HR, 02-10-2007, nr. 02077/06

Het Hof heeft weliswaar overwogen, nog daargelaten of de overweging juist is, dat de douane aan verschillende bepalingen zoals genoemd in het arrest de bevoegdheid ontleent te handelen zoals ten aanzien van [verdachte] is geschied, maar met deze overweging wordt in het midden gelaten zoals uitdrukkelijk voorgedragen bij het Hof dat in casu gebruik wordt gemaakt van bevoegdheden neergelegd in de Douanewet waardoor gebruik wordt gemaakt van bevoegdheden voor een ander doel dan waarvoor de bevoegdheid is gegeven, waardoor sprake is van onrechtmatig verkregen bewijs had het Hof op dit uitdrukkelijk voorgedragen verweer dienen in te gaan.

De vondst van de drugs is een direct gevolg van dit ernstig vormverzuim, een 100% controle, waarbij gebruik wordt gemaakt van bevoegdheden neergelegd in de Douanewet, derhalve zonder juiste wettelijke grondslag, in het voorbereidend onderzoek begaan, wordt een inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van [verdachte] zonder dat dit bij wet is geregeld zoals bedoeld in artikel 8 EVRM en is als verweer gevoerd dat ten gevolge hiervan het bewijs onrechtmatig is verkregen en [verdachte] onherstelbaar in haar belang is geschaad en het bewijs derhalve dient te worden uitgesloten. Mede ingegeven door het feit dat reeds in het Rapport Douane Douanita van 1999, kenbaar wordt gemaakt dat de Douane onder omstandigheden gebruik maakt van bevoegdheden waar geen wettelijke basis voor bestaat en dat de regelgevende ministeries hun bevoegdheid terzake niet nemen, waardoor er een ad hoc beleid ontstaat, is gesteld dat het handelen dat [verdachte] ten deel is gevallen dermate ernstig is en tot gevolg dient te hebben dat het O.M. niet-ontvankelijk wordt verklaard in de vervolging van [verdachte] dan wel de vruchten van de onrechtmatige controle, controle zonder wettelijke grondslag, uitgesloten dienen te worden van het bewijs.

Het Hof heeft het verweer verworpen zonder in te gaan op het verweer en zich ervan te vergewissen op grond van welke wettelijke bepalingen de douane in deze zaak een 100% controle heeft verricht en vervolgens overwogen dat de in het arrest genoemde bepalingen voldoende grondslag bieden voor het uitoefenen van bevoegdheden. Het Hof had op het uitdrukkelijk voorgedragen verweer, waarin aan de orde is gesteld dat [verdachte] door de door haar ten deel gevallen 100% controle van de douane, welke geen grondslag vindt in de Douanewet onherstelbaar in haar belang geschaad moeten ingaan immers is gesteld dat het,

Een onderzoek naar de grondslag van de gehanteerde bevoegdheden is naar het oordeel van [verdachte] van belang voor de vaststelling of, zoals bij het Hof gesteld, al dan niet sprake is van detournement de pouvoir, immers is het een feit van algemene bekendheid dat de douane van oordeel is dat de bevoegdheid die word uitgeoefend zijn grondslag vindt in de Douanewet, waardoor het Hof hieraan niet zondermeer voorbij had mogen gaan, maar had dienen vast te stellen of bevoegdheden die zijn uitgeoefend voor een ander doel zijn uitgeoefend dan waarvoor de bevoegdheid is gegeven, immers is [verdachte] onherstelbaar in haar belang geschaad indien hiervan sprake is zoals gesteld bij het Hof. Immers is inherent aan de beantwoording van de vraag of de controle met het oog op detourment de pouvoir onrechtmatig is geweest, de beantwoording van de vraag of en zo ja wat volgens de douane en uiteraard de wet de wettelijke grondslag is voor de 100% controle. Het Hof is niet op dit uitdrukkelijk voorgedragen verweren ingegaan dan wel heeft deze verworpen op gronden die de verwerping niet kunnen dragen.

In feite is de controlebevoegdheid neergelegd in de Douanewet gehanteerd om overtredingen die buiten het bereik van die wet vallen te ontdekken De bevoegdheid is voor een ander doel gebruikt dan waarvoor zij is verleend. Dit is niet zuiver. Deze handelswijze wordt gebracht onder de noemer detournement de pouvoir.

Door zowel mr Corstens en mr Aler wordt het hanteren van een bevoegdheid afgekeurd, indien het hoofddoel voor het hanteren van de bevoegdheid een andere is dan waarvoor deze is gegeven.

