HR, 15-05-2018, nr. 16/01364

3.1. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

"hij op 22 september 2014 te Almere opzettelijk een minderjarige, te weten [betrokkene 1] , geboren [geboortedatum] 2010, heeft onttrokken aan het gezag van degene die dit desbevoegd over hem uitoefent, terwijl die minderjarige ten tijde van het plegen van dit feit beneden de twaalf jaar oud was."

3.2. Deze bewezenverklaring steunt op de volgende bewijsmiddelen:

"1.

Een proces-verbaal van aangifte, op ambtsbelofte opgemaakt op 22 september 2014 door [verbalisant 1] , bijzonder opsporingsambtenaar van de politie Midden-Nederland, opgenomen in de pagina’s 3 t/m 5 van een dossier van de politie Midden-Nederland met het registratienummer PL0900-2014266515 en sluitingsdatum 23 september 2014, voor zover inhoudende, zakelijk weergegeven:

Ik doe aangifte van onttrekking van een minderjarige aan gezag/opzicht, tegen mijn ex partner [verdachte] . Wij hebben samen een zoontje, [betrokkene 1] , geboren op [geboortedatum] 2010. Op 22 september 2014 heeft de rechter uitspraak gedaan inzake de omgangsregeling. [verdachte] was aanwezig toen de rechter de uitspraak voorlas. Aan [verdachte] is mondeling gezegd door de rechter dat hij onze zoon [betrokkene 1] één keer in de veertien dagen een weekend mag hebben.

Toen ik later op 22 september 2014 op het schoolplein stond te wachten tot de school van [betrokkene 1] uit ging zag ik dat [verdachte] op het schoolplein stond. Toen hij naar mij toe kwam lopen hoorde ik hem, toen hij naast mij stond, zeggen: ”Ik neem [betrokkene 1] mee.” Ik zei tegen hem dat hij dat niet moest doen en dat dit niet volgens de uitspraak van de rechter is.

Ik ging de school ( [A] te Almere) in. Ik zag dat [verdachte] ook de school in ging. Op mijn vraag wat hij ging doen, antwoorde hij: “Ik ga mijn zoon halen.”

Ik zag dat [verdachte] naar het klaslokaal van [betrokkene 1] liep en korte tijd later zag ik dat [verdachte] met [betrokkene 1] aan zijn hand de school verliet.

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Afdeling familierecht

Locatie Lelystad

zaaknummer: C/16/353462 /FL RK 13-2225

datum: 22 september 2014

beschikking van de enkelvoudige familiekamer

inzake

[betrokkene 2] ,

wonende te [woonplaats] ,

advocaat mr. R. Zwiers,

hierna als de vrouw aangeduid, verzoekster,

en

[verdachte] ,

wonende te [woonplaats] ,

advocaat mr. E.C. Ramdihal,

hierna als de man aangeduid, belanghebbende.

Bij beschikking van deze rechtbank van 27 januari 2014 is de Raad voor de Kinderbescherming verzocht om rapport en advies aan de rechtbank uit te brengen over het gezamenlijk gezag, de hoofdverblijfplaats van de minderjarige en de zorgregeling.

De definitieve beslissing over het wijzigen van het gezag en de vaststelling van de hoofdverblijfplaats en de zorgregeling zijn aangehouden.

De zaak is behandeld ter zitting met gesloten deuren op 22 september 2014.

Verschenen zijn:

- de vrouw, bijgestaan door mr. Zwiers,

- de man,

- [betrokkene 3] namens de Raad.

De rechtbank:

Bepaalt dat de hoofdverblijfplaats van de minderjarige bij de vrouw zal zijn.

Stelt een voorlopige zorgregeling tussen de man en de minderjarige vast van één weekend per veertien dagen.

Verleent de vrouw vervangende toestemming om de minderjarig op de kinderopvang te plaatsen.

Verklaart deze beschikking tot zover uitvoerbaar bij voorraad.

(...)

Aldus gegeven door mr. F.G. van Arem, rechter, tevens kinderrechter, in tegenwoordigheid van F. Arbeider, griffier en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 22 september 2014."

Voorts heeft het hof met betrekking tot het bewijs het volgende overwogen:

"Overweging met betrekking tot het bewijs

De verdediging heeft aangevoerd dat de verdachte dient te worden vrijgesproken nu de verdachte zich weliswaar schuldig heeft gemaakt aan schending van de door de rechter vastgestelde omgangsregeling, maar niet aan onttrekking van het kind aan het wettig gezag. Het hof verwerpt dit verweer op grond van het volgende.

Op 22 september 2014 heeft de kinderrechter in de familiekamer in de rechtbank Midden- Nederland te Lelystad beslist dat de hoofdverblijfplaats van de minderjarige (het hof begrijpt: [betrokkene 1] , geboren op [geboortedatum] 2010) bij de vrouw (het hof begrijpt' de vrouw van de verdachte) zal zijn. Daarnaast heeft de kinderrechter een voorlopige zorgregeling vastgesteld, inhoudende dat de verdachte zijn zoon één weekend per veertien dagen verzorgt. In de beschikking van de kinderrechter van 22 september 2014 waarin deze beslissingen zijn vastgelegd zijn deze beslissingen uitvoerbaar bij voorraad verklaard.

De verdachte heeft ter terechtzitting van het hof verklaard dat hij op 22 september 2014 aanwezig is geweest bij de hierboven bedoelde uitspraak van de kinderrechter en dat hij onmiddellijk daarna - ondanks protest en zonder toestemming van zijn vrouw - zijn zoon van school heeft gehaald en vervolgens heeft meegenomen naar de woning waar de verdachte verbleef. Aan deze situatie is eerst een eind gekomen door ingrijpen van de politie.

Deze handelwijze van de verdachte is in strijd met de op die dag vastgestelde en direct van kracht zijnde en voor de verdachte kenbare omgangsregeling en is daarnaast tegen de uitdrukkelijke en voor de verdachte kenbare wil van de moeder. Dit gegeven leidt het hof tot de vaststelling dat het ten laste gelegde bewezen kan worden in die zin dat de verdachte opzettelijk zijn zoon [betrokkene 1] heeft onttrokken aan het gezag van degene die dit over hem uitoefent, namelijk zijn ex echtgenote."

Volgens de toelichting op het middel kan uit de bewijsmiddelen van het hof niet worden afgeleid dat verdachte met opzet zijn zoon [betrokkene 1] aan het wettelijk gezag heeft onttrokken. Het middel lijkt hierbij te miskennen dat als bewijsmiddel 2 is gebezigd de verklaring van de verdachte inhoudende dat hij zich niet aan de omgangsregeling houdt, dat de moeder van [betrokkene 1] heeft geprotesteerd toen hij hem op 22 september 2014 van school haalde en dat de verdachte wist dat hij daarvoor niet de toestemming had van de moeder. Hieruit heeft het hof kunnen afleiden dat de verdachte met opzet zijn zoon [betrokkene 1] aan het wettelijk gezag van de moeder heeft onttrokken. In zoverre faalt het middel dan ook.

Ook voor zover het middel beoogt te klagen dat de motivering van de bewezenverklaarde tekort schiet in het licht van hetgeen door de verdediging ter terechtzitting in hoger beroep is aangevoerd inhoudende dat geen sprake was van (opzettelijke) onttrekking van het kind aan het wettelijk gezag kan het klaarblijkelijk niet cassatie leiden aangezien blijkens de – hiervoor onder 3.3 weergegeven – 'overweging met betrekking tot het bewijs' het hof hierop wel degelijk is ingegaan, het uitvoerig de gang van zaken heeft uiteengezet en het verweer toereikend gemotiveerd heeft verworpen.

Het middel faalt evident en leent zich voor toepassing van art. 80a RO.

4. Deze conclusie strekt tot niet-ontvankelijkverklaring van het cassatieberoep op de voet van art. 80a RO.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG