6.8.5.5 Tegenbewijs gefinancierde kapitaalstorting

Bij de behandeling van het tegenbewijs voor overnameholdings ben ik ingegaan op de daarvoor geldende grondslageis, zie art. 15ad, lid 3, onderdeel a, sub 2. Hierbij heb ik tevens aandacht besteed aan de grondslageis ex art. 15ad, lid 3, onderdeel b, sub 1die geldt als tegenbewijs voor de gefinancierde kapitaalstorting. Voor commentaar op deze laatste grondslageis verwijs ik derhalve naar mijn bovenstaande opmerkingen.

Indien niet wordt voldaan aan de grondslageis, staat belastingplichtige nog een tweede vorm van tegenbewijs open. Ter zake van een intern gefinancierde kapitaalstorting vindt namelijk geen rentetemporisering plaats, indien belastingplichtige doet blijken dat de kapitaalstorting binnen de fiscale eenheid is aangewend anders dan voor de overname, onmiddellijk of middellijk, van een onderneming of een gedeelte van een onderneming. Temporisering is niet aan de orde voor verschuldigde rente over een geldlening ter financiering van een kapitaalstorting, waarmee de gevoegde dochter bedrijfsmiddelen aanschaft ten behoeve van haar onderneming.1 In de MvT geeft de wetgever de volgende voorbeelden, waarin niet wordt voldaan aan de aanwendingseis:

Peeters stelt zich – mijns inziens terecht – de vraag waarom de overname van een onderneming anders wordt behandeld dan de overname van een separaat bedrijfsmiddel.3 De achterliggende gedachte kan ik uit de parlementaire geschiedenis evenwel niet (direct) afleiden. Denkbaar is dat de wetgever op deze wijze niet alleen de ‘reguliere’ bv 1-bv 2-structuren heeft willen bestrijden, maar ook varianten hierop, zoals de acquisitie van een onderneming door middel zo’n structuur.4 Duidelijkheid op dit punt ontbreekt echter.5