III.3.4.2.4 Master issuer

280. Beschrijving. Voorts kan worden gewezen op de zogeheten master trust of master issuer structuur. In een dergelijke transactiestructuur geeft het SPV (in Anglo-Amerikaanse rechtsstelsels meestal een trust) van tijd tot tijd series van ABS uit die worden gedekt door een en dezelfde vorderingenportefeuille. De vorderingen die door het SPV met de opbrengsten van de effectenemissies worden aangekocht, worden toegevoegd aan de reeds bestaande portefeuille. Daarnaast blijft de originator over het algemeen een economisch belang behouden bij een substantieel deel van de vorderingenportefeuille (de zogeheten ‘seller interest’). De ‘master issuer’ structuur wordt onder meer gebruikt voor de securitisation van credit card vorderingen, handelsvorderingen en hypotheekvorderingen, alsmede voor CDO’s.1

Naast het feit dat een ‘master trust’ kostenefficiënt is – de kosten van het steeds opnieuw optuigen van een transactie worden bespaard –, is een belangrijk voordeel van een dergelijke structuur de grotere liquiditeit die daarin aanwezig is. Indien een effectenserie moet worden afgelost, kan daarvoor in beginsel de door de gehele portefeuille (en niet slechts een pro rata deel daarvan) gegenereerde geldstroom worden aangewend. In een ‘master trust’ structuur zijn derhalve meer gelden beschikbaar voor de tijdige aflossing van hoofdsom dan in een structuur waarin de ABS alleen kunnen worden voldaan met de opbrengsten van de vorderingenportefeuille die in concreto met de opeisbare effectenserie is ge(her)financierd. Dit vermindert de behoefte aan (dure) externe liquiditeitsfaciliteiten teneinde de aflossing van de ABS zeker te stellen en maakt het mogelijk ABS te creëren met verschillende aflossingsprofielen. Een voordeel van de ‘master trust’ kan voorts zijn dat de onderliggende vorderingenportefeuille vanwege zijn relatief grote omvang optimaal gediversifieerd is.