De omstandigheid dat de Douane op grond van de Douanewet met controle op naleving van voorschriften van de Douanewet is belast en op grond van de Opiumwet met toezicht van de Opiumwet is belast laat hetgeen gesteld en uitdrukkelijk voorgedragen bij het Hof onverlet.

In artikel 1 van de Douanewet wordt immers bepaald:

In lid 2 van het artikel wordt vermeld wat er onder rechten bij invoer dient te worden verstaan. Onder douanerechten wordt verstaan:

Uit het 4^e lid blijkt voorts:

Uit deze bepalingen vloeit voort, gezien het gegeven dat over cocaïne geen invoerrechten worden geheven, dat de bepalingen in deze wet geen bevoegdheid geven tot handhaving van de niet fiscale taak van de douane. In deze zaak heeft, zoals ook in andere soortgelijke zaken waar 100% controle's plaatsvinden gebeurd en als feit van algemene bekendheid dient te worden aangemerkt, de controle plaatsgevonden op grond van de Douanewet. Het Hof had hierdoor dienen na te gaan of indien de controle's niet gebaseerd kunnen worden op de douanewet of en zo ja welke consequenties hieraan verbonden moeten worden.

Het is vaste jurisprudentie van het Europese Hof dat over illegale drugs geen belasting wordt geheven. Gegeven het feit dat de 100 % controle, zoals uit het arrest van het Hof ook blijkt systematisch gericht is op een goed, i.c. cocaïne, waar geen belasting over wordt geheven (rechten bij invoer en de rechten bij uitvoer) is het onjuist te stellen dat de bepalingen van de Douanewet van toepassing zijn en of dat de douane bevoegdheid aan de Douanewet kan ontlenen tot dergelijke 100% controle's. Het is voor [verdachte] van belang om te weten wat de wettelijke grondslag is voor de gedragingen van de Douane voor gerichte en systematische controle.

Gegeven de wijze waarop de controle heeft plaatsgevonden, systematische en gericht op de vondst van drugs, waarover geen belasting verschuldigd is, biedt de Douanewet, de wet waar de bevoegdheid volgens het O.M. en de douane op is gebaseerd, geen geldige grondslag de controle's uit te voeren zoals in deze zaak is geschied,. Hieraan had het Hof niet voorbij mogen gaan en had dit handelen gevolgen dienen te hebben voor de vervolging dan wel het bewijs, omdat de feitelijke gang van zaken zeer in strijd is met beginselen van een behoorlijke procesorde, bovendien is [verdachte] door dit handelen onherstelbaar in haar belang als burger geschaad.

In de zaak van [verdachte] is het bewijs dat is verkregen door gebruik te maken van bevoegdheden neergelegd in de Douanewet onrechtmatig. In deze zaak is hiervan sprake doordat een niet fiscale taak wordt uitgeoefend gericht om niet fiscale zaken te ontdekken. Het gaat immers om de vondst van drugs m.b.v. bevoegdheden neergelegd in een wet die moet dienen voor de fiscale taak van de douane. Het Hof had hieraan niet voorbij mogen gaan.

Oneigenlijk gebruik van bevoegdheden is net als onrechtmatig verkregen bewijs, gelet op de beginselen van de rechtsstaat ernstig en dient ook de consequenties te hebben in de zaak van [verdachte] verzocht. Deze zaak bevat alle elementen om te spreken van detournement de pouvoir. Dit had zoals bij het Hof betoogd tot de conclusie dienen te leiden dat het bewijs onrechtmatig is verkregen en gelet ook op het reeds aangehaalde te leiden tot niet-ontvankelijkheid van het O.M. dan wel bewijsuitsluiting van het verkregen bewijs als vruchten van dit onrechtmatig gedrag.

Door de A-G, Machielse, wordt in HR 13 mei 1997, nr 104.021 verwezen naar Kamerstukken II 1957–1958, 5005, nr 3, p.11 linker kolom bovenaan. ‘Controle kan betrekking hebben op alle goederen, opdat kan worden bezien of belasting verschuldigd is.’

