Besluit heffing van omzetbelasting ten aanzien van factoorsovereenkomsten
2
Geldend
Geldend vanaf 05-09-2003
- Redactionele toelichting
De datum van publicatie is de datum van afkondiging.
- Bronpublicatie:
05-09-2003, Infobulletin 2003, 9 (uitgifte: 05-09-2003, regelingnummer: DGB2003/4484M)
- Inwerkingtreding
05-09-2003
- Bronpublicatie inwerkingtreding:
05-09-2003, Infobulletin 2003, 9 (uitgifte: 05-09-2003, regelingnummer: DGB2003/4484M)
- Vakgebied(en)
Omzetbelasting / Aftrek en teruggaaf
Omzetbelasting / Vrijstelling
Als factoorsovereenkomst is te beschouwen de overeenkomst op basis waarvan een ondernemer (de factoor) door hem goedgekeurde schuldvorderingen (categorieën van schuldvorderingen c.q. schuldvorderingen op bepaalde debiteuren) van een derde (zijn cliënt) overneemt, al dan niet op het moment van het ontstaan van de schuldvorderingen, en vervolgens de financiële verrichtingen strekkende tot het verkrijgen van betaling van die vorderingen verricht. Hierbij maakt het geen verschil of al dan niet een voorbehoud wordt gemaakt voor het geval de overgenomen schuldvorderingen geheel of gedeeltelijk oninbaar zouden blijken te zijn, met andere woorden of met de schuldvorderingen ook het debiteurenrisico wordt overgenomen. De factoor berekent aan zijn cliënt een vergoeding, bestaande uit het verschil tussen de nominale waarde van de overgenomen schuldvorderingen en het bedrag dat de factoor voor die schuldvorderingen aan de cliënt betaalt. Dit zogenaamde factoorsloon wordt uitgedrukt in een percentage van de nominale waarde van de overgenomen debiteurenportefeuille.
Omdat de hier bedoelde werkzaamheden van de factoor tot wezenlijk doel hebben de schuldvorderingen van een derde in te vorderen, vallen deze werkzaamheden binnen het meer algemene begrip invordering van schuldvorderingen, ongeacht de wijze waarop zij wordt verricht. Hierom en ook omdat deze werkzaamheden duidelijk meer omvatten dan het enkel verlenen van krediet, zijn zij uitgesloten van de vrijstelling van artikel 11, eerste lid, onderdeel j, van de Wet. Aangezien evenmin sprake is van een verzekeringsovereenkomst, is ook de vrijstelling van onderdeel k van genoemd artikellid niet van toepassing. Een en ander brengt mee, dat de factoor over het factoorsloon omzetbelasting verschuldigd is naar het algemene tarief.
Geen factoorsovereenkomst in de hiervoor bedoelde zin betreft de incidentele overname van een of meerdere schuldvorderingen uit bijvoorbeeld een faillissement. Een dergelijke overname berust immers niet op een doorlopende overeenkomst zoals dat bij een factoorsovereenkomst het geval is.