1.5 De opzet van dit boek

Geen van de bronnen van informatie die ik aanboorde, bracht mij dicht genoeg bij een alomvattend antwoord op de onderzoeksvragen die ik mij had gesteld. Informatie betrof vaak slechts een deelonderwerp, was bovendien meer dan eens oppervlakkig, onvolledig of niet eenduidig. Samenhang en een vaste structuur bleken niet als vanzelf aanwezig.

Terwijl ik informatie vergaarde, koos ik er daarom voor die zelf te combineren, te ordenen en te waarderen in de hoop een meer samenhangend en meer volledig beeld te kunnen vormen. Waar keuzes aan de orde kwamen, nam ik mij voor die te expliciteren. Op die manier hoopte ik te kunnen komen tot een zo samenhangend mogelijke visie op de exhibitieplicht die én steun kan vinden in de resultaten van mijn onderzoek én richting kan geven aan de praktijk. Die keuze voor de combinatie van steun voor de praktijk en theoretische onderbouwing dreef mij. Wat mij betreft kan, zodra het er toe doet, de één niet zonder de ander.

Bij het ordenen en waarderen van de vragen die opkwamen, onderscheidde ik drie aandachtsgebieden: het toepassingsgebied van de exhibitieplicht, de toepas-singsvereisten en de rechtsgang. Die drie thema's en de deelvragen die zich daarbij aandienen, bespreek ik achtereenvolgens in de hoofdstukken 5 tot en met 14 van dit boek.

Die hoofdstukken vormen het hart van het boek. Voordat ik me op die thema's concentreer, bespreek ik, hoe de exhibitieplicht zich - tot 2002 - in Nederland heeft ontwikkeld. Daarna, welke ontwikkeling de aanspraak op bescheiden in de VS heeft doorgemaakt. Tenslotte geef ik aan, waarom ik in de volgende hoofdstukken vooral art. 843a Rv en het reguliere bewijsrecht zal gebruiken als het kader om de reikwijdte van de exhibitieplicht te bepalen. Op die hoofdstukken volgt dan de bespreking van het toepassingsgebied van de aanspraak op bescheiden, de toepassingsvereisten en de rechtsgang. Op de bespreking van die aandachtsgebieden volgt een bespreking van de vraag, of de huidige regelgeving over de exhibitieplicht aanpassing behoeft. Het daaraan gewijde hoofdstuk laat zich lezen als een samenvatting van mijn bevindingen en opvattingen.

De inspanningen die ik mij getroostte op zoek naar houvast en structuur, worden het beste zichtbaar door kennisneming van de bespreking van de verschillende thema's in de volgorde, waarin ik daaraan in de volgende hoofdstukken aandacht besteed. In die hoofdstukken worden de onderzoeksresultaten stap voor stap en daardoor steeds meer zichtbaar. Zo laat de exhibitieplicht zich het best onthullen: van thema naar thema, waardoor ook de onderlinge samenhang van de besproken onderwerpen het best uit de verf komt.

Ook wie evenwel graag tevoren ziet, waarheen hij wordt gevoerd, snel wil zien hoe het onderzoek is opgebouwd of iets wil vinden of juist wil overslaan, heb ik ter wille willen zijn. Dat heb ik gedaan door de keuze van heldere hoofdstuktitels en tussenkoppen van de verschillende paragrafen en door het in de hoofdstukken opnemen van een samenvatting en een vooruitblik. Daarom vat ik hier ook niet samen, wat in de volgende hoofdstukken gaat komen. Voor wie daarover snel meer wil weten, volstaat kennisneming van óf de inhoudsopgave óf de samenvatting van de afzonderlijke hoofdstukken.