Renteaftrekbeperkingen in de VPB (FM nr. 119) 2006/8.5.4.4:8.5.4.4 Aftrekverbod tenzij compenserende heffing

Renteaftrekbeperkingen in de VPB (FM nr. 119) 2006/8.5.4.4

8.5.4.4 Aftrekverbod tenzij compenserende heffing

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Een ander alternatief is een generiek aftrekverbod voor rente betaald aan verbonden lichamen, behoudens voor zover de rente is onderworpen aan een naar Nederlandse maatstaven redelijke heffing.1 Art. 10a kan dan worden geschrapt en desgewenst ook bepalingen zoals art. 10d en art. 15ad, hoewel deze een andere achtergrond hebben. Afhankelijk van de hoogte van de compenserende heffing leidt een dergelijk systeem ertoe, dat 10a-achtige structuren niet (of slechts beperkt) resulteren in een fiscaal voordeel. Verder wordt dubbele heffing gemitigeerd. Cruciaal zijn onder meer de hoogte van de vereiste compenserende heffing en het antwoord op de vraag of het opsouperen van compensabele verliezen ook kwalificeert als compenserende heffing. Voorts is het van belang dat de winstdrainagejurisprudentie wordt overruled door wetgeving.

Een nadeel van dit alternatief is dat niet duidelijk is, of een dergelijke regeling in overeenstemming is met het EU-recht.2, 3 Gelet op de recente ontwikkelingen in de jurisprudentie van het HvJ EG is strijdigheid overigens niet op voorhand een gegeven. Vergelijk in dit verband bijvoorbeeld Schempp (HvJ EG 12 juli 2005, BNB 2005/342) en Marks & Spencer (HvJ EG 13 december 2005, BNB 2006/72).

In BNB 2005/342 overwoog het HvJ EG als volgt: ‘In deze omstandigheden dient op de prejudiciële vragen te worden geantwoord dat de artikelen 12, eerste alinea, EG en 18, lid 1, EG aldus moeten worden uitgelegd dat ze zich niet ertegen verzetten dat een in Duitsland wonende belastingplichtige volgens een nationale regeling als die welke in het hoofdgeding van toepassing is, de alimentatie die hij heeft betaald aan zijn voormalige echtgenote die in een andere lidstaat woont waar deze uitkering niet belastbaar is, niet kan aftrekken, hoewel hij daartoe wel het recht zou hebben indien zijn voormalige echtgenote in Duitsland zou wonen’.

Vergelijk voorts BNB 2006/72 alwaar het HvJ EG oordeelde: ‘(...) Wat ten slotte de derde rechtvaardigingsgrond betreft, namelijk het gevaar van belastingontwijking, dient te worden aangenomen dat de mogelijkheid om het verlies van een niet-ingezeten dochtervennootschap over te dragen aan een ingezeten vennootschap, het gevaar inhoudt dat de verliesoverdracht binnen een vennootschapsgroep zo wordt georganiseerd dat het verlies wordt overgedragen aan vennootschappen in lidstaten waar het belastingtarief het hoogst is, en waar de fiscale waarde van een verlies dus het grootst is. (...) Gelet op deze drie rechtvaardigingsgronden, samen beschouwd, dient te worden opgemerkt dat met een restrictieve regeling als die in het hoofdgeding, rechtmatige doelstellingen worden nagestreefd die zich met het Verdrag verdragen en gerechtvaardigd zijn uit hoofde van dwingende redenen van algemeen belang, en dat deze regeling daarenboven geschikt is om deze doelstellingen te verwezenlijken’.

Vanwege de mogelijke strijdigheid met EU-recht, lijkt mij de invoering van een renteaftrekverbod tenzij er sprake is van compenserende heffing niet wenselijk. Zou komen vast te staan dat een dergelijke bepaling in overeenstemming is met EUrecht, dan verdient dit stelsel mijns inziens nadere bestudering. Een belangrijk punt van onderzoek zal dan de hoogte van de compenserende heffing zijn. Naar verwachting zal ten minste het laagste EU-tarief (moeten) kwalificeren als compenserende heffing. Daarmee blijven 10a-achtige structuren fiscaal aantrekkelijk voor zover het Nederlandse tarief hoger is dan het tarief in het land waar de rentebaten neerslaan, bijvoorbeeld het 12,5%-tarief van Ierland.4

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.