De exhibitieplicht
Einde inhoudsopgave
De exhibitieplicht (BPP nr. X) 2010/3.13:3.13 Sancties bij niet voldoen aan de verplichting om bescheiden te verstrekken
De exhibitieplicht (BPP nr. X) 2010/3.13
3.13 Sancties bij niet voldoen aan de verplichting om bescheiden te verstrekken
Documentgegevens:
mr. J. Ekelmans, datum 02-12-2010
- Datum
02-12-2010
- Auteur
mr. J. Ekelmans
- JCDI
JCDI:ADS381969:1
- Vakgebied(en)
Burgerlijk procesrecht (V)
Toon alle voetnoten
Voetnoten
Voetnoten
Federal Rules of Civil Procedure 37 (a): motion for an order compelling disclosure or discovery.
Societe Internationale 357 US 197, 78 S. Ct. 1087, 2L. Ed.2d 1255 (1958); National Hockey League v Metropolitan Hockey Club, 427 U.S. 639, 96 S. Ct. 2778, 49 L.Ed2d 747 (1976).
Link v Wabash Railroad Co 370 U.S. 628, 82 S.Ct. 1386, 8 L.Ed.2d 734 (1962).
Federal Rules of Civil Procedure 37 (b)(B): failure to comply with a court order.
Federal Rules of Civil Procedure 37 (b)(C): failure to comply with a court order.
Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
Uitgangspunt in de discovery procedure is dat partijen in onderling overleg de bewijslevering afstemmen. Alleen, indien een procespartij naar het oordeel van zijn wederpartij zijn verplichtingen niet nakomt, komt de rechter er aan te pas. Die kan dan een court order geven waarin hij bepaalt, wat er dient te gebeuren.1
Voldoet een procespartij vervolgens niet aan zijn verplichtingen, dan kan de rechter een sanctie opleggen. De rechter is niet verplicht om de tekortschietende partij eerst nog de gelegenheid te geven zijn verzuim te herstellen en is principe verplicht om een sanctie toe te passen,2 ook indien het verzuim valt toe te rekenen aan de advocaat van de betrokken partij.3
De sancties kunnen behelzen:
"(i) directing that the matters embraced in the order or other designated facts be taken as established for purposes of the action, as the prevailing party claims;
(ii) prohibiting the disobedient party from supporting or opposing designated claims or defenses, or from introducing designated matters in evidence;
(iii) striking pleadings in whole or in part;
(iv) staying further proceedings until the order is obeyed;
(v) dismissing the action or proceeding in whole or in part;
(vi) rendering a default judgment against the disobedient party; or
(vii) treating as contempt of court the failure to obey any order except an order to submit to a physical or mental examination."4
Naast deze sancties is de rechter in principe verplicht om te bepalen dat de kosten veroorzaakt door het tekortschieten vergoed moeten worden door de tekortschietende partij en/of diens advocaat.5