Zo'n geval is in deze zaak niet aan de orde. Immers kan worden aangenomen dat op voorhand reeds vaststaat dat in het geval van systematische en gerichte controle op drugs, geen belasting verschuldigd is.De weergegeven stellingen dat geen bevoegdheden kunnen worden ontleend aan de wet voor de 100% controle naar drugs, leiden ten aanzien van de 100% controle en het ten gevolge daarvan verkregen bewijs tot de conclusie dat inbreuk wordt gemaakt op de wet, het legaliteitsbeginsel en beginselen van een goede procesorde dan wel de beginselen: Dat overheidsoptreden terug te herleiden dient te zijn naar een wet, rechtszekerheid, rechtsgelijkheid zuiverheid van oogmerk, bescherming tegen willekeur, het recht op een eerlijk proces, zoals neergelegd in artikel 6 EVRM en dat geen inbreuk wordt gemaakt op grondrechten zoals in de grondwet en op de persoonlijke levenssfeer zoals in artikel 8 EVRM bepaalt, indien dit niet bij of krachtens wet is geregeld. Indien controlebevoegdheden worden uitgeoefend de aan de verdachte toekomende waarborgen worden gewaarborgd. Het Hof is eraan voorbij gegaan dat dit in deze zaak niet is gebeurd.

Dit geldt eveneens voor optreden van de douane zonder wettelijke grondslag en zonder dat de aan een verdachte toekomende waarborgen, i.c. zoals ook bv. neergelegd in artikel 29 Sv, 56Sv en 8EVRM, worden gerespecteerd.

Een dermate ernstig vormverzuim, bovendien is [verdachte], door het veronachtzamen van deze beginselen, onherstelbaar in haar belang als burger geschaad. Er is sprake van meer dan een aan een bevoegdheid klevend gebrek, er is geheel geen geregelde bevoegdheid en of een wettelijke bepaling waar het handelen van de douane naar terug te herleiden is.

In HR 13 mei 1997, nr 104.021, NJ 1998/481 heeft de Hoge Raad, naar aanleiding van het verweer dat de vervolging geheel gebaseerd is op oneigenlijk gebruik van de controlebevoegdheden van de Douane voor opsporingsdoeleinden, geoordeeld dat het bestaan van een redelijk vermoeden dat het in de Opiumwet strafbaar gestelde feit bestaande uit het binnen het grondgebied van Nederland brengen van middelen vermeld op de bij deze wet behorende lijst 1 begaan, niet in de weg staat aan het uitoefenen van even bedoelde controlebevoegdheden door de Douaneambtenaar mits bij aanwending van die bevoegdheden tegenover een verdachte de aan deze als zodanige toekomende waarborgen in acht worden genomen.

[verdachte] meent dat de douane in het kader van de 100% drugscontrole's in het geheel geen controlebevoegdheden heeft, aangezien dit de voorfase van een specifieke verdenking betreft, waardoor genoemd arrest op een andere situatie ziet, bovendien zoals reeds gesteld bestond bij aanvang van de 100% controle t.a.v. [verdachte] in het geheel geen sprake dat een redelijk vermoeden dat zij een strafbaar feit heeft begaan zoals genoemd in de Opiumwet ( de controle's vinden plaats voorafgaand aan een specifieke verdenking) en ook indien wordt aangenomen dat bij aanvang van de 100% controle een redelijke verdenking bestond, blijkt in het geheel niet dat bij aanwending van bevoegdheden neergelegd in andere wetten, waarborgen in acht zijn genomen. Hierdoor kan het Hof niet geacht te worden te zijn ingegaan op een uitdrukkelijk gevoerd verweer en of het arrest met voldoende redenen te hebben omkleedt.

In artikel 8 j van de Opiumwet wordt bepaald: met het toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens deze wet zijn belast de ambtenaren van het Staatstoezicht op de volksgezondheid en de ambtenaren van de belastingdienst, bevoegd inzake Douane.

In artikel 8 k is bepaald dat de in artikel 8 J van de Opiumwet genoemde ambtenaren belast zijn met opsporing van de feiten strafbaar gesteld in de Opiumwet.

Gegeven de omstandigheid dat de in artikel 8 k Opiumwet genoemde ambtenaren in de zin van artikel 8 k toezichthouders zijn, dient te worden aangenomen dat onder normale omstandigheden en gegeven het systeem van de wet hoofdstuk 5 van de Awb van toepassing bij het hanteren van taken door toezichthouders.

In Artikel 1:6 AwB wordt echter bepaald dat de toezichthoudende taken niet van toepassing zijn in het kader van opsporing, waardoor namens [verdachte] is gesteld dat de 100% controle, het uitoefenen van bevoegdheden op grond van de bepalingen in de AwB jo Opiumwet niet toelaatbaar is dan wel dat in de Opiumwet zelf geregeld had dienen te worden op welke wijze de opsporing dient plaats te vinden en in hoeverre inbreuk op de persoonlijke levenssfeer bij de opsporing is toegelaten.

