Hof Leeuwarden, 20-03-2012, nr. 24-000984-08

vrijspraak van het onder 5 ten laste gelegde;

veroordeling ter zake het onder 1 primair, 2, 3 en 4 subsidiair ten laste gelegde tot een gevangenisstraf van 18 jaren, met aftrek van het voorarrest;

terbeschikkingstelling van de verdachte met bevel tot verpleging van overheidswege;

toewijzing van de vordering van de benadeelde partij [benadeelde 1] tot een bedrag van € 7.000,--, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel subsidiair 70 dagen hechtenis;

toewijzing van de gehele vordering van de benadeelde partij [benadeelde 2] (€ 303,--), met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel subsidiair 6 dagen hechtenis;

toewijzing van de gehele vordering van de benadeelde partij [benadeelde 3] dan wel [benadeelde 4] ( € 8.507,--), met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel subsidiair 77 dagen hechtenis;

onttrekking aan het verkeer van de op de lijst van in beslag genomen zaken genoemde voorwerpen onder de nummers 1, 6 tot en met 13, 16, 17, 42 tot en met 44;

teruggave aan verdachte van de op de lijst van in beslag genomen zaken genoemde voorwerpen onder de nummers 14, 15 en 33 tot en met 41.

Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.

Het hof heeft voorts kennis genomen van hetgeen door verdachte en zijn raadsman en raadsvrouw, mr. A.S. van der Biezen en mr. A.W.T. Klappe, naar voren is gebracht.

hij in of omstreeks de periode van 8 oktober 2006 tot en met 9 oktober 2006, te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam], tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk een persoon genaamd [slachtoffer 1] van het leven heeft beroofd, immers heeft/hebben verdachte en/of (een of meer van) zijn mededader(s) met dat opzet die [slachtoffer 1] met een mes, althans met een scherp en/of puntig voorwerp, in diens rug gestoken (ongeveer 14 centimeter diep) tengevolge waarvan voornoemde [slachtoffer 1] is overleden,

welke vorenomschreven doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van enig strafbaar feit, te weten het in of omstreeks de periode van 8 oktober 2006 tot en met 9 oktober 2006, te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam] (gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd [om circa 01:00 uur 's-nachts, althans ergens (vlak) na middernacht] in een woning [gelegen op/aan de [straatnaam] aldaar]) tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening wegnemen van (onder meer) een geldkistje (met inhoud) en/of een portefeuille (met inhoud) en/of (een) GSM(s) en/of een rijbewijs en/of een fotocamera, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer 1], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [slachtoffer 1], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat verdachte tezamen met die mededader(s), althans alleen, (onder meer)

hij op of omstreeks 28 april 2006, te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam], tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een aldaar aan de [straatnaam] gelegen woning heeft weggenomen ondermeer een hoeveelheid geld ([ongeveer] 15.000 Euro) en/of een (aantal) laptop(s) en/of digitale camera(s) en/of een rugzak en/of een Ipod en/of een filmcamera en/of een cd-speler en/of een dvd-speler en/of (een) horloge(s) en/of sieraden, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde 1], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), waarbij verdachte en/of zijn mededader(s) zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft/hebben verschaft en/of de/het weg te nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door middel van braak, verbreking en/of inklimming,

zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan;

(artikel 311 lid 1 sub 4 en/of 5 juncto artikel 43a van het Wetboek van Strafrecht)

hij op of omstreeks 12 juli 2006, te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam], met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een aldaar aan de [straatnaam] gelegen woning heeft weggenomen een DVD speler en/of concertkaarten en/of een decoder en/of een zonnebril en/of een fotocamera en/of een sleutelbos en/of een sporttas en/of een mobiele telefoon, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer 2], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, waarbij verdachte zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft verschaft en/of de/het weg te nemen goed(eren) onder zijn bereik heeft gebracht door middel van braak en/of verbreking en/of inklimming,

zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan;

(artikel 311 lid 1 sub 5 juncto artikel 43a van het Wetboek van Strafrecht)

hij op of omstreeks 23 juli 2006, te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam], ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening weg te nemen een hoeveelheid geld, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde 2], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, zich naar de woning van die [benadeelde 2] heeft begeven en/of (vervolgens) die [benadeelde 2] onverhoeds heeft benaderd door ongevraagd en/of plotseling in de deuropening van het schuurtje te verschijnen (alwaar die [benadeelde 2] zich op dat moment [alleen] bevond) en/of die [benadeelde 2] mondeling enkele woorden heeft toegevoegd, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid, welke poging tot diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [benadeelde 2], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat verdachte (duidelijk zichtbaar voor die [benadeelde 2]) een pistool in zijn hand vast heeft gehouden en/of dat pistool op die [benadeelde 2] heeft gericht, zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan;

(artikel 312 ahf sub 1 juncto artikel 43a en 45 van het Wetboek van Strafrecht)

subsidiair zo het vorenstaande niet mocht leiden tot schuldigverklaring van en strafoplegging aan verdachte

hij op of omstreeks 23 juli 2006, te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam], ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich en/of een ander wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld een persoon genaamd [benadeelde 2] te dwingen tot de afgifte van een hoeveelheid geld, in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde 2], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, zich naar de woning van die [benadeelde 2] heeft begeven en/of (vervolgens) die [benadeelde 2] onverhoeds heeft benaderd door ongevraagd en/of plotseling in de deuropening van het schuurtje te verschijnen (alwaar die [benadeelde 2] zich op dat moment [alleen] bevond) en/of die [benadeelde 2] mondeling enkele woorden heeft toegevoegd,

welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat hij, verdachte, (duidelijk zichtbaar voor die [benadeelde 2]) een pistool in zijn hand vast heeft gehouden en/of dat pistool op die [benadeelde 2] heeft gericht, zijnde de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet voltooid, zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan;

