Rb. Overijssel, 06-04-2020, nr. 08/996092-14 en 08/950462-15 (P)

Geldigheid van de dagvaardingen - partiële nietigheid

Op grond van artikel 261 van het Wetboek van Strafvordering (Sv) behelst de dagvaarding een opgave van het feit dat ten laste wordt gelegd met vermelding omstreeks welke tijd en waar ter plaatse het begaan zou zijn, alsmede met vermelding van de omstandigheden waaronder het feit zou zijn begaan. Bij de uitleg van deze bepaling staat de vraag centraal of de verdachte zich op basis van de tenlastelegging goed kan verdedigen. Ook voor de rechter moet de tenlastelegging begrijpelijk zijn. De eis van ‘opgave van het feit’ wordt zo uitgelegd dat het geheel in de eerste plaats duidelijk en begrijpelijk moet zijn, in de tweede plaats niet innerlijk tegenstrijdig en in de derde plaats voldoende feitelijk.

De verdediging heeft allereerst nietigheid bepleit van het bestanddeel ‘één of meer rechtspersonen’ in combinatie met ‘voornoemde rechtspersonen’ betreffende het parketnummer 08/996092-14. De rechtbank stelt vast dat deze combinatie van bestanddelen enkel in de meer subsidiair tenlastegelegde feiten 1 tot en met 4 voorkomt. Onder die feiten wordt verdachte steeds verweten dat hij medeplichtig is geweest aan het door [bedrijf 1] BV (hierna: [bedrijf 1] ) of [bedrijf 2] BV (hierna: [bedrijf 2] ), ‘tezamen en in vereniging met één of meer rechtsperso(o)n(en) en/of één of meer natuurlijke perso(o)n(en), althans alleen’ valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie en onjuist indienen van aangiften. Onder de gedachtestreepjes – waar wordt verwezen naar ‘voornoemde rechtspersonen’ – wordt het verwijt verder verfeitelijkt. De rechtbank is van oordeel dat geen onduidelijkheid kan bestaan welke feiten aan verdachte ten laste worden gelegd onder feiten 1 tot en met 4 meer subsidiair. De tenlastelegging is voldoende duidelijk en voldoende bepaald. Verdachte moet in staat worden geacht om zich op basis van de tenlastelegging goed te verdedigen. De rechtbank verwerpt het verweer van de verdediging.

Onder feiten 1 en 3 in de zaak met parketnummer 08/996092-14, in alle ten laste gelegde varianten, wordt verdachte verweten dat hij betrokken is geweest bij het valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie door ‘een groot aantal’ valse facturen in die administratie op te nemen ‘waaronder onder meer’, waarna met behulp van gedachtestreepjes een gedetailleerde opsomming van specifieke facturen volgt. De rechtbank is van oordeel dat onvoldoende duidelijk is op welke andere facturen dan die in de opsomming staan, wordt gedoeld. Verdachte is daardoor niet in staat om zich tegen dat onderdeel van de tenlastelegging te verdedigen. Het onderdeel van de tenlastelegging ‘een groot aantal….waaronder onder meer’ onder feiten 1 en 3, in alle ten laste gelegde varianten, is dan ook telkens onvoldoende duidelijk en begrijpelijk. De rechtbank verklaart de dagvaarding in zoverre partieel nietig.

Onder feiten 2 en 4 in de zaak met parketnummer 08/996092-14, in alle ten laste gelegde varianten, wordt verdachte verweten dat hij primair als feitelijke leidinggever/opdrachtgever, subsidiair als medepleger, meer subsidiair als medeplichtige, betrokken is geweest bij het onjuist of onvolledig doen van aangiften omzetbelasting, door ‘een groot aantal’, althans één of meerdere aangiften omzetbelasting onjuist of onvolledig te doen, waaronder ‘onder meer’ de in de tenlastelegging genoemde aangiften. De tekst van de tenlastelegging is beperkt tot de aangiften omzetbelasting van respectievelijk [bedrijf 1] (feit 2) en [bedrijf 2] (feit 4) en wel specifiek tot de jaren 2011, 2012 en/of 2013. Gelet op die combinatie van bestanddelen is naar het oordeel van de rechtbank voldoende duidelijk en begrijpelijk waartegen verdachte zich kan verdedigen. Het verweer van de verdediging op dit punt wordt daarom verworpen.

