Bijlage I EU/EER-tewerkstellingen

De Nederlandse werkgever en de werknemer zetten de opbouw van aanspraken ingevolge de buitenlandse pensioenregeling van de werknemer voort.

De belastingwetten van de EU-lidstaat of het EER-land komen naar aard en strekking overeen met de Nederlandse loonbelasting of inkomstenbelasting. Die wetten beschouwen de buitenlandse regeling als een pensioenregeling.

De voort te zetten regeling betreft een aanvullende pensioenregeling. De regeling valt derhalve niet onder Verordening (EG) nr. 883/2004.

Het buitenlandse pensioen is verzekerd bij een pensioenverzekeraar als bedoeld in artikel 19a, eerste lid, van de Wet LB. Het pensioen mag ook verzekerd zijn bij een werkgever in de uitzendstaat die volgens de wetten van die staat een in die staat toegelaten uitvoerder van collectieve pensioenregelingen is. De werkgever moet in dat geval voor de uitvoering van de pensioenregeling onderworpen zijn aan een vorm van overheidstoezicht.

De aanwijzing geldt alleen voor zover de werknemer ter zake van de in Nederland uitgeoefende dienstbetrekking geen pensioen opbouwt in een andere pensioenregeling dan de aangewezen regeling. Aanwijzing van een buitenlandse regeling laat de mogelijkheid onverlet om ter zake van het loon een aanvullende Nederlandse pensioenregeling toe te zeggen zolang de aanspraken uit de beide pensioentoezeggingen tezamen binnen de grenzen blijven van hoofdstuk IIB van de Wet LB.

Werkgever en werknemer dienen een verzoek om aanwijzing in bij de inspecteur. In het verzoek verklaren werkgever en werknemer dat is voldaan aan de hiervoor onder a tot en met e genoemde voorwaarden. Voorts verstrekken zij bij het verzoek de volgende gegevens:

Het begrip ‘voortzetting van de pensioenregeling’ omvat voor de toepassing van dit besluit ook de situatie waarin de volgende drie momenten in de tijd samenvallen:

Van voortzetting is geen sprake als de pensioenregeling alleen geldt voor werknemers in het buitenland. Zie hierbij Hof ’s-Hertogenbosch 2 april 2010, nr. 09/00084 (ECLI:NL:GHSHE:BM4410).

De aanwijzing geldt voor de periode van tewerkstelling, maar niet langer dan voor maximaal 5 jaar.

De fiscale faciliëring in Nederland zal na de aanwijzing gelijk zijn aan hetgeen wettelijk is toegestaan in de EU-lidstaat of het EER-land waar de werknemer deelneemt in de voort te zetten regeling. Dit houdt in dat Nederland dezelfde vrijstelling van de genoten pensioenaanspraken verleent als de belastingwetten in de detacherende staat toestaan. Onder het begrip vrijstelling valt hier ook de aftrek van het (loon)inkomen van werknemersbijdragen aan de regeling. Het Nederlandse loon en het Nederlandse belastbaar inkomen worden met hetzelfde bedrag verlaagd als in de staat van deelneming zou geschieden als de werknemer in die staat zou werken.

De inspecteur wijst de regeling aan zonder inhoudelijke toetsing van de voorwaarden voor aanwijzing, tenzij hij beschikt over aanwijzingen dat niet aan die voorwaarden is voldaan. Zie hierbij ook onderdeel l.

Indien de werknemer na afloop van de tewerkstelling het pensioen afkoopt, zal de ontvanger overgaan tot invordering van eventuele, aan de werknemer opgelegde en nog openstaande conserverende aanslagen. Hij trekt dan het verleende uitstel voor deze aanslagen in. Hiervoor bestaat mijns inziens geen reden in het geval dat de werknemer gebruik maakt van een gebruikelijke, in de pensioenregeling voorziene, mogelijkheid van een gedeeltelijke afkoop van het pensioen. Ik acht het dan ook in overeenstemming met een redelijke wetstoepassing dat de ontvanger in een dergelijk geval het uitstel niet intrekt. Voorwaarde hiervoor is dat het niet afgekochte deel van de waarde van de pensioenaanspraak uitgedrukt in de totale waarde daarvan ten minste gelijk is aan het percentage dat de Nederlandse diensttijd uitmaakt van de totale diensttijd in de regeling. Op deze wijze wordt het afgekochte bedrag bij de afwikkeling van de conserverende aanslagen geacht volledig betrekking te hebben op de buiten Nederland doorgebrachte diensttijd.

In afwijking van de onderdelen f en j kunnen de Nederlandse werkgever en de werknemer desgewenst gezamenlijk bij het verzoek vragen om inhoudelijke toetsing van de voorwaarden voor de aanwijzing. Zij voegen dan bij het verzoek zodanige stukken en gegevens – desgevraagd in de Nederlandse taal – dat daaruit aannemelijk wordt dat zij voldoen of zullen voldoen aan de onderdelen a tot en met e en h tot en met i van deze bijlage. Het verdient aanbeveling om in ieder geval de volgende stukken en gegevens bij het verzoek te voegen: