Rb. Overijssel, 21-12-2021, nr. 08/963536-16 en 08/963529-18 (gev.ttz) (P)

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzittingen van 28 september 2021, 30 september 2021, 5 oktober 2021, 7 oktober 2021, 12 oktober 2021, 1 november 2021, 2 november 2021, 4 november 2021, 22 november 2021, 23 november 2021 en 21 december 2021.

De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officieren van justitie mr. H.J. Timmer en mr. C.A.M. van den Brand en van wat door verdachte en zijn raadsman mr. R. van ’t Land, advocaat in Breda, naar voren is gebracht.

Parketnummer 08/963536-16

Aan verdachte is, na nadere omschrijving van de tenlastelegging als bedoeld in artikel 314a van het Wetboek van Strafvordering (Sv) van 30 maart 2018, ten laste gelegd dat:

hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 januari 2010 tot en met heden in de gemeente(n) Tilburg en/of Enschede en/of Maastricht en/of (elders) in Nederland en/of in Duitsland, als leider en/of bestuurder heeft deelgenomen aan een organisatie ( [motorclub] ), bestaande uit hem, verdachte en/of [medeverdachte 1] en/of [medeverdachte 2] en/of [medeverdachte 3] en/of [medeverdachte 4] en/of één of meer andere

perso(o)n(en), welke organisatie tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven, te weten:

- diefstal al dan niet voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd door geweld en/of bedreiging met geweld, en/of

- afpersing, en/of

- bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht en/of met zware mishandeling, en/of

- (zware) mishandeling, en/of

- witwassen, en/of

- handelen in strijd met de Wet wapens en munitie, en/of

- handelen in strijd met de Opiumwet.

Parketnummer 08/963529-18

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

verdachte op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 januari 2010 tot en met heden te Maastricht en/of Tilburg en/of Bergen op Zoom, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, meermalen, althans eenmaal,

a. a) (telkens) van één of meer voorwerp(en), te weten van één of meer (contant(e)) geldbedrag(en) tot een totaalbedrag van (circa) 275.240,47 euro, althans enig(e) geldbedrag(en), de werkelijke aard en/of de herkomst en/of de vindplaats en/of de vervreemding en/of de verplaatsing heeft verborgen/verhuld en/of heeft verborgen/verhuld wie de rechthebbende op het/de geldbedrag(en)

was/waren, en/of heeft verborgen/verhuld wie genoemde voorwerpen voorhanden heeft/hebben gehad, terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist(en) dat die/dat voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig misdrijf, terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) van het plegen van dat feit een gewoonte heeft/hebben gemaakt, en/of

b) (telkens) één of meer voorwerp (en) , te weten één of meer (contant (e)) geldbedrag(en) tot een totaalbedrag van (circa) 275.240,47 euro, althans enig(e) geldbedrag(en), heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen en/of heeft omgezet, en/of van genoemd(e) voorwerp(en) gebruik heeft gemaakt, terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist(en) dat die/dat voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk – afkomstig was/waren uit enig misdrijf, terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) van het plegen van dat feit een gewoonte heeft/hebben gemaakt.

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van deze zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4. De bewijsmotivering1.

Inleiding

In 2016 startte het onderzoek 26Largo naar aanleiding van de verdenking dat verdachte als leider, in de periode van 1 januari 2010 tot en met 30 maart 2018, heeft deelgenomen aan een criminele organisatie, genaamd [motorclub] (hierna [motorclub] ), een organisatie die het oogmerk heeft tot het plegen van misdrijven zoals (gekwalificeerde) diefstal, afpersing, bedreiging, (zware) mishandeling, witwassen en het overtreden van de drugs- en wapenwetgeving.

Verdachte wordt daarnaast verweten dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan gewoontewitwassen.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie en de verdediging

Het Openbaar Ministerie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van de ten laste gelegde feiten.

De verdediging heeft vrijspraak bepleit van de tenlastegelegde feiten.

De standpunten van het Openbaar Ministerie en de verdediging zullen, voor zover van belang, bij de beoordeling van het bewijs nader worden weergegeven dan wel impliciet worden besproken.

Het oordeel van de rechtbank

Parketnummer 08/963536-16

Voor de beoordeling van de vraag of verdachte als leider heeft deelgenomen aan een organisatie als bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) zal de rechtbank de volgende onderdelen van de tenlastelegging bespreken:

I. Organisatie, II. Oogmerk van de organisatie, III. Deelneming, IV. Leiderschap en V. Periode. Ten slotte zal onder VI. de conclusie worden getrokken.

Gelet op de samenhang tussen de strafzaken van verdachte en medeverdachten zal, in verband met de leesbaarheid van het vonnis, verdachte verder worden aangeduid als verdachte of verdachte [verdachte] en de medeverdachten respectievelijk als verdachte [medeverdachte 1] , verdachte [medeverdachte 2] , verdachte [medeverdachte 3] en verdachte [medeverdachte 4] .

I. Organisatie

Onder ‘een organisatie’ als bedoeld in artikel 140 Sr wordt verstaan een samenwerkingsverband, met een zekere duurzaamheid en structuur, tussen verdachte en tenminste één andere persoon. Niet is vereist dat daarbij komt vast te staan dat een persoon – om als deelnemer aan die organisatie te kunnen worden aangemerkt – moet hebben samengewerkt met, althans bekend moet zijn geweest met alle andere personen die deel uitmaken van de organisatie of dat de samenstelling van het samenwerkingsverband steeds dezelfde is (Hoge Raad 22 januari 2008, ECLI:NL:HR:2008:BB7134).

Uit de aangetroffen documenten, te weten ‘ [document] ’2., ‘ [document] ’3., ‘ [document] ’4., ‘Handboek [motorclub] ’5.en ‘ [document] ’6.kan naar het oordeel van de rechtbank het volgende worden afgeleid.

Oorspronkelijk vormden de oprichters, de Malessy’s, het centrale bestuur. Vanaf 2008 groeide [motorclub] sterk door de oprichting van verschillende chapters, zijnde lokale afdelingen, in binnen- en buitenland, waardoor de functies van Kapikane en Nomad in het leven werden geroepen om de Malessy’s te ondersteunen. Vanaf 2009 werd de term Nationals gebruikt voor de verschillende bestuursrollen van Malessy’s, Kapikanes en Nomads. Sommige Malessy’s en Kapikanes vervulden een specifieke bestuursfunctie zoals die van ‘President Sergeant at Arms’ (veiligheid), ‘Treasurer’ (financiën) of ‘Roadcaptain’ (veiligheid op de weg).

De chapters, waarvan de Nationals geen onderdeel uitmaakten, waren in principe gelijk aan elkaar en het onderscheid ertussen was primair gelegen in de locatie waar zij waren gevestigd. De chapters bestonden uit een bestuur, met aan het hoofd een President, een Vice-president, een Sergeant at Arms, een Treasurer, Secretary en een Road Captain.

Het chapterbestuur, het decentrale bestuur, stond in hiërarchie onder de Nationals, het centrale bestuursorgaan.

In de National-presidenten-meeting, bestaande uit Nationals en de presidenten van de verschillende chapters vond besluitvorming plaats over clubbrede onderwerpen.

Verder bestond een chapter uit leden van wie de bevoegdheden toenamen met de duur van het lidmaatschap: de full-members en aspirant-leden (Prospects, Hangarounds 2, Hangarounds 1 en Wannabe’s). De leden hadden verschillende verplichtingen zoals het betalen van contributie, de aanwezigheid bij bepaalde activiteiten/vergaderingen en de plicht tot het afleggen van de eed waarmee zij onder meer trouw en geheimhouding beloofden.

Leden, ook aspirant-leden, konden in bepaalde gevallen gedegradeerd worden in rang. Die degradatie werd ‘(terug)snijden’ genoemd.

Vanaf het full-membership droegen leden een lederen hesje, de zogenaamde ‘colours’, met daarop applicaties waardoor zichtbaar was dat zij lid waren van [motorclub] en welke functie zijn bekleedden.

De rechtbank concludeert op basis van het voorgaande dat sprake was van een duurzaam en gestructureerd samenwerkingsverband.

II. Oogmerk van de organisatie

Vervolgens is de vraag aan de orde of deze organisatie als oogmerk had het plegen van misdrijven. Het oogmerk van de organisatie moet weliswaar gericht zijn op het plegen van misdrijven, maar niet is vereist dat het plegen van misdrijven de voornaamste bestaansgrond van de organisatie is (HR 15 juni 2010, ECLI:NL:HR:2010:BK6148). Voor een bewezenverklaring is voldoende dat het plegen van misdrijven wordt beoogd, zodat geen aanvang hoeft te zijn gemaakt met het daadwerkelijk plegen daarvan. Voor bewijs van het bestanddeel ‘oogmerk’ zal onder meer betekenis kunnen toekomen aan misdrijven die in het kader van de organisatie reeds zijn gepleegd, aan het meer duurzaam of gestructureerde karakter van de samenwerking, zoals daarvan kan blijken uit de onderlinge verdeling van werkzaamheden of onderlinge afstemming van activiteiten van deelnemers binnen de organisatie met het oog op het bereiken van het gemeenschappelijke doel van de organisatie, en, meer algemeen, aan de planmatigheid of stelselmatigheid van de met het oog op dit doel verrichte activiteiten van deelnemers binnen de organisatie (HR 15 mei 2007, ECLI:NL:HR:2007:BA0502, NJ 2008/559).

Bij het beantwoorden van de vraag of de organisatie het oogmerk had op het plegen van misdrijven komt naar het oordeel van de rechtbank betekenis toe aan de volgende feiten en omstandigheden.