Tijdens de 100% controle's is sprake van systematische en gerichte controle's, hierdoor is de Awb op grond van het bepaalde in artikel 1.6 AwB niet van toepassing bij opsporing door toezichthouders.

In de Opiumwet is niet nader omschreven op welke wijze het toezicht dan wel de opsporing dient plaats te vinden, waardoor ook de Opiumwet niet als grondslag kan dienen voor het hanteren van bevoegdheden in het kader van de systematische en gerichte speuring naar drugs in het kader van de 100% controle, zonder dat sprake is van een verdenking in de zin van artikel 27 Sv. Dan wel ernstige bezwaren in de zin van de Opiumwet.

Volgens mr G.J.M. Corstens, het Nederlands Strafprocesrecht, p. 249,

Zo ook mr G.P.A. Aler de politiebevoegdheid bij opsporing en controle, p.2, ‘Onder opsporing van strafbare feiten wordt in de strafprocesrechtelijke literatuur vrij algemeen verstaan het onderzoek dat wordt ingesteld indien het vermoeden bestaat dat een strafbaar feit is gepleegd. Dat onderzoek is er dan op gericht die verdenking te verifiëren en — indien inderdaad een strafbaar feit is gepleegd — de vermoedelijke dader te achterhalen’.

P. 4

P.30/31,

‘We spreken van opsporing, wanneer de ambtenaar (of een derde) enige reden heeft om aan te nemen dat een strafbaar feit is begaan en op onderzoek uitgaat

Hiermee is nog niet gezegd, welke inbreuken bij de opsporing mogen worden gemaakt dan wel dat alle inbreuken die op de persoonlijke levenssfeer worden gemaakt zijn toegelaten en geoorloofd.

Het Hof heeft ten onrechte aan artikel 8 k van de Opiumwet het gevolg verbonden dat alle inbreuken op de persoonlijke levenssfeer zijn toegelaten zonder dat dit beschreven is in de wet.

In de zaak van [verdachte] is sprake geweest van een 100% drugscontrole. Zo'n controle kan gelet op de inhoud die aan de term opsporing wordt gegeven als opsporing worden aangemerkt, alleen staat nergens in de wet beschreven op welke wijze deze opsporing dien plaats te vinden en op welke wijze inbreuk mag worden gemaakt op de persoonlijke levenssfeer bij opsporing.

Ook in het geval wordt aangenomen dat de douane opsporingstaken dan wel bevoegdheden aan de Opiumwet artikel 8 k ontleent, dient gelet op het bepaalde in artikel 8 EVRM, indien middels opsporing door doorzoeking een inbreuk wordt gemaakt op de persoonlijke levenssfeer deze inbreuk bij wet worden omschreven. Dit is niet het geval.

Inbreuken op de persoonlijke levenssfeer worden met de term opsporing niet gedekt. Immers staat in het geheel niet vast welke inbreuken in het kader van opsporing in de zin van artikel 8 k op de persoonlijke levenssfeer mogen worden gemaakt.

Uit het systeem van de strafwet en bijzondere wetten volgt dat in het geval van opsporing wordt beschreven welke inbreuken op de persoonlijke levenssfeer toelaatbaar zijn. Hoe ernstiger het feit des te zwaarder middel kan worden toegepast, maar het dient wel te worden beschreven, tot op heden stond met het oog op inbreuken die worden gemaakt op de persoonlijke levenssfeer altijd beschreven in de wet welk middel mag worden toegepast dan wel hoe zwaar het toe te passen middel mag zijn.

De Opiumwet laat zoals reeds gesteld in het midden op welke wijze dan wel welke inbreuken op de persoonlijke levenssfeer toezichthouders in het kader van artikel 8 k Opiumwet mogen maken, waardoor een ontoelaatbare inbreuk is gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van [verdachte]..

Vervolging dan wel bewijs dus ook zonder wettelijke grondslag verkregen ten gevolge van het veronachtzamen van deze bepalingen van de Opiumwet jo AwB, dan wel verkregen door het hanteren van bevoegdheden die nergens zijn geregeld, dient gelet op de eerder genoemde onherstelbare inbreuken te worden uitgesloten zoals ook t.a.v. de Douanewet betoogt. Het O.M. had hierom door het Hof wegens een onherstelbaar vormverzuim niet-ontvankelijk dienen worden verklaard dan wel hadden de vruchten van de controle uitgesloten dienen te worden van het bewijs. Gegeven de feitelijke gang van zaken bij de 100% controle is, zoals ook in deze zaak, feitelijk sprake van gerichte en systematische opsporing naar drugs, zonder dat staat vermeld welke inbreuken hiervoor mogen worden gemaakt.