Onder feit 5 in de zaak met parketnummer 08/996092-14 wordt verdachte verweten dat hij heeft deelgenomen aan een criminele organisatie die tot oogmerk heeft gehad het plegen van de misdrijven - kort weergegeven - valsheid in geschrifte, het onjuist of niet doen van belastingaangiften, het niet voldoen aan fiscale administratieverplichtingen en bedrieglijke bankbreuk. De verdediging heeft bepleit dat de rest van de tenlastelegging betrekking heeft op fraude met omzetbelasting en valsheid in geschrift, dat bedrieglijke bankbreuk niet feitelijk in de tenlastelegging is onderbouwd en dat de vermelding van bedrieglijke bankbreuk bij feit 5 in zoverre niet begrijpelijk is. De rechtbank overweegt dat het afzonderlijk ten laste leggen van bedrieglijke bankbreuk geen vereiste is om dit misdrijf op te nemen als één van de misdrijven waarop de criminele organisatie het oogmerk had. Een verfeitelijking van het verwijt in de tenlastelegging is evenmin vereist. Het gehele dossier heeft betrekking op btw-carrouselfraude, welke verweten fraude niet alleen behelst het niet of onjuist doen van belastingaangiften en het vervalsen van facturen/bedrijfsadministraties, maar ook het telkens laten failleren van zogenoemde ploffers. In het dossier is bovendien duidelijk een aantal aangiften van curatoren wegens bedrieglijke bankbreuk opgenomen, zodat ook daaruit reeds volgt op welke ondernemingen dit verwijt in het bijzonder betrekking heeft. De rechtbank is dan ook van oordeel dat de tenlastelegging op dit punt voldoende duidelijk en bepaald is en dat de verdediging kan weten waartegen zij zich kan verweren.

Ten aanzien van de dagvaarding met parketnummer 08/950462-15 heeft de verdediging gesteld dat na wijziging van de tenlastelegging op 22 januari 2020 de tenlastelegging onder feit 2 voor wat betreft het gedeelte ‘althans enig geldbedrag’ en onder feit 3 sub 2 voor wat betreft de bestanddelen ‘althans (ongeveer)’ voorafgaand aan ‘€ 43.000’ en ‘tezamen en in vereniging met anderen’ en ‘en/of naar bankrekeningen van anderen’ onbegrijpelijk is en daarom partieel nietig dient te worden verklaard.

Ter zitting van 22 januari 2020 heeft de rechtbank de gevorderde wijziging tenlastelegging gemotiveerd toegewezen. Het verweer van de verdediging tegen de wijziging tenlastelegging, dat inhoudelijk gelijkluidend is aan het nietigheidsverweer, is bij de beoordeling van het al dan niet toestaan van de wijziging tenlastelegging reeds meegenomen. De rechtbank overweegt aanvullend dat de tenlastelegging door de toegestane wijziging niet onvoldoende bepaald of onduidelijk is geworden. Verdachte moet in staat worden geacht om zich op basis van de tenlastelegging goed te verdedigen.

De rechtbank heeft vastgesteld dat voor het overige de dagvaardingen geldig zijn.

Ontvankelijkheid van de officieren van justitie

Specialiteitsbeginsel

De verdediging heeft verder bepleit dat het specialiteitsbeginsel is geschonden, omdat voor de feiten 1, 3 en 5 onder het eerste en vijfde gedachtestreepje van de dagvaarding met parketnummer 08/996092-14 niet om overlevering is gevraagd aan Spanje. De verdediging heeft gesteld dat de officieren van justitie daarom ten aanzien van deze feiten niet-ontvankelijk zijn.

De rechtbank overweegt dat het specialiteitsbeginsel is opgenomen in artikel 27 van het Kaderbesluit van de Raad van Europa van 13 juni 2002 betreffende het Europees aanhoudingsbevel en de procedures van overlevering tussen de lidstaten (hierna: het Kaderbesluit). Volgens dit beginsel kan een overgeleverde persoon niet worden vervolgd, berecht of anderszins van zijn vrijheid beroofd wegens enig ander vóór de overlevering begaan feit dan dat welk de reden tot de overlevering is geweest.

In haar arrest in de zaken Leymann en Pustovarov van 1 december 2008 (zaak C‑388/08 PPU) heeft het Hof van Justitie onder meer overwogen dat het beginsel van wederzijdse erkenning, dat de basis vormt voor de opzet van het Kaderbesluit, ook impliceert dat de lidstaten in beginsel gehouden zijn gevolg te geven aan een Europees aanhoudingsbevel. Deze moeten of kunnen de tenuitvoerlegging van een dergelijk bevel slechts weigeren als één van de in de artikelen 3 en 4 van dat Kaderbesluit genoemde respectievelijk absolute of facultatieve weigeringsgronden aan de orde is. In het arrest Leymann en Pustovarov heeft het Hof van Justitie ook overwogen dat het overleveringsverzoek is gebaseerd op de informatie die de stand van het onderzoek op het tijdstip van de uitvaardiging van het Europees aanhoudingsbevel weergeeft. Het is volgens het Hof van Justitie dus mogelijk dat in de loop van de procedure de vastgestelde feiten niet in alle opzichten meer overeenkomen met die welke oorspronkelijk waren omschreven. De verzamelde gegevens kunnen leiden tot een precisering en zelfs een wijziging van de bestanddelen van het strafbare feit die de uitvaardiging van het Europees aanhoudingsbevel aanvankelijk hebben gerechtvaardigd. Verder heeft het Hof van Justitie overwogen dat vereisen dat de uitvoerende lidstaat voor iedere wijziging in de omschrijving van de feiten toestemming verleent, verder zou gaan dan wat het specialiteitsbeginsel verlangt en zou afdoen aan het doel: de in het Kaderbesluit voorziene justitiële samenwerking tussen de lidstaten te vergemakkelijken en te bespoedigen.

Het Hof van Justitie oordeelt dat, om te bepalen of het aan de orde zijnde strafbare feit geen 'ander feit' is dan dat welk de reden tot de overlevering is geweest, dient te worden nagegaan of de bestanddelen van het strafbare feit volgens de wettelijke omschrijving die in de uitvaardigende lidstaat daarvan is gegeven, die zijn waarvoor de persoon is overgeleverd en of er voldoende overeenstemming is tussen de gegevens in het aanhoudingsbevel en de gegevens in de latere procedurele handeling. Wijzigingen in de omstandigheden, tijd en plaats zijn toegestaan, mits zij volgen uit de elementen die zijn verzameld tijdens de procedure die in de uitvaardigende lidstaat is gevolgd met betrekking tot de in het aanhoudingsbevel omschreven gedragingen, zij de aard van het strafbare feit niet wijzigen en zij niet leiden tot gronden tot weigering van de tenuitvoerlegging in de zin van de artikelen 3 en 4 van het Kaderbesluit.

De rechtbank overweegt dat in het Europees aanhoudingsbevel (EAB) (opgenomen als VERD-023-00) ‘deelneming aan een criminele organisatie’, ‘fraude, met inbegrip van fraude waardoor de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen worden geschaad in de zin van de Overeenkomst van 26 juli 1995 aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen’ en ‘witwassen van opbrengsten en misdrijven’ als lijstfeiten zijn aangevinkt. Daarnaast is als ‘beschrijving van de omstandigheden waaronder de strafbare feiten zijn gepleegd’ in het EAB onder meer vermeld:

‘Voornoemde gezochte persoon is een van de verdachten in een grootschalig internationaal strafrechtelijk onderzoek met betrekking tot btw-carrouselfraude.