A. Criminogene factoren

1% Outlaw Motor Gang

Bij haar oprichting heeft [motorclub] zich naar het oordeel van de rechtbank geplaatst binnen de gewelddadige cultuur van zogenoemde 1%-MC's, ook wel Outlaw Motor Gangs genoemd (OMG's). Dit zijn groeperingen die zich buiten de maatschappelijke orde plaatsen en deze ook trotseren; zij eisen een eigen geweldmonopolie voor zich op en ontlenen hun bestaansrecht aan deze zelfgekozen positie van wetteloze outlaws. Het zijn zeer gesloten organisaties met een militair karakter: sterke hiërarchische verhoudingen tussen de 'broeders' die zich conformeren aan regels die zijn geworteld in begrippen als loyaliteit, broederschap, respect en eer. Bovendien heerst er een traditie van intimidatie en geweld die intern is ingemetseld in een strikte zwijgplicht. Door het gewelddadige karakter en een gecultiveerd gevoel van onaantastbaarheid wordt maatschappelijke angst aangewakkerd. Dat geweld keert zich ook naar binnen, waardoor het moeilijk is om uit de groep te treden.

In het aangetroffen [document] is hierover opgenomen: ‘ [motorclub] is een 1%-MC opgericht in 1990 (…)’7.. Ook wordt in dit beleidsdocument uitleg gegeven over het 1% teken: 'Daarmee wordt aangegeven, dat je je onderscheidt van andere, 'in het gareel lopende motorrijders’, (…) ‘en behoort tot een ‘hardcore MC’8.. Leden van [motorclub] , waaronder verdachte [medeverdachte 3] en verdachte [medeverdachte 1]9., droegen in sommige gevallen ook een patch met de tekst '1%' als ereteken op hun 'colours'. Daarmee draagt [motorclub] uit dat zij moet worden geplaatst binnen de traditie van de OMG's.

Het beeld van [motorclub] als 1%-MC wordt versterkt door de interne organisatiestructuur, de sterke hiërarchische verhoudingen tussen de leden, maar ook door het bestaan van verschillende regels, sancties en gewoonten binnen de club.

Broederschap vormde blijkens de verschillende beleidsdocumenten een belangrijke waarde binnen [motorclub] . Voor het geval leden niet uit zichzelf loyaal waren aan de club, bestond er een stelsel van regels en sancties om deze loyaliteit af te dwingen. Aan leden die de eed af wilden leggen werd voorgehouden dat deze eed nooit meer verbroken kon worden.10.Leden die toch wilden breken met [motorclub] liepen het risico met een bad standing uit de club gezet te worden. Het verplichtende karakter van loyaliteit komt onder meer tot uiting in de statuten van [motorclub] : ‘Alle leden van [motorclub] dienen te geloven in de doelstellingen, die [motorclub] nastreeft (…) Ieder lid behoort een meerdere te gehoorzamen indien de opdracht te maken heeft met [motorclub] belangen c.q. activiteiten (…)’11.Het eisen van loyaliteit van leden komt verder tot uiting in een aanwezigheidsplicht bij clubactiviteiten, zoals het bijwonen van vergaderingen en deelnemen aan ritten.12.

Afscherming

[motorclub] heeft voorts een gesloten clubcultuur die op verschillende manieren wordt afgeschermd voor buitenstaanders. In de statuten, die alleen mochten worden ingezien door volwaardige leden op straffe van een boete en in het bezit waren van een Malessy, is opgenomen dat rekening moet worden gehouden met geheimhouding van bepaalde zaken binnen de organisatie en dat informatie niet mag worden doorgespeeld aan derden.13.Om te voorkomen dat leden werden binnengehaald die niet te vertrouwen waren, werden nieuwe leden eerst gescreend.14.

Verder gold binnen [motorclub] de regel te zwijgen tegenover politie en justitie. In het Chapter Regelement is hierover opgenomen: ‘Wanneer een broeder onverhoopt in aanraking komt met de autoriteiten, kan dat nooit anders zijn dan op persoonlijke titel – in elk geval dient desbetreffende broeder te zwijgen totdat de chapter een advocaat heeft geregeld die in goede justitie de onderhavige belangen dan zal behartigen.’15.De omstandigheid dat verdachte [medeverdachte 3] en verdachte [medeverdachte 1] zich bij de politie en ter terechtzitting niet op hun zwijgrecht dan wel verschoningsrecht hebben beroepen, doet hieraan niet af.

Er werd tevens gebruik gemaakt van afgeschermde communicatie via PGP.16.Het is de rechtbank ambtshalve bekend dat criminele organisaties gebruik maken van een PGP-telefoon teneinde afluisteren door de justitiële autoriteiten tegen te gaan.

Ook waren er regels over het gebruik van Whatsapp, telefoon, email en de Member Area.17.Zo moest de geschiedenis van de groep-app één keer per week worden verwijderd. De groep-app moest elke maand worden vernieuwd. Nadat dit gebeurd was, moest iedereen de oude groep-app van zijn telefoon verwijderen. Clubaangelegenheden moesten over de telefoon met grote voorzichtigheid worden besproken. Verzonden e-mails moesten altijd meteen worden verwijderd (‘clean mailbox policy’). Bepaalde informatie kon alleen worden gecommuniceerd via de MemberArea, een afgeschermd deel van de website van [motorclub] waar alleen volwaardige leden toegang tot hadden.

Door het afschermen van informatie over de organisatie en haar leden werd de cultuur van de club beschermd, werd de onderlinge verbondenheid vergroot en werd het justitie moeilijk gemaakt strafrechtelijk onderzoek te doen.

Jailfund

Passend bij het beeld van [motorclub] als 1%-MC is het bestaan van een jailfund, een fonds ter ondersteuning van leden, en hun gezin, die gedetineerd zijn. Dat [motorclub] een dergelijk fonds heeft, volgt onder meer uit een verslag van de Treasurer meeting van 5 juni 2013: ‘We hebben het gehad over jailhouse. Ze willen het geld wat ze deze keer bij elkaar hebben gekregen verdelen onder de jongens die nu vastzitten. Ze willen het verder niet meer doen en dat de jongens die vast komen te zitten uit eigen kas worden betaald als we dat willen. De nationals die vast komen te zitten moeten uit de hoofdkas betaald worden. Mocht je vast komen te zitten voor de club dan wordt het wel vergoed uit het noodfonds.’18.

[motorclub] betaalde in sommige gevallen ook juridische bijstand van advocaten voor leden. Dat dit stelselmatig plaatsvond volgt uit notulen van een vergadering van Nationals en Presidenten op 30 november 2012: ‘Feedback op financiën, Kapikane [medeverdachte 3] legt uit dat er veel kosten zijn geweest om advocaten te betalen. Het 20 jarig feest heeft geld gekost, er zijn meerdere kosten geweest. Al met al is de hoofdkas een heel stuk geslonken (…)’19.

Door het financieel ondersteunen van gedetineerde leden en hun gezin en het betalen van advocaten door de club ten behoeve van leden, volgt naar het oordeel van de rechtbank dat het plegen van strafbare feiten door [motorclub] leden door de club wordt gefaciliteerd.

Angst voor represailles

De gewelddadige cultuur binnen [motorclub] komt verder tot uitdrukking in het feit dat mensen niet of nauwelijks een verklaring durven af te leggen ten nadele van [motorclub] uit vrees voor represailles. Zo wil [naam 1] , slachtoffer van een bad standing, zijn laatste verklaring bij de politie niet lezen of ondertekenen omdat hij belastende dingen had verklaard over leden van [motorclub] en hij om die reden vreesde voor zijn leven.20.[naam 1] verklaart hierover :‘Ik geloofde in de club en het sprookje daarachter. Dat je je mond moet houden enz.. Ik bedoel daarmee dat je geen gevoelige zaken over de club naar buiten brengt. Dat is wat je de club hebt beloofd tijdens de eedaflegging en rituelen als je een andere rang krijgt. Dat je geen dingen zegt die de club kunnen schaden. Dit is tegenover iedereen buiten de club.’

Ook [naam 2] werd met een bad standing de club uitgezet en durfde daarvan geen aangifte te doen, hij verklaart hierover: ‘Jullie van de politie hebben geen idee hoe gek en gevaarlijk deze gasten zijn.’21.Bij de rechter-commissaris verklaarde [naam 2] : ‘Ik ben geloof ik een keer gebeld maar ik wilde niet met ze (politie, OvJ) praten want daar schiet je niets mee op. Het is een grote machtige club voor je het weet heb je een handgranaat in je tuin.’ en ‘Ik zeg u, ik zit hier niet graag om een verklaring af te leggen. Ik ben nog steeds bang.’

en ‘Dit wordt allemaal op papier gezet. Ik zit hier niet op te wachten. Straks komen ze vanavond weer bij mij langs terwijl jullie vanavond gewoon naar huis gaan.’22.

Uitvaartverzekering

Ten slotte overweegt de rechtbank dat de verplichte uitvaarverzekering die ieder lid van [motorclub] blijkens ‘ [document] ’ diende te hebben, past bij de gewelddadige cultuur van [motorclub] .23.Kennelijk werd de kans op overlijden groter dan gemiddeld geacht. Niet valt in de te zien waarom leden van een motorclub anders een dergelijke verzekering dienen te hebben.

B. Gepleegde strafbare feiten

In de onderhavige zaak heeft de organisatie volgens de tenlastelegging het oog op vier specifieke categorieën van misdrijven: het plegen van gewelds- en vermogensdelicten, witwassen en het plegen van overtredingen van de Opiumwet en de Wet wapens en munitie. De rechtbank zal zich bij de beoordeling van dit onderdeel van de tenlastelegging daarom beperken tot deze categorieën van misdrijven.

Gewelds- en vermogensdelicten – Bad standing

Zoals hiervoor overwogen bestaat er binnen [motorclub] een stelsel van regels en sancties om loyaliteit jegens te club af te dwingen en er is tevens sprake van een gewelddadige cultuur. Leden die de regels overtreden of toch willen breken met [motorclub] liepen het risico een bad standing te krijgen. Deze sanctie is erop gericht om een lid op een oneervolle manier uit [motorclub] te zetten. Het was bijna onmogelijk om [motorclub] probleemloos te verlaten. Zo heeft Vice-Malessy [naam 3] verklaard ‘niemand heeft het recht om te zeggen ik stop ermee’24.. President [naam 4] verklaarde in dit verband: ‘als je binnenkomt, dan is dat voor het leven’25.En: ‘je moet wel een hele goede reden hebben natuurlijk’, aldus president [naam 5] .

