HR, 03-06-2008, nr. S00803/07

Verdachte is door het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch wegens 1. ten eerste: ten aanzien van de periode van 1 januari 1997 tot en met 31 december 1997: Een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl daarvan het gevolg zou kunnen zijn dat te weinig belasting zou kunnen worden geheven, opzettelijk begaan, meermalen gepleegd; ten aanzien van de periode 1 januari 1998 tot en met 31 januari 2003: Opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd; ten tweede: Opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte niet binnen de daarvoor gestelde termijn doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd; 2. primair: Opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd; subsidiair: Opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte niet doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd; 3. Opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte niet binnen de daarvoor gestelde termijn doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, begaan door een rechtspersoon, terwijl hij feitelijke leiding heeft gegeven aan de verboden gedraging, meermalen gepleegd, veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 24 maanden waarvan zes maanden voorwaardelijke en een geldboete van € 100.000, subsidiair een jaar hechtenis.

Namens verdachte heeft mr. J.M. Sjöcrona, advocaat te Den Haag, drie middelen van cassatie voorgesteld.

Het eerste middel houdt in dat de bewezenverklaring onder 2 voor zover betrekking hebbende op het doen van aangifte over het jaar 2001 onbegrijpelijk is, althans onvoldoende is gemotiveerd.

Het Hof heeft ten laste van verdachte onder 2 bewezenverklaard voor zover voor de bespreking van het middel van belang dat:

Voor zover voor de bespreking van het middel van belang houden de bewijsmiddelen in:

Volgens de toelichting op het middel moet de in bewijsmiddel 10 opgenomen verklaring van [verbalisant 1] aldus worden verstaan dat een complete aangifte is terugontvangen omdat bij incompleetheid niet kan worden gesproken van het terugontvangen van de aangifte. Aldus verstaan zou deze verklaring in strijd zijn met bewijsmiddel 27 dat blijkens de aan de aanvulling bewijsmiddelen gehechte kopie slechts het voorblad van de aangifte betreft en zou de bewijsvoering op het onderdeel van het niet doen van aangifte over het jaar 2001 dus niet concludent zijn.

Anders dan het middel wil betekent de melding van het ontvangen van een aangiftebiljet niet dat dit aangiftebiljet ook compleet is. [Verbalisant 1] laat zich alleen uit over het tijdstip van ontvangst, niet over de (in)compleetheid van hetgeen ontvangen is. Ik wijs in dit verband ook op bewijsmiddel 4 voor zover hiervoor aangehaald, dat over de incompleetheid van de door de verdachte gedane aangifte voor de inkomstenbelasting over het jaar 2001 geen misverstand laat bestaan.

Het middel faalt.

Het tweede middel klaagt dat de bewezenverklaring van feit 3 voor wat betreft het feitelijk leidinggeven door de verdachte niet voldoende met redenen is omkleed omdat het Hof het uitdrukkelijk onderbouwde standpunt van de verdachte dat [B] BV ten tijde van het niet doen van de aangiften omzetbelasting een andere directeur had en hij de aangiften niet heeft ontvangen, niet gemotiveerd heeft verworpen.

Het Hof heeft ten laste van verdachte onder 3 bewezenverklaard dat:

Het middel heeft het oog op hetgeen de verdachte als volgt ter terechtzitting in hoger beroep van 9 mei 2006 heeft verklaard:

De aanvulling bewijsmiddelen houdt onder meer in:

Volgens de toelichting op het middel kan in dit bewijsmiddel niet een weerlegging van het door het middel bedoelde uitdrukkelijk onderbouwde standpunt van de verdachte worden gezien omdat uit de door het Hof voor het bewijs gebruikte online uitdraai niet blijkt van welke datum deze is en dus de met de bewezenverklaring onverenigbare mogelijkheid openblijft dat in de periode tussen 21 oktober 2002 en (ergens in) december 2002 [B] B.V. inderdaad een andere directeur had.

Aldus miskent het middel dat in cassatie geen beroep kan worden gedaan op feiten en omstandigheden die in feitelijke aanleg niet zijn aangevoerd en waaromtrent door het Hof niets is vastgesteld.

Het middel faalt.

Volgens het derde middel is de strafoplegging onvoldoende met redenen omkleed omdat het Hof er niet blijk van heeft gegeven te zijn ingegaan op het door verdachtes raadsman gevoerde strafmaatverweer.

Ter terechtzitting van 9 mei 2006 verklaarde de verdachte over zijn draagkracht:

De ter terechtzitting in hoger beroep van 22 augustus 2006 voorgedragen pleitnota houdt - voor zover voor de bespreking van het middel van belang - in:

Het Hof heeft de oplegging van de straffen als volgt gemotiveerd:

Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezen verklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.

Naar het oordeel van het hof kan niet worden volstaan met een andere of lichtere sanctie dan een straf welke onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming voor de hierna te vermelden duur met zich brengt.

Daarbij is rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde in de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komt in het hierop gestelde wettelijk strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd en met de omstandigheid dat de verdachte reeds eerder terzake soortgelijke strafbare feiten is veroordeeld.

Voorts houdt het hof rekening met het feit dat verdachte met zijn handelwijze de Nederlandse staat en daarmee de Nederlandse samenleving, gedurende enkele jaren ernstig financieel nadeel heeft toegebracht.

Het hof acht, gelet op het vorenstaande, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf geboden om verdachte de onjuistheid van de bewezen verklaarde handelwijze te doen inzien.

Met oplegging van daarnaast een gedeeltelijk voorwaardelijke gevangenisstraf wordt enerzijds de ernst van het bewezen verklaarde tot uitdrukking gebracht en wordt anderzijds de strafoplegging dienstbaar gemaakt aan het voorkomen van nieuwe strafbare feiten.

Voorts acht het hof het opleggen van een geldboete passend. Bij de vaststelling van de hoogte van de geldboete heeft het hof rekening gehouden met de financiële draagkracht van de verdachte, voor zover daarvan ter terechtzitting is gebleken.

Gelet op de hoogte van de opgelegde geldboete alsmede de omstandigheid dat ter terechtzitting in hoger beroep is aangevoerd dat de verdachte gefailleerd was, een omstandigheid die bij uitstek wijst op het ontbreken van enige substantiële draagkracht, is de overweging van het Hof dat rekening is gehouden met verdachtes draagkracht, zonder nadere motivering, die ontbreekt, niet begrijpelijk.1. Het lijkt erop dat het Hof is uitgegaan van hetgeen de verdachte op 9 mei 2006 over zijn draagkracht verklaarde en voorbij is gegaan aan hetgeen verdachtes raadsman ter terechtzitting van 22 augustus 2006 meldde over de situatie waarin de verdachte inmiddels verkeerde.

Het middel slaagt.

Het eerste en het tweede middel kunnen worden afgedaan met de in art. 81 RO bedoelde motivering.

Ambtshalve heb ik geen gronden aangetroffen waarop het bestreden arrest zou dienen te worden vernietigd.

Deze conclusie strekt tot vernietiging van het bestreden arrest voor wat betreft de strafoplegging en in zoverre terugwijzing naar het Hof dan wel verwijzing naar een aangrenzend Hof teneinde op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan, met verwerping van het beroep voor het overige.