7.4.4.2 Hybridiseren en omzetten in eigen vermogen

Het teveel aan vreemd vermogen volgens de individuele toets wordt berekend door het gemiddelde vreemd vermogen af te zetten tegen drie maal het gemiddelde eigen vermogen. Dit betekent dat het teveel aan vreemd vermogen kan worden teruggebracht door het eigen vermogen te verhogen en/of het vreemd vermogen te verlagen. In voorkomende gevallen kan het voor toepassing van art. 10d voorts aantrekkelijk zijn om een lening te hybridiseren dan wel om deze om te vormen tot eigen vermogen. De hybridisering c.q. het omzetten van een schuld in eigen vermogen betekent dat de crediteur niet langer belast wordt over de rente, mits hij tevens een deelneming heeft in de debiteur. Dit betekent dat – anders dan bij toepassing van art. 10d – dubbele heffing niet aan de orde is.

Het omzetten van de vordering in een hybride lening of eigen vermogen kan consequenties hebben voor art. 13ba of art. 13bb.1 Voorts hangt het antwoord op de vraag of hybridisering van een schuld aantrekkelijk is mede af van de hoogte van de rente op de verschillende leningen. Indien een lening met een relatief laag rentepercentage wordt gehybridiseerd, is daarmee de rente weliswaar niet aftrekbaar, maar is de rente op de andere lening met een hoger rentepercentage wel aftrekbaar omdat vanwege de hybridisering art. 10d geen toepassing vindt.2 In voorkomende gevallen is het de vraag in hoeverre de rentepercentages zakelijk zijn. Leningen met een hoger risicoprofiel en een langere looptijd kennen namelijk normaliter een hoger (geëist) rendement.