Rb. Den Haag, 03-06-2015, nr. C-09-444144-HA ZA 13-638

toelaatbaarheid eiswijzigingen in de hoofdzaak in conventie

Hoffland c.s. heeft zich verzet tegen de achtereenvolgende eiswijzigingen van Jet Set c.s., stellende dat deze te laat in de procedure zijn gedaan en substantiëring missen. Ter zitting heeft de rechtbank beslist de eiswijzigingen toe te staan, nu Hoffland c.s. bij akte van 6 augustus 2014 inhoudelijk heeft kunnen reageren en ook daadwerkelijkheid heeft gereageerd op de vóór die datum ingediende eiswijzigingen en de kort voor zitting ingediende eiswijziging ziet op nieuwe hulpverzoeken (nummers 3, 4 en 5) die niets meer behelzen dan het schrappen van een aantal conclusies in EP 630 zoals verleend of in de hulpverzoeken zoals eerder ingediend, zodat Hoffland c.s. ondanks de laattijdige indiening niet in haar verdediging is geschaad. Voorts is overwogen dat, voor zover Jet Set c.s. bij pleidooi nieuwe stellingen mocht poneren ter substantiëring van de gewijzigde vorderingen, over de toelaatbaarheid daarvan bij vonnis wordt beslist.

de geldigheid van EP 630 4.2.1. Hoffland c.s. legt aan de vordering tot vernietiging van het Nederlandse deel van EP 630 in de eerste plaats ten grondslag dat na de indiening van de aanvrage daaraan nieuwe materie is toegevoegd. Partijen houdt in dit verband verdeeld of het in conclusie 1 van EP 630 neergelegde deelkenmerk ‘voorzien van de middelen om onafhankelijk ten opzichte van de staalplaat voort te bewegen’, meer in het bijzonder het onderdeel ‘onafhankelijk ten opzichte van de staalplaat voort te bewegen’ (hierna het deelkenmerk) in de oorspronkelijke aanvrage is geopenbaard.

Hoffland c.s. stelt dat het deelkenmerk technisch zo moeten worden uitgelegd dat de staalplaat fysisch geen (enkele) invloed op de voortbeweging van de snijinrichting heeft. Deze technische informatie heeft volgens Hoffland c.s. geen basis in de aanvrage en dat geldt evenzeer voor de uitleg die de octrooihouder aan het deelkenmerk geeft, te weten ‘vrij van geleidingsmiddelen die aan de staalplaat zijn bevestigd’. Ter onderbouwing heeft zij verwezen naar het rapport van octrooigemachtigde ir. [octrooigemachtigde 2] van 18 september 2013, waarin uiteen is gezet dat in de oorspronkelijke aanvrage in de Engelse taal, het in het deelkenmerk van conclusie 1 opgenomen woord ‘independently’ (independently relative to said steelplate), slechts voorkomt in de volgende zinsnede van de beschrijving: ‘The cutting device can thus move independently through the oil storage tank’, welke zinsnede in het Nederlands luidt: ‘De snijinrichting kan op deze wijze zelfstandig door de olieopslagtank rijden’ (passage (vi) r.o. 2.5.). In het licht van de daaraan voorafgaande passages kan deze zinsnede slechts worden verstaan als ‘onafhankelijk van de pomp die buiten staat opgesteld en onafhankelijk van menselijke aandrijving’, zodat dit geen basis voor het deelkenmerk biedt, aldus Hoffland c.s.

Jet Set c.s. heeft aangevoerd dat passage (vi) en passages (i), (ii), (v), (ix) en (x) van de beschrijving in de oorspronkelijke aanvrage als weergegeven onder r.o. 2.5 wel basis bieden voor het deelkenmerk. Met name de combinatie van de in die passages genoemde kenmerken ‘zelfstandig door de olieopslagtank rijden’, ‘het voortbewegen van de snijinrichting’ en ‘voor het snijden van staalplaat, in het bijzonder voor het snijden van de bodem en/of de wand van een olieopslagtank’, openbaren aan de vakman het deelkenmerk ‘zelfstandig ten opzichte van de staalplaat voort te bewegen’, waarbij de woorden zelfstandig en onafhankelijk als synoniem zijn te beschouwen.4.De interpretatie die Hoffland c.s. aan het woord ‘zelfstandig’ in de aanvrage geeft is volgens Jet Set c.s. onjuist: de vakman zal direct begrijpen dat het woord ‘zelfstandig’ ziet op de beweging van de snijinrichting ten opzichte van de staalplaat, in die zin dat de snijinrichting in willekeurige richtingen, los van een geleidingsframe, over of langs de staalplaat in de olieopslagtank kan bewegen. In het kader van de nieuwheid en inventiviteit, waarbij het deelkenmerk als verschilmaatregel is benoemd, heeft Jet Set c.s. dezelfde uitleg verdedigd. Zij heeft toegelicht dat bij de op de prioriteitsdatum reeds bekende systemen voor koudwatersnijden, de ‘nozzle’ (spuitmond) is bevestigd in of op een frame (bijvoorbeeld een balk) dat tegen de staalplaat wordt geplaatst en dat deze systemen inefficiënt zijn omdat de benodigde geleidingsbalk of het frame steeds moet worden verplaatst om een nieuw deel van de staalplaat te kunnen snijden. De inrichting van [A.] lost dit op door de nozzle zelfstandig over de bodem te laten rijden zoals gedefinieerd door conclusie 1.5.

In het midden kan blijven of het in het octrooi voorkomende deelkenmerk ‘onafhankelijk ten opzichte van de staalplaat voort te bewegen’ zo moet worden uitgelegd dat de staalplaat fysisch geen (enkele) invloed op de voortbeweging van de snijinrichting heeft (zoals Hoffland c.s. betoogt) of dat de snijinrichting in willekeurige richtingen, los van een geleidingsframe, over of langs de staalplaat in de olieopslagtank kan bewegen (zoals Jet Set c.s. betoogt). In beide interpretaties wordt ervan uitgegaan dat het kenmerk betrekking heeft op de relatie tussen de snijinrichting en de staalplaat. Een aldus begrepen onafhankelijkheid van de snijinrichting is niet, althans niet direct en ondubbelzinnig geopenbaard in de aanvrage. De rechtbank overweegt daartoe - overeenkomstig het in r.o. 2.11. genoemde arrest van 3 maart 2015 van het Hof Den Haag, waarin (groten)deels dezelfde argumenten zijn gevoerd - als volgt.

Hoffland c.s. heeft terecht gesteld dat passage (vi) van de aanvrage, inhoudende ‘De snijinrichting kan op deze wijze zelfstandig door de olieopslagtank rijden, eventueel begeleid en bediend door een operator, terwijl de pomp buiten de tank wordt opgesteld’, in het licht van de daaraan voorafgaande passages, niets openbaart over de relatie tussen de snijinrichting en de staalplaat, laat staan dat die passage leert dat de snijinrichting in willekeurige richtingen, los van een geleidingsframe, over of langs de staalplaat kan bewegen, zoals Jet Set c.s. wil. In passages (ii) tot en met (iv) wordt eerst beschreven dat tot dan toe het uitsnijden van plaatdelen gebeurde met snijbranders die in de opslagtank werden gehanteerd door vakmensen, dat dit voor deze vakmensen niet alleen vermoeiend, maar ook in potentie zeer gevaarlijk was en dat er daarom behoefte was aan een systeem voor het snijden van staalplaat dat minder gevaarlijk en/of eenvoudiger en/of goedkoper is. Vervolgens staat in passage (v): “Daartoe omvat het systeem een hydraulische of pneumatische pomp en een verplaatsbare snijinrichting die is voorzien van een hydraulische of pneumatische motor voor het voortbewegen van de snijinrichting, waarbij de pomp en de motor middels slangen hydraulisch of pneumatisch met elkaar verbonden zijn.” Nu met het woord ‘Daartoe’ aan het begin van deze passage tot uitdrukking wordt gebracht dat deze passage beoogt aan te sluiten op de daaraan voorafgaande passages en, meer in het bijzonder, een oplossing beoogt te verstrekken voor (een of meer van) de daarin gesignaleerde problemen, kan passage (v) moeilijk anders worden begrepen dan als inhoudend dat de vakmensen niet (langer) het voor hen vermoeiende en potentieel gevaarlijke werk van het voortbewegen van de (brand)snijinrichting hoeven uit te voeren, maar dat dit in de snijinrichting volgens de aanvrage gebeurt door een hydraulische of pneumatische motor. Gelet hierop moet passage (vi) – waarin met de woorden ‘op deze wijze’ aansluiting wordt gezocht bij passage (v) – worden verstaan als verwijzend naar een snijinrichting die, zonder dat daarvoor menselijke aandrijving nodig is – dus ‘zelfstandig’ – door de opslagtank kan rijden. Dat neemt niet weg dat, zoals door Hoffland c.s. is aangevoerd, de snijinrichting bij het zelfstandig voortbewegen eventueel door een operator kan worden begeleid en bediend. Een andere mogelijke uitleg van passage (vi) is dat het erom gaat dat de snijinrichting zich los van de pomp kan voortbewegen, waardoor de relatief gevaarlijke pomp buiten de tank kan worden geplaatst.

Passage (vi) geeft gelet op het voorgaande technische informatie over de relatie

tussen enerzijds de snijinrichting en anderzijds de vakmensen of de pomp en – anders dan Jet Set c.s. ingang wil doen vinden – dus niet over de relatie tussen de snijinrichting en de staalplaat, zoals in het toegevoegde deelkenmerk. De maatregel van passage (vi) om de snijinrichting onafhankelijk van menselijke aandrijving en los van de pomp voort te bewegen, zegt immers niets over een relatie tussen de inrichting en de staalplaat, laat staan dat het iets openbaart over de gebondenheid van die inrichting aan een geleidingssysteem.

De passages (ix) en (x) waarnaar Jet Set c.s. ook heeft verwezen, bieden

evenmin basis voor het toegevoegde deelkenmerk. Het woord ‘rijrichting’ in passage (ix) leert niets over de onafhankelijkheid ten opzichte van de staalplaat in de door partijen verdedigde interpretaties. Het duidt er in ieder geval niet op dat de staalplaat fysisch geen enkele invloed op de snijinrichting uitoefent of zonder geleiding in willekeurige richtingen kan bewegen. Ook in een systeem met geleidingsbalken zijn er ten minste twee rijrichtingen, heen en terug, terwijl er daarnaast sprake kan zijn vertakkingen/zijafslagen. Hierom is een door een op afstand bedienbare of programmeerbare besturing te regelen ‘juiste route’ in de zin van passage (x) eveneens denkbaar in een systeem met geleidingsbalken.

Nu gesteld noch gebleken is dat het toegevoegde deelkenmerk basis in enig ander onderdeel van de oorspronkelijke aanvrage heeft, komt de rechtbank tot het oordeel dat conclusie 1 van EP 630 zoals verleend, materie bevat die niet gedekt wordt door die aanvrage. De conclusie komt daarmee in strijd met artikel 75 lid 1 sub c Rijksoctrooiwet (ROW). Dit geldt ook voor de van conclusie 1 afhankelijke conclusies 2 tot en met 7, alsmede voor conclusie 8 die een met conclusie 1 overeenkomende werkwijze bevat en de daarvan afhankelijke conclusie 9.

De gewijzigde conclusies als geformuleerd in de hulpverzoeken 1 tot en met 5

kunnen het octrooi niet staande houden. In de hulpverzoeken 1 en 2 is in conclusies 1 en 8 het deelkenmerk ‘onafhankelijk ten opzichte van de staalplaat te bewegen (dan wel ‘wordt voortbewogen’) gewijzigd in: ‘zelfstandig ten opzichte van de staalplaat met een constante snelheid tijdens het spuiten rijdend voort te bewegen’ (dan wel ‘wordt voortbewogen’). Ter zitting heeft Jet Set c.s. desgevraagd te kennen gegeven dat het woord ‘rijdend’ het probleem van de toegevoegde materie moet ondervangen. Echter, ook met deze toevoeging verschaft het deelkenmerk nog steeds (technische) informatie over de relatie tussen de snijinrichting en de staalplaat, terwijl de beschrijving in de aanvrage slechts informatie over de relatie tussen de snijinrichting en de vakmensen verschaft. De stelling van Jet Set c.s. dat de betekenis van ‘zelfstandig door de olieopslagtank rijden’ uit passage (vi) identiek is aan het in de hulpverzoeken geformuleerde deelkenmerk6., kan in het licht van de aanvrage als geheel dan ook niet worden gevolgd.

De in de hulpverzoeken 1 en 2 geformuleerde conclusies 1 en 8 en de overige,

daarvan afhankelijke conclusies komen derhalve in strijd met artikel 75 lid 1 sub c ROW. Dat geldt evenzeer voor de conclusies in de hulpverzoeken 3, 4, en 5, nu deze slechts (identieke) werkwijzeconclusies bevatten uit het octrooi zoals verleend respectievelijk uit de hulpverzoeken 1 en 2. De door Hoffland c.s. opgeworpen vraag of de hulpverzoeken in de juiste procestaal zijn opgesteld behoeft gelet hierop geen bespreking.

Het voorgaande betekent dat de vordering in reconventie tot vernietiging van

EP 630 voor toewijzing gereed ligt. Aangezien op een nietig octrooi geen inbreuk kan worden gemaakt, stranden daarop de vorderingen in conventie 1 tot en met 5. De in conventie gedane voorwaardelijke vordering deelt dat lot.

de schikkingsregeling(en)

de door Hoffland c.s. gevorderde schorsing

Hoffland c.s. heeft betoogd dat bij toewijzing van de vordering tot vernietiging van het Nederlandse deel van EP 630 ook aan de werking van de schikkingsregelingen (tijdelijk) een einde behoort te komen, omdat op een nietig octrooi geen inbreuk kan worden gemaakt en de schikkingsregelingen alsdan vanwege hun mededingingsbeperkende werking in strijd zijn met het in artikel 6 Mededingingswet neergelegde mededingingsverbod.

De rechtbank verwerpt dit betoog. Zoals Hoffland c.s. zelf heeft aangevoerd - met verwijzing naar Verordening 316/2014 en Mededeling 2014/C 89/03 van de Europese Commissie7.- zijn schikkingsregelingen in het kader van technologiegeschillen in beginsel vrijgesteld van het bedoelde verbod. Weliswaar heeft Hoffland c.s. zich daarbij op het standpunt gesteld dat vrijstelling niet meer aan de orde is als het betreffende intellectuele eigendomsrecht nietig is verklaard of anderszins ongeldig is, maar niet valt in te zien dat de schikkingsregelingen daarmee niet in lijn zouden zijn, nu deze, naar tussen partijen niet in geschil is, slechts gelden voor de duur van het proces ter verkrijging van een definitief rechterlijk oordeel over de geldigheid van EP 630. Voor zover Hoffland c.s. stelt dat bij vernietiging van het octrooi door de rechtbank daarop geen inbreuk meer kan worden gemaakt, gaat zij voorts voorbij aan de door de Hoge Raad in het arrest Enka/Dupont8.geformuleerde - en naar het oordeel van de rechtbank ook voor het huidige octrooirecht geldende - regel dat een rechterlijke uitspraak waarbij een octrooi nietig wordt verklaard aan dat octrooi onmiddellijk de werking ontneemt, op voorwaarde dat die uitspraak te zijner tijd in kracht van gewijsde gaat. Ten aanzien van de periode waarin onzeker is of een rechterlijke uitspraak in kracht van gewijsde gaat, heeft Hoffland c.s. er zelf voor gekozen haar positie jegens Jet Set c.s. contractueel vast te leggen. De conclusie is dat voor de gevorderde schorsing van de schikkingsregelingen op basis van de stellingen van Hoffland c.s. geen grond bestaat.

het door Jet Set c.s. gestelde handelen in strijd met de schikkingsregeling

Jet Set c.s. heeft met verwijzing naar de in r.o. 2.14. genoemde passage in het

proces-verbaal van gerechtsdeurwaarder [gerechtsdeurwaarder 1] betoogd dat BIS in strijd met de schikkingsregeling gebruik heeft gemaakt van een snijmachine die valt onder de conclusies van EP 630. Deze stelling wordt gelet op het navolgende niet gevolgd.

BIS heeft betwist dat de snijmachine onder de conclusies van EP 630 valt, stellende

dat de door [gerechtsdeurwaarder 1] beschreven vaststelling door een deskundige dat sprake is van een ‘track die hydraulische (of door perslucht) wordt voortgedreven’ onjuist is. Met verwijzing naar het proces-verbaal van gerechtsdeurwaarder [gerechtsdeurwaarder 2] (r.o. 2.15.), heeft BIS aangevoerd dat de machine niet wordt voortgedreven door een hydraulische of pneumatische motor, maar door twee elektromotoren. BIS heeft in dit verband ook verwezen naar een rapport van 21 april 2014 van octrooigemachtigde [octrooigemachtigde 2]. Deze heeft naar aanleiding van het door [gerechtsdeurwaarder 1] opgestelde proces-verbaal onder meer gesteld dat de deskundige niet heeft aangegeven op welke grond hij meent te kunnen constateren dat de track door ‘hydraulische (of door perslucht)’ wordt aangedreven en voorts: “Zoals wel duidelijk zichtbaar is op de drie foto’s, is het werktuig voorzien van blauw-witte elektrische stekkers. Indien de deskundige nader onderzoek had gedaan, had hij kunnen constateren dat de elektrisch[e] stekker via rode en zwarte elektriciteitsdraden is verbonden met een motor voor het aandrijven van de rupsbanden.”

Jet Set c.s. heeft niet aangevoerd dat het gebruik van een elektrisch aangedreven snijmachine onder het bereik van de conclusies van EP 630 valt. Tussen partijen is derhalve slechts in geschil of de door BIS gebruikte snijmachine pneumatisch of hydraulisch wordt aangedreven. Gezien de gemotiveerde betwisting van BIS lag het op de weg van Jet Set c.s., op wie in deze de stelplicht en bewijslast rust, om nader te onderbouwen dat van bedoelde aandrijving sprake was of ter zake een bewijsaanbod te doen. Jet Set c.s. heeft echter, ook nadat de rechtbank de tegenstrijdigheid in de beschrijvingen van de beide deurwaarders ter zitting uitdrukkelijk heeft voorgehouden en Jet Set c.s. heeft verzocht aan te geven hoe de rechtbank daarmee moet omgaan, geen bewijsaanbod gedaan. Zij heeft ter zitting slechts gesteld dat de elektromotor/generator mogelijk eerst na het snijwerk bij [D] op de snijmachine is geplakt, maar dat is onvoldoende om de gemotiveerde betwisting van BIS te passeren, mede in aanmerking nemend dat de blauw-witte stekkers - waarvan deurwaarder [gerechtsdeurwaarder 2] beschrijft dat deze met de elektromotoren verbonden zijn - ook zichtbaar zijn op de foto’s van [gerechtsdeurwaarder 1]. Aan het betoog van Jet Set c.s. dat het gebruik van een elektrisch aangedreven snijmachine volstrekt onaannemelijk is omdat voor het gebruik van elektrische apparatuur in olieopslagtanks omwille van de brandveiligheid beperkingen gelden, gaat de rechtbank voorbij, nu Jet Set c.s. niet heeft kunnen wijzen op een voorschrift waaruit volgt dat het gebruik van een elektrisch aangedreven machine voor snijwerk in olietanks nimmer zou zijn toegestaan en zij ook anderszins niet duidelijk heeft gemaakt dat dit gebruik uitgesloten moet worden geacht.

Het voorgaande betekent dat er geen grond is voor het oordeel dat BIS in strijd met de verplichtingen uit de schikkingsregeling heeft gehandeld. De verzochte verklaring voor recht van Jet Set c.s. in de hoofdzaak (vordering 7) moet daarom worden afgewezen. De op dezelfde feitelijke grondslag gestoelde vorderingen in de incidenten II en III moeten eveneens worden afgewezen, reeds omdat sprake is van een eindvonnis. Nu de vorderingen in de hoofdzaak in conventie worden afgewezen, bestaat bij de in incident III gevorderde inzage in dan wel afgifte van bescheiden ook geen zelfstandig belang meer. Bovendien heeft BIS het proces-verbaal met de gedetailleerde beschrijving waarin Jet Set inzage vordert, al aan Jet Set c.s. ter beschikking gesteld.

de d oor Hoffland c.s. gevorderde schade

Hoffland c.s. heeft met een beroep op artikel 1019g Rv vergoeding gevorderd

van bij staat nader op te maken schade als gevolg van de door Jet Set c.s. getroffen beslagmaatregelen. De rechtbank acht aannemelijk dat het door Jet Set c.s. op 11 maart 2013 gelegde conservatoir bewijsbeslag en de gedetailleerde beschrijvingen die zij op die datum en op 25 maart 2014 heeft doen opmaken, impact hebben gehad op de bedrijfsorganisatie van Hoffland en BIS zoals zij hebben gesteld9., en dat daaruit schade is voortgevloeid. De vordering tot schadevergoeding kan in zoverre op de voet van artikel 1019g Rv worden toegewezen, aangezien is vastgesteld dat er geen inbreuk is gemaakt.

Het betoog van Jet Set c.s. dat in dit geval niet zomaar een risicoaansprakelijkheid

mag worden aangenomen, kort gezegd omdat van misbruik van recht geen sprake zou zijn, wordt door de rechtbank verworpen. Gezien de jurisprudentie van de Hoge Raad inzake beslagmaatregelen heeft te gelden dat degene die beslag legt handelt op eigen risico en, bijzondere omstandigheden daargelaten, de door het beslag geleden schade dient te vergoeden indien het beslag ten onrechte blijkt te zijn gelegd. Dat geldt ook in geval de betrokkene, op verdedigbare gronden van het bestaan van zijn vorderingsrecht overtuigd, bij het leggen van het beslag niet lichtvaardig heeft gehandeld10.. Bijzondere omstandigheden daargelaten, is de beslaglegger wiens beslag ten onrechte blijkt te zijn gelegd, aansprakelijk uit onrechtmatige daad jegens degene op wiens recht het beslag inbreuk heeft gemaakt.11.Op de beslaglegger rust daarbij een risicoaansprakelijkheid voor de gevolgen van het door hem gelegde beslag indien de vordering waarvoor beslag is gelegd geheel ongegrond is.12.Niet valt in te zien dat die risicoaansprakelijkheid hier niet aan de orde zou zijn, zoals Jet Set c.s. stelt. Uit de tekst van artikel 1019g Rv, noch uit de daarbij behorende wetgeschiedenis kan worden opgemaakt dat is beoogd een uitzondering te maken op de hiervoor weergegeven leer.13.De vordering kan derhalve worden toegewezen zoals in het dictum bepaald.

Hoffland c.s. heeft voorts met een beroep op onrechtmatige octrooihandhaving

vergoeding gevorderd van schade voortvloeiend uit de (inhoud van de) schikkingsregelingen - zo heeft zij het werk bij [C] moeten stilleggen met een aansprakelijkheidsstelling tot gevolg en ontwikkelkosten voor een elektrische snijinrichting moeten maken -, waarbij zij heeft aangevoerd dat de schikkingsregelingen zijn getroffen onder dreiging van voortzetting van rechtsmaatregelen door Jet Set c.s. en de regelingen nog immer door Jet Set c.s. worden gehandhaafd, terwijl Jet Set c.s. reeds bij octrooiverlening, maar in ieder geval vanaf het kort geding vonnis van 17 september 2013 had behoren in te zien dat er een niet te verwaarlozen kans zou bestaan dat het octrooi geen stand zou houden. De rechtbank is van oordeel dat de aldus gestelde schade niet voor vergoeding in aanmerking komt. In plaats van het te laten aankomen op een kort geding procedure, heeft Hoffland c.s. er voor gekozen haar positie ten opzichte van Jet Set c.s. voor de duur van de bodemprocedure contractueel te regelen. De in de schikkingsregelingen neergelegde onthoudingsverklaring wordt Hoffland c.s. geacht vrijwillig te zijn aangegaan. Met Jet Set c.s. is de rechtbank van oordeel dat de gevolgen daarvan voor risico van Hoffland c.s. komt.

slotsom

De vorderingen van Jet Set c.s. in de incidenten II en III worden afgewezen, evenals

haar vorderingen in de hoofdzaak. De reconventionele vordering van Hoffland c.s. tot vernietiging van EP 630 wordt toegewezen, alsook de vordering tot schadevergoeding op de wijze als in het dictum bepaald. Het meer of anders gevorderde wordt afgewezen.

proceskosten

incident I

Bij vonnis in incident van 26 februari 2014, zoals hersteld bij vonnis van 23 april

2014, is de beslissing over de kosten aangehouden tot de beslissing in de hoofdzaak. Nu de door Hoffland c.s. ingestelde provisionele vordering tot schorsing van de regelingen van16 april 2013 bij voormeld vonnis is afgewezen, zal de rechtbank Hoffland c.s. als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten van het incident veroordelen.

Jet Set c.s. heeft een bedrag van € 12.496,65 gevorderd op de voet van

artikel 1019h Rv. Jet Set c.s. heeft evenwel zelf gesteld dat de provisionele vordering van Hoffland c.s. tot schorsing van de tussen partijen overeengekomen schikkingsregelingen niet valt onder het bereik van artikel 1019h Rv. Niet valt dan in te zien waarom dit wel zou gelden voor het door Jet Set c.s. tegen die vordering gevoerde verweer. Daarvoor is niet redengevend dat zij in dat verweer haar visie heeft gegeven op de beoordeling van de geldigheid van EP 630 in het kort geding vonnis van 17 september 2013, waardoor het verweer - in de woorden van Jet Set c.s. - het intellectueel eigendomsrecht ‘raakt’14.. Dat is immers niet hetzelfde als het voor de toepassing van artikel 1019h Rv relevante criterium of de onderhavige incidentele procedure kan worden aangemerkt als handhaving van een octrooi in de zin van artikel 1019 Rv. Voor toewijzing van de kosten conform artikel 1019h Rv ziet de rechtbank dan ook geen grond. De rechtbank begroot de kosten van het incident conform het liquidatietarief op € 904,- (2 x 1 punt x € 452,-). De kostenveroordeling zal zoals gevorderd uitvoerbaar bij voorraad worden verklaard.