(artikel 317 lid 1 juncto artikel 43a en 45 van het Wetboek van Strafrecht)

meer subsidiair zo het vorenstaande niet mocht leiden tot schuldigverklaring van en strafoplegging aan verdachte

hij op of omstreeks 23 juli 2006, te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam], een persoon genaamd [benadeelde 2] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft verdachte opzettelijk dreigend (op zeer korte afstand van die [benadeelde 2] en/of (aldus) duidelijk zichtbaar voor die [benadeelde 2]) een pistool in zijn hand vast gehouden en/of dat pistool op die [benadeelde 2] gericht,

zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan;

(artikel 285 juncto artikel 43a van het Wetboek van Strafrecht)

hij in of omstreeks de periode van 9 augustus 2006 tot en met 17 augustus 2006 te [plaatsnaam], (althans) in de gemeente [gemeentenaam], tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een aldaar aan de [straatnaam] gelegen woning, heeft weggenomen een (aantal) laptop(s) en/of een dvd-speler en/of een videocamera en/of een telefoon en/of een harde schijf en/of een tomtom navigator en/of een MP3 speler en/of een kluis (met inhoud) en/of een horloge en/of sieraden en/of bankpassen en/of kentekenbewijzen, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer 3], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), waarbij verdachte en/of zijn mededader(s) zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft/hebben verschaft en/of de/het weg te nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door middel van braak en/of verbreking en/of inklimming, zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan.

(artikel 311 lid 1 sub 4 en/of 5 juncto artikel 43a Wetboek van Strafrecht)

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Beslissing ten aanzien van de niet verschenen getuige [getuige 1]

Op 18 september 2008 heeft het hof beslist dat de getuige [getuige 1], ook wel bekend onder de naam [naam], gehoord zou worden door de rechter-commissaris. Er is nadien uitgebreid gezocht naar getuige [getuige 1]. Onder meer zijn alle beschikbare (politie)systemen (HKS, NSIS, RDW, Blue View, CRB, VIP, CJIB, BVO, BVH, VROS) zijn herhaaldelijk geraadpleegd in deze zoektocht en [getuige 1] staat internationaal gesignaleerd met het verzoek tot bekendmaking verblijfplaats. Aan het strafdossier zijn processen-verbaal van bevindingen toegevoegd, waaruit deze verrichtingen blijken. Tot op heden is deze getuige niet gevonden. Daarnaar gevraagd heeft de raadsman op de zitting van 15 februari 2012 als zijn standpunt naar voren gebracht dat hij zich ten aanzien van het horen van deze getuige refereert aan het oordeel van het hof.

Het hof is, gelet op het bovenstaande, van oordeel dat het onaannemelijk is dat de getuige binnen een aanvaardbare termijn ter terechtzitting zal verschijnen en ziet af van hernieuwde oproeping van de niet verschenen getuige [getuige 1].

Ontvankelijkheid van het openbaar ministerie / bewijsuitsluiting

Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde is van de zijde van de verdediging betoogd dat het openbaar ministerie niet-ontvankelijk verklaard dient te worden in de vervolging. Zij heeft hiertoe, zakelijk weergegeven, het volgende aangevoerd:

Allereerst vertoont het forensische onderzoek op de Plaats Delict gebreken: verscheidene cruciale sporen zijn in het geheel niet veilig gesteld of niet op de juiste wijze onderzocht.

Daarnaast is sprake van schending van artikel 6 van het Europees Verdrag inzake de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) nu verdachte zijn raadsman niet heeft kunnen consulteren voorafgaande aan zijn eerste drie verhoren. Subsidiair heeft de verdediging bepleit dat de eerste drie verklaringen van verdachte van het bewijs dienen te worden uitgesloten.

Ten aanzien van het onder 4 ten laste gelegde heeft de verdediging bepleit dat het openbaar ministerie niet-ontvankelijk verklaard dient te worden in de vervolging omdat de verbaliseringsplicht ex artikel 152 van het Wetboek van Strafvordering is geschonden.

Het hof overweegt hieromtrent het volgende.

Niet-ontvankelijkverklaring van het openbaar ministerie in de strafvervolging van een verdachte komt - als het in artikel 359a van het Wetboek van Strafvordering voorzien rechtsgevolg van een onherstelbaar vormverzuim dat bij het voorbereidend onderzoek is begaan - slechts in uitzonderlijke gevallen in aanmerking. Daarvoor is alleen plaats ingeval het vormverzuim daarin bestaat dat met de opsporing of vervolging belaste ambtenaren ernstig inbreuk hebben gemaakt op beginselen van een behoorlijke procesorde waardoor doelbewust of met grove veronachtzaming van de belangen van de verdachte aan diens recht op een eerlijke behandeling van zijn zaak is tekortgedaan (HR 30 maart 2004, LJN AM2533, NJ 2004, 376). In uitzonderlijke situaties is niet ontvankelijkheid als rechtsgevolg op overheidsoptreden ook mogelijk wanneer het gaat om handelen in strijd met de grondslagen van het strafproces, waardoor het wettelijk stelsel in de kern wordt geraakt (HR 1 juni 1999, NJ 1999, 567 en HR 3 juli 2001, NJ 2002, 8).

Het technisch onderzoek

Het is niet aannemelijk geworden dat er sprake is geweest van onzorgvuldig technisch onderzoek. Het is inherent aan elk sporenonderzoek op de plaats van een delict dat er een selectie moet worden gemaakt van hetgeen onderzocht moet worden. Naar het oordeel van het hof zijn er geen onbegrijpelijke en/of onverdedigbare keuzes gemaakt bij het forensisch onderzoek. Van doelbewuste of grove veronachtzaming van de belangen van de verdachte of van een tot niet ontvankelijkheid leidende uitzonderlijke situatie blijkt niets. Het verweer wordt verworpen.

Het consultatierecht met betrekking tot het onder 1 ten laste gelegde

Volgens bestendige jurisprudentie van de Hoge Raad moet het volgende worden vooropgesteld:

het gsm-nummer [telefoonnummer] van iemand was die hij kende onder de naam [getuige 1];

hij [getuige 1] nu heeft verteld dat hij diens naam heeft doorgegeven aan de politie;

hij [getuige 1] heeft geadviseerd contact op te nemen met de politie;

[getuige 1] hem vertelde dat één van de overvallers, een Marokkaanse jongen, hem gebeld had;

[getuige 1] hem vertelde dat die Marokkaanse jongen met een Surinaamse jongen omging en dat zij samen een overval in Friesland hadden gepleegd;

[getuige 1] hem vertelde dat de Marokkaanse jongen bij hem was geweest en hem vertelde dat ze iemand hadden vermoord;

[getuige 1] hem vertelde dat de Marokkaanse jongen had verteld dat de Surinaamse jongen zich later bij de politie had gemeld;

[getuige 1] hem vertelde dat de Marokkaanse jongen had verteld dat de Surinaamse jongen het had gedaan;

hij [getuige 1] vertelde dat hij naar de politie moest gaan een eerlijk moest vertellen wat hij wist.

Op 16 april 2007 meldt [getuige 1] -volledige naam: [getuige 1] zich bij de politie met de mededeling dat hij een bekende was van [getuige 2], dat hij had gehoord dat de politie naar hem op zoek was, dat hij van zijn vriend [medeverdachte 3] had gehoord wat er in Friesland was gebeurd, dat [medeverdachte 3] met een Surinaamse jongen daarheen was gegaan, dat de Surinaamse jongen met de naam [verdachte] de dader was en dat de derde man een Marokkaan betrof.

[getuige 1] wordt op 17 april 2007 gehoord en hij verklaart, zakelijk weergegeven, onder meer het volgende:

voordat de Surinaamse jongen werd aangehouden, hoorde hij het verhaal van [medeverdachte 3];

[medeverdachte 3] vertelde dat de Surinaamse jongen een Nederlandse man kende en dat die jongen met [medeverdachte 3] de Nederlandse man wilde overvallen;

de kleine jongen heeft hen met de auto gebracht;

[medeverdachte 3] heeft de Surinaamse jongen geholpen met het vastmaken van de man;

de Surinaamse jongen heeft de man in de rug gestoken;

hij heeft tegen [medeverdachte 3] gezegd dat hij naar de politie moest gaan, maar [medeverdachte 3] wilde dat niet;

[medeverdachte 3] heeft tegen de Surinaamse jongen gezegd dat hij de politie ging bellen;

de Surinaamse jongen zei dat hij dat niet moest doen en dat hij zelf naar de politie zou gaan.

Op 29 mei 2007 vindt de overlevering van verdachte [medeverdachte 3] aan de Nederlandse autoriteiten plaats.

In de eerste verhoren, beginnend op 29 mei 2007, ontkent verdachte [medeverdachte 3] iets met de onderhavige zaak te maken te hebben, ook nadat hem is meegedeeld dat 'zijn DNA op de plaats delict is aangetroffen'. Vanaf 2 juni 2007, hij is dan geconfronteerd met de door getuige [getuige 1] afgelegde verklaringen, legt [medeverdachte 3] bekennende verklaringen af. Hij verklaart, zakelijk weergegeven, dat:

hij voor een paar centen naar de woning van [slachtoffer 1] is gegaan;

hij daar was samen met [verdachte] en [medeverdachte 2];

hij van [verdachte] voor vervoer moest zorgen naar [plaatsnaam];

[medeverdachte 2] wel geld wilde en een auto kon regelen;

[verdachte] wist waar de kluis van [slachtoffer 1] was;

hij samen met [verdachte] en [medeverdachte 2] ongeveer 3 weken voor de overval deze overval heeft besproken;

er toen is afgesproken dat [slachtoffer 1] zou worden vastgebonden;

ze tiewraps, tape, schroevendraaiers, twee messen en een een pistool mee hadden als gereedschap voor de overval;

ze in het bezit waren van witte chirurgenhandschoenen;

ze rechtstreeks op aanwijzingen van [verdachte] naar [plaatsnaam] zijn gereden;

ze op aanwijzingen van [verdachte] naar de tuin van [slachtoffer 1] zijn gelopen;

ze langs bosjes en een greppel kwamen;

ze via een plank over die greppel konden komen;

ze over een hek moesten klimmen en dat ze toen in de tuin van [slachtoffer 1] kwamen;

[verdachte] de ruit van de voordeur in sloeg;

ze rechtstreeks naar boven liepen en daar [slachtoffer 1] aantroffen in bed;

[verdachte] de man vroeg waar de kluis was en de man sloeg;

[verdachte] met het pistool schoot;

hij en [verdachte] de man hebben vastgebonden;

[verdachte] de man bleef slaan;

hij de man de mond heeft dichtgeplakt;

[verdachte] de man met een mes in zijn rug stak;

hij het huis uit is gerend naar de auto;

het even duurde voordat [verdachte] en [medeverdachte 2] bij de auto kwamen;

[verdachte] het buitgemaakte geld in de auto wilde verdelen;

[medeverdachte 2] in opdracht van [verdachte] hun kleding en schoenen heeft verbrand.

