Artikel 53 Methode voor de monitoring van emissies van luchtvaartactiviteiten

Elke vliegtuigexploitant bepaalt de jaarlijkse CO₂-emissies van luchtvaartactiviteiten door het jaarlijkse verbruik van elke zuivere brandstof (uitgedrukt in ton) te vermenigvuldigen met de respectieve emissiefactor.

Voor gemengde vliegtuigbrandstoffen bepaalt de vliegtuigexploitant de theoretische hoeveelheid van elke zuivere brandstof uit de totale hoeveelheid van die gemengde vliegtuigbrandstof en de relevante samenstellingsgegevens door het volgende toe te passen:

Voor de toepassing van punt iv) bedraagt de fossiele fractie 100 % wanneer de vliegtuigexploitant de fractie waarvoor het nultarief geldt, niet berekent.

In afwijking van lid 1 en met het oog op de beoordeling van de emissiedrempels van artikel 55, leden 1 en 2, van deze verordening, artikel 28 bis, lid 4, van Richtlijn 2003/87/EG en van de vermelding ‘luchtvaart’ in de tabel in bijlage I bij Richtlijn 2003/87/EG, bepaalt de vliegtuigexploitant de CO₂-emissies door het jaarlijkse verbruik van elke brandstof te vermenigvuldigen met de voorlopige emissiefactor ervan.

De vliegtuigexploitant bepaalt en rapporteert de CO₂-emissies die het resultaat zijn van de vermenigvuldiging van het jaarlijkse verbruik van elke brandstof met de voorlopige emissiefactor ervan, ten behoeve van de rapportage overeenkomstig artikel 3 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/1603 van de Commissie (1).

Elke vliegtuigexploitant bepaalt het brandstofverbruik voor elke vlucht en voor elke brandstof, met inbegrip van de door het hulpaggregaat verbruikte brandstof. Hiervoor gebruikt de vliegtuigexploitant een van de methoden die zijn vastgelegd in bijlage III, punt 1. De vliegtuigexploitant kiest de methode die de meest volledige en actuele gegevens en de kleinste onzekerheid oplevert zonder dat dit leidt tot onredelijke kosten.

Elke vliegtuigexploitant bepaalt de hoeveelheid getankte brandstof als bedoeld in bijlage III, punt 1, aan de hand van een van de volgende gegevens:

De vliegtuigexploitant bepaalt de hoeveelheid brandstof in de tank met behulp van gegevens uit meetsystemen aan boord van het vliegtuig die zijn geregistreerd in de documentatie over massa en zwaartepunt of in het technisch logboek van het vliegtuig of die elektronisch worden doorgeseind van het vliegtuig naar de vliegtuigexploitant.

Als de hoeveelheid getankte brandstof of de in de tanks resterende hoeveelheid brandstof wordt bepaald in volume-eenheden, uitgedrukt in liter, rekent de vliegtuigexploitant die hoeveelheid om van volume naar massa aan de hand van de dichtheidswaarden. De vliegtuigexploitant bepaalt de brandstofdichtheid (een reële waarde dan wel een standaardwaarde van 0,8 kg per liter) die voor operationele en veiligheidsredenen wordt gebruikt.

De procedure ter bepaling van het gebruik van de reële of de standaarddichtheid wordt beschreven in het monitoringplan, onder verwijzing naar de relevante documentatie van de vliegtuigexploitant.

Voor de berekening bedoeld in lid 1 gebruikt de vliegtuigexploitant de standaardemissiefactoren uit tabel 1 in bijlage III.

Vliegtuigexploitanten gebruiken de in tabel 1 van bijlage III vermelde standaardemissiefactoren als de voorlopige emissiefactor.

Voor andere alternatieve vliegtuigbrandstoffen dan biobrandstoffen, RFNBO's, RCF's of synthetische koolstofarme brandstoffen, bepaalt de vliegtuigexploitant de emissiefactor overeenkomstig artikel 32 van deze verordening. Voor deze brandstoffen wordt de calorische onderwaarde bepaald en pro memorie gerapporteerd.

In afwijking van lid 6 mag de vliegtuigexploitant na goedkeuring door de bevoegde autoriteit, voor in de handel verkrijgbare brandstoffen de emissiefactor of het koolstofgehalte waarop deze is gebaseerd, of de calorische onderwaarde ontlenen aan de door de brandstofleverancier voor de betrokken brandstof afgegeven aankoopbescheiden, voor zover die waarden zijn verkregen aan de hand van internationaal aanvaarde normen en geen emissiefactoren uit tabel 1 van bijlage III kunnen worden toegepast.