De koffer van [verdachte] is doorzocht, waarbij ten onrechte het vermoeden is ontstaan dat de flesjes Savlon die [verdachte] bij zich droeg cocaïne bevat, omstandigheden die ertoe hebben bijgedragen op grond waarvan het vermoeden en of verdenking is ontstaan dat juist de flesjes cocaïne bevat is er niet. Het blijkt niet dat de speurhond heeft gereageerd op een specifieke inhoud van de flesjes Savlon. Het is geen algemene regel dat de plaats waar de cocaïne is aangetroffen zich daar bevindt.

Uit het door het Hof gebruikte bewijsmiddel blijkt: een in wettelijk vorm opgemaakt en op 25 maart 2005 gesloten procesverbaal dossiernummer PL278c/05-027167, van de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 1] en [verbalisant 2] beide wachtmeester der Koninklijke marechaussee district Schiphol. Dit procesverbaal houdt— zakelijk weergegeven— onder meer in als relaas van bevindingen en l of verrichtingen van verbalisanten voormeld:

Op 25 maart 2005 vond een verscherpte controle plaats op vlucht HXL 362 vanuit Curacao. Tijdens deze controle werd verdachte aangehouden als verdachte van vermoedelijke overtreding artikel 2 ABC van de Opiumwet. Verdachte was die dag met vlucht HXL362 vanuit Curacao op de luchthaven Schiphol gearriveerd. Tijdens de controle was er door personeel van de douane in een sporttas, merk Nike kleur zwart, van verdachte een pakket en twee flesjes, meerkleurig van het merk Savlon, aangetroffen waarin zich vermoedelijk cocaïne bevond. De desbetreffende sporttas was als ruimbagage ingecheckt en als zodanig door de verdachte met zich meegevoerd.

Uit het door het Hof weergegeven bewijsmiddel blijkt de werkelijke gang van zaken tijdens de controle niet, waardoor [verdachte] onherstelbaar in haar belang wordt geschaad, immers is de verdenking ten aanzien van het pakket pas ontstaan nadat de onjuiste verdenking is gerezen dat de flesjes Savlon cocaïne bevatten. [verdachte] was ten onrechte reeds als verdachte aangemerkt op grond van de flesjes Savlon, welke omstandigheid blijkt uit het proces-verbaal van deze zaak die als voorgedragen door het Hof dient te worden beschouwd en derhalve tevens deel uitmaakt van deze procedure. Doordien het Hof slechts voornoemd bewijsmiddel heeft weergegeven wordt een onjuiste indruk gewekt van de feitelijke gang van zaken.

Gegeven het feit dat niet is gebleken dat er voor deze 100% controle een wettelijke grondslag bestaat is door het onderzoek een onherstelbaar inbreuk gemaakt op [verdachte] haar persoonlijke levenssfeer door [verdachte] ten onrechte aan te merken als verdachte, waarna een onjuiste verdenking is ontstaan en vervolgens een nader onderzoek heeft plaatsgevonden in de koffer waarbij een pakket met cocaïne is aangetroffen, waardoor het verkregen bewijs als vruchten van de onrechtmatige controle en onjuiste verdenking dienen te worden uitgesloten van bewijs.

Het daarop gevolgde onderzoek van het pakket kan gelijk worden gesteld aan doorzoeken, welke inbreuk gemaakt is nadat een ten onrechte verdenking is ontstaan, immers wist de douanier niet of en zo ja waar de drugs zich precies bevond. Aangenomen kan worden dan wel is niet gebleken dat de drugshond heeft aangegeven waar de cocaïne zich bevond in de koffer en tevens is niet gebleken dat de douane dan wel de marechaussee wist waar de cocaïne zich bevond in de koffer.

In de toelichting bij artikel 5.18 Awb tekst en commentaar wordt vermeld onder 3. onderzoeksbevoegdheden (lid 1) a) onderzoeken. Geen doorzoeken. De bevoegdheid tot het onderzoeken van zaken kan niet worden opgevat als een bevoegdheid tot het (tevens) doorzoeken van die zaken.