Op 5 juni 2007 wordt [medeverdachte 2] aangehouden. Hij ontkent eerst iets met de overval in [plaatsnaam] te maken te hebben gehad, maar vanaf 6 juni 2007 legt ook hij bekennende verklaringen af. Hij verklaart, zakelijk weergegeven, dat:

hij door [medeverdachte 3] is gevraagd voor een klus en of hij een auto kon regelen zodat hij als chauffeur kon dienen;

de buit ongeveer 50.000 euro zou zijn;

ze de buit zouden delen;

het plan van de overval van [verdachte] kwam;

het plan van de overval tweemaal is besproken in de woning van [medeverdachte 3];

hij zag dat [verdachte] een pistool had;

hij hoorde dat [verdachte] zei dat dit een alarmpistool was en bedoeld was om [slachtoffer 1] schrik aan te jagen;

hij op het aanrecht zwarte tiewraps, plakband en doktershandschoenen zag liggen;

hij een mes zag dat verpakt was in kranten;

dit mes is meegegaan;

dit een groot mes was;

hij had besloten om ook de woning van de man binnen te gaan, omdat hij [medeverdachte 3] en [verdachte] niet vertrouwde bij het verdelen van de buit;

[verdachte] het huis van [slachtoffer 1] aanwees;

hij achter [verdachte] aanliep;

ze door de voordeur de woning van [slachtoffer 1] zijn binnengegaan;

ze in de woning meteen naar boven gingen;

zij daarbij hun gezichten hadden verhuld in (bivak)mutsen en sjaals;

[verdachte] meteen de slaapkamer van [slachtoffer 1] binnen ging en [medeverdachte 3] en hij volgden;

[slachtoffer 1] werd vastgegrepen door [verdachte] en [medeverdachte 3];

[slachtoffer 1] aan zijn handen werd vastgebonden met de meegebrachte tiewraps en tape;

het eerste geweld tegen [slachtoffer 1] door [verdachte] werd gepleegd nadat ook de voeten waren getapet;

er bedreigingen richting [slachtoffer 1] werden geuit en hem gevraagd werd waar het geld was;

Reggy [slachtoffer 1] op zijn hoofd sloeg;

[slachtoffer 1] toen begon te schreeuwen en er tape op zijn mond werd geplakt;

[slachtoffer 1] hardhandig werd aangepakt en ze niets deden om [verdachte] te stoppen;

[verdachte] een alarmpistool te voorschijn haalde en het wapen afschoot naast het hoofd van [slachtoffer 1], richting de grond;

hij dat wapen al eerder had gezien en wist dat het mee was genomen voor het afschrikken;

[medeverdachte 3] en [verdachte] weer naar het geld vroegen na het lossen van het schot;

Reggy [slachtoffer 1] bij zijn haar vastpakte en hem met het hoofd op de bedrand sloeg;

[slachtoffer 1] veel klappen tegen zijn hoofd kreeg van [verdachte];

[verdachte] een meegebracht mes pakte en [slachtoffer 1] ermee in zijn rug stak;

het mes helemaal in de rug van [slachtoffer 1] ging en [verdachte] het er weer uittrok;

hij zag dat [slachtoffer 1] op eigen kracht in zitpositie kwam en de tiewraps en tape lostrok;

[slachtoffer 1] de tape van zijn mond trok en dat er allemaal bloed uitkwam;

[slachtoffer 1] schuin voorover wegzakte;

hij hoorde dat [slachtoffer 1] zei: "ik ga dood, ik ga dood, ik ga dood";

er een plas bloed op de grond lag;

zij daarna de slaapkamer hebben verlaten;

hij de fotocamera en de portemonnee die daar in de keuken lagen, later terugzag in de auto;

[verdachte] in de auto zei dat de man dood ging;

hij er wel aan gedacht heeft om een ambulance te bellen, maar dat niet gedaan heeft omdat dan uit zou komen dat hij betrokken was bij iets ergs.

Uit de forensisch technische onderzoeken blijkt niet dat verdachte [verdachte] en/of verdachte [medeverdachte 2] in of bij de woning van [slachtoffer 1] zijn geweest. Van hen is geen enkel spoor gevonden. Van verdachte [medeverdachte 3] is alleen een DNA-spoor aangetroffen in het topje van een latex handschoen in de tape op het slachtoffer [slachtoffer 1].

De betrouwbaarheid van de verklaringen van [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2]

Van de zijde van de verdediging is betoogd dat de verdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] hun verklaringen op elkaar hebben afgestemd en ten onrechte verdachte [verdachte] als (hoofd)dader hebben bestempeld.

