11.13 Samenvatting

Na oriënterende informatie over het trendsettende homohuwelijk en de Wet lesbisch ouderschap werd een extensief verslag gedaan van de wijze waarop andere landen met het onderwerp ‘draagmoederschap’ omgaan. Het rechtsvergelijkend onderzoek liet zien hoe het draagmoederschap en het verkrijgen van juridisch ouderschap wel of niet geregeld zijn. Deze opsomming maakt duidelijk dat het tijd is voor een vereenvoudiging en een uniformering. Vanzelfsprekend leidt de implementatie van de nieuwe visie op de afstamming tot vragen en mogelijk onbegrip bij veel andere landen, maar dit mag de Nederlandse wetgever er niet van weerhouden om deze intussen noodzakelijke veranderingen in het Burgerlijk Wetboek op te nemen, zoals ook de Nederlandse wetgever als eerste in de wereld de moed had om de in alle landen bestaande discriminatie van homoseksuele personen ten aanzien van de onmogelijkheid om een huwelijk aan te gaan, met de Wet openstelling huwelijk in 2001 te doorbreken. Hoewel schoorvoetend heeft in de afgelopen twaalf jaren al een flink aantal landen dit voorbeeld gevolgd. Ook de Wet lesbisch ouderschap mag innovatief worden genoemd. Overigens kan niet worden ontkend dat bij de inpassing van deze nieuwe ideeën in het ‘moderne’ afstammingsrecht in één keer alle nog recent in werking getreden wetten betreffende het lesbisch ouderschap en de verdere gelijkstelling van het geregistreerd partnerschap met het huwelijk, alsmede mogelijk toekomstige wetsvoorstellen betreffende het juridische ouderschap van homoseksuele wensouders in welke relatievorm dan ook overbodig blijken. Dit betekent overigens niet dat alle al gedane arbeid voor niets is geweest. Alle inspanningen in gedachten en woorden kunnen als belangrijke schakels worden gezien in het moeilijke proces van acceptatie, dat nu eenmaal inherent is aan iedere verandering.