In de MvA Eerste kamer, vergaderjaar 1995–1996,23 700 en 24 040, nr 188b p.5/6 wordt vermeld:

In deze zaak is niet gebleken, zoals reeds gesteld dat de douane wist waar de cocaïne 14. zich precies bevond. Uit het proces-verbaal dat terzake is opgemaakt blijkt dat pas nadat het vermoeden is ontstaan dat de flesjes cocaïne bevatte de koffer nader is onderzocht waarna een pakket is aangetroffen inhoudende cocaïne.

Gelet op dit gegeven is [verdachte] van oordeel dat in deze zaak sprake is van doorzoeking en opsporing voordat een redelijke verdenking bestond ten gevolge waarvan nog een verdenking tegen [verdachte] is ontstaan, waardoor [verdachte] onherstelbaar in haar belang is geschaad nu tevens de aan haar toekomende rechten niet zijn gewaarborgd, waardoor de vruchten verkregen door het onrechtmatig optreden dienen te worden uitgesloten van het bewijs.

Indien onbevoegd wordt binnengetreden op grond van de Wet wapens en Munitie, dan is dit binnentreden niet plotseling bevoegd geschied, indien blijkt dat op grond van bepalingen van de Horecawet opgetreden had kunnen worden. I.C. wordt onbevoegd opgetreden o.g.v. de Douanewet en is door het Hof geconcludeerd dat optreden op grond van de Opiumwet mogelijk is, waardoor het arrest van het hof onbegrijpelijk is.

Het Hof heeft tot het opzet in navolging van de politierechter overwogen ‘dat de algemene ervaringsregel leert dat een passagier die een bagagestuk met zich voert, waarin zich een g rote hoeveelheid cocaine blijkt te bevinden, met die aanwezigheid van die cocaine bekend pleegt te zijn, dan wel zich wel bewust heeft blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat in die bagage cocaine aanwezig is. Zij draagt voor de inhoud de verantwoordelijkheid. Een en ander klemt te meer nu de verdachte het bagagestuk heeft vervoerd op verzoek van iemand die zij slecht kende van de straat en waarover zij geen nadere informatie kunnen of willen verstrekken. Door onder de omstandigheden zoals hiervoor weergegeven tot het vervoer van de zwarte sporttas over te gaan zonder die tas grondig te controleren heeft de verdachte willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat in zich de bagage die zij meenam uit Curacao— een land waarvan bekend is dat het als uitvalbasis dient voor drugstransporten— cocaine zou bevinden, hetgeen ook het geval blijkt te zijn.’

De overweging van het Hof is om meerdere redenen onbegrijpelijken onjuist.

Uit de stukken blijken namelijk de door het Hof genoemde feiten niet.

Uit de bewijsmiddel van het Hof blijkt immers dat een hoeveelheid is aangetroffen van 491,3 gram. Het Hof heeft niets vastgesteld over de grote van de tas dan wel hoeveel inhoud de tas kan dragen, hierdoor had het Hof in redelijkheid niet mogen concluderen dat zich in de tas een grote hoeveelheid cocaine blijkt te bevinden nu de samenhang met de hoeveelheid en de grote van de tas onbekend is, immers heeft het Hof alleen op basis van de hoeveelheid geconcludeerd dat [verdachte] met de hoeveelheid bekend pleegt te zijn en zich welbewust heeft blootgesteld aan de aanmerkelijke kans, zonder dat het Hof zich rekenschap heeft gegeven of de hoeveelheid cocaine in verhouding met de grote van de tas veel is.

Voorts heeft het Hof ten onrechte verzwarende omstandigheden aanwezig geacht door aan te nemen dat [verdachte] de tas op verzoek van iemand heeft vervoerd. Immers valt uit de door het Hof gebruikte bewijsmiddel af te leiden dat [verdachte] de tas heeft geleend en voor zich zelf heeft vervoerd, hierdoor kan het arrest van het Hof niet geacht worden deugdelijkte zijn gemotiveerd dan wel met voldoende redenen te zijn omkleedt.

Uw College wordt verzocht de toelichting op de verschillende middelen bij de verschillende als herhaald en ingelast te beschouwen.

Het is op bovengenoemde gronden dat rekwirant. Uw College eerbiedig verzoekt om het arrest zoals gewezen door het Gerechtshof te Amsterdam jegens [verdachte] te vernietigen en een zodanig uitspraak te doen als Uw College als goede Justitie is vermeend te behoren

Bijzonder gevolmachtigde,

Mr. Mireille M. Caupain