In zijn algemeenheid waren de redenen voor een bad standing dat je als lid de club in gevaar had gebracht, van de club had gestolen, had gelogen of de normen en waarden van [motorclub] had geschonden. In het kader van een bad standing moest een lid dan een geldboete betalen en/of was hij verplicht zijn motor en/of een ander voertuig af te staan aan de club. Tevens was een lid bij bad standing verplicht om al zijn ‘clubtattoos’ te laten verwijderen of weg te werken. De besluitvorming in individuele gevallen over het al dan niet opleggen van een bad standing kon plaatsvinden in een interne rechtbank, bestaande uit onder meer Nationals.26.

In het ‘ [document] ’ is deze sanctie van een bad standing ook opgenomen. Hierin staat vermeld dat bij een bad standing een boete van € 5.500,00 betaald moet worden aan het chapter, waarvan € 5.000,00 was bestemd voor de hoofdkas en € 500,00 voor het chapter. De hoogte van het boetebedrag bij een bad standing was vastgesteld in de meeting van Nationals en Presidenten.27.

Uit het dossier blijkt dat naast het betalen van een geldboete een bad standing in de praktijk ook gepaard ging met verschillende misdrijven. De rechtbank zal dat in het hiernavolgende uiteenzetten.

Zo volgt uit het dossier dat [naam 6] op 1 september 2017 met een bad standing uit [motorclub] is gezet.28.Hem werd verweten dat hij diverse malen niet conform de regels van de club had gecommuniceerd en dat hij zich negatief had uitgelaten over de Sergeant at Arms van zijn chapter.29.Uit de op 1 september 2017 opgenomen vertrouwelijke communicatie volgt dat bij de bad standing van [naam 6] geweld is gebruikt en dat hij € 5.500,00 moest betalen. Verder volgt uit de opgenomen vertrouwelijke communicatie dat georganiseerd werd dat het geld van [naam 6] , de papieren van diens motor en zijn motor zouden worden opgehaald. Bij deze bad standing werd een strategie gebruikt, die erop neerkwam dat bij [naam 6] de indruk moest worden gewekt dat hij er van af zou zijn als hij zijn motor zou afstaan en € 5.500,00 zou betalen aan de club en dat hij aan niemand mocht vertellen wat hem in het kader van zijn bad standing was afgenomen en aangedaan.30.

Bevestiging van deze gang van zaken rondom de bad standing van [naam 6] kan worden gevonden in de verklaring van [naam 6] zelf. Op 15 september 2017 verklaarde hij dat hij twee weken daarvoor een bad standing had gekregen en dat hij in elkaar was geslagen. In het ziekenhuis was vastgesteld dat hij enkele gebroken ribben, een gebroken oogkas en kapotte zenuwen in zijn linkerwang had. Geld, zijn motor, een Ducati ter waarde van € 14.000,00, en de bijbehorende kentekenpapieren, waren door [motorclub] afgenomen. Hij wenste geen aangifte te doen tegen [motorclub] , omdat hij anders alleen maar meer problemen van de club verwachtte.31.

Uit onderzoek bleek voorts dat er op 5 september 2017 een bedrag van in totaal € 5.000,00 was opgenomen van de bankrekening van [naam 6] en/of zijn echtgenote.32.

Blijkens de verklaring van [naam 7] op 19 september 2017 stond de motor van [naam 6] bij hem voor onderhoud en verbouwing en dat hij op 31 augustus of 1 september 2017 was gebeld door een onbekend iemand met de mededeling dat hij de motor van [naam 6] kwam ophalen. [naam 6] moest volgens hem de motor zelf ophalen of daar toestemming voor geven. Op 2 september 2017 kwam [naam 6] met een bont en blauw gezicht bij hem om de factuur te betalen en vertelde hij hem dat iemand zijn motor zou ophalen. Op 6 september 2017 kwamen drie onbekende mannen de motor van [naam 6] ophalen. De motor was € 14.000,00 waard.33.

In een telefoongesprek tussen [naam 6] en zijn echtgenote op 7 september 2017 zegt hij bang te zijn dat de 'hogere' erachter zouden komen wat er gebeurd was, dat ze het er niet mee eens zijn en 'verhaal komen doen'. [naam 6] noemde daarbij de namen [medeverdachte 2] (de rechtbank begrijpt verdachte [medeverdachte 2] ) en [medeverdachte 1] (de rechtbank begrijpt verdachte [medeverdachte 1] ).34.

Uit het dossier volgt ook dat jegens [naam 8] in de nacht van 6 op 7 maart 2017, tijdens een clubavond van [motorclub] in café [café] in Weert, in het kader van een bad standing zodanig geweld is gebruikt dat artsen voor zijn leven hebben gevreesd. [naam 9] , de dochter van [naam 8] , verklaarde hierover dat haar vader zijn ribben had gebroken, een gescheurde milt had, bloedingen in zijn buik, overal kneuzingen en blauwe plekken en dat er op zijn voorhoofd vier of vijf strepen zaten waardoor het leek of er met een schoen tegen zijn voorhoofd was getrapt. Zijn telefoon, horloge, pasjes en rijbewijs waren gestolen. [naam 8] ontkende bij de politie weliswaar dat zijn mishandeling te maken had met [motorclub] maar uit onderzoek bleek dat zijn telefoon de telefoonmast aan de [locatie] had aangestraald op maandag 6 maart 2017 om 22:56 uur en op 7 maart 2017 om 00:56 uur, welke mast zich hemelsbreed op circa 375 meter van café [café] bevindt, en dat hij in de nacht van 6 op 7 maart 2017 met een voertuig op naam van een clublid ( [naam 10] ) zwaar gewond was afgezet vlakbij het ziekenhuis in Geldrop.35.Hieruit volgt naar het oordeel van de rechtbank dat de verwondingen van [naam 8] verband hielden met zijn bad standing, uitgevoerd in de nacht van 6 op 7 maart 2017 tijdens een clubavond van [motorclub] .

Uit het dossier blijkt ook dat [naam 2] op 20 mei 2016 met een bad standing uit [motorclub] is gezet. [naam 2] was tot mei 2016 President van het chapter Arnhem/Riverside. Op een gegeven moment moest [naam 2] zich melden bij het clubhuis in Apeldoorn met zijn motor. In Apeldoorn werd hem door drie Nomads gezegd dat hij zijn [motorclub] hesje uit moest doen en werd hij mishandeld door zes tot acht mannen. Daarna werd hij met een auto op ongeveer 100 meter van het ziekenhuis Rijnstate in Arnhem afgezet waar hij moest worden behandeld aan zijn verwondingen, bestaande uit: twee gebroken armen, gebroken ribben, een gebroken oogkas en een scheve neus. [naam 2] wilde geen aangifte doen van zijn mishandeling of van de diefstal van zijn motor, uit angst voor zijn eigen veiligheid, die van zijn gezin en zijn zaakmedewerkers. [naam 2] was bang dat in opdracht van de Malessy's bijvoorbeeld een handgranaat in zijn woning zou worden gegooid. Op 23 mei 2016 liet [naam 2] een wijkagent weten geen aangifte van mishandeling te willen doen en verklaarde: ‘Jullie van de politie hebben geen idee hoe gek en gevaarlijk deze gasten zijn. lk heb ze inmiddels ook al hier thuis gehad en moet aan mijn vrouw en kinderen denken. lk heb mijn motor en Porsche in moeten leveren en hoop dat het daarmee klaar is’.36.

Op 4 juni 2016 en 15 juni 2016 werd [medeverdachte 2] als bestuurder gezien in de Porsche Cayenne van [naam 2] . Op 29 juni 2016 werd de auto van [naam 2] uit Nederland uitgevoerd.37.

Bij de rechter-commissaris verklaarde [naam 2] ten slotte dat hij met bad standing uit de club was gezet toen hij op een gegeven moment geen lid meer wilde zijn. Zijn motor en auto werden afgepakt, hij moest € 50.000,00 betalen en hij kreeg klappen. Hij verklaarde voorts dat [motorclub] een grote machtige club is, dat de Nomads en Malessy’s de club aansturen en dat Presidenten niet veel te zeggen hebben.38.

De rechtbank constateert op grond van het voorgaande dat bij een bad standing een duidelijk patroon zichtbaar is van (extreem) gewelddadig gedrag uitgeoefend door leden van [motorclub] . Daarbij kregen slachtoffers van een bad standing een boete opgelegd en moesten ze hun motor onder bedreiging inleveren. De slachtoffers van een bad standing durfden vaak geen aangifte te doen uit angst voor represailles. Gelet hierop concludeert de rechtbank dat het oogmerk van [motorclub] mede was gericht op diefstal met geweld, afpersing, bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht en/of met zware mishandeling en (zware) mishandeling.

Witwassen

Uit de verklaring van verdachte ter terechtzitting39.blijkt dat van de boete van

€ 5.500,00 voor een bad standing, € 5.000,00 de hoofdkas invloeide. De wijze van verkrijgen van de bad standing gelden – namelijk door diefstal met geweld, afpersing, bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht en/of met zware mishandeling en (zware) mishandeling – maakt de afdracht aan de hoofdkas crimineel. De inkomsten uit bad standing hebben dan ook een criminele herkomst. Het geld van de hoofdkas werd blijkens de verklaring van verdachte ter terechtzitting gebruikt om onder andere reiskosten voor de Nationals te betalen. Daarnaast volgt uit de administratie van de hoofdkas dat met het geld ook PGP-toestellen werden aangeschaft, een stash werd bekostigd en kosten voor juridisch advies werden betaald.40.Het geld met een criminele herkomst is beoogd om omgezet te worden in goederen of diensten. Hiermee is het oogmerk van [motorclub] ook gericht op witwassen van de ontvangen bad standing gelden.

Opiumwet

Uit in het dossier bevindende Ennetcom data volgt dat verdachte [medeverdachte 4] in april 2016 via zijn PGP gesprekken voerde over ‘Ke’ en ‘M’.41.De rechtbank is van oordeel dat verdachte [medeverdachte 4] hiermee Ketamine en MDMA bedoelde. Voorts blijkt uit de PGP gesprekken dat verdachte [medeverdachte 4] de beschikking had over een stash, een geheime opslagplaats voor waardevolle spullen en/of geld42.en dat er zich op 16 april 2016 800 gram MDMA in die stash bevond.43.

