Hof Leeuwarden, 12-11-2010, nr. 10/00036

1.1

1.2.

Belanghebbende heeft tegen de voldoening van dit bedrag bezwaar gemaakt en verzocht om teruggaaf van voormeld bedrag, welk verzoek bij uitspraak van de Inspecteur is afgewezen.

1.3.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij de rechtbank Leeuwarden (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep bij uitspraak van 28 januari 2010 ongegrond verklaard.

1.4.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld.

De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5.

Tot de stukken van het geding behoren, naast de hiervoor vermelde stukken, het van de Rechtbank ontvangen dossier.

1.6.

Het onderzoek ter zitting van de zaak heeft plaatsgehad op 21 oktober 2010 te Leeuwarden. Aldaar zijn verschenen de gemachtigde van belanghebbende, mr. A, bijgestaan door B en C, beiden werkzaam bij belanghebbende. Namens de Inspecteur is verschenen D, bijgestaan door mr. E.

1.7.

Beide partijen hebben ter zitting een pleitnota overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij. Deze pleitnota’s rekent het Hof tot de stukken van het geding.

1.8.

Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

3.1

3.2.

Beide partijen hebben voor hun standpunt aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken. Hetgeen partijen daaraan ter zitting hebben toegevoegd is vermeld in het aan deze uitspraak gehechte proces-verbaal van de zitting.

3.3.

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en die van de Inspecteur en vernietiging van de aanslag.

3.4.

De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

4.1

4.2.

In de Kwijtscheldingsresolutie is bepaald, dat een tegemoetkoming wordt verleend ten bedrage van de verschuldigde overdrachtsbelasting indien een binnen Nederland gevestigde instelling die werkzaam is in het algemeen belang, een gedeelte van haar taak onderbrengt bij een andere instelling en daarbij de op dat gedeelte van haar taak betrekking hebbende activa en passiva overdraagt aan die andere instelling. Daarbij geldt het vereiste dat bij de overdracht commerciële factoren geen rol spelen, hetgeen onder andere betekent dat de overdragende instelling in het algemeen geen koopsom mag bedingen. Voorts moeten de overgedragen onroerende goederen bij beide instellingen dienstbaar zijn aan dezelfde, ten algemene nutte te verrichten werkzaamheden.

4.3.

In het Kwijtscheldingsbesluit ontbreekt een toelichting op de vereisten dat de instelling werkzaam moet zijn in het algemeen belang en de werkzaamheden ten algemene nutte moeten zijn verricht. Evenmin biedt de Wet een uitwerking daarvan. Gelet op de bewoordingen van de Kwijtscheldingsresolutie sluit het Hof voor de uitleg van deze vereisten aan bij de jurisprudentie zoals deze gevormd is over algemeen nut beogende instellingen. Deze wijze van uitleg vindt zijn bevestiging in het Besluit Staatssecretaris van Financiën van 24 juni 2009, nr. CPP2009/773M, Stcrt. 2009, 9970, waarin de Staatssecretaris het onderdeel 4 van het Kwijtscheldingsbesluit heeft vervangen. Dit nieuwe besluit is van toepassing op algemeen nut beogende instellingen als bedoeld in artikel 6.33, eerste lid, onderdeel b, van de Wet inkomstenbelasting 2001.

4.4.

In het arrest van de Hoge Raad van 12 mei 2006, nr. 40.684, LJN AT8202, BNB 2006/267 heeft de Hoge Raad bepaald, dat instellingen slechts als algemeen nut beogende instelling kunnen worden aangemerkt, indien komt vast te staan dat door hun werkzaamheden het algemeen belang minstens in gelijke mate wordt gediend als een particulier belang. Daarnaast is vereist dat de instelling het algemeen nut "beoogt"; daarvan is pas sprake indien de werkzaamheden van de instelling rechtstreeks erop gericht zijn enig algemeen belang te dienen. Het gaat daarbij dus niet om de vraag of ten gevolge van die werkzaamheden om enigerlei reden (indirect) het algemeen belang gediend is.

4.5.

Belanghebbende verhuurt woningen en verzorgingshuizen aan senioren en zorgstichtingen. Tevens zorgt zij voor het onderhoud van deze onroerende zaken en sluit zij serviceabonnementen met huurders af. Met de verhuur van een woning aan een huurder tegen een, mogelijk niet volledig kostendekkende, huurprijs, wordt naar het oordeel van het Hof op de eerste plaats het (particuliere) belang gediend van de huurder; er wordt immers voorzien in de behoefte aan woonruimte dan wel, voor zover het de verzorgingshuizen betreft, het kunnen bieden van onderdak en zorg aan ouderen. De aanvullende werkzaamheden terzake van het onderhoud die belanghebbende verricht, dienen eveneens het particuliere belang van de huurder.

4.6.

Voor wat betreft het dienen van een algemeen belang, oordeelt het Hof dat daarvan eveneens sprake is. Belanghebbende dient met haar werkzaamheden in die zin het algemeen belang, dat zij daarmee een sociaal verantwoorde woonkwaliteit en een leefbare woonomgeving nastreeft. Door het ontbreken van een commercieel oogmerk is zij in staat ook degenen die een zwakke positie hebben op de woningmarkt, een woning aan te bieden en investeringen te doen in het woonklimaat en de woonomgeving die geen of onvoldoende rendement opleveren. In zoverre is het algemeen belang gediend met de werkzaamheden van belanghebbende. Belanghebbende heeft echter naar het oordeel van het Hof niet aannemelijk gemaakt, dat met haar werkzaamheden het algemeen belang minstens in gelijke mate als het particulier belang gediend is geweest.

4.7.

Het Hof is daarom van oordeel dat belanghebbende niet aangemerkt kan worden als een algemeen nut beogende instelling. Daarmee voldoet zij niet aan één van de eisen die de Kwijtscheldingsresolutie stelt aan het verlenen van een tegemoetkoming. Reeds hierom is de Kwijtscheldingsresolutie niet op de verkrijging door belanghebbende van toepassing. De toets of belanghebbende aan de andere vereisten van de Kwijtscheldingsresolutie heeft voldaan, laat het Hof dan ook achterwege.

4.8.

Voor zover belanghebbende zich erop beroept, dat door handelingen van de Belastingdienst in het verleden bij haar het vertrouwen is gewekt dat de Kwijtscheldingsresolutie ook in haar geval toegepast kon worden, is dit vertrouwen, zo dat er al geweest zou zijn, opgezegd doordat namens de Staatssecretaris van Financiën in de onder 2.8 genoemde brief van 17 maart 2005 aan belanghebbende is medegedeeld, dat de Kwijtscheldingsresolutie niet van toepassing is op de verkrijging van de onroerende zaken van F. De uitspraak van het gerechtshof te ’s-Hertogenbosch van 24 januari 2008, nr. 06/00436, LJN BC6791 kan evenmin vertrouwen wekken, nu dit geen bestuursorgaan is en de Staatssecretaris van Financiën in zijn toelichting op het intrekken van zijn cassatieberoep tegen deze uitspraak van 17 april 2008, nr. DGB 2008-1430 heeft opgemerkt het oordeel van dit hof dat toegelaten Woningwetinstellingen als algemeen nut beogende instelling kunnen worden aangemerkt, niet te delen, maar dat hij om andere redenen heeft besloten het cassatieberoep in te trekken.

4.9.

Nu uit de Wet voortvloeit dat belanghebbende over deze verkrijging overdrachtsbelasting verschuldigd is, zij zich niet op de Kwijtscheldingsresolutie kan beroepen en het vertrouwensbeginsel evenmin aan de heffing in de weg staat, heeft de Inspecteur terecht het beroep op de Kwijtscheldingsresolutie afgewezen.

slotsom

Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep ongegrond.

2500.

EH Den Haag.

Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a.

de naam en het adres van de indiener;

b.

de dagtekening;

c.

een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d.

de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.