Anders dan de verdediging acht het hof de mogelijkheid van op elkaar afgestemde verklaringen van de verdachten niet aannemelijk. Allereerst zijn de verklaringen die de beide medeverdachten afleggen over de loop der gebeurtenissen niet alleen uitgebreid, maar ook specifiek en gedetailleerd. De details betreffen niet alleen hoofdzaken, maar ook op punten van geringere betekenis komen verklaringen opvallend overeen. Als voorbeeld kan dienen dat zowel [medeverdachte 3] als [medeverdachte 2] verklaren over het gebruik van de navigatieapparatuur, dat op de heenweg op een gegeven moment wordt uitgeschakeld omdat [verdachte] de verder af te leggen route wel kende. In het algemeen is het niet ongebruikelijk dat personen die bij een zelfde gebeurtenis betrokken zijn, daar later op onderdelen verschillend over verklaren. Zeker naarmate er meer tijd verstrijkt tussen voorval en daarover afgelegde verklaring. In onderhavig geval moet bedacht worden dat de bekennende verklaringen van [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] begin juni 2007 zijn afgelegd, derhalve bijna acht maanden na de overval op [slachtoffer 1]. In dit tijdsverloop ziet het hof een redelijke verklaring voor te constateren verschillen en anders dan de verdediging ziet het hof in de verschillen en overeenkomsten in de door de beide medeverdachten afgelegde verklaringen geen aanwijzing dat deze op elkaar zijn afgestemd.

Een ander aspect dat het afstemmen van verklaringen niet aannemelijk maakt is dat uit getuigenverklaringen blijkt dat [medeverdachte 3] al over de toedracht van de overval heeft gesproken met een derde (te weten [getuige 1], die meermalen hierover met bijstand van een tolk door de politie is ondervraagd) op een moment dat de politie nog geen enkel zicht had op eventuele daders en volledig in het duister tastte.

In tegenstelling tot hetgeen de verdediging heeft betoogd, is het hof van oordeel dat de verklaringen van de verdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] grotendeels overeenstemmen. Weliswaar zijn er op onderdelen verschillen in hun verklaringen, maar op cruciale punten is er geen verschil. Beiden verklaren dat verdachte [verdachte] degene was met het initiatief voor de overval, degene was die geweld toepaste en degene was die [slachtoffer 1] met een mes in zijn rug stak. Ook over de gelopen route en de manier waarop verdachte [verdachte] het slachtoffer heeft gestoken verklaren beide medeverdachten eenduidig.

Het hof heeft in het kader van een schouw op 14 december 2009 de routes aanschouwd waarvan de verdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] hebben verklaard dat zij deze in de nacht van 8 op 9 oktober 2006 naar en van de woning van [slachtoffer 1] te voet hebben gevolgd. Het hof heeft waargenomen dat de beschrijving die beide verdachten van de route hebben gegeven met elkaar overeenstemmen. Beiden hebben dezelfde route gelopen op weg naar de woning van [slachtoffer 1]. De betreffende route van de heenweg begon op de parkeerplaats aan de [straatnaam] in [plaatsnaam] en liep vervolgens via een voetpad, door een park, langs een sloot, over een 'bruggetje' van twee losse planken, over het terrein van een karperkwekerij en over een hek.

Het hof is van oordeel dat dit een route naar de woning van [slachtoffer 1] betreft waarvan het uiterst onwaarschijnlijk is dat iemand zonder gebiedskennis ter plaatse die zou hebben gevolgd. Niet aannemelijk is geworden dat - zoals de raadslieden gedurende de schouw nadrukkelijk hebben betoogd - dat er een andere route is gelopen, en wel één die begint bij een parkeerplaats bij de voetbalvelden.

Verdachte [verdachte] is in [plaatsnaam] opgegroeid en is ter plaatse bekend met de omgeving. De verdachten [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] waren woonachtig in [plaatsnaam]. Van hen is niet bekend dat zij eerder in [plaatsnaam] zijn geweest of daar connecties hadden, behoudens de connectie met verdachte [verdachte].

De verklaring van de medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] dat verdachte [verdachte] het plan voor de overval had opgevat, erbij was en de weg kende, sluit naadloos aan bij de constatering van het hof dat de door de verdachten lopend afgelegde route naar de woning van [slachtoffer 1] dermate ingewikkeld is dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat deze zou zijn gelopen door ter plaatse onbekenden.

Ook is van belang dat de getuige [getuige 1] al vóór 6 november 2006 (de dag waarop verdachte [verdachte] zich op het politiebureau meldt) van [medeverdachte 3] heeft gehoord dat [medeverdachte 3] samen met ene [verdachte] - een Surinaamse jongen - en een Marokkaanse jongen de overval op [slachtoffer 1] heeft gepleegd en dat de Surinaamse jongen [slachtoffer 1] heeft gestoken.

Derhalve maakt [medeverdachte 3], op het moment dat er nog geen enkele verdachte in beeld is bij de politie, al gewag van [verdachte] als mededader van de overval op [slachtoffer 1].

Dit past niet in het door de verdediging geschetste beeld dat de verdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] zonder verdachte [verdachte] de overval zouden hebben gepleegd en [verdachte] als hoofddader naar voren willen schuiven om er zelf beter af te komen. Er was immers op het moment dat [medeverdachte 3] één en ander met [getuige 1] besprak nog geen enkele aanleiding te veronderstellen dat de politie de daders op het spoor zou zijn.

