Artikel 49 Overgebracht CO2

De exploitant trekt van de emissies van de installatie elke hoeveelheid CO₂ af die afkomstig is uit activiteiten die vallen onder bijlage I bij Richtlijn 2003/87/EG en die niet afkomstig is uit koolstof waarvoor het nultarief geldt en die niet uit de installatie wordt uitgestoten, maar vanuit de installatie wordt overgebracht naar een van de volgende installaties:

De exploitant van de overbrengende installatie vermeldt in zijn jaarlijkse emissieverslag de identificatiecode van de ontvangende installatie zoals erkend overeenkomstig de handelingen die zijn vastgesteld krachtens artikel 19, lid 3, van Richtlijn 2003/87/EG, indien de ontvangende installatie onder die richtlijn valt. In alle andere gevallen verstrekt de exploitant van de overbrengende installatie de naam, het adres en de contactgegevens van een contactpersoon van de ontvangende installatie.

De eerste alinea is tevens van toepassing op de ontvangende installatie wat betreft de identificatiecode van de overbrengende installatie.

Voor de bepaling van de hoeveelheid CO₂ die overeenkomstig lid 1 van de ene installatie of CO₂-vervoersinfrastructuur naar de andere installatie of CO₂-vervoersinfrastructuur wordt overgebracht, past de exploitant, met inachtneming van de verdere bepalingen in bijlage IV bij deze verordening, hetzij een berekeningsmethode hetzij een meetmethode toe, overeenkomstig de artikelen 43, 44 en 45 van deze verordening.

Als de meetmethode wordt gebruikt, komt de emissiebron overeen met het meetpunt en de emissies worden uitgedrukt als de hoeveelheid overgebracht CO₂.

Als de meetmethode wordt gebruikt voor het bepalen van de hoeveelheid CO₂ die van de ene installatie of CO₂-vervoersinfrastructuur naar de andere installatie of CO₂-vervoersinfrastructuur wordt overgebracht, past de exploitant het hoogste niveau toe als bepaald in punt 1 van bijlage VIII bij deze verordening.

De exploitant mag echter het eerstvolgende lagere niveau toepassen mits hij aantoont dat de toepassing van het hoogste niveau als bepaald in punt 1 van bijlage VIII technisch niet haalbaar is of leidt tot onredelijke kosten.

De exploitanten mogen de hoeveelheden CO₂ die vanuit de installatie worden overgebracht zowel bij de installatie van overbrenging als die van ontvangst bepalen. In dergelijke gevallen is artikel 48, lid 3, van toepassing.

In het geval van de overdracht naar een afvanginstallatie van CO₂ dat afkomstig is uit materialen of brandstoffen die een fractie koolstof bevatten waarvoor het nultarief geldt, trekt de overdragende installatie, overeenkomstig lid 1, van de gerapporteerde emissies alleen de hoeveelheid CO₂ af die evenredig is aan de koolstoffractie die niet afkomstig is uit koolstof waarvoor het nultarief geldt.

Een exploitant van een CO₂-vervoersinfrastructuur of een opslaglocatie monitort de emissies ten gevolge van lekkage, diffuse emissies en afgeblazen emissies van elke in de eerste alinea bedoelde hoeveelheid CO₂, met inbegrip van CO₂ uit entiteiten die geen in bijlage I bij Richtlijn 2003/87/EG vermelde activiteiten verrichten, en rapporteren die emissies, waarbij het CO₂ als fossiel wordt beschouwd.

De exploitant van een CO₂-vervoersinfrastructuur mag in de voor een bepaalde periode gerapporteerde emissies, alle CO₂ in doorvoer opnemen dat ten laatste op 31 januari van het daaropvolgende jaar naar een andere installatie of CO₂-vervoersinfrastructuur is overgebracht. De exploitant maakt jaarlijks een inventaris op van het CO₂ dat de CO₂-vervoersinfrastructuur binnenkomt en verlaat, en rapporteert CO₂ in doorvoer afzonderlijk.