Een nieuwe visie op de afstamming (R&P nr. PFR5) 2014/11.9:11.9 Vergelijking van de bestaande gelegaliseerde draagmoederschappen

Een nieuwe visie op de afstamming (R&P nr. PFR5) 2014/11.9

11.9 Vergelijking van de bestaande gelegaliseerde draagmoederschappen

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Uit bovenstaande vergelijkingen blijkt dat in West-Europa, waartoe in dit geval ook even Polen wordt gerekend, alleen in het Verenigd Koninkrijk het draagmoederschap met de daarop volgende overgang van het juridisch ouderschap naar de wensouders via de ‘parental order’ wettelijk is geregeld. Helaas sluit voorwaarde nr. 4 onder b van deze Parental Order simpel draagmoederschapstoerisme uit: één of beide aanvragers moet(en) woonachtig zijn in het ‘United Kingdom’, de ‘Channel Islands’ of het ‘Isle of Man’.

Over de eventuele nationaliteit van de aanvragers wordt in sectie 54 van de ‘Human Fertilisation and Embryology Act’ van 2008 niets vermeld. Hoewel ook in Engeland het commerciële draagmoederschap verboden is, blijkt uit de tekst van amendement 55 van deze wet onder nr. 6: ‘A person is not guilty of an offence under subsection (7) (…) if

a.

the body of persons referred to in that subsection is a non-profit body; and

b.

the only activity of that body which falls within section 8 is facilitating the making of surrogacy arrangement in the United Kingdom’.

Kortom, de bemiddeling en de facilitering van altruïstische draagmoederschappen zijn in Engeland niet verboden. Ook het aannemen van een redelijke betaling voor deze diensten leidt niet tot een strafbaar feit. Hoewel dus ook in Engeland het commercieel draagmoederschap officieel verboden is, bleek in het Brazier-rapport dat de betaalde bedragen van tussen de £ 10.000 en £ 15.000 duidelijk veel hoger waren dan de vergoedingen waarvan in de ‘Human Fertilisation and Embryology Act’ werd uitgegaan.1 Ten gevolge van deze toch wel forse prijzen vond er ‘surrogacy shopping’ (dus draagmoederschapstoerisme) naar goedkopere landen plaats.

Behalve in Engeland is ook nog in andere Europese staten het draagmoederschap min of meer geregeld. Deze landen zijn Griekenland, Rusland, Oekraïne en Georgië.

Van een aantal landen buiten Europa is bekend dat zij draagmoederschappen toestaan en dat er mogelijkheden zijn om de wensouders van rechtswege juridische ouders te laten worden, te weten in:

1.

Azië: Israël, India, Zuid-Korea, Iran en Hong Kong;

2.

Zuid-Afrika;

3.

Amerika: verschillende staten van de Verenigde Staten, verschillende provincies van Canada, Argentinië, Brazilië en Ecuador;

4.

Australië.

Het ligt in de lijn van de verwachting dat er in de toekomst steeds meer landen komen die op zijn minst het altruïstisch draagmoederschap zullen accepteren en legaliseren. Daarnaast zullen landen met een andere openbare orde en andere (goede) zeden geen problemen hebben met de legalisatie van het commerciële draagmoederschap in de wetenschap dat door legalisering regulering mogelijk is. Daardoor kunnen excessen en het verdwijnen in de illegaliteit worden voorkomen.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.