272 Stelplicht verweerder, betwisting eiser en rechtsoordeel

Verweerder zal een beroep moeten doen op één of meer specifieke grond(en) en daarvoor voldoende feiten dienen te stellen (een bevrijdend verweer). Verweerder doet een beroep op een ander rechtsgevolg. Van misbruik is alleen sprake als een duidelijke wanverhouding bestaat tussen de met het optreden van de ene partij te dienen belangen en de voor de wederpartij nadelige gevolgen daarvan.1 Verweerder zal daartoe feiten en omstandigheden moeten stellen. Van misbruik van procesrecht is pas sprake als het instellen van de vordering, gelet op de evidente ongegrondheid ervan, in verband met de betrokken belangen van verweerder achterwege had behoren te blijven. Hiervan is sprake als eiser zijn vordering baseert op feiten en omstandigheden waarvan hij de onjuistheid kende dan wel behoorde te kennen of op stellingen waarvan hij op voorhand moest begrijpen dat deze geen kans van slagen hadden. Bij het aannemen van misbruik van procesrecht door het aanspannen van een procedure moet terughoudendheid betracht worden, gelet op het recht op toegang tot de rechter (art. 6 EVRM).2 Misbruik van bevoegdheid kent een hoge drempel die meestal niet wordt gehaald. Het oordeel van de rechter is een rechtsoordeel. Een rechtsoordeel kan in cassatie niet met een motiveringsklacht worden bestreden. In het geval misbruik komt vast te staan, komen de werkelijke proceskosten voor vergoeding in aanmerking.3