Overeenkomst inzake de toepassing van artikel VII van de Algemene Overeenkomst betreffende Tarieven en Handel 1994

Voor het beantwoorden van de vraag of de transactiewaarde aanvaardbaar is voor de toepassing van lid 1, is het feit dat de koper en de verkoper verbonden zijn in de zin van artikel 15 op zich geen reden de transactiewaarde als niet aanvaardbaar aan te merken. In dergelijk geval worden de omstandigheden van de verkoop onderzocht en wordt de transactiewaarde aanvaard op voorwaarde dat de verbondenheid de prijs niet heeft beïnvloed. Indien de douane, op grond van de informatie die zij van de importeur of anderszins heeft verkregen, redenen heeft om aan te nemen dat de verbondenheid de prijs heeft beïnvloed, deelt zij die redenen mede aan de importeur die voldoende gelegenheid moet worden gegeven om te reageren. Indien de importeur dit verlangt, worden de redenen hem schriftelijk ter kennis gebracht.

Bij een verkoop tussen verbonden personen wordt de transactiewaarde aanvaard en de waarde van de goederen vastgesteld overeenkomstig de bepalingen van lid 1, indien de importeur aantoont dat op hetzelfde of nagenoeg hetzelfde tijdstip die waarde een van de volgende waarden zeer dicht benadert:

Bij de toepassing van de vorengenoemde criteria wordt naar behoren rekening gehouden met aangetoonde verschillen in handelsniveau en hoeveelheid, evenals met de in artikel 8 genoemde elementen en met de kosten die de verkoper maakt bij verkopen aan niet met hem verbonden kopers en die hij niet maakt bij verkopen aan kopers die wel met hem zijn verbonden.

De in lid 2, onder b. genoemde criteria worden op verzoek van de importeur toegepast en dienen alleen ter vergelijking. Vervangende waarden kunnen niet met toepassing van lid 2, onder b. worden vastgesteld.

Indien de douanewaarde van de ingevoerde goederen niet met toepassing van artikel 1 kan worden vastgesteld, is de douanewaarde de transactiewaarde van identieke goederen die voor uitvoer naar hetzelfde land van invoer zijn verkocht en waarvan de uitvoer op hetzelfde of nagenoeg hetzelfde tijdstip heeft plaatsgevonden als die van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald.

Bij toepassing van dit artikel wordt de douanewaarde vastgesteld aan de hand van de transactiewaarde van identieke goederen die op hetzelfde handelsniveau en in nagenoeg dezelfde hoeveelheid zijn verkocht als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald. Bij ontstentenis van een dergelijke verkoop wordt gebruik gemaakt van de transactiewaarde van identieke goederen die op een verschillend handelsniveau en/of in verschillende hoeveelheden zijn verkocht, aangepast ten einde rekening te houden met deze verschillen in handelsniveau en/of hoeveelheid, mits aan dergelijke aanpassingen bewijsmateriaal ten grondslag ligt waaruit duidelijk blijkt dat zij redelijk en exact zijn en ongeacht of de aanpassingen een verhoging dan wel een verlaging van de waarde ten gevolge hebben.

Indien de in artikel 8, lid 2 bedoelde kosten in de transactiewaarde begrepen zijn, wordt deze waarde aangepast ten einde rekening te houden met aanmerkelijke verschillen, wat deze kosten betreft, tussen de ingevoerde goederen en de in aanmerking genomen identieke goederen die het gevolg zijn van verschillen in afstanden en wijzen van vervoer.

Indien bij de toepassing van dit artikel meer dan een transactiewaarde van identieke goederen wordt gevonden, wordt de douanewaarde van de ingevoerde goederen op basis van de laagste van die waarden vastgesteld.

Indien de douanewaarde van de ingevoerde goederen niet met toepassing van het bepaalde in de artikelen 1 en 2 kan worden vastgesteld, is de douanewaarde de transactiewaarde van soortgelijke goederen die voor uitvoer naar hetzelfde land van invoer zijn verkocht en die op hetzelfde of nagenoeg hetzelfde tijdstip zijn uitgevoerd als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald.

Bij toepassing van dit artikel wordt de douanewaarde vastgesteld aan de hand van de transactiewaarde van soortgelijke goederen die op hetzelfde handelsniveau en in nagenoeg dezelfde hoeveelheid zijn verkocht als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald. Bij ontstentenis van een dergelijke verkoop wordt gebruik gemaakt van de transactiewaarde van soortgelijke goederen die op een verschillend handelsniveau en/of in verschillende hoeveelheden zijn verkocht, aangepast ten einde rekening te houden met verschillen in handelsniveau en/of hoeveelheid, mits dergelijke correcties gegrond zijn op bewijsmateriaal waaruit duidelijk blijkt dat zij redelijk en exact zijn en ongeacht of zij een verhoging dan wel een verlaging van de waarde ten gevolge hebben.

Indien de in artikel 8, lid 2 bedoelde kosten in de transactiewaarde begrepen zijn, wordt deze waarde aangepast ten einde rekening te houden met aanmerkelijke verschillen, wat deze kosten betreft, tussen de ingevoerde en de in aanmerking genomen soortgelijke goederen die het gevolg zijn van verschillen in afstanden en wijzen van vervoer.

Indien bij toepassing van dit artikel meer dan een transactiewaarde van soortgelijke goederen wordt gevonden, wordt de douanewaarde van de ingevoerde goederen op basis van de laagste van die waarden vastgesteld.

Indien de ingevoerde goederen of ingevoerde identieke of soortgelijke goederen in het land van invoer worden verkocht in de staat waarin zij zijn ingevoerd, wordt de met toepassing van dit artikel vastgestelde douanewaarde van de ingevoerde goederen gebaseerd op de prijs per eenheid waartegen de ingevoerde goederen of ingevoerde identieke of soortgelijke goederen, op of omstreeks het tijdstip van invoer van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald, aldus in de grootste totale hoeveelheid worden verkocht aan personen die niet zijn verbonden met de personen van wie zij deze goederen kopen, minus de volgende elementen:

Indien noch de ingevoerde goederen, noch ingevoerde identieke of soortgelijke goederen worden verkocht op of omstreeks het tijdstip van invoer van de goederen waarvan de waarde wordt vastgesteld, wordt de douanewaarde, behoudens het bepaalde in lid 1, onder a., vastgesteld op basis van de prijs per eenheid waartegen de ingevoerde goederen of ingevoerde identieke of soortgelijke goederen in de staat waarin zij zijn ingevoerd in het land van invoer worden verkocht op de vroegste datum na de datum van invoer van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald, doch niet later dan 90 dagen na die invoer.

Indien noch de ingevoerde goederen, noch identieke of soortgelijke ingevoerde goederen in het land van invoer worden verkocht in de staat waarin zij zijn ingevoerd, wordt op verzoek van de importeur de douanewaarde gebaseerd op de prijs per éénheid waartegen de ingevoerde goederen na bewerking of verwerking in de grootste totale hoeveelheid zijn verkocht aan personen in het land van invoer die niet zijn verbonden met de personen van wie zij deze goederen kopen, met inachtneming van de door de bewerking of verwerking toegevoegde waarde en de in lid 1, onder a. bedoelde in mindering te brengen elementen.

Beperkingen die een werkelijke betaalde of te betalen prijs niet onaanvaardbaar maken, zijn onder meer beperkingen die de waarde van de goederen niet aanmerkelijk beïnvloeden. Bijvoorbeeld wanneer een verkoper van een koper van motorvoertuigen verlangt dat hij deze niet verkoopt of tentoonstelt voor een bepaalde datum die het begin is van een modeljaar.

Bij het beantwoorden van de vraag of een waarde een ander waarde zeer dicht benadert, moet een aantal factoren in aanmerking worden genomen, waaronder de aard van de ingevoerde goederen en van de betrokken bedrijfstak, het seizoen waarin de goederen worden ingevoerd en de vraag of het verschil tussen de onderscheidene waarden uit commercieel oogpunt significant is. Aangezien deze factoren van geval tot geval kunnen verschillen, is het onmogelijk in alle gevallen een eenvormige norm, zoals bijvoorbeeld een vast percentage, te hanteren. Zo kan bijvoorbeeld voor het beantwoorden van de vraag of de transactiewaarde de in artikel 1, lid 1, onder b. bedoelde referentiewaarden zeer dicht benadert een gering verschil in waarde voor een bepaald type goederen onaanvaardbaar zijn, terwijl bij een ander type goederen een groot verschil wel aanvaardbaar kan zijn.

Voor de toepassing van artikel 2 baseert de douane zich zoveel mogelijk op een verkoop van identieke goederen die op hetzelfde handelsniveau en in wezenlijk dezelfde hoeveelheid heeft plaatsgevonden als die van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald. Bij ontstentenis van een dergelijke verkoop kan de douane zich baseren op een verkoop van identieke goederen die plaatsvindt onder één van de volgende drie omstandigheden:

Indien een verkoop wordt gevonden die onder één van deze drie omstandigheden tot stand is gekomen, worden, al naar gelang van het geval, correcties toegepast voor:

De woorden ‘en/of’ bieden de mogelijkheid tot gebruikmaking, met de noodzakelijke correcties, van verkopen die in elk van de drie vorengenoemde omstandigheden hebben plaatsgevonden.

Voor de toepassing van artikel 2 wordt onder de transactiewaarde van ingevoerde identieke goederen verstaan een krachtens lid 1, onder b. en lid 2 van dit artikel aangepaste douanewaarde die reeds overeenkomstig artikel 1 is aanvaard.

Aanpassingen voor verschillen in handelsniveau of hoeveelheid, ongeacht of zij een verhoging dan wel een verlaging van de waarde ten gevolge hebben, worden afhankelijk gesteld van de voorwaarde dat zij uitsluitend gebaseerd zijn op bewijsmateriaal waaruit duidelijk blijkt dat de aanpassingen redelijk en exact zijn, bijvoorbeeld actuele prijslijsten van de voor de verschillende niveaus of hoeveelheden geldende prijzen. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat de ingevoerde goederen waarvan de waarde wordt bepaald een zending van 10 eenheden vormen en de enige ingevoerde identieke goederen waarvoor een transactiewaarde bestaat in een partij van 500 eenheden zijn verkocht. Indien in dergelijk geval bekend is dat de verkoper hoeveelheidskortingen geeft, kunnen op basis van de prijslijst van de verkoper de noodzakelijke aanpassingen worden verricht door de daarin vermelde prijs op een hoeveelheid van 10 éénheden toe te passen. Dit betekent niet dat reeds een verkoop in een hoeveelheid van 10 éénheden moet hebben plaatsgevonden, mits bij verkopen in andere hoeveelheden gebleken is dat de prijslijst bona fide was. Indien een dergelijke bona fide maatstaf niet voorhanden is, kan de douanewaarde niet overeenkomstig het bepaalde in artikel 2 worden vastgesteld.

Voor de toepassing van artikel 3 baseert de douane zich zoveel mogelijk op een verkoop van soortgelijke goederen op hetzelfde handelsniveau en in vergelijkbare hoeveelheden als die van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald. Bij ontstentenis van een dergelijke verkoop kan de douane zich baseren op een verkoop van soortgelijke goederen die plaatsvindt onder één van de volgende drie omstandigheden:

Indien een verkoop wordt gevonden die onder één van deze drie omstandigheden tot stand is gekomen, dan worden al naar gelang van het geval, de volgende correcties toegepast:

De woorden ‘en/of’ bieden de mogelijkheid, onder voorbehoud van de noodzakelijke aanpassingen, gebruik te maken van verkopen die in elk van de drie vorengenoemde omstandigheden hebben plaatsgevonden.

Voor de toepassing van artikel 3 wordt onder transactiewaarde van ingevoerde soortgelijke goederen verstaan een overeenkomstig lid 1, onder b. en lid 2 gecorrigeerde douanewaarde die reeds is aanvaard uit hoofde van artikel 1.

Aan correcties voor verschillen in handelsniveau of hoeveelheid wordt, ongeacht of zij een verhoging dan wel een verlaging van de waarde ten gevolg hebben, de voorwaarde verbonden dat zij gebaseerd zijn op bewijsmateriaal waaruit blijkt dat zij redelijk en exact zijn, bijvoorbeeld actuele prijslijsten waarin de prijzen voor verschillende niveaus of hoeveelheden vermeld zijn. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat de ingevoerde goederen waarvan de waarde wordt bepaald een zending van 10 eenheden vormen en de enige ingevoerde identieke goederen waarvoor een transactiewaarde bestaat, in een zending van 500 eenheden zijn verkocht. Indien dan bekend is dat de verkoper hoeveelheidskortingen geeft kunnen op basis van de prijslijst van de verkoper de noodzakelijke aanpassingen worden verricht door de daarin vermelde prijs op een verkoop van 10 eenheden toe te passen. Dit betekent niet dat de betrokken goederen reeds in een hoeveelheid van 10 eenheden moeten zijn verkocht, mits bij verkopen in andere hoeveelheden is vastgesteld dat de prijslijst bona fide is. Bij gebreke van een dergelijke objectieve maatstaf kan de douanewaarde niet overeenkomstig het bepaalde in artikel 3 worden vastgesteld.

Onder ‘prijs per eenheid waartegen …… goederen in de grootste totale hoeveelheid worden verkocht’ wordt verstaan de prijs waartegen het grootste aantal eenheden, op het eerste handelsniveau na de invoer waarop dergelijke verkopen plaatsvinden, wordt verkocht aan personen die niet zijn verbonden met de personen van wie zij de goederen kopen.

Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de prijslijst in lagere prijzen per eenheid voor aankopen in grotere hoeveelheden voorziet.

Het grootste aantal eenheden dat tegen een bepaalde prijs werd verkocht, is 80. Bijgevolg bedraagt de prijs per eenheid in de grootste totale hoeveelheid 90.

In het tweede voorbeeld gaat het om twee verkopen. Bij de eerste verkoop worden 500 eenheden verkocht tegen een prijs van 95 rekeneenheden per stuk. Bij de tweede verkoop worden 400 eenheden verkocht tegen een prijs van 90 rekeneenheden per stuk. In dit voorbeeld is het grootste aantal eenheden dat tegen een bepaalde prijs wordt verkocht 500. Bijgevolg bedraagt de prijs per eenheid in de grootste totale hoeveelheid 95.

In het derde voorbeeld worden uiteenlopende hoeveelheden verkocht tegen verschillende prijzen.

In dit voorbeeld bedraagt het grootste aantal eenheden dat tegen een bepaalde prijs is verkocht 65. De prijs per eenheid in de grootste totale hoeveelheid is derhalve 90.

Alle verkopen in het land van invoer, als omschreven onder punt 1, aan personen die kosteloos of tegen verlaagde prijs direct of indirect een of meer van de in artikel 8, lid 1, onder b. bedoelde elementen leveren ten behoeve van de vervaardiging en de verkoop voor uitvoer van ingevoerde goederen, worden voor de toepassing van artikel 5 niet in aanmerking genomen voor de vaststelling van de prijs per eenheid.

Opgemerkt zij dat de in artikel 5, lid 1 bedoelde ‘winst en algemene kosten’ als één geheel moeten worden aangemerkt. Het uit dien hoofde in mindering te brengen bedrag wordt vastgesteld aan de hand van gegevens die door of namens de importeur zijn verstrekt, tenzij de cijfers van de importeur niet overeenstemmen met de gegevens die werden verkregen in verband met verkopen van ingevoerde goederen van dezelfde aard of hetzelfde karakter in het land van invoer. Indien de cijfers van de importeur niet met laatstbedoelde cijfers overeenstemmen kan het bedrag voor winst en algemene kosten worden vastgesteld aan de hand van andere relevante gegevens dan die welke door of namens de importeur zijn verstrekt.

De ‘algemene kosten’ omvatten de directe en indirecte kosten van het op de markt brengen van de desbetreffende goederen.

De voor de verkoop van de goederen verschuldigde plaatselijke belastingen waarvoor geen aftrek ingevolge artikel 5, lid 1, onder a., punt iv., plaatsvindt, worden uit hoofde van artikel 5, lid 1, onder a., punt i. in mindering gebracht.

Bij de vaststelling, overeenkomstig het bepaalde in artikel 5, lid 1, van, hetzij de commissies, hetzij de gebruikelijke winst en algemene kosten, dient de vraag of het goederen van dezelfde aard of soort als andere goederen betreft, voor ieder geval afzonderlijk en met inachtneming van de omstandigheden te worden beantwoord. Er wordt een onderzoek ingesteld naar de verkopen in het land van invoer van een zo beperkt mogelijke groep of een zo beperkt mogelijk assortiment goederen van dezelfde categorie of soort als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald en waarvoor de noodzakelijke informatie kan worden verstrekt. Voor de toepassing van artikel 5 worden onder goederen van ‘dezelfde aard of soort’ verstaan goederen die uit hetzelfde land worden ingevoerd als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald, evenals goederen die uit andere landen worden ingevoerd.

Voor de toepassing van artikel 5, lid 1, onder b. wordt onder ‘vroegste datum’ verstaan de datum waarop de ingevoerde goederen dan wel ingevoerde identieke of soortgelijke goederen worden verkocht in een hoeveelheid die toereikend is om de prijs per eenheid vast te stellen.

Bij toepassing van de in artikel 5, lid 2 bedoelde methode wordt de aftrek voor de door de bewerking of verwerking toegevoegde waarde berekend aan de hand van objectieve en kwantificeerbare gegevens met betrekking tot de kosten van die werkzaamheden. De berekeningen worden uitgevoerd met behulp van erkende industriële formules, recepten, constructiemethoden en andere in de betrokken bedrijfstak gebruikelijke werkwijzen.

Aangenomen wordt dat de in artikel 5, lid 2 bedoelde methode van waardebepaling normaliter geen toepassing kan vinden wanneer de ingevoerde goederen ten gevolge van de bewerking of verwerking niet meer identificeerbaar zijn. Er kunnen zich evenwel gevallen voordoen waarin, hoewel de goederen niet meer identificeerbaar zijn, de door de bewerking of verwerking toegevoegde waarde op vrij eenvoudige wijze kan worden vastgesteld. Het is evenwel ook mogelijk dat de ingevoerde goederen weliswaar identificeerbaar blijven, doch een dermate onbelangrijk deel uitmaken van de in het land van invoer verkochte goederen dat het gebruik van deze methode van waardebepaling niet gerechtvaardigd zou zijn. In de bovenomschreven omstandigheden dient elk geval derhalve op zijn eigen merites te worden beoordeeld.

In de regel wordt de douanewaarde in het kader van deze Overeenkomst vastgesteld op basis van gegevens die in het land van invoer direct beschikbaar zijn. Voor het vaststellen van een berekende waarde kan het evenwel noodzakelijk zijn zowel de produktiekosten van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald als andere buiten het land van invoer in te winnen inlichtingen aan een onderzoek te onderwerpen. Daar komt nog bij dat de producent van de goederen meestal niet onder de jurisdictie van de autoriteiten van het land van invoer valt. De methode van de berekende waarde zal doorgaans enkel worden gebruikt in gevallen waarin de koper en de verkoper verbonden zijn en de producent van de goederen bereid is de autoriteiten van het land van invoer de nodige gegevens voor de kostprijsberekening mede te delen en een eventueel noodzakelijk nader onderzoek mogelijk te maken.

De in artikel 6, lid 1, onder a. bedoelde ‘kosten of waarde’ dienen te worden vastgesteld op basis van door of namens de producent verstrekte gegevens in verband met de produktie van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald. Deze gegevens zijn afkomstig uit de bedrijfsboekhouding van de producent, mits deze boekhouding in overeenstemming is met de algemeen aanvaarde boekhoudkundige beginselen van het land waar de goederen zijn voortgebracht.

In de ‘kosten of waarde’ zijn de kosten van de in artikel 8, lid 1, onder a., punten ii. en iii. bedoelde elementen begrepen. Zij omvatten eveneens de waarde, toegedeeld overeenkomstig het bepaalde in de desbetreffende aantekening bij artikel 8, van elk in artikel 8, lid 1, onder b. omschreven element dat door de koper rechtstreeks of onrechtstreeks is geleverd voor gebruik bij de voortbrenging van de ingevoerde goederen. De waarde van de in artikel 8, lid 1, onder b., punt iv. bedoelde werkzaamheden die in het land van invoer worden verricht, wordt slechts in de kosten of de waarde begrepen voor zover zij de producent van de goederen in rekening wordt gebracht. De kosten of de waarde van de in dit lid bedoelde elementen mogen niet tweemaal in aanmerking worden genomen bij de vaststelling van de berekende waarde.

Het in artikel 6, lid 1, onder b. bedoelde ‘bedrag voor winst en algemene kosten’ dient op basis van door of namens de producent verstrekte cijfers te worden vastgesteld, tenzij deze niet in overeenstemming zijn met die welke door de producenten in het land van uitvoer normaliter worden ingecalculeerd bij de verkoop van voor uitvoer naar het land van invoer bestemde goederen van dezelfde aard of soort als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald.

Wat dit betreft zij opgemerkt dat het ‘bedrag voor winst en algemene kosten’ als één geheel moet worden beschouwd. Hieruit volgt dat, indien in een bepaald geval de winst van een producent laag is en zijn algemene kosten hoog, de winst en de algemene kosten van deze producent, tezamen genomen, niettemin in overeenstemming kunnen zijn met die welke gewoonlijk worden ingecalculeerd bij de verkoop van goederen van dezelfde aard of soort. Een dergelijke situatie kan zich bijvoorbeeld voordoen wanneer een produkt voor het eerst in het land van invoer op de markt wordt gebracht en de producent bereid is zonder winst te verkopen of genoegen neemt met een lage winstmarge als tegenwicht voor de aan de introductie van het produkt verbonden algemene kosten. Indien de producent kan aantonen dat hij als gevolg van bijzonder handelsomstandigheden een lage winst maakt bij de verkoop van de ingevoerde goederen, dient het bedrag van zijn werkelijke winst in aanmerking te worden genomen mits hij dit met redelijke commerciële argumenten kan onderbouwen en zijn prijsstellingsmethode de gebruikelijke wijze van prijsstelling in de desbetreffende tak van industrie weerspiegelt. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer producenten gedwongen worden hun prijzen tijdelijk te verlagen wegens een niet te voorspellen inkrimping van de vraag of wanneer zij goederen verkopen ter aanvulling van een in het land van invoer vervaardigd assortiment en zij ter handhaving van hun concurrentiepositie genoegen nemen met een lagere winst. Indien de door de producent zelf verstrekte cijfers voor winst en algemene kosten niet in overeenstemming zijn met die welke normaliter door de producenten in het land van uitvoer worden ingecalculeerd bij de verkoop van voor uitvoer naar het land van invoer bestemde goederen van dezelfde aard of soort als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald, dan kan het bedrag voor winst en algemene kosten worden vastgesteld aan de hand van andere relevante informatie dan die welke door of namens de producent van de goederen is verstrekt.

Indien voor de vaststelling van een berekende waarde andere dan de door of namens de producent van de goederen verstrekte inlichtingen worden gebruikt, doen de autoriteiten van het land van invoer de importeur op diens verzoek mededeling van de herkomst van deze inlichtingen en van de gebruikte gegevens en de daarop gebaseerde berekeningen, onverminderd het bepaalde in artikel 10.

De in artikel 6, lid 1, onder b. bedoelde ‘algemene kosten’ omvatten de directe en de indirecte kosten van de voortbrenging en de verkoop voor uitvoer van de goederen die niet zijn inbegrepen uit hoofde van artikel 6, lid 1, onder a..

De vraag of bepaalde goederen van ‘dezelfde aard of soort’ zijn als andere goederen dient geval per geval en met inachtneming van de omstandigheden te worden beantwoord. Voor het vaststellen van de gebruikelijke winst en algemene kosten ingevolge de bepalingen van artikel 6 worden de verkopen onderzocht van een zo beperkt mogelijke groep of assortiment van voor uitvoer naar het land van invoer bestemde goederen waarvoor de noodzakelijke inlichtingen kunnen worden verstrekt en waartoe de goederen behoren waarvan de waarde wordt bepaald. Voor de toepassing van artikel 6 dienen de goederen van dezelfde aard of soort uit hetzelfde land herkomstig te zijn als de goederen waarvan de waarde wordt bepaald.

Douanewaarden die krachtens het bepaalde in artikel 7 worden vastgesteld, dienen zoveel mogelijk op vooraf vastgestelde douanewaarden te worden gebaseerd.

De krachtens artikel 7 toe te passen methoden voor het bepalen van de waarde zijn die van de artikelen 1 tot en met 6, hoewel het met het oog op de doelstellingen en bepalingen van artikel 7 aanbeveling verdient een redelijke soepelheid in acht te nemen bij de toepassing van deze methoden.

Hierna volgen enige voorbeelden van hetgeen onder ‘redelijke soepelheid’ dient te worden verstaan:

Onder ‘inkoopcommissies’ worden verstaan de vergoedingen die een importeur aan zijn agent betaalt om hem in het buitenland te vertegenwoordigen bij de aankoop van de goederen waarvan de waarde wordt bepaald.

De transactiewaarde kan niet met toepassing van artikel 1 worden vastgesteld indien voor de toevoegingen uit hoofde van artikel 8 geen objectieve en kwantificeerbare gegevens beschikbaar zijn. Ter illustratie hiervan het volgende voorbeeld: er wordt een royalty betaald op basis van de prijs bij verkoop in het land van invoer van één liter van een bepaald produkt dat per kg werd ingevoerd en dat na de invoer aan een oplossing wordt toegevoegd. Indien de royalty ten dele gebaseerd is op de ingevoerde goederen en ten dele op andere factoren die geen enkel verband houden met de ingevoerde goederen (bijvoorbeeld wanneer ingevoerde goederen met binnenlandse bestanddelen worden vermengd en zij niet langer als zodanig kunnen worden geïdentificeerd of wanneer de royalty niet van bepaalde bijzondere financiële regelingen tussen de koper en de verkoper kan worden onderscheiden), zou een toevoeging voor royalties niet correct zijn. Indien het bedrag van de royalty evenwel uitsluitend op de ingevoerde goederen gebaseerd is en zich op eenvoudige wijze laat kwantificeren kan de werkelijk betaalde of te betalen prijs dienovereenkomstig worden verhoogd.

Artikel 11 geeft de importeur het recht beroep aan te tekenen tegen de door de douane vastgestelde douanewaarde. In een eerste stadium kan beroep worden ingesteld bij een hogere autoriteit binnen de douanedienst, hoewel de importeur het recht heeft vervolgens beroep aan te tekenen bij een rechterlijke instantie.

‘Zonder sanctie’ betekent dat de importeur, op grond van het enkele feit dat hij zijn recht op beroep doet gelden, geen boete kan worden opgelegd, noch daarmee kan worden bedreigd. Normale proceskosten en honoraria van advokaten worden niet als boetes aangemerkt.

Geen enkele bepaling van artikel 11 vormt voor een partij evenwel een beletsel de volledige betaling van de vastgestelde invoerrechten te eisen voordat het beroep wordt aangetekend.

Voor de toepassing van dit artikel worden onder ‘personen’, in voorkomend geval, eveneens rechtspersonen verstaan.

Voor de toepassing van deze Overeenkomst wordt een persoon geacht zeggenschap te hebben over een andere persoon indien de eerstgenoemde persoon, hetzij rechtens, hetzij feitelijk, de laatstgenoemde persoon beperkingen kan opleggen of instructies kan geven.

Het streven van de Technische commissie is er op gericht haar werkzaamheden op bepaalde specifieke terreinen, in het bijzonder wanneer deze door de Leden, de Commissie of een Panel zijn opgedragen, binnen een redelijke termijn te voltooien. Een Panel stelt overeenkomstig het bepaalde in artikel 19, lid 4 een termijn vast voor de ontvangst van een verslag van de Technische commissie en deze legt haar verslag binnen deze termijn voor.

De Technische commissie wordt indien nodig in haar werkzaamheden bijgestaan door het Secretariaat van de Internationale Douaneraad.

Elk Lid heeft het recht vertegenwoordigd te zijn in de Technische commissie. Elk Lid kan één afgevaardigde en één of meer plaatsvervangers als zijn vertegenwoordigers in de Technische commissie aanwijzen. Een aldus in de Technische commissie vertegenwoordigd Lid wordt hierna als ‘lid van de Technische commissie’ aangeduid. Vertegenwoordigers van leden van de Technische commissie kunnen worden bijgestaan door adviseurs. Het Secretariaat van de WTO kan dergelijke vergaderingen eveneens als waarnemer bijwonen.

Leden van de Internationale Douaneraad die geen lid zijn van de WTO kunnen zich op vergaderingen van de Technische commissie door een afgevaardigde en een of meer plaatsvervangers laten vertegenwoordigen. Deze vertegenwoordigers wonen de vergaderingen van de Technische commissie als waarnemers bij.

Onder voorbehoud van goedkeuring door de Voorzitter van de Technische commissie kan de Secretaris-generaal van de Internationale Douaneraad (hierna de ‘Secretaris-generaal’ genoemd) vertegenwoordigers van entiteiten die noch lid van de WTO noch lid van de Internationale Douaneraad zijn, evenals vertegenwoordigers van internationale gouvernementele organisaties en handelsorganisaties uitnodigen de vergaderingen van de Technische commissie als waarnemer bij te wonen.

De namen van de afgevaardigden, plaatsvervangers en adviseurs die zijn aangewezen om de vergaderingen van de Technische commissie bij te wonen, worden de Secretaris-generaal ter kennis gebracht.

De Technische commissie vergadert zo dikwijls als noodzakelijk is doch minstens tweemaal per jaar. De datum van elke vergadering wordt door de Technische commissie op haar voorafgaande vergadering vastgesteld. De datum van de vergadering kan worden gewijzigd, hetzij op verzoek van een lid van de Technische commissie, ondersteund door een eenvoudige meerderheid van de leden van de Technische commissie, hetzij, in dringende gevallen, op verzoek van de Voorzitter. In afwijking van het bepaalde in de eerste zin van dit lid vergadert de Technische commissie zo dikwijls als noodzakelijk is over zaken die haar overeenkomstig artikel 19 van deze Overeenkomst door een Panel worden voorgelegd.

De vergaderingen van de Technische commissie vinden plaats ten kantore van de Internationale Douaneraad, tenzij hieromtrent anders wordt beslist.

Behalve in dringende gevallen doet de Secretaris-Generaal alle leden van de Technische commissie en die bedoeld in de leden 6 en 7 ten minste 30 dagen van tevoren mededeling van de aanvangsdatum van elke vergadering van de Technische commissie.

