Verrekenprijsregels

Fiscale autoriteiten besteden sinds een aantal jaren steeds meer aandacht aan verrekenprijzen (of transfer pricing). Bij transfer pricing gaat het om het vaststellen van zakelijke verrekenprijzen voor transacties tussen gelieerde entiteiten. Anders gezegd: eventuele onzakelijke elementen moeten fiscaal worden geëlimineerd. Door de verrekenprijzen aan te passen aan de prijzen die tussen ongelieerde partijen tot stand zouden komen, wordt zeker gesteld dat de gehele winst uit onderneming in de heffing wordt betrokken. Verrekenprijsregels houden dus verband met de totaalwinstgedachte.

Bij het vaststellen van verrekenprijzen spelen de OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations (de OESO-richtlijnen) een belangrijke rol. De staatssecretaris heeft in het verrekenprijzenbesluit namelijk aangegeven dat hij de OESO-richtlijnen ziet als een passende invulling van het arm’s-lengthbeginsel in de vennootschapsbelasting.

De OESO-richtlijnen schrijven voor op welke wijze een groepsentiteit een verrekenprijsanalyse moet maken. Hierbij geeft de OESO aan met welke vergelijkbaarheidsfactoren rekening moet worden gehouden en hoe een zakelijke marge kan worden vastgesteld.

Ook kent de Nederlandse belastingwet een aantal documentatieverplichtingen. Indien hier niet aan wordt voldaan, kan dat leiden tot omkering van de bewijslast of een boete.