7.4.4 Vóór en tijdens faillissement: (stil) verpande vorderingen

Mijn goederenrechtelijke benadering van het girale betalingsverkeer levert geen wezenlijk ander gezichtspunt op voor de rechtsvraag in Mulder q.q.-CLBN.1 In wezen ging het daar niet om een vraag van verrekening, maar om de toepassing van de regels voor (stille) verpanding van vorderingen. Verrekening werd door de Hoge Raad in dit geval toegestaan als uitvloeisel van de vaststelling dat de bank als pandhouder aanspraak had op het geld dat was bijgeschreven op de rekening van de failliet. Mijn alternatieve zienswijze heeft slechts gevolg voor de wijze waarop het geld bij de bank wordt bezorgd. Er is geen sprake van verhaal door de bank door middel van verrekening, maar van een aflossing door de curator aan de bank.2