De rechtspersonen [bedrijf 2] B.V. ( [bedrijf 2] ) en [bedrijf 1] BV. hebben vermoedelijk in georganiseerd verband samengewerkt met verschillende andere verdachten om btw-fraude te (kunnen) plegen. [bedrijf 2] en [bedrijf 1] kopen (in ieder geval op papier) hun goederen van steeds verschillende leveranciers. Dit betreffen telkens bedrijven, die voldoen aan de volgende kenmerken:

• ze bestaan slechts sinds korte tijd of handelen pas sinds kort in deze branche;

• ze voldoen niet aan hun administratieve verplichtingen;

• ze bestaan slechts korte tijd;

• de persoon die de onderneming op papier runt is niet degene die daadwerkelijk de touwtjes in handen heeft;

• de ondernemingen beschikken niet over eigen kapitaal;

• achter meerdere leveranciers gaat vermoedelijk één en dezelfde persoon schuil;

• al deze leveranciers kopen in van zogenaamde ploffers.

De goederen die bij [bedrijf 2] en [bedrijf 1] terecht komen zijn afkomstig vanuit de EU, waarbij de ondernemingen die de goederen op papier verwerven vanuit de EU de omzetbelasting niet afdragen aan de Belastingdienst. Deze ondernemingen voeren geen juiste, geen volledige of in zijn geheel geen administratie. Dit zijn de zogenoemde ‘ploffers’. Vervolgens worden een aantal ondernemingen tussen de verschillende ploffers en [bedrijf 2] / [bedrijf 1] geschoven. Deze ondernemingen voegen, zakelijk gezien, niets toe. Dit wordt slechts gedaan om een rechtstreeks verband tussen de ploffers en [bedrijf 2] / [bedrijf 1] te verbergen. Deze ondernemingen fungeren alleen als zogenaamde doorvoerondernemingen welke in de keten van de carrouselfraude ook wel buffers worden genoemd. Op deze manier wordt verhuld dat er sprake is van btw carrouselfraude. De indruk bestaat dat de keten van (op papier) samenwerkende ondernemingen alleen (financieel) kan bestaan door de gepleegde btw carrouselfraude.

Voor het betalingsverkeer wordt vanaf een bepaald moment door deze samenwerkende groep van ondernemingen en personen gebruik gemaakt van betalingsplatforms. Een betalingsplatform heeft de beschikking over buitenlandse bankrekeningen. Over deze bankrekeningen gaat het betalingsverkeer van diverse ondernemingen, waardoor het niet meer inzichtelijk is wat er nu echt is gebeurd met de geldstromen van een onderneming. Op deze wijze wordt verhuld hoe de geldstromen binnen deze ondernemingen lopen.

Enig aandeelhouder en bestuurder van [bedrijf 2] zijn:

• in de periode van 28 december 2010 tot 15 februari 2011 Stichting Administratiekantoor [bedrijf 2] ;

• in de periode van 15 februari 2011 tot 19 december 2011 [bedrijf 25] BV.;

• in de periode van 19 december 2011 tot 4 juli 2012 Stichting Administratiekantoor [bedrijf 2] ;

• vanaf 4 juli 2012 [bedrijf 1] Holding B.V.

[verdachte] is vanaf 14 november 2011 bestuurder van Stichting Administratiekantoor [bedrijf 2] .

In de periode van 27 december 2010 tot 25 januari 2012 is [bedrijf 38] SA in Luxemburg enig aandeelhouder van [bedrijf 25] BV., in de periode vanaf 25 januari 2012 is dit mevrouw [medeverdachte 2] . Mevrouw [medeverdachte 2] is de echtgenote van [verdachte] . Mