5.3.3.1 De overhandiging van het formulier

219. Ingevolge het bepaalde in art. 475 lid 21, is de deurwaarder die het beslagexploot aan de derde-beslagene betekent ('laat'), tevens gehouden om in tweevoud het bij het Besluit vastgestelde 'formulier' aan hem te overhandigen

Het formulier dient derhalve door de deurwaarder als het ware aan de derde te worden mee-betekend, met dien verstande dat het formulier op zichzelf geen onderdeel uitmaakt van het beslagexploot. Een en ander is ook niet 'op straffe van nietigheid' van het gelegde derdenbeslag voorgeschreven, zoals dat wel het geval is met de in art. 475 lid 1 onder a t/m d genoemde vereisten, die alle uitdrukkelijk in het exploot moeten worden opgenomen.

Het voorgaande doet dan ook de vraag rijzen wat rechtens is, wanneer de deurwaarder verzuimt het formulier aan de derde-beslagene ter hand te stellen.2 Dit vormt weliswaar een vrij ernstige fout van de deurwaarder, maar de derde is, ook zonder dat hem het formulier of een vergelijkbaar stuk is overhandigd3, niettemin op grond van art. 476a lid 1 na verloop van de daar genoemde termijn van vier weken, rechtens verplicht

Doet de derde dat niet, dan loopt hij het risico op de voet van art. 477a lid 1 door de beslaglegger te worden gedagvaard

In dat geval krijgt de derde overigens nog wel de gelegenheid om, ter voorkoming van zo'n vergaande sanctie, alsnog een 'gerechtelijke verklaring' af te leggen. Of het in de praktijk zo ver zal komen, is echter de vraag. De beslaglegger, vaststellend dat geen Verklaring wordt gedaan, zal de derde daar in beginsel schriftelijk op (moeten) wijzen, waarna al spoedig zal blijken dat hem het formulier niet is overhandigd. De beslaglegger is dan gehouden de derde aanstonds alsnog een formulier toe te zenden, en hem opnieuw een termijn van vier weken toe te staan om de vereiste Verklaring te doen.4

Het zal hier geen betoog behoeven dat de derde-beslagene, als gevolg van het verzuim van de deurwaarder hem het formulier - tijdig - te overhandigen, het risico loopt onnodige proceskosten te maken. Het is dan ook niet uitgesloten dat de deurwaarder, behoudens eventuele eigen schuld van de derde, jegens hem uit onrechtmatige daad voor de daardoor veroorzaakte schade aansprakelijk is. Enig eigen initiatief zal echter ook wel van de derde zélf mogen worden gevergd. Overigens is het óók denkbaar dat de beslaglegger door het verzuim van de deurwaarder schade lijdt. Daarbij valt te denken aan de situatie dat, wanneer de derde eerder door middel van het formulier zijn Verklaring had kunnen doen én dienovereenkomstig de verschuldigde geldsommen aan de beslaglegger had kunnen voldoen (art. 477 lid 1), het beslag bijv. niet door het inmiddels uitgesproken faillissement van de beslagdebiteur zou zijn vervallen.5