De verdediging heeft in dit verband aangevoerd dat de Ennetcom data niet voor het bewijs kunnen worden gebezigd omdat dat een inbreuk maakt op het recht op vertrouwelijke communicatie en de onschuldpresumptie van de gebruikers van Ennetcom, doordat het Openbaar Ministerie bij de verkrijging van de Ennetcom data artikel 125la Sv niet in acht heeft genomen. De rechtbank overweegt dat uit de jurisprudentie van de Hoge Raad blijkt dat, als het niet de verdachte is die door de niet-naleving van een voorschrift is getroffen in het belang dat de overtreden norm beoogt te beschermen, geen rechtsgevolg behoeft te worden verbonden aan het verzuim (de zogenoemde Schutznorm). De Hoge Raad heeft weliswaar geoordeeld dat ook buiten de gevallen van artikel 359a Sv (dus buiten het voorbereidend onderzoek en/of buiten het onderzoek tegen deze verdachte) onder omstandigheden een rechtsgevolg kan worden verbonden aan een vormverzuim, maar in dat geval moet het betreffende vormverzuim van bepalende invloed zijn geweest op het verloop van het opsporingsonderzoek naar en/of de (verdere) vervolging van de verdachte. Naar het oordeel van de rechtbank is daarvan in dit geval geen sprake; de schending van de privacy rechten van derden heeft geen invloed gehad op het opsporingsonderzoek tegen en de vervolging van de verdachten.

Nu de rechtbank van oordeel is dat onvoldoende is gebleken van een concreet nadeel voor de verdachten, volstaat zij met de enkele constatering dat sprake is van een vormverzuim. De Ennetcom data zijn derhalve bruikbaar voor het bewijs.

Voorts is gebleken dat in februari en maart 2016, een periode die is gelegen vlak voordat de hierboven genoemde PGP gesprekken van verdachte [medeverdachte 4] in april 2016 plaatsvonden in de administratie van de hoofdkas van [motorclub] € 250,0044.en € 200,0045.is opgenomen voor de huur van een stash. Op grond hiervan acht de rechtbank het aannemelijk dat verdachte [medeverdachte 4] in april 2016 middels PGP heeft gesproken over een door [motorclub] gehuurde stash, dat deze stash werd gebruikt voor de opslag van MDMA en dat zich in deze stash 800 gram MDMA bevond. Nu de kosten van de stash werden betaald uit de clubkas van [motorclub] , is de rechtbank van oordeel dat verdachte [medeverdachte 4] zich uit hoofde van [motorclub] bezig hield met de handel in drugs en dat het oogmerk van [motorclub] derhalve gericht is op overtreding van de Opiumwet.

Wapens en munitie

Ten aanzien van het oogmerk van [motorclub] op het overtreden van de Wet wapens en munitie overweegt de rechtbank het volgende. Bij vonnis van de rechtbank Overijssel van 19 januari 2016 werd verdachte veroordeeld voor de uitvoer van vuurwapens en het voorhanden hebben van een pistool met munitie. In het vonnis is overwogen dat verdachte binnen [motorclub] een leidende en sturende rol heeft en vanuit die positie automatische vuurwapens en munitie naar Duitsland heeft doen uitgaan.46.

Daarnaast werd [naam 11] , lid van chapter South Clan, op 18 februari 2017 veroordeeld voor het voorhanden hebben van diverse wapens, waaronder een handgranaat.47.In een OVC-gesprek geeft [naam 4] , president van chapter Southclan, aan dat de strafzaak van [naam 11] een clubaangelegenheid is en dat de advocaatkosten door de club moeten worden betaald.48.

Voorts is uit OVC-gesprekken en camerabeelden, opgenomen in het clubhuis van het chapter Geleen, af te leiden dat [naam 12] , president van de chapter Geleen, op 18 november 2017 een vuurwapen gelijkend op een Kalasjnikov in handen heeft gehad.49.De rechtbank Limburg heeft bij vonnis d.d. 22 februari 2019 (onderzoek Fuut) overwogen dat dit heeft plaatsgevonden in clubverband.50.

Gelet op deze veroordelingen in combinatie met de OVC-gesprekken is de rechtbank van oordeel dat het oogmerk van [motorclub] ook gericht is op overtreding van de Wet wapens en munitie.

C. Conclusie

Gelet op het feit dat [motorclub] alle kenmerken draagt van een ‘Outlaw Motorcycle Gang’, met soortgelijke rangen en standen en gebruiken zoals broederschap, zwijgplicht, bad standing en de jailhouseprocedure, alsmede de concreet gepleegde strafbare feiten, is de rechtbank van oordeel dat de organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, waaronder diefstal met geweld of dreiging met geweld, afpersing, bedreiging, (zware) mishandeling, witwassen en handelen in strijd met de Wet wapens en munitie en de Opiumwet.

Uit de bewijsmiddelen blijkt dat deze misdrijven gepleegd, gepland en/of besproken werden binnen het clubverband. Het zijn dan ook geen misdrijven die gepleegd zijn door individuen op persoonlijke titel, die daarnaast toevallig ook nog lid zijn van [motorclub] , zoals door de verdediging is aangevoerd. Dat een organisatie naast een crimineel oogmerk ook andere - legale - doelstellingen heeft, doet daaraan niet af.

III. Deelneming

Volgens vaste rechtspraak van de Hoge Raad is sprake van deelneming aan een organisatie als bedoeld in artikel 140 Sr als de verdachte behoort tot het samenwerkingsverband én als de verdachte een aandeel heeft in, dan wel ondersteunt bij, gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het in artikel 140 Sr bedoelde oogmerk.

A. Behoren tot de organisatie

Verdachte [medeverdachte 3] (Malessy [medeverdachte 3] ) was in 1990 één van de oprichters van [motorclub] . Hij was tussen 1997 en 2010 geen lid omdat hij in bad standing [motorclub] moesten verlaten. In maart 2010 werd verdachte [medeverdachte 3] in ere hersteld als National en Malessy.51.

Verdachte [medeverdachte 1] (President World Malessy [medeverdachte 1] ) werd in 2008 lid van [motorclub] en hij bekleedde achtereenvolgens de volgende functies binnen de club: Sergeant at Arms van chapter Southside, President van chapter Southside en Kapikane.52.

Verdachte [medeverdachte 2] (Kapikane [medeverdachte 2] ) was sinds 2000 lid van [motorclub] en was vanaf dat moment Sergeant at Arms bij chapter Southside. Sinds 2007 bekleedde hij de functie van president bij dit chapter. Op 22 januari 2011 werd verdachte [medeverdachte 2] gepromoveerd tot Nomad National en vanaf november 2014 was hij Kapikane.53.

Verdachte (Kapikane [verdachte] ) was sinds 2000 lid van [motorclub] . In 2011 werd hij bevorderd tot National Nomad en in 2013 tot Kapikane.54.

Op 6 juni 2015 werden verdachte [medeverdachte 3] , verdachte [medeverdachte 1] , verdachte [medeverdachte 2] en verdachte als ‘nieuwe generatie leiders’ van [motorclub] gepresenteerd.55.

Verdachte [medeverdachte 4] ( [medeverdachte 4] ) werd lid van [motorclub] in 2008 en in 2009 full member. Vervolgens werd hij in 2012 lid van chapter Southside in de functie van Treasurer. Volgens aangetroffen notulen was hij in oktober 2013 National Nomad en aanwezig bij Treasurermeetings.56.Vanaf eind 2014 vervulde hij de rol van National Treasurer.57.

De rechtbank is, gelet op het voorgaande, van oordeel dat verdachte en zijn medeverdachten behoorden tot de organisatie van [motorclub] .

B. Aandeel in/ondersteuning van gedragingen oogmerk

Elke bijdrage aan de organisatie kan strafbaar zijn. Een dergelijke bijdrage kan bestaan uit het (mede)plegen van enig misdrijf, maar ook uit het verrichten van hand- en spandiensten die op zichzelf niet strafbaar zijn, zolang van bovenbedoeld aandeel of ondersteuning kan worden gesproken. In het bestanddeel deelneming aan een organisatie als bedoeld in artikel 140 lid 1 Sr ligt tevens het opzet van de verdachte besloten. Redelijke wetsuitleg brengt volgens de Hoge Raad mee dat voor ‘deelneming’ voldoende is dat de verdachte in zijn algemeenheid weet (in de zin van onvoorwaardelijk opzet) dat de organisatie tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven. Het opzet van de verdachte moet dus zijn gericht op het deelnemen aan de organisatie. Volgt uit de bewijsvoering dat de verdachte een aan de verwezenlijking van het oogmerk van de organisatie bijdragende of ondersteunende handeling heeft verricht, dan ligt daarin zijn wetenschap met betrekking tot dat oogmerk besloten.

Naar het oordeel van de rechtbank volgt, zoals hiervoor is overwogen, uit de verschillende beleidsdocumenten van [motorclub] dat de club kenmerken draagt van een ‘Outlaw Motorcycle Gang’. Blijkens de verklaring van verdachte ter terechtzitting58.moesten alle clubleden, alvorens full-member te kunnen worden, op de hoogte zijn van de inhoud van deze beleidsdocumenten. Voor verdachte en zijn medeverdachten geldt dan ook dat zij in zijn algemeenheid hebben geweten dat [motorclub] niet alleen een club was die zich richtte op motorrijden, maar ook het oogmerk had op het plegen van (gewelds)misdrijven.

