19.1.3.3 Herleven van de dwangsomveroordeling

Op grond van het arrest inzake Staat/B. moet voorts worden aangenomen dat een met dwangsomveroordeling versterkte uitspraak herleeft, wanneer de appelbeslissing die die veroordeling vernietigde, op haar beurt in cassatie wordt vernietigd (en eerstgenoemde met dwangsom versterkte veroordeling wordt bekrachtigd). Het herleven van de met dwangsom versterkte veroordeling heeft niet tot gevolg dat op grond van die veroordeling alsnog dwangsommen verschuldigd worden. In de eerste plaats worden dwangsommen niet verbeurd in een periode waarin gedwongen tenuitvoerlegging van de hoofdveroordeling niet mogelijk is, (op grond van het arrest Liesenborghs-Thielens/Vandebril-Tielens1). In de tweede plaats vervult de dwangsom in dit geval geen functie als dwangmiddel (hetgeen uit het arrest Greenib Car/Aaltink2 kan worden afgeleid). Weliswaar betrof dit laatste arrest een vernietigde terzijdestelling, maar gezien de parallel tussen de beide gevallen zal hier evenzo met succes een wijzigingsvordering op grond van art. 611d Rv kunnen worden ingesteld.

Het behandelde probleem speelt niet alleen in geval van vernietiging van de appelbeslissing in cassatie en vernietiging van een bodemvonnis waarbij een kortgedingveroordeling terzijde is gesteld: als een krachtens art. 611d Rv genomen wijzigingsbeslissing in hoger beroep sneuvelt, speelt een vergelijkbaar probleem. Mijns inziens moet de oplossing in geval van herleving van de hoofd- en dwangsomveroordeling steeds dezelfde zijn.