HR, 16-03-2018, nr. 17/02465

Schending althans onjuiste toepassing van het recht in het bijzonder van artikel 8:42 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en/of schending althans verkeerde toepassing van artikel 8:77 van de Awb althans verzuim van vormen waarvan de niet-inachtneming met nietigheid is bedreigd, omdat het Hof ten onrechte dan wel op gronden die de beslissing niet kunnen dragen, althans zonder nadere motivering — welke ontbreekt — onbegrijpelijk zijn in rov. 4.7. en 4.8. heeft geoordeeld dat de Inspecteur de in rov. 4.6. genoemde stukken niet behoeft over te leggen, nu het Hof aannemelijk acht dat deze stukken geen rol hebben gespeeld bij de besluitvorming van de Inspecteur, zulks ten onrechte althans op gronden welke deze beslissing niet kunnen dragen zoals hierna zal worden toegelicht.

Schending althans onjuiste toepassing van het recht, in het bijzonder van artikel 2 van de Wet op de kansspelbelasting (Wet KSB) en/of schending althans verkeerde toepassing van artikel 8:77 van de Awb althans verzuim van vormen waarvan de niet-inachtneming met nietigheid is bedreigd, omdat het Hof ten onrechte dan wel op gronden die de beslissing niet kunnen dragen, althans zonder nadere motivering — welke ontbreekt — onbegrijpelijk zijn in rov. 4.16. heeft geoordeeld dat de Achmea Kennisquiz is aan te merken als een kansspel in de zin van artikel 2, lid 1 Wet KSB, nu de deelnemers aan de Achmea Kennisquiz geen overwegende invloed op hun eindscore kunnen uitoefenen, zulks ten onrechte althans op gronden welke deze beslissing niet kunnen dragen zoals hierna zal worden toegelicht.

Schending althans onjuiste toepassing van het recht, in het bijzonder van artikel 6 van de Wet op de kansspelbelasting (Wet KSB) en/of schending althans verkeerde toepassing van artikel 8:77 van de Awb althans verzuim van vormen waarvan de niet-inachtneming met nietigheid is bedreigd, omdat het Hof ten onrechte dan wel op gronden die de beslissing niet kunnen dragen, althans zonder nadere motivering — welke ontbreekt — onbegrijpelijk zijn in rov. 4.20 heeft geoordeeld dat [X] in 2008 niet een onvoorwaardelijk recht op uitbetaling van de prijs heeft verkregen en vervolgens in rov. 4.21. heeft geoordeeld dat steeds op het moment van uitbetaling kansspelbelasting dient te worden geheven door inhouding op (een deel van) de uitbetaalde geldprijs, zulks ten onrechte althans op gronden welke deze beslissing niet kunnen dragen zoals hierna zal worden toegelicht.

Het Hof heeft onder verwijzing naar uw vaste rechtspraak met juistheid in rov. 4.4. overwogen dat behoudens gevallen van gerechtvaardigde weigering op grond van artikel 8:29 Awb en uitzonderingsgevallen, tegemoet dient te worden gekomen aan een verzoek van de belanghebbende tot overlegging van een bepaald stuk en dat de beoordeling van de inhoud of het desbetreffende stuk in de zaak van belang is niet zonder kennisneming kan plaatsvinden, uitzonderingen daargelaten.

In casu staat vast dat de stukken -deze zijn omschreven in rov. 4.6. — waarvan [X] heeft gesteld dat deze ten onrechte niet door de Inspecteur in de procedure zijn ingebracht, niet ter beoordeling aan de rechter zijn overgelegd en derhalve evenmin door de rechter zijn beoordeeld. [X] meent dat het Hof in zoverre ten onrechte heeft geoordeeld dat aannemelijk is dat de bedoelde stukken niet van enig belang zijn geweest bij het vaststellen van de uitspraken op bezwaar. Immers, het Hof heeft dit oordeel genomen zonder kennis te hebben genomen van de inhoud van de stukken en is aldus met dit oordeel vooruit gelopen op de beslissing over de relevantie van de stukken. Het Hof heeft evenmin overwogen of en zo ja, om welke reden(en) hij zonder kennisneming van de stukken kan beslissen dat deze niet van belang zijn. Aldus is het oordeel van het Hof op dit onderdeel onjuist en onvoldoende gemotiveerd.

Daar komt bij dat het voor [X] onmogelijk is vast te stellen welke interne stukken bij de Inspecteur aanwezig zijn en al dan niet een rol hebben gespeeld bij de besluitvorming. Om die reden heeft [X] gevraagd om inzage in de urenbesteding en het interne e-mailverkeer binnen de Belastingdienst. Door niet op dit verzoek in te gaan heeft het Hof [X] in een onmogelijke bewijspositie gebracht, welke zich niet verdraagt met een juiste uitleg van artikel 8:42 Awb.

In rov. 4.16. heeft het Hof geoordeeld dat de deelnemers aan de Achmea Kennisquiz in het algemeen geen overwegende invloed op hun eindscore uitoefenen, laat staan op die van hun tegenstanders, zodat de Achmea Kennisquiz is aan te merken als een kansspel in de zin van artikel 2, lid 1, Wet KSB. Daarbij heeft het Hof heeft de volgende omstandigheden in aanmerking genomen:

[X] acht dit oordeel onjuist en ontoereikend gemotiveerd in het licht van de feitelijke stellingen in zijn stuk als bedoeld in artikel 8:58 Awb van 24 februari 2017, welke ter zitting van het Hof uitgebreid zijn toegelicht en zijn komen vast te staan. [X] verwijst naar dit stuk en verzoekt de inhoud als hier herhaald te beschouwen. In het bijzonder zij verwezen naar de omstandigheden genoemd op de bladzijden 7 en 8 waar [X] heeft gesteld dat door voorbereiding op de quiz, selectie van het speciale onderwerp en goed tactisch handelen tijdens de quiz invloed kan worden uitgeoefend. Dat geldt zowel voor het optreden en handelen van [X] zelf als voor de wijze waarop de resultaten van de mededeelnemers door hem konden worden beïnvloed.

Het oordeel van het Hof is dan ook onjuist en ontoereikend gemotiveerd.

Het Hof heeft in in rov. 4.20 geoordeeld dat [X] in 2008 niet een onvoorwaardelijk recht op uitbetaling van de prijs heeft verkregen, omdat eerst na het maken van kosten en een verzoek tot vergoeding van die kosten een onvoorwaardelijk recht is verkregen.

Dit oordeel is in de visie van [X] onjuist en onvoldoende gemotiveerd. Uit de vaststaande feiten volgt dat [X] in 2008 een prijs heeft gekregen en wel een direct ingaand recht waarbij alle kosten vergoed worden die onder de doelstelling vallen. De omstandigheid dat de kosten vergoed worden op het moment dat deze gemaakt worden, doet daaraan niet af. Dat maakt hooguit dat sprake is van een tijdsbepaling. Ook de overige in rov. 4.20 genoemde omstandigheden van in leven zijn, leeftijd en ontbreken van faillissement of strafrechtelijke veroordeling maken de prijs evenmin onvoorwaardelijk. Verwezen zij naar de stukken van het geding, in het bijzonder onderdeel 5 van het hoger beroepschrift en de pleitaantekeningen voor de zitting van de rechtbank Gelderland.

Het oordeel van het Hof in rov. 4.21. dat de aanspraak op uitbetaling van (een deel van) de prijs pas in de latere jaren ontstaat wanneer [X] aan voornoemde voorwaarden heeft voldaan en SFAK gehouden is tot uitbetaling hetgeen volgens het Hof ertoe leidt dat steeds op het moment van uitbetaling kansspelbelasting dient te worden geheven door inhouding op (een deel van) de uitbetaalde geldprijs, is rechtens onjuist en ontoereikend gemotiveerd. Dit oordeel verdraagt zich niet met het wettelijk systeem van de Wet KSB. Immers, de Wet KSB kent geen verschillende heffingsmomenten voor één prijs. Het Hof is in rov. 4.22. van de aanwezigheid van één prijs uitgegaan, hetgeen — zo begrijpt [X] — tot verschillende heffingsmomenten zou moeten leiden. De Wet KSB voorziet niet in een dergelijke heffingsmethodiek.