Verhandeling

In het geval van stille partage is het niet mogelijk rechtsbetrekkingen te constateren tussen de afnemer enerzijds en ieder van de participanten afzonderlijk anderzijds. De afnemer is zich er immers niet van bewust dat hij met méér dan één presteerder te maken heeft. Stille partage lijkt naar Europees recht niet houdbaar.

In het geval van stille partage is sprake van handelen op eigen naam, maar voor rekening van een ander. Bij wetsfictie vinden er diensten plaats tussen de participanten.

De eis dat de in partage handelende participanten zich niet naar buiten voor dienen te doen als een entiteit, is niet verenigbaar met de eis dat de afnemer de aan hem verrichte prestatie ervaart als één onsplitsbare prestatie. Openbare partage lijkt zich daarom – vanuit een Europeesrechtelijk perspectief – slechts in uitzonderlijke gevallen voor te kunnen doen.

In de Europese jurisprudentie zijn geen aanwijzingen voor het bestaan van het (stille en / of openbare) partageleerstuk te vinden.

Toepassing van het (stille of openbare) partageleerstuk in internationaal verband kan tot verstoring van de mededinging leiden.

Het is lidstaten niet toegestaan om zelfstandig maatregelen te nemen die het btw-stelsel verbeteren. Het nationale partageleerstuk is daarom niet te verenigen met Europees recht.