Artikel 49 bis Emissies die permanent chemisch in een product zijn gebonden

De exploitant trekt van de emissies van de installatie elke hoeveelheid CO₂ af die afkomstig is uit koolstof waarvoor geen nultarief geldt in activiteiten die vallen onder bijlage I bij Richtlijn 2003/87/EG en die niet uit de installatie wordt uitgestoten, maar permanent chemisch is gebonden in een product dat is opgenomen in de gedelegeerde verordening die is vastgesteld op grond van artikel 12, lid 3 ter, van Richtlijn 2003/87/EG.

In het geval van CO₂ afkomstig uit materialen of brandstoffen die een koolstoffractie bevatten waarvoor het nultarief geldt, trekt de exploitant van de emissies van de installatie alleen de hoeveelheid CO₂ af die permanent chemisch gebonden is in een product dat is opgenomen in de gedelegeerde verordening die is vastgesteld op grond van artikel 12, lid 3 ter, van Richtlijn 2003/87/EG, evenredig aan de koolstoffractie die niet afkomstig is uit koolstof waarvoor het nultarief geldt.

Voor de bepaling van de hoeveelheid CO₂ die is gebonden in een product dat voldoet aan de specificaties van lid 1, past de exploitant hetzij de standaardmethode overeenkomstig de punten 2 en 4 van bijlage II bij deze verordening toe, hetzij een massabalans overeenkomstig artikel 25 van deze verordening met gebruikmaking van de brandstoffen en materialen die het proces waarin het CO₂ chemisch gebonden wordt, binnenkomen en verlaten, als de relevante bronstromen voor deze berekening, rekening houdend met eventuele aan dat proces gerelateerde verbrandingsemissies. Daartoe wordt het hoogste niveau zoals gedefinieerd in bijlage II bij deze verordening toegepast, zoals in die bijlage is gespecificeerd voor de activiteit waaruit het CO₂ afkomstig is. De exploitant mag echter het eerstvolgende lagere niveau toepassen mits hij naar tevredenheid van de bevoegde autoriteit aantoont dat de toepassing van het hoogste niveau als bepaald in bijlage II bij deze verordening technisch niet haalbaar is of leidt tot onredelijke kosten.