Tevens verdient opmerking dat verdachte [medeverdachte 3] er in zijn verhoor van 30 mei 2007 blijk van geeft verrast te zijn door:

primair.

hij in de periode van 8 oktober 2006 tot en met 9 oktober 2006, te [plaatsnaam], in de gemeente [gemeentenaam], tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk een persoon genaamd [slachtoffer 1] van het leven heeft beroofd, immers hebben verdachte en zijn mededaders met dat opzet die [slachtoffer 1] met een mes in diens rug gestoken (ongeveer 14 centimeter diep) tengevolge waarvan voornoemde [slachtoffer 1] is overleden,

welke vorenomschreven doodslag werd gevolgd en vergezeld van enig strafbaar feit, te weten het in de periode van 8 oktober 2006 tot en met 9 oktober 2006, te [plaatsnaam], in de gemeente [gemeentenaam] in een woning gelegen aan de [straatnaam] aldaar tezamen en in vereniging met anderen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening wegnemen van een portefeuille met inhoud en een rijbewijs en een fotocamera, toebehorende aan [slachtoffer 1], welke diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen die [slachtoffer 1], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestonden dat verdachte tezamen met die mededaders,

hij op 28 april 2006, te [plaatsnaam], met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening uit een aldaar aan de [straatnaam] gelegen woning heeft weggenomen ondermeer een hoeveelheid geld en een aantal laptops en digitale camera en een rugzak en een Ipod en een filmcamera en een cd-speler en een dvd-speler en een horloge en sieraden, toebehorende aan [benadeelde 1], waarbij verdachte zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft verschaft door middel van braak en inklimming, zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan;

hij op 12 juli 2006, te [plaatsnaam], met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in een aldaar aan de [straatnaam] gelegen woning heeft weggenomen een DVD speler en concertkaarten en een decoder en een zonnebril en een fotocamera en een sleutelbos en een sporttas en een mobiele telefoon, toebehorende aan [slachtoffer 2], waarbij verdachte zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft verschaft door middel van braak en inklimming,

zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan;

feit 4 subsidiair:

hij op 23 juli 2006, te [plaatsnaam], ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich wederrechtelijk te bevoordelen door bedreiging met geweld een persoon genaamd [benadeelde 2] te dwingen tot de afgifte van een hoeveelheid geld, in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde 2], zich naar de woning van die [benadeelde 2] heeft begeven en vervolgens die [benadeelde 2] onverhoeds heeft benaderd door ongevraagd en plotseling in de deuropening van het schuurtje te verschijnen (alwaar die [benadeelde 2] zich op dat moment alleen bevond) en die [benadeelde 2] mondeling enkele woorden heeft toegevoegd, welke bedreiging met geweld hierin bestond dat hij, verdachte, duidelijk zichtbaar voor die [benadeelde 2] een pistool in zijn hand vast heeft gehouden, zijnde de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet voltooid,

zulks terwijl tijdens het plegen van voornoemd misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan.

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het onder 1 primair bewezen verklaarde levert op:

medeplegen van doodslag, vergezeld en gevolgd van een strafbaar feit en gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden of gemakkelijk te maken.

Het onder 2 bewezen verklaarde levert op:

diefstal, waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak en inklimming, zulks terwijl tijdens het plegen van het misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan.

Het onder 3 bewezen verklaarde levert op:

diefstal, waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak en inklimming, zulks terwijl tijdens het plegen van het misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan.

Het onder 4 subsidiair bewezen verklaarde levert op:

poging tot afpersing, zulks terwijl tijdens het plegen van het misdrijf nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een veroordeling van de schuldige tot gevangenisstraf wegens een daaraan soortgelijk misdrijf in kracht van gewijsde is gegaan.

Strafbaarheid van de verdachte

Omtrent verdachtes persoon heeft in hoger beroep nieuw onderzoek plaatsgevonden.

A.C. Bruijns, psychiater, en A.T. Spangenberg, klinisch psycholoog, hebben verdachte, in samenwerking met de overige leden van het onderzoekend team van het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie, locatie Pieter Baan Centrum (hierna te noemen PBC), opnieuw onderzocht en op 8 februari 2012 een Pro Justitia rapportage opgemaakt.

Deze rapportage bevat - zakelijk weergegeven - als conclusie dat bij verdachte sprake is van een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens gevormd door een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Ook in de periode van de ten laste gelegde feiten was deze persoonlijkheidsstoornis aanwezig. Echter de overmaat van geweld van feit 1 kan door de deskundigen niet verklaard worden vanuit de kenmerken van de stoornis van verdachte.

Omdat uit het laatste PBC-onderzoek is gebleken dat de gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens niet de keuzevrijheid van verdachte heeft beperkt, achten de deskundigen het niet mogelijk om, op basis van de stoornis, uitspraken te doen over het recidivegevaar vanuit die stoornis.

Het PBC adviseert het hof om verdachte voor alle ten laste gelegde feiten volledig toerekeningsvatbaar te achten.

Het hof neemt deze conclusies over en maakt die tot de zijne.

Nu niet is gebleken dat verdachte het ten laste gelegde niet valt toe te rekenen en er ook anderszins geen strafuitsluitingsgronden aanwezig worden geacht, acht het hof verdachte strafbaar.

Oplegging van straf en/of maatregel

De hierna te melden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Het hof heeft bij de straftoemeting in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

De verdachte heeft in het kader van een brute roofoverval met twee mededaders het slachtoffer [slachtoffer 1] vastgebonden, geslagen, bedreigd, met het hoofd op de bedrand geslagen en tenslotte doodgestoken. Van enig morele scrupule of enig gewetensbezwaar bij de verdachte is het hof niet gebleken. De verdachte is bovendien de initiatiefnemer van het plan. Hij heeft de mededaders gevraagd deze overval met hem uit te voeren. Hij is degene die het slachtoffer de dodelijke steek heeft toegebracht.

Door de doodslag hebben de daders onherstelbaar leed berokkend aan de naasten van het slachtoffer.

Dit feit heeft de rechtsorde ernstig geschokt en draagt bij aan gevoelens van onveiligheid in de samenleving.

Naast dit zeer ernstige feit heeft verdachte ook nog in korte tijd twee inbraken en een poging tot afpersing gepleegd.

Het hof houdt bij de strafoplegging - in negatieve zin - rekening met een verdachte betreffend Uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 23 juni 2011, een 13 pagina's tellend stuk, waaruit blijkt dat verdachte eerder is veroordeeld wegens vermogensdelicten.

Ook heeft het hof rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals die naar voren komen in de over verdachte opgemaakte rapporten van het PBC (Pro Justitia rapporten van 23 januari 2008 en 8 februari 2012) en zoals die ter terechtzittingen zijn gebleken.

In eerste aanleg is door de officier van justitie een gevangenisstraf van 20 jaren geëist en de oplegging van de TBS-maatregel met dwangverpleging. De rechtbank heeft aan verdachte een gevangenisstraf van 18 jaren opgelegd. De TBS-maatregel heeft de rechtbank niet opgelegd, omdat zij op grond van de voorhanden zijnde rapporten over de persoon van de verdachte niet tot de conclusie kwamen dat er sprake was van een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis bij verdachte.

In hoger beroep is door de advocaat-generaal een gevangenisstraf van 18 jaren en de oplegging van de TBS-maatregel met dwangverpleging geëist.

De onderzoekers van het PBC hebben in het rapport van 8 februari 2012 aangegeven dat er bij verdachte sprake is van een antisociale persoonlijkheidsstoornis, maar dat niet van psychopathie kan worden gesproken nu de beperkte empathische vermogens van verdachte niet voortkomen uit een narcistische dynamiek. Zijn stoornis heeft zijn keuzevrijheid voor het al dan niet plegen van strafbare feiten niet beperkt en verdachte is volledig toerekeningsvatbaar. De deskundigen achten het niet mogelijk uitspraken te doen over het recidivegevaar. Het rapport van het PBC eindigt met de conclusie dat er geen indicatie is voor een behandeling in een juridisch kader.

Op basis van de conclusies van de onderzoekers van het PBC ligt, naar het oordeel van het hof, de oplegging van de TBS-maatregel niet in de rede. Ook eerdere rapporten over de persoon van de verdachte geven geen aanleiding tot het opleggen van de TBS-maatregel. Het hof zal de TBS-maatregel derhalve niet opleggen.

Al het vorenstaande in aanmerking nemende is het hof, met de rechtbank en de advocaat-generaal, van oordeel dat een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf van achttien jaren met aftrek van de tijd die verdachte in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, passend en geboden is.

Beslag

Onttrekking aan het verkeer

De hierna te noemen inbeslaggenomen voorwerpen, die nog niet zijn teruggegeven, behoren aan de verdachte toe. Zij zijn bij gelegenheid van het onderzoek naar het onder onder 1 primair begane misdrijf aangetroffen. Zij zullen worden onttrokken aan het verkeer aangezien zij van zodanige aard zijn, dat het ongecontroleerde bezit van die voorwerpen in strijd is met het algemeen belang en zij kunnen dienen tot het begaan van soortgelijke feiten.

Het betreft: tierips en tape, gaspatroon (gascylinder), gaspistool, patroon (knalpatroon), houder met 3 patronen, mes met zwart handvat, vleesmes met ronde gaten in het lemmet, keukenmes en vlindermes.

Verbeurdverklaring

Het onder 1 primair tenlastegelegde en bewezenverklaarde is begaan met behulp van de hierna te noemen inbeslaggenomen en niet teruggegeven voorwerpen. Zij behoren de verdachte danwel één van de medeverdachten toe. Zij zullen daarom worden verbeurd verklaard. Het hof heeft hierbij rekening gehouden met de draagkracht van verdachte.

Het betreft: vingertop latex handschoen, stoffen zakje merk Gant, 2 schroevendraaiers (uit Gantzakje).

Teruggave

Het hof zal de teruggave gelasten aan de rechthebbenden van de overige inbeslaggenomen zaken nu het belang van de strafvordering zich daartegen niet verzet.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 3] (nabestaanden van de heer [slachtoffer 1])

De benadeelde partij heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt EUR 8.507,--. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep toegewezen tot een bedrag van EUR 7.560,28. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd voor het bedrag van haar oorspronkelijke vordering.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is voldoende gebleken dat de benadeelde partij als gevolg van het onder 1 primair bewezenverklaarde handelen van verdachte rechtstreeks schade heeft geleden. Verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering zal worden toegewezen.

Gelet op het vorenstaande dient verdachte, als de in het ongelijk gestelde partij, te worden veroordeeld in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt, tot aan deze uitspraak begroot op nihil, en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken.

Om te bevorderen dat de schade door verdachte wordt vergoed, zal het hof de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht opleggen op de hierna te noemen wijze.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 1]

De benadeelde partij heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt EUR 14.000,00 aan materiële schade. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep toegewezen tot een bedrag van EUR 7.000,00. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep niet opnieuw gevoegd. Het hof heeft in hoger beroep te oordelen over de gevorderde schadevergoeding voor zover deze in eerste aanleg is toegewezen.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is voldoende gebleken dat de benadeelde partij als gevolg van het onder 2 bewezenverklaarde handelen van verdachte rechtstreeks schade heeft geleden. Verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering zal worden toegewezen.

Gelet op het vorenstaande dient verdachte, als de in het ongelijk gestelde partij, te worden veroordeeld in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt, tot aan deze uitspraak begroot op nihil, en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken.

Om te bevorderen dat de schade door verdachte wordt vergoed, zal het hof de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht opleggen op de hierna te noemen wijze.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 2]

De benadeelde partij heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt EUR 303,--. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep toegewezen.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is voldoende gebleken dat de benadeelde partij als gevolg van het onder 4 subsidiair bewezenverklaarde handelen van verdachte rechtstreeks schade heeft geleden. Verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering zal worden toegewezen.

Gelet op het vorenstaande dient verdachte, als de in het ongelijk gestelde partij, te worden veroordeeld in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt, tot aan deze uitspraak begroot op nihil, en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken.

Om te bevorderen dat de schade door verdachte wordt vergoed, zal het hof de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht opleggen op de hierna te noemen wijze.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 33, 33a, 36d, 36f, 43a, 45, 47, 57, 63, 288, 311 en 317 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij golden ten tijde van het bewezenverklaarde.

videobanden, merk Maxell; bevatten opnames 8 t/m 11 oktober 2006.

Gelast de teruggave aan [naam] van de in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerpen, te weten:

8 videobanden, merk TDK, bevatten beelden 8 t/m 11 okober 2006 .

Gelast de teruggave aan de nabestaanden van de heer [slachtoffer 1] van de in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerpen, te weten:

panty en plantdeel.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 3] (nabestaanden van de heer [slachtoffer 1])

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde 3], terzake van het onder 1 primair bewezen verklaarde tot het bedrag van EUR 8.507,00 (achtduizend vijfhonderdzeven euro) aan materiële schade en veroordeelt de verdachte die, evenals zijn mededaders, hoofdelijk voor het gehele bedrag aansprakelijk is, met dien verstande dat indien en voor zover de een aan zijn betalingsverplichting heeft voldaan, de een of meer anderen daarvan in zoverre zullen zijn bevrijd, om dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij.

Bepaalt dat voormeld toegewezen bedrag aan materiële schadevergoeding vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 9 oktober 2006 tot aan de dag der algehele voldoening.

Verwijst de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [benadeelde 3] (nabestaanden van de heer [slachtoffer 1] ), een bedrag te betalen van EUR 8.507,00 (achtduizend vijfhonderdzeven euro) aan materiële schade, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 77 (zevenenzeventig) dagen hechtenis, met dien verstande dat de toepassing van die hechtenis de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft.

Bepaalt dat de verplichting tot betaling van schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer voor de verdachte komt te vervallen indien en voor zover mededaders hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer.

Bepaalt dat voormelde betalingsverplichting ter zake van de materiële schade vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 9 oktober 2006 tot aan de dag der algehele voldoening.

Bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.

Bepaalt dat indien en voor zover de mededaders van de verdachte voormeld bedrag hebben betaald, verdachte in zoverre is bevrijd van voornoemde verplichtingen tot betaling aan de benadeelde partij of aan de Staat.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 1]

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde 1] terzake van het onder 2 bewezen verklaarde tot het bedrag van EUR 7.000,00 (zevenduizend euro) aan materiële schade en veroordeelt de verdachte om dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij.

Bepaalt dat voormeld toegewezen bedrag aan materiële schadevergoeding vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 28 april 2006 tot aan de dag der algehele voldoening.

Verwijst de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [benadeelde 1], een bedrag te betalen van EUR 7.000,00 (zevenduizend euro) aan materiële schade, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 70 (zeventig) dagen hechtenis, met dien verstande dat de toepassing van die hechtenis de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft.

Bepaalt dat voormelde betalingsverplichting ter zake van de materiële schade vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 28 april 2006 tot aan de dag der algehele voldoening.

Bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 2]

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde 2] terzake van het onder 4 subsidiair bewezen verklaarde tot het bedrag van EUR 303,00 (driehonderddrie euro) aan immateriële schade en veroordeelt de verdachte om dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij.

Bepaalt dat voormeld toegewezen bedrag aan immateriële schadevergoeding vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 23 juli 2006 tot aan de dag der algehele voldoening.

Verwijst de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [benadeelde 2], een bedrag te betalen van EUR 303,00 (driehonderddrie euro) aan immateriële schade, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 6 (zes) dagen hechtenis, met dien verstande dat de toepassing van die hechtenis de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft.

Bepaalt dat voormelde betalingsverplichting ter zake van de immateriële schade vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 23 juli 2006 tot aan de dag der algehele voldoening.

Bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.

Aldus gewezen door

mr. L.T. Wemes, voorzitter,

mr. G. Dam en mr. W. Foppen, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. M. Nijhuis, griffier,

en op 20 maart 2012 ter openbare terechtzitting uitgesproken.

Mr. Nijhuis was buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.