incidenten II en III

Nu de vorderingen in de incidenten II en III worden afgewezen, zal Jet Set c.s. als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten worden veroordeeld. BIS heeft op de voet van artikel 1019h Rv om vergoeding van kosten verzocht, in totaal voor een bedrag van€ 11.588,71, conform het overzicht in de pleitnota. De rechtbank acht een vergoeding op grond van artikel 1019h Rv toewijsbaar, waarbij zij in aanmerking neemt dat de provisionele vordering in incident II - zoals onweersproken door BIS is gesteld15.- (mede) een tijdelijk inbreukverbod behelsde. De met specificaties onderbouwde kostenopgave is door Jet Set c.s. niet betwist zodat de rechtbank het gevorderde bedrag zal toewijzen en de kostenveroordeling zoals gevorderd uitvoerbaar bij voorraad zal verklaren.

in de hoofdzaak in conventie

Jet Set c.s. zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de door

Hoffland c.s. op de voet van artikel 1019h Rv gevorderde proceskosten. Aan de zijde van Hoffland c.s. is een met specificaties onderbouwde kostenopgave gedaan voor het in de pleitnota weergegeven totaalbedrag van € 66.220,-. Nu Jet Set c.s. de hoogte van de kosten niet heeft bestreden zullen de gevorderde kosten worden toegewezen, waarbij de rechtbank in aanmerking neemt dat de discussie over de gevorderde verklaring voor recht hoofdzakelijk in het incident is gevoerd en de kosten in de hoofdzaak in zoverre verwaarloosbaar zijn te achten. De kosten zullen worden vermeerderd met wettelijke rente als gevorderd en waartegen geen bezwaar is gemaakt. De kostenveroordeling zal uitvoerbaar bij voorraad worden verklaard.

in de hoofdzaak in reconventie

Omdat de vorderingen tot vernietiging van EP 630 en tot schadevergoeding worden

toegewezen, veroordeelt de rechtbank Jet Set c.s. als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij in de kosten van Hoffland c.s. Aan de zijde van Hoffland c.s. is een met specificaties onderbouwde kostenopgave gedaan voor een bedrag van in totaal € 27.406,33 als weergegeven in de pleitnota. Jet Set c.s. heeft de hoogte van de kosten niet bestreden. De gevorderde kosten zullen daarom op de voet van artikel 1019h Rv worden toegewezen, waarbij de rechtbank in aanmerking neemt dat de discussie over de gevorderde opschorting van de schikkingsregeling hoofdzakelijk in het incident is gevoerd en de kosten in de hoofdzaak in zoverre verwaarloosbaar zijn te achten. De kosten zullen worden vermeerderd met wettelijke rente als gevorderd en waartegen geen bezwaar is gemaakt. De kostenveroordeling zal uitvoerbaar bij voorraad worden verklaard.

in de hoofdzaak in conventie en reconventie

Voor een separate veroordeling in de nakosten, zoals door Hoffland c.s. gevorderd,

bestaat geen grond, aangezien de kostenveroordeling ook voor de nakosten een executoriale titel oplevert.16.De rechtbank ziet wel aanleiding de nakosten, die nog niet zijn begrepen in de hiervoor onder 4.6.4. en 4.6.5. genoemde bedragen, te begroten, nu Hoffland c.s. gezien de door haar genoemde hoogte van het nasalaris kennelijk aanspraak maakt op forfaitaire bedragen conform het door de rechtbank gehanteerde liquidatietarief. De rechtbank begroot de nakosten daarom conform dit liquidatietarief forfaitair op € 205,- voor conventie en reconventie tezamen indien geen betekening van dit vonnis plaatsvindt, welk bedrag wordt verhoogd met € 68,- en vermeerderd met de explootkosten indien betekening van het vonnis wel plaatsvindt en Jet Set c.s. niet binnen veertien dagen na aanschrijving aan het vonnis heeft voldaan, te vermeerderen met de gevorderde en niet weersproken wettelijke rente over de nakosten.