend
Geldend vanaf 01-02-2008
- Bronpublicatie:
16-05-2005, Trb. 2006, 99 (uitgifte: 12-05-2006, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Inwerkingtreding
01-02-2008
- Bronpublicatie inwerkingtreding:
25-05-2010, Trb. 2010, 160 (uitgifte: 25-05-2010, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Vakgebied(en)
Internationaal publiekrecht / Verdragenrecht
Materieel strafrecht / Algemeen
1.
Elke Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig kunnen zijn om haar rechtsmacht te vestigen met betrekking tot een overeenkomstig dit Verdrag strafbaar gesteld feit, indien dit strafbare feit wordt gepleegd:
- a.
op haar grondgebied; of
- b.
aan boord van een schip dat onder de vlag van die Partij vaart; of
- c.
aan boord van een luchtvaartuig dat overeenkomstig de wetgeving van die Partij staat ingeschreven; of
- d.
door een van haar onderdanen of door een staatloze die op het grondgebied van die Partij zijn of haar vaste verblijfplaats heeft, indien het feit strafbaar is krachtens het strafrecht van de plaats waar het werd gepleegd of indien het werd gepleegd buiten de territoriale rechtsmacht van enige Staat;
- e.
tegen een van haar onderdanen.
2.
Elke Partij kan, op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, door middel van een verklaring gericht aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa verklaren dat zij zich het recht voorbehoudt de regels betreffende rechtsmacht vastgesteld in het eerste lid, onderdelen d en e van dit artikel of elk deel daarvan, niet toe te passen of slechts in specifieke gevallen of omstandigheden toe te passen.
3.
Elke Partij neemt de maatregelen die nodig kunnen zijn om haar rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in dit Verdrag bedoelde strafbare feiten, in gevallen waarin een vermoedelijke dader zich op haar grondgebied bevindt en zij die persoon niet uitlevert aan een andere Partij na een verzoek om uitlevering, uitsluitend op grond van zijn/haar nationaliteit.
4.
Wanneer meer dan een Partij aanspraak maakt op rechtsmacht met betrekking tot een vermeend overeenkomstig dit Verdrag strafbaar gesteld feit, raadplegen de betrokken Partijen, wanneer dat passend is, elkaar teneinde te bepalen welke rechtsmacht het meest geschikt is ten behoeve van strafvervolging.
5.
Onverminderd de algemene normen van het internationale recht, sluit dit Verdrag geen enkele rechtsmacht uit in strafzaken die een Partij in overeenstemming met haar nationale recht uitoefent.