Verdachte heeft daarvan op geen enkel moment afstand genomen. De stelling van verdachte dat de gepleegde misdrijven chapter aangelegenheden waren en dan met name van de Trailer Trash, waar hij geen enkele weet van had, gaat naar het oordeel van de rechtbank niet op. De groep die behoorde tot de zogenoemde Trailer Trash is immers in juni 2014 al weggegaan bij [motorclub] .59.De hiervoor aangehaalde misdrijven hebben na deze periode plaatsgevonden. Ook blijkt nergens uit dat hij het initiatief heeft genomen het lidmaatschap van leden, die volgens hem uit naam van de club strafbare feiten pleegden, te laten beëindigen. De stelling van verdachte dat hij daarover in onwetendheid heeft verkeerd, acht de rechtbank niet geloofwaardig, maar moet juist worden begrepen in het licht van de clubregels waar verdachte zich aan heeft gecommitteerd.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat verdachte heeft deelgenomen aan de criminele organisatie [motorclub] .

IV. Leiderschap

Verdachte wordt tevens verweten dat hij als leider heeft deelgenomen aan de criminele organisatie. Degene die het in de organisatie feitelijk voor het zeggen heeft, een zekere macht of gezag bezit en naar wie de overige deelnemers zich deswege richten, kan als leider worden aangemerkt.

Verdachte maakte als Kapikane, deel uit van de groep van Nationals. De Nationals waren degenen die regels invoerden waaraan de chapters en individuele leden zich moesten houden. Dit komt met name tot uitdrukking in de statuten van [motorclub] : ‘Zowel nieuwe regels en/of wijzigingen in de statuten kunnen worden ingebracht door de secretaris, mits deze vooraf schriftelijk zijn voorgelegd aan de leiding van de chapter. Na goedkeuring door de verantwoordelijke National vindt opname ervan in de Statuten plaats.’60.Daarnaast volgt uit de statuten dat de Nationals beslisten over de oprichting van chapters, over de toedeling van kaderfuncties, over de plaatsing van gewone leden, over promoties binnen de chapters en zij beslisten over het reilen en zeilen van buitenlandse chapters.61.De Nationals hadden het, gelet op hun rang en functie, voor het zeggen binnen [motorclub] en zij presenteerden zich ook zo naar de leden en de buitenwereld. Tekenend hiervoor zijn de op de telefoon van verdachte aangetroffen berichten, verstuurd in de periode van 21 oktober 2014 tot en met 25 september 2017 in de Whatsapp-groep ‘ [whatsappgroep] ’. Verdachte [medeverdachte 1] zegt onder meer: ‘K heb zelf 4 uitzonderingen waar ik toestemming voor heb gegeven’ en ‘Maar goed, we moeten binnenkort maar ff zitten met [medeverdachte 3] er bij… Alleen wij Malessy en kapi’s’. [medeverdachte 2] zegt: ‘…wij beslissen toch’ en ‘Zelfde ook met prospect chapters, denk dat wij zulke onderwerpen in klein comite moeten bespreken zodat het gelijk vaststaat…wij met [medeverdachte 3] erbij..’ En verdachte zegt: ‘Nomads moeten iedere week op bezoek bij de chapters zo houden we ze kort.’62.Daarnaast zijn ook tekenend hiervoor de op de telefoon van verdachte aangetroffen berichten in de Whatsapp-groep ‘Overleg Marokko app’. Verdachte zegt hierin onder meer: ’Alles over de club wil ik op de hoogte zijn’.63.

Zoals hierboven overwogen, is van autonoom opererende chapters die niet zijn gebonden aan de regels van [motorclub] geenszins gebleken. Er was juist sprake van een zeer hiërarchische organisatie die van bovenaf door de leiders werd aangestuurd en waarvan verdachte [verdachte] een van de leiders was.

Op grond van het voorgaande kan worden bewezen dat verdachte als leider heeft deelgenomen aan de criminele organisatie [motorclub] .

V. Periode

Naar het oordeel van de rechtbank heeft verdachte [verdachte] vanaf 6 juni 2015, het moment waarop hij als ‘nieuwe generatie leider’ is gepresenteerd64., tot aan 30 maart 2018 als leider deelgenomen aan de criminele organisatie.

VI. Conclusie

De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat de verdachte in de periode van 6 juni 2015 tot en met 30 maart 2018 als leider heeft deelgenomen aan een criminele organisatie als bedoeld in artikel 140 Sr, welke organisatie onder meer bestond uit verdachte en verdachte [medeverdachte 1] , verdachte [medeverdachte 2] , verdachte [medeverdachte 3] en verdachte [medeverdachte 4] . Het ten laste gelegde kan derhalve wettig en overtuigend worden bewezen.

Voorwaardelijke verzoeken

De verdediging heeft subsidiair, indien de rechtbank niet mocht komen tot integrale vrijspraak van het ten laste gelegde, een aantal voorwaardelijke verzoeken gedaan.

De verdediging heeft allereerst verzocht om alle eerder afgewezen onderzoekswensen alsnog uit te voeren. Als onderbouwing van dit herhaald verzoek heeft de verdediging verwezen naar de pleidooien en de daarop gegeven toelichting van 18 januari 2021.

De rechtbank heeft deze verzoeken onder andere bij beslissing van 1 februari 2021 afgewezen. Nu de verdediging deze verzoeken ter terechtzitting heeft herhaald maar niet nader heeft gemotiveerd, ziet de rechtbank geen aanleiding om op de eerder gegeven beslissingen terug te komen en zij verwijst dan ook naar de in de beslissingen gegeven motiveringen. Dit betekent dat het voorwaardelijke gedane verzoek om alle eerder afgewezen onderzoekswensen alsnog uit te voeren, zal worden afgewezen.

De verdediging heeft voorts verzocht om [naam 13] te horen als getuige in verband met een bad standing van [naam 14] . Nu de rechtbank de bad standing van [naam 14] niet heeft gebezigd voor het bewijs, ontbreekt de noodzaak om deze getuige alsnog te horen. Het voorwaardelijk verzoek tot het horen van deze getuige zal dan ook worden afgewezen.

Ten aanzien van het voorwaardelijke verzoek om [medeverdachte 2] als getuige te horen overweegt de rechtbank dat deze getuige weliswaar is toegewezen door de rechtbank, maar dat hij zich bij de rechter-commissaris op zijn verschoningsrecht heeft beroepen. Ter terechtzitting van 28 september 2021 was [medeverdachte 2] aanwezig en verklaarde dat hij zonder aanwezigheid van zijn advocaat zich wederom op zijn verschoningsrecht zou gaan beroepen indien hij gehoord zou worden als getuige. Gelet hierop heeft de verdediging afgezien van het horen van deze getuige. De rechtbank ziet geen aanleiding het voorwaardelijke verzoek om [medeverdachte 2] alsnog te horen toe te wijzen. De rechtbank acht hierbij van belang dat de raadsman van [medeverdachte 2] niet eerder dan in april 2022 in de gelegenheid is zijn cliënt bij te staan. De rechtbank wijst ook dit voor voorwaardelijk verzoek tot het horen van deze getuige af.

De rechtbank heeft bij dit alles de vraag onder ogen gezien of de procedure in zijn geheel (‘as a whole’) voldoet aan het in artikel 6 EVRM gewaarborgde recht op een eerlijk proces. Naar het oordeel van de rechtbank is dit het geval.

Parketnummer 08/963529-18

Voor de beoordeling van de vraag of verdachte zich in de periode 1 januari 2010 tot en met 30 maart 2018 schuldig heeft gemaakt aan gewoontewitwassen overweegt de rechtbank het volgende.

Juridisch kader

Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit het dossier niet dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan een specifiek strafbaar feit dat heeft geleid tot het ten laste gelegde gewoontewitwassen.

De Hoge Raad hanteert in dergelijke gevallen het volgende toetsingskader.

Indien op grond van de beschikbare bewijsmiddelen geen rechtstreeks verband valt te leggen tussen een voorwerp, daaronder begrepen een geldbedrag, en een bepaald misdrijf, kan niettemin bewezen worden geacht dat een voorwerp ‘uit enig misdrijf’ afkomstig is, indien het op grond van de vastgestelde feiten en omstandigheden niet anders kan zijn dan dat het in de tenlastelegging genoemde voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is.

Als uit het door het openbaar ministerie aangedragen bewijs feiten en omstandigheden kunnen worden afgeleid die van dien aard zijn dat zonder meer sprake is van een vermoeden van witwassen, mag van de verdachte worden verlangd dat hij een verklaring geeft voor de herkomst van het voorwerp.

Indien de verdachte een concrete, min of meer verifieerbare en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijke verklaring heeft gegeven over de herkomst van het voorwerp, dan ligt het vervolgens op de weg van het openbaar ministerie om nader onderzoek te doen naar de, uit de verklaringen van de verdachte blijkende, alternatieve herkomst van het voorwerp.Uit de resultaten van een dergelijk onderzoek zal moeten blijken dat met voldoende mate van zekerheid kan worden uitgesloten dat het voorwerp waarop de verdenking betrekking heeft, een legale herkomst heeft en dat dus een criminele herkomst als enige aanvaardbare verklaring kan gelden.

Kasopstelling

De rechtbank neemt als uitgangspunt de door de politie opgemaakte eenvoudige kasopstelling. Door middel van een eenvoudige kasopstelling is nagegaan of -en zo ja, in hoeverre- verdachte meer contante uitgaven heeft gedaan dan hij door middel van inkomsten uit legale bron kan verantwoorden. De totale contante uitgaven zijn afgezet tegen de legale ontvangsten per kas. Indien die totale contante uitgaven groter zijn dan de legaal ontvangen contante gelden, duidt dat op een onbekende bron van contante ontvangsten. Daarbij wordt ervan uitgegaan dat een negatieve kas niet mogelijk is, omdat men niet meer contant kan uitgeven dan fysiek aan kasgeld beschikbaar is. Uit de kasopstelling blijkt dat in de onderzoeksperiode van 1 januari 2010 tot en met 4 januari 2018 sprake is van een negatief kassaldo van € 275.240,47.

Anders dan door de verdediging is aangevoerd, is de rechtbank van oordeel dat de gehanteerde (eenvoudige) kasopstelling wel gebruikt kan worden voor het bewijs van witwassen. De eenvoudige kasopstelling is toepasbaar, indien vrijwel uitsluitend geldverkeer contant wordt geregeld (contante ontvangsten en uitgaven) en er geen gebruik gemaakt wordt van giraal betalingsverkeer, dan wel, wanneer middels dit giraal betalingsverkeer uitsluitend legale ontvangsten plaatsvinden dan wel het girale betalingsverkeer uitsluitend bestaat uit legale geldstromen.

De rechtbank zal allereerst bespreken of dit uit de kasopstelling voortvloeiende verschil tussen de contante ontvangsten en de contante uitgaven van verdachte juist is.

De rechtbank gaat daarbij uit van een beginsaldo van € 0,- op 1 januari 2010. De verklaring van verdachte, dat hij voorafgaand aan de onderzoeksperiode een contant bedrag aan legaal verkregen (spaar)geld had, is niet aannemelijk is geworden. Deze stelling is door de verdediging op geen enkele wijze onderbouwd. Bovendien is uit het onderzoek van de politie en de verklaring van verdachte ter terechtzitting niet gebleken van indicaties dat verdachte voorafgaand aan de onderzoeksperiode over enig substantieel legaal verkregen contante geldbedrag beschikte.

Ontvangsten

Uit gegevens van de belastingdienst blijkt dat verdachte in de ten laste gelegde periode geen inkomsten uit arbeid, loon dan wel resultaat uit overige werkzaamheden heeft gegenereerd. Wel had verdachte een eigen onderneming, [bedrijf 1] .65.De netto omzet van deze onderneming bedroeg in het jaar 2010 € 39.360,-, in het jaar 2011 € 39.233,-, in het jaar 2012 € 24.109,- (totaal € 102.702,-).66.De netto-omzet werd niet per bank ontvangen.

Op de bankrekening [bankrekening] op naam van verdachte vond in de ten laste gelegde periode een contante opname van € 2.200,- van deze bankrekening plaats.67.

Uit bevragingen bij [bedrijf 2] kwam naar voren dat verdachte in de periode 21 december 2010 tot en met 12 juli 2014 in totaal € 3.526,00 aan contanten had ontvangen.68.

Gedurende de ten laste gelegde periode was verdachte eigenaar van het pand [adres 1] . Bij de doorzoeking van dit pand werd een huurcontact69.aangetroffen tussen verdachte en [naam 15] , ingaande per 1 januari 2016. De huur bedroeg € 700,- per maand en de waarborgsom € 700,-. Over de periode van 1 januari 2016 tot en met 4 januari 2018 bedroeg het totaal aan huur (inclusief waarborgsom) € 17.500,-. Dit bedrag werd contant betaald aan verdachte blijkens de verklaring van [naam 15] .70.

Anders dan in de kasopstelling aangegeven is de rechtbank van oordeel dat verdachte ook huuropbrengsten heeft genoten van deze woning over de jaren 2010 en 2011. Uit zijn GBA-inschrijving en zijn ingediende aangifte inkomstenbelasting volgt dat hij in die periode woonachtig was in Bergen op Zoom. Verder volgt uit zijn aangifte inkomstenbelasting 2012 dat hij per 1 januari 2012 betreffende woning in Maastricht als hoofdverblijf heeft gehad.71.Gelet hierop zal de rechtbank in haar berekening ervanuit gaan dat verdachte 24 maanden huurinkomsten heeft genoten van deze woning. Dit komt neer op een bedrag van (24 x

€ 700) € 16.800,00 aan extra legale inkomsten.

Uitgaven

Op de bankrekening [bankrekening] op naam van verdachte werd in de ten laste gelegde periode in totaal € 204.305,- contant gestort.72.Blijkens camerabeelden werden deze contante stortingen in de periode 26 januari 2017 tot en met 31 januari 201773.en in de periode 20 februari 2017 tot en met 2 maart 201774.door verdachte zelf verricht. Daarnaast is gebleken dat in de periode 27 oktober 2016 tot en met 16 februari 2017 driemaal twee bankbiljetten van elk € 500,- werden gestort. Bij de overige stortingen was sprake van kleinere coupures.75.

Uit verdere analyse van deze bankrekening bleek dat de contante stortingen volledig werden gebruikt voor het voldoen van periodieke vaste lasten (gas, water, licht, telefoon, internet, verzekeringen, vervoer, bankkosten, hypotheek, belastingen).

Uit bevragingen bij [bedrijf 2] kwam naar voren dat verdachte in de periode 21 december 2010 tot en met 12 juli 2014 betrokken is geweest bij 24 transacties. In totaal verrichtte hij € 10.647,10 aan contante stortingen.76.

Het is niet aannemelijk geworden dat het door verdachte gestorte geld van iemand anders afkomstig was. In beginsel is degene die de contante stortingen verricht verantwoordelijk voor die stortingen. Dat leidt tot de conclusie dat de contante stortingen van in totaal€ 10.647,10 volledig zullen worden meegenomen in de kasopstelling.

Tijdens de doorzoeking van het pand [adres 2] werd geconstateerd dat dit pand grondig verbouwd/gerenoveerd werd.77.Uit tapgesprekken volgt dat verdachte diverse bouwmaterialen heeft besteld voor een adres in Tilburg78.en in een OVC-gesprek79.wordt verdachte genoemd in verband met een verbouwing die minimaal ‘10 ruggen’ mocht kosten. Deze gesprekken in combinatie met de verklaring [naam 16]80., de eigenaar van het pand aan de [adres 2] , dat verdachte de leiding had gehad over de verbouwing van het pand, leidt de rechtbank af dat verdachte minimaal € 10.000,00 heeft betaald aan verbouwingskosten.

Bij de doorzoeking in het pand [adres 1] werd een huurcontract81.aangetroffen tussen [naam 16] en verdachte ingaande per 14 april 2016 voor de woning aan het [adres 2] . In het huurcontract is sprake van een maandelijkse huurbetaling van € 700,- en een waarborgsom van € 700,-. Over de periode 14 april 2016 tot en met 4 januari 2018 zou verdachte in totaal een bedrag van € 15.050,- aan huur hebben betaald. Aangezien er gedurende het onderzoek geen bancaire huurtransacties zijn vastgesteld, gaat de rechtbank er vanuit dat deze transacties contant hebben plaatsgevonden. [naam 16] verklaarde dat verdachte geen huur aan hem had betaald maar wel dat hij een aantal keer contante bedragen van verdachte had ontvangen.82.De rechtbank gaat er gelet op het bestaan van de huurovereenkomst vanuit dat verdachte deze huurovereenkomst is nagekomen.

Bij de doorzoeking in het pand [adres 1] werden meerdere bonnen en een kwitantie aangetroffen. Verdachte zou voor een bedrag van € 3.336,85 contant hebben besteed aan de aankoop van goederen en diensten.83.

Het is niet aannemelijk geworden dat andere personen verdachte deze goederen en diensten hebben betaald. Dat leidt tot de conclusie dat verdachte verantwoordelijk wordt gehouden voor deze contante betalingen.

Uit analyse van de bankrekening op naam van verdachte kan worden afgeleid dat er in de ten laste gelegde periode nauwelijks uitgaven werden gedaan voor levensonderhoud.84.Volgens NIBUD-normen, uitgaande van een eenpersoonshuishouden, zou verdachte in periode van 1 januari 2010 tot en met 4 januari 2018 een bedrag van € 163.680,00 nodig hebben voor huishoudelijke uitgaven, kleding en schoenen, inventaris, onderhoud voor één huis/tuin, hobby/uitgaan/vakantie en het gebruik van één personenauto. Hiervan afgetrokken dienen te worden per bank betaalde kosten voor levensonderhoud (€ 3.910,88), contant bonnen/facturen (€ 1.569,00) en vergoeding reizen uit kas [motorclub] (€ 370,00), zodat een bedrag van € 157.829,52 resteert.85.De rechtbank zal de verdediging niet volgen in haar stelling dat de calculaties middels de NIBUD-normen niet kunnen worden gehanteerd. Anders dan de verdediging is de rechtbank van oordeel dat de NIBUD-normen een conservatief en veilig uitgangspunt vormen en bovendien heeft de verdediging op geen enkele wijze aannemelijk gemaakt dat verdachte in werkelijkheid lagere kosten heeft gehad dan uit voornoemde berekening volgt. Het verweer van de verdediging op dat punt wordt dan ook verworpen.

Saldo kasopstelling

Deze kasopstelling laat een negatief saldo zien van € 258.440,47 (contante ontvangsten

€ 125.928,00 + € 16.800 minus contante uitgaven € 401.168,47). Er zijn derhalve meer contante uitgaven dan contante inkomsten geweest.

Bewijs witwassen

Naar het oordeel van de rechtbank rechtvaardigt dit verschil een vermoeden van witwassen.

Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij meer inkomsten heeft genoten dan in de kasopstelling is meegenomen. Het betreffen inkomsten uit een autohandel, een tattooshop, huurinkomsten, meerdere geldleningen van zijn moeder en erfenis van zijn moeder.

De rechtbank zal, gelet op het eerder weergegeven toetsingskader, beoordelen of deze verklaring(en) concreet, min of meer verifieerbaar en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijk is/zijn.

De rechtbank stelt allereerst vast dat de verklaring(en) van verdachte pas in een zeer laat stadium van de procedure is/zijn afgelegd en dat hij zich in eerste instantie op zijn zwijgrecht heeft beroepen.

Voorts is de rechtbank van oordeel dat verdachte niet voldoende concreet en aannemelijk heeft gemaakt dat hij meer inkomsten heeft genoten uit autohandel, zijn tattooshop en verhuur van een woning. De rechtbank stelt voorop dat het daartoe overgelegde fiscaal compromis met de belastingdienst niets zegt over de al dan niet legale herkomst van de inkomsten waar belasting over zou moeten worden betaald. Daar komt nog bij dat niet inzichtelijk is gemaakt waarop het inkomen op basis van werk en woning in de verschillende jaren zijn gebaseerd doordat onderliggende stukken bij het fiscaal compromis ontbreken. Bovendien beslaat het fiscaal compromis slechts een deel van de ten laste gelegde periode, zodat niet kan worden vastgesteld dat verdachte ook na 31 december 2014 inkomen uit werk of woning had.

Verder heeft verdachte aangevoerd dat zijn moeder vaak geld aan hem uitleende. Deze verklaring is door de verdediging op geen enkele wijze onderbouwd en vindt geen steun in het dossier.

De rechtbank acht ten slotte niet aannemelijk dat verdachte een groot contant geldbedrag uit de erfenis van zijn moeder heeft gekregen, nu verdachte niet wil verklaren wat de omvang van het geërfde bedrag zou zijn en zijn verklaring niet ondersteund wordt door enig ander bewijs.

De rechtbank is daarom van oordeel dat de door verdachte afgelegde verklaringen niet concreet en min of meer verifieerbaar zijn waar het gaat om de herkomst van de geldbedragen die tijdens de ten laste gelegde periode contant zijn gestort en uitgegeven. Dit betekent dat er voor het openbaar ministerie geen reden was meer of ander onderzoek te doen.

De rechtbank komt tot de conclusie dat het niet anders kan zijn dan dat het geldbedrag van

€ 258.440,47 uit enig misdrijf afkomstig is en dat verdachte dat wist.

Uit hetgeen hiervoor is overwogen blijkt dat verdachte gedurende een ruime periode meerdere geldbedragen heeft witgewassen. Gelet op de frequentie en de ruime periode is de rechtbank van oordeel dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan gewoontewitwassen.

De rechtbank zal verdachte partieel vrijspreken van het ten laste gelegde medeplegen nu wettig en overtuigend bewijs op dit punt ontbreekt.

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat:

Parketnummer 08/963536-16

hij in of omstreeks de periode van 6 juni 2015 tot en met 30 maart 2018 in Nederland, als leider heeft deelgenomen aan een organisatie ( [motorclub] ), bestaande uit hem, verdachte en [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] en [medeverdachte 4] en één of meer andere personen, welke organisatie tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven, te weten:

- diefstal al dan niet voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd door geweld en/of bedreiging met geweld, en

- afpersing, en

- bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht en/of met zware mishandeling, en

- (zware) mishandeling, en

- witwassen, en

- handelen in strijd met de Wet wapens en munitie, en

- handelen in strijd met de Opiumwet.

Parketnummer 08/963529-18

verdachte in de periode van 1 januari 2010 tot en met 30 maart 2018 in Nederland, meermalen, (contant(e)) geldbedrag(en) tot een totaalbedrag van 258.440,47 euro, heeft verworven en voorhanden heeft gehad en heeft overgedragen en heeft omgezet, en van genoemd geldbedrag gebruik heeft gemaakt, terwijl hij, verdachte, wist dat dat geldbedrag - onmiddellijk of middellijk – afkomstig was uit enig misdrijf, terwijl hij, verdachte, van het plegen van dat feit een gewoonte heeft gemaakt.

De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij hem daarvan zal vrijspreken.

Beroep op de kwalificatie-uitsluitingsgrond – ten aanzien van parketnummer 08/963529-18

De verdediging heeft aangevoerd dat verdachte ten aanzien van het onder parketnummer 08/963529-18 ten laste gelegde moet worden ontslagen van alle rechtsvervolging omdat de kwalificatie-uitsluitingsgrond van toepassing is. Het betreft hier dan geld afkomstig uit eigen misdrijf terwijl er geen sprake is van enige verhullingshandeling.

Op grond van de beschikbare bewijsmiddelen valt geen rechtstreeks verband te leggen tussen de door verdachte verrichtte contante stortingen en betalingen en een bepaald misdrijf. Voorts volgt ook uit de verklaring van verdachte zelf niet dat het geldbedrag afkomstig is van een door hem begaan misdrijf. Daarmee is niet aannemelijk geworden dat het bewezenverklaarde geldbedrag uit eigen misdrijf afkomstig is. Bovendien is meer bewezen verklaard dan het enkel voorhanden hebben en verwerven van geldbedragen. Het beroep van de verdediging op de kwalificatie-uitsluitingsgrond wordt dan ook afgewezen.

Het bewezen verklaarde is strafbaar gesteld in artikel 140 en 420ter Sr. Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Het bewezen verklaarde levert op:

Parketnummer 08/963536-16

het misdrijf: als leider deelnemen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven.

Parketnummer 08/963529-18

het misdrijf: gewoontewitwassen.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor de bewezen verklaarde feiten.

De vordering van het Openbaar Ministerie

Het openbaar ministerie heeft gevorderd aan de verdachte op te leggen een gevangenisstraf van zes jaren en acht maanden.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft primair vrijspraak bepleit. Voor het geval het tot een bewezenverklaring mocht komen, heeft de verdediging subsidiair een beroep gedaan op verschillende strafmatigende omstandigheden die hieronder nader zullen worden besproken.

De gronden voor een straf of maatregel

Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het gepleegde feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij in het bijzonder het volgende van belang.

Ernst van de feiten

Verdachte heeft, samen met anderen, leiding gegeven aan [motorclub] . Binnen deze club behoorden afpersing, bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht en/of met zware mishandeling, (zware) mishandeling, witwassen, handelen in strijd met de Wet wapens en munitie en handelen in strijd met de Opiumwet tot de gebruikelijke gang van zaken. Zoals hiervoor overwogen is [motorclub] daarmee een criminele organisatie. Van [motorclub] ging een sterk ondermijnend effect uit op de samenleving en de club is inmiddels door de civiele rechter verboden. Verdachte was gedurende een aantal jaren één van de belangrijkste leiders van de organisatie.

Bij [motorclub] heerste een cultuur van geweld en intimidatie waarbij de leden zich lange tijd onaantastbaar hebben gewaand en dat ook daadwerkelijk zijn geweest. Er was sprake van een soort parallelle samenleving die draaide om macht, geweld, angst en intimidatie. Onderzoeken naar verdenkingen jegens de club of leden van de club waren lastig, juist door de cultuur van afscherming, geweld en intimidatie en de angst die daarmee gepaard ging.

De gepleegde strafbare feiten hebben een enorme impact gehad en hebben grote angst veroorzaakt bij de slachtoffers. Met name het geweld dat werd gebruikt bij de slachtoffers in het dossier die met bad standing [motorclub] hebben of moesten verlaten is naar het oordeel van de rechtbank zeer ernstig. Hun angst was zodanig dat zij niet durfden te vertellen wat hen was aangedaan. Daarbij komt dat het gepleegde geweld enorm was. Zo had een slachtoffer enkele gebroken ribben, een gebroken oogkas en kapotte zenuwen in zijn linkerwang en had een ander slachtoffer gebroken ribben, een gescheurde milt, bloedingen in zijn buik, overal kneuzingen en blauwe plekken. De omstandigheid dat verdachte hier geen afstand van heeft genomen, rekent de rechtbank hem zwaar aan. Daarbij komt dat men op allerlei manieren probeerde uit het zicht van politie en justitie te blijven door onder andere het gebruik van PGP toestellen te faciliteren en door de eerder beschreven geldende zwijgplicht binnen [motorclub] .

Verdachte en zijn medeverdachten hebben leiding gegeven aan deze internationale criminele organisatie. Zij zijn bepalend geweest bij het creëren en in standhouden van een cultuur van wetteloosheid, geweld en intimidatie.

Het gegeven dat de verdachte en zijn medeverdachten niet zelf actief hebben deelgenomen aan de gewelddadigheden zoals die door andere leden zijn gepleegd, doet aan de strafwaardigheid van de deelname aan een criminele organisatie niet af.

Deelnemen aan een criminele organisatie is als zelfstandig delict strafbaar gesteld omdat van dergelijke samenwerkingsverbanden een bijzondere dreiging richting de maatschappij uitgaat. Het is een misdrijf tegen de openbare orde.

Tevens heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan gewoontewitwassen van een totaalbedrag van ruim € 100.000,-. Witwassen is een bedreiging van de legale economie en tast de integriteit van het financiële en economische verkeer aan. Geld dat wordt verdiend door het plegen van strafbare feiten maakt onderdeel uit van het zwartgeldcircuit en kan een ontwrichtende werking hebben op de samenleving.

De rechtbank is van oordeel dat voor feiten als het onderhavige enkel een onvoorwaardelijke gevangenisstraf passend is.

Overschrijding van de redelijke termijn

Namens de verdachte is aangevoerd dat sprake is van overschrijding van de redelijke termijn en dat dit moet leiden tot strafvermindering. De rechtbank overweegt daarover het volgende.

De rechtbank is van oordeel dat de redelijke termijn is aangevangen op 26 september 2017, omdat verdachte op die datum is aangehouden en hij daaraan in redelijkheid de verwachting kon ontlenen dat jegens hem strafvervolging zou worden ingesteld.

De einddatum staat niet ter discussie en is heden, de dag waarop vonnis wordt gewezen.

Voor wat betreft de met de berechting van de zaak gemoeide tijd overweegt de rechtbank het volgende.

Reeds op de eerste pro forma zitting van 4 januari 2018 heeft de officier van justitie opgemerkt dat met het indienen van de onderzoekswensen niet gewacht hoefde te worden tot de volgende zitting. De officier van justitie had op een vordering als bedoeld in artikel 181 Sv reeds zijn onderzoekswensen ingediend bij de rechter-commissaris.

Bij die volgende zitting op 30 maart 2018 was het eind-proces-verbaal gereed en zijn ook de nadere vorderingen wijziging tenlastelegging (definitieve dagvaardingen) toegewezen. De verdediging achtte zich niet in staat onderzoekswensen in te dienen, voornamelijk omdat het ‘pas’ twee weken in het bezit was van het eind-proces-verbaal.

Op 19 juni 2018 was een regiezitting gepland om de onderzoekswensen te bespreken. Reeds op 3 juni 2018 had de verdediging in een uitgebreide brief kenbaar gemaakt dat de voorbereidingstijd gelet op de omvang van het dossier te kort was en gevraagd om schriftelijke rondes over de onderzoekswensen. Evenals op 30 maart 2018 heeft de verdediging ook niet een deel van haar onderzoekswensen willen indienen. De rechtbank heeft beslist dat er schriftelijke rondes zouden komen en dat dat wordt afgerond met een zitting op 13 november 2018. Ook op die zitting kwam de verdediging weer met aanvullende wensen, waarna de beslissing over de onderzoekswensen werd bepaald op 27 november 2018. Op die datum heeft de rechtbank 59 van de ongeveer 300 verzochte getuigen toegewezen. Dat veel van deze getuigen zich hebben beroepen op hun verschoningsrecht kan de verdediging niet worden verweten.

De planning van de verhoren bij het kabinet van de rechter-commissaris bleek zeer lastig, omdat alle vijf de raadslieden bij de verhoren aanwezig wilden zijn en dus met al hun verhinderdata rekening moest worden gehouden. Uiteindelijk bleek bij een groot aantal verhoren dat slechts één raadsman/vrouw aanwezig was, die waarnam voor zijn/haar collega’s. Daarbij heeft een ongegronde wraking van de rechter-commissaris er voor gezorgd dat er vertraging is gecreëerd.

Van 23 maart 2020 tot en met 7 april 2020 stonden 7 zittingsdagen gepland voor de inhoudelijke behandeling. Bij brieven van 12 maart 2020 heeft de verdediging wederom onderzoekswensen ingediend. Als gevolg van de corona-uitbraak moest de rechtbank de deuren sluiten en zijn de eerste zes zittingsdagen vervallen. Dit laatste kan de verdediging uiteraard niet worden verweten. Gelet op het hiervoor weergegeven procesverloop kan de verdediging wel worden verweten dat de inhoudelijke behandeling pas in maart 2020 aan de orde was. Nu de inhoudelijke zitting geen doorgang kon vinden heeft de voorzitter voorgesteld de nieuwe onderzoekswensen schriftelijk af te handelen en ter zitting van 7 april 2020 daarop te beslissen. De officier van justitie heeft zijn irritatie over de nieuwe onderzoekswensen alsmede een inhoudelijke reactie op die onderzoekswensen schriftelijk kenbaar gemaakt. De verdediging wenste hier niet aan mee te werken en daarom moest een nieuwe regiezitting worden gepland.

Die nieuwe regiezitting is gepland op dinsdag 1 september 2020, zodat de reeds in januari en februari 2021 geplande inhoudelijke behandeling doorgang zou kunnen vinden. De regiezitting van 1 september 2020 ving echter aan met een wrakingsverzoek tegen mrs. Jordaans en Taalman dat door de wrakingskamer is afgewezen. Dit wrakingsverzoek had echter wel tot gevolg dat er wederom vertraging optrad.

Gevolg van de hiervoor genoemde wraking was dat op 18 januari 2021 de regiezitting is gehouden, die heeft geleid tot een beslissing op de hernieuwde onderzoekswensen en het voor de derde keer plannen van de inhoudelijke zitting. Overigens heeft de beslissing op de onderzoekswensen op 1 februari 2021 wederom geleid tot een (wederom ongegrond verklaard) wrakingsverzoek.

De inhoudelijke zitting kon, gelet op de vele verhinderdata van de raadslieden, pas in de periode van 28 september tot en met 23 november 2021 worden ingepland. Voorts is bij het plannen rekening gehouden met de door de raadslieden opgegeven gewenste pleittijd van anderhalve dag per advocaat, terwijl uiteindelijk de helft van de tijd ruim voldoende bleek. Bij de inhoudelijke behandelingen zijn de raadslieden ook niet aanwezig geweest bij de pleidooien van de medepleiters, waar ze zich overigens wel bij hebben aangesloten.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank het eens met de verdediging dat het tijdsverloop in deze zaak onredelijk lang is geweest. De rechtbank kan echter niet anders vaststellen dan dat dit in grote mate het gevolg is van de strategie van de verdediging. Gelet op de vier aanhoudingsverzoeken die zelfs tijdens de inhoudelijke behandeling nog zijn gedaan en het bij pleidooi reeds aangekondigde hoger beroep met de voorspelling van de raadslieden dat de arresten niet eerder dan in 2023 of 2024 zullen volgen, kan het niet ander zijn dan dat de verdachten geen enkel ander doel hebben dan met het tijdsverloop een strafmaatverweer te creëren. Deze strategie leidt uiteraard tot overschrijding van de redelijke termijn, maar daaraan worden, nu de verdediging daar dus zelf voor het overgrote deel debet aan is, door de rechtbank geen consequenties verbonden voor wat betreft de strafmaat.

Persoon van verdachte

Met betrekking tot de persoon van de verdachte heeft de rechtbank acht geslagen op een uittreksel uit de justitiële documentatie van verdachte van 1 oktober 2021, waaruit onder andere blijkt dat hij in juni 2019, wegens witwassen, overtreding van de Wet wapens en munitie en de Opiumwet, door het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden onherroepelijk is veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier jaren. De rechtbank houdt daarmee op grond van het bepaalde in artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht rekening. De rechtbank moet daarbij constateren dat de verdachte zich in deze zaak derhalve niet voor het eerst schuldig heeft gemaakt aan zeer ernstige strafbare feiten. De rechtbank weegt dit in strafverzwarende zin mee.

Strafoplegging

Alles afwegend acht de rechtbank een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vier jaar passend en geboden. De rechtbank heeft bij de bepaling van de hoogte van straf aansluiting gezocht bij de straffen die aan de medeverdachten zijn opgelegd.

Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidsstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.

Voorlopige hechtenis

Een afweging van de belangen van de maatschappij tegenover die van verdachte heeft eerder geleid tot schorsing van de voorlopige hechtenis. Nu is sprake van een andere situatie. De inhoudelijke behandeling heeft plaatsgevonden en verdachte is schuldig bevonden aan een ernstig strafbaar feit. Een hernieuwde afweging van de belangen van de maatschappij en verdachte leidt tot de conclusie dat de belangen van de maatschappij bij de detentie van verdachte nu zwaarder moeten wegen dan de belangen van verdachte en dat de schorsing van de voorlopige hechtenis daarom moet worden opgeheven. Dat de verdediging reeds bij pleidooi hoger beroep heeft aangekondigd met de voorspelling dat de arresten niet eerder dan in 2023 of 2024 zullen volgen, maakt dit niet anders. Een als gevolg van het indienen van hoger beroep optredend tijdsverloop is ter weging van het Gerechtshof, waarbij ook artikel 75, eerste lid, laatste volzin, Sv gewicht in de schaal kan leggen.

De in beslag genomen voorwerpen

De rechtbank overweegt ten aanzien van de op de beslaglijst van 11 oktober 2021 onder nummer 2 vermelde personenauto (GMC Savana) met kenteken [kenteken] dat deze auto inmiddels is ontvreemd en dat na aftrek van € 3.917,19 in verband met een uitgewonnen ontneming in een andere strafzaak er een bedrag van € 8.432,81 is overgebleven. Naar het oordeel van de rechtbank dient dit geld terug gegeven te worden aan verdachte, omdat niet aannemelijk is geworden dat er een verband bestaat tussen de in beslag genomen auto en de bewezenverklaarde strafbare feiten.

De rechtbank is van oordeel dat de op de beslaglijst van 11 oktober 2021 onder de nummers 8, 9, 10, 12 tot en met 21, 25, 26 tot en met 35, 37, 39 tot en met 41, 49 en 51 vermelde voorwerpen dienen te worden onttrokken aan het verkeer. Die voorwerpen zijn aangetroffen bij gelegenheid van het onderzoek naar de door verdachte begane feiten en deze hebben bijgedragen aan het (criminele) oogmerk van de organisatie. Aldus betreffen het voorwerpen met behulp van welke de feiten zijn begaan, dan wel die tot het begaan van de misdrijven zijn vervaardigd of bestemd en tevens is het ongecontroleerde bezit ervan in strijd met de wet of het algemeen belang. Ten aanzien van de [motorclub] kleding verwijst de rechtbank naar het verboden en bedreigende karakter van de club, hetgeen met zich meebrengt dat het ongecontroleerde bezit ervan in strijd is met de wet of het algemeen belang.

De rechtbank overweegt dat er geen beslissing hoeft te worden genomen ten aanzien van de overige inbeslaggenomen goederen, omdat de officier van justitie ter terechtzitting heeft aangegeven dat deze goederen zullen worden teruggegeven aan verdachte.

De hierna te nemen beslissing berust op de hiervoor genoemde wetsartikelen. Daarnaast berust deze beslissing op de artikelen 33, 33a, 36b, 36c, 57 en 63 Sr.

De rechtbank:

voorwaardelijk verzoeken

- wijst af het verzoek van de verdediging tot het uitvoeren van eerder ingediende

onderzoekswensen, het horen van [naam 13] en het horen van [medeverdachte 2] ;

bewezenverklaring

- verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan, zoals hierboven omschreven;

- verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij;

strafbaarheid feiten

- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar;

- verklaart dat het bewezen verklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:

het misdrijf: als leider deelnemen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven;

het misdrijf: gewoontewitwassen;

strafbaarheid verdachte

- verklaart verdachte strafbaar voor het bewezen verklaarde;

straf

- veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 4 (vier) jaren;

- bepaalt dat de tijd die de verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de uitvoering van de gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht;

de in beslag genomen voorwerpen

- gelast de teruggave aan verdachte van het geldbedrag van € 8.432,81 dat na een uitgewonnen ontneming over is van de vervreemde op de beslaglijst d.d. 11 oktober 2021 onder nummer 2 vermelde personenauto (GMC Savana) met kenteken [kenteken] ;

- verklaart onttrokken aan het verkeer de op de beslaglijst d.d. 11 oktober 2021 onder de nummers 8, 9, 10, 12 tot en met 21, 25, 26 tot en met 35, 37, 39 tot en met 41, 49 en 51 vermelde voorwerpen;

opheffing bevel voorlopige hechtenis

- heft op de schorsing van het bevel tot voorlopige hechtenis.

Dit vonnis is gewezen door mr. B.T.C. Jordaans, voorzitter, mr. R.M. van Vuure en

mr. N.J.C. Monincx, rechters, in tegenwoordigheid van mr. C.C. van Druten en mr. S.J. de Vries, griffiers, en is in het openbaar uitgesproken op 21 december 2021.