HR, 23-04-2013, nr. 11/04473

Verzoeker is bij arrest van 3 mei 2011 door het Gerechtshof te Arnhem, nevenzittingsplaats Leeuwarden, wegens 1. "eenvoudige belediging, terwijl de belediging wordt aangedaan aan een ambtenaar gedurende of ter zake van de rechtmatige uitoefening van zijn bediening", 2. "mishandeling" en 3. "eenvoudige belediging" veroordeeld tot een taakstraf, bestaande uit een werkstraf voor de duur van 60 uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door 30 dagen hechtenis.

Namens verzoeker heeft mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, één middel van cassatie voorgesteld.

Alvorens het middel te bespreken, permitteer ik mij ambtshalve een opmerking te maken met betrekking tot de ontvankelijkheid van verzoeker in het cassatieberoep.

Gelet op de Akte rechtsmiddel is namens verzoeker op 11 mei 2011 beroep in cassatie ingesteld. Gezien de Akte uitreiking is op 18 oktober 2011 de aanzegging als bedoeld in art. 435, eerste lid, Sv aan verzoeker in persoon betekend. Daaruit vloeit voort dat de schriftuur, houdende middelen van cassatie, op straffe van niet-ontvankelijkheid binnen zestig dagen na 18 oktober 2011 en dus uiterlijk op 17 december 2011 bij de Hoge Raad had moet worden ingediend. Blijkens het daarop geplaatste stempel is de onderhavige schriftuur op 12 januari 2012 ter griffie van de Hoge Raad ontvangen. Op zich genomen zou deze overschrijding van de termijn van zestig dagen moeten leiden tot het niet-ontvankelijk verklaren van verzoeker in het cassatieberoep. Ik wijs er echter op dat de Mededeling betekening van de griffie van de Hoge Raad, die op 23 november 2012 aan de raadsman van verzoeker, mr. R.J. Baumgardt, is verzonden, kennelijk per abuis vermeldt dat de aanzegging als bedoeld in art. 435, eerste lid, Sv op 18 november 2011 aan verzoeker is betekend1. en dat op straffe van nietigheid binnen zestig dagen na deze datum - dat wil zeggen uiterlijk op 17 januari 2012 - de vereiste schriftuur bij de Hoge Raad kan worden ingediend. Aan deze termijnstelling heeft mr. Baumgardt voldaan. Ik meen daarom dat de voornoemde onjuistheid in de Mededeling betekening niet ten nadele van verzoeker mag strekken en dat er een grond aanwezig is die de formele overschrijding van de termijn verontschuldigbaar maakt, zodat verzoeker (toch) ontvankelijk kan worden verklaard in het cassatieberoep.

Indien Uw Raad mij in mijn standpunt betreffende de ontvankelijkheid van verzoeker in het cassatieberoep kunt volgen, heeft het volgende te gelden.

Het middel, bezien in samenhang met de toelichting daarop, behelst de klacht dat het Hof de strafoplegging onvoldoende met redenen heeft omkleed, nu het ten onrechte heeft overwogen ermee rekening te houden dat blijkens het uittreksel uit het Justitieel Documentatieregister van 3 maart 2011 verzoeker eerder ter zake van een strafbaar feit is veroordeeld en dat deze veroordeling verzoeker er kennelijk niet van heeft weerhouden opnieuw strafbare feiten te begaan.

Ten laste van verzoeker heeft het Hof bewezen verklaard dat:

Voor zover voor de beoordeling van het middel van belang, heeft het Hof de opgelegde straf als volgt gemotiveerd:

Gezien het proces-verbaal terechtzitting in hoger beroep d.d. 19 april 2011 heeft verzoeker, voor zover hier relevant, het volgende verklaard:

Het Uittreksel Justitiële Documentatie betreffende verzoeker van 3 maart 2011, waarnaar het Hof in zijn strafmotivering verwijst, valt uiteen in het hoofd "Gegevens betreffende afgedane rechtbankzaken" en het hoofd "Gegevens betreffende niet afgedane rechtbankzaken". Onder het eerstgenoemde hoofd is geen veroordeling ter zake van een strafbaar feit opgenomen. Het hoofd "Gegevens betreffende niet afgedane rechtbankzaken" houdt in:

Niet duidelijk is of het Hof in zijn strafmotivering het oog heeft gehad op beide veroordelingen dan wel op een van beide en, zo ja, op welke. Betreft het hier (mede) de veroordeling van de Politierechter van 2 februari 2009, dan heeft het Hof miskend dat deze veroordeling op het moment van het wijzen van zijn arrest niet onherroepelijk was. Indien het Hof (mede) op de veroordeling door het Arnhemse Hof d.d. 29 april 2008 heeft gedoeld, en dit acht ik niet onwaarschijnlijk, heeft het kennelijk over het hoofd gezien dat blijkens het uittreksel Justitiële Documentatie deze veroordeling pas op 29 juni 2010 de status van onherroepelijkheid heeft verkregen en dus na het begaan van de onderhavige feiten op de pleegdatum van 28 januari 2010. Niet valt in te zien hoe verzoeker ten tijde van het begaan van de onderhavige feiten toen kon weten of weet had moeten hebben van een eerdere onherroepelijke veroordeling.

Gelet op het vorengaande kan uit de stukken van het geding niet volgen dat verzoeker eerder ter zake van een strafbaar feit (onherroepelijk) is veroordeeld en dat deze veroordeling verzoeker er kennelijk niet van heeft weerhouden opnieuw strafbare feiten te begaan, zodat in dit opzicht 's Hofs motivering van de straf niet begrijpelijk is.2.

Het middel slaagt.

Gronden waarop de Hoge Raad gebruik zou moeten maken van zijn bevoegdheid de bestreden uitspraak ambtshalve te vernietigen heb ik niet aangetroffen.

Deze conclusie strekt tot vernietiging van het bestreden arrest voor wat betreft de strafoplegging, tot terugwijzing naar het Hof opdat de zaak in zoverre op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan, en tot verwerping van het beroep voor het overige.