VIII.6.1 Bepaling van de vordering ten tijde van de levering

794. Het moment van de levering is beslissend; verschillende opvattingen. Voor een geldige cessie of verpanding is vereist, maar ook voldoende, dat de akte zodanige gegevens bevat dat, eventueel achteraf, aan de hand daarvan kan worden vastgesteld om welke vordering het gaat. Op welk moment dient nu aan het bepaaldheidsvereiste te zijn voldaan, of nauwkeuriger: naar welk tijdstip moet kunnen worden beoordeeld welke vorderingen zijn gecedeerd of verpand? De Hoge Raad overweegt in het arrest Spaarbank Rivierenland/Gispen q.q. dat in het wettelijk stelsel van overdracht en verpanding van vorderingen op naam, ligt besloten dat de vordering ten tijde van de levering of verpanding in voldoende mate door de akte wordt bepaald.1 Dit is ook in overeenstemming met de identificatiefunctie van het bepaaldheidsvereiste. Voldoende bepaaldheid van het object van de levering is immers een totstandkomingsvereiste voor een geldige levering. Duidelijk moet zijn wat wordt geleverd.

Over het precieze moment waarop aan het bepaaldheidsvereiste moet zijn voldaan, bestaat in de doctrine evenwel verschil van mening. De volgende opvattingen lijken te kunnen worden ontwaard (geheel duidelijk is dit echter niet): beslissend is

Niet duidelijk is wat de Hoge Raad precies bedoeld met de woorden “ten tijde van de levering of verpanding”. Welke opvatting de juiste is, is vooral van belang voor de cessie van toekomstige vorderingen, waarover § 6.3.