Behalve in dringende gevallen stelt de Secretaris-Generaal ten minste 30 dagen voor de vergadering een voorlopige agenda van iedere zitting vast die aan de leden van de Technische commissie en aan de in lid 6 en lid 7 bedoelde leden wordt toegezonden. Deze agenda omvat de punten waarvan de Technische commissie de opneming tijdens haar voorafgaande zitting heeft goedgekeurd, de punten die de Voorzitter op eigen initiatief heeft opgenomen en die welke op verzoek van de Secretaris-generaal, de commissie of een lid van de Technische commissie zijn opgenomen.

Bij de opening van elke vergadering stelt de Technische commissie haar agenda vast. Tijdens de vergadering kan de agenda te allen tijde door de Technische commissie worden gewijzigd.

De Technische commissie kiest uit de afgevaardigden van haar leden een Voorzitter en één of meer Vice-Voorzitters. De Voorzitter en de Vice-Voorzitters hebben zitting gedurende een periode van één jaar. De aftredende Voorzitter en Vice-Voorzitters zijn herkiesbaar. Een Voorzitter of Vice-Voorzitters die ophoudt een lid van de Technische commissie te vertegenwoordigen, verliest automatisch zijn mandaat.

Indien de Voorzitter op een vergadering of een gedeelte daarvan niet aanwezig is, wordt het voorzitterschap door een Vice-Voorzitter waargenomen. In dit geval heeft de Vice-Voorzitter dezelfde bevoegdheden en plichten als de Voorzitter.

De Voorzitter van de vergadering neemt in die hoedanigheid aan de werkzaamheden van de Technische commissie deel en niet als vertegenwoordiger van een lid van de Technische commissie.

Naast de andere bevoegdheden die hem uit hoofde van dit Reglement worden verleend, heeft de Voorzitter tot taak iedere vergadering te openen en te sluiten, leiding te geven aan de gedachtenwisselingen, de aanwezigen het woord te geven en overeenkomstig het bepaalde in dit Reglement zorg te dragen voor het ordelijke verloop van de werkzaamheden. Voorts kan de Voorzitter een spreker tot de orde roepen wanneer diens opmerkingen niet relevant zijn.

Bij de bespreking van elk onderwerp kan een delegatie een motie van orde stellen. In dat geval neemt de Voorzitter onmiddellijk een beslissing. Indien deze beslissing wordt aangevochten, legt de Voorzitter haar ter bespreking aan de vergadering voor. De beslissing wordt gehandhaafd, tenzij zij wordt afgestemd.

De Secretaris-Generaal of de door hem aangewezen functionarissen van het Secretariaat van de IDR verrichten de met de vergaderingen van de Technische commissie gepaard gaande secretariaatswerkzaamheden.

Het quorum wordt gevormd door vertegenwoordigers van een eenvoudige meerderheid van de leden van de Technische commissie.

Ieder lid van de Technische commissie beschikt over een stem. Besluiten van de Technische commissie worden genomen met een meerderheid van ten minste twee derde van de aanwezige leden. Ongeacht het resultaat van de stemming over een bepaald onderwerp, is de Technische commissie vrij de commissie en de Internationale Douaneraad een volledig verslag te doen toekomen van de verschillende standpunten die bij de bespreking van het betreffende onderwerp naar voren zijn gebracht. In afwijking van de voorafgaande bepalingen van dit lid neemt de Technische commissie haar beslissingen ten aanzien van de door een Panel voorgelegde vraagstukken bij consensus. Wanneer de Technische commissie geen overeenstemming bereikt over een door een Panel voorgelegd probleem legt zij een verslag voor waarin de zaak in bijzonderheden wordt uiteengezet en de standpunten van de leden worden toegelicht.

De officiële talen van de Technische commissie zijn het Engels, het Frans en het Spaans. Toespraken of verklaringen in één van deze drie talen worden onmiddellijk in de andere officiële talen vertaald, tenzij alle delegaties ermee instemmen dat geen vertaling wordt gemaakt. Toespraken of verklaringen in enige andere taal worden, onder dezelfde voorwaarden, vertaald in het Engels, het Frans en het Spaans, met dien verstande dat de betrokken delegatie in dit geval voor de vertaling in het Engels, het Frans en het Spaans zorgt. Officiële documenten van de Technische commissie worden uitsluitend in het Engels, het Frans en het Spaans gesteld. Door de Technische commissie te behandelen nota's en brieven moeten in een van de officële[lees: officiële] talen worden voorgelegd.

De Technische commissie stelt een verslag op van al haar zittingen alsmede, indien de Voorzitter dit noodzakelijk acht, notulen of beknopte samenvattingen van haar vergaderingen. De Voorzitter of een door hem aangewezen persoon doet op elke vergadering van de commissie en van de Internationale Douaneraad verslag van de werkzaamheden van de Technische commissie.