5.6.5.3 Misleidende informatie (artikel 6:193c BW)

(1) NCIC

Casus. Nationaal Consumenten Informatie Centrum (‘NCIC’) heeft zonder vergunning bemiddeld in krediet. NCIC heeft onder meer aan de consumenten meegedeeld dat hij geen commerciële instelling is en niets probeert te verkopen. Ook suggereert het dat hij een overheidsinstantie is en/of dat hij consumenten service wil verlenen. Uit een inventarisatie van de AFM blijkt dat het NCIC meer dan alleen telefonisch NAW-gegevens heeft ingewonnen bij consumenten. Er is een uitgebreide inventarisatie van persoonlijke gegevens met betrekking tot werk, inkomsten, woonsituatie kredieten en wensen ten aanzien van mogelijk nieuwe kredieten. Deze gegevens zijn zorgvuldig vastgelegd. De klant is vervolgens doORVerbonden met een aan NCIC gelieerde financiële dienstverlener. NCIC heeft als voorportaal gefungeerd voor deze dienstverlener.

De uitspraken van NCIC zijn deels onjuist en in ieder geval misleidend omdat zij ten onrechte suggereren dat NCIC geen commerciële bedoelingen heeft maar slechts informatie verschaft en een dienstverlenend karakter heeft.

Besluit. De AFM oordeelt dat in de onderzochte periode door NCIC informatie is verstrekt die de gemiddelde consument misleidt of kan misleiden. Hierdoor heeft de gemiddelde consument een besluit over een overeenkomst genomen of kunnen nemen, dat hij anders niet had genomen. Hiermee heeft NCIC misleidende handelspraktijken verricht. Dat geen enkele consument een klacht heeft ingediend doet, aldus de AFM, niet ter zake. De AFM legt een boete op van € 20.000 voor overtreding van artikel 6:193c lid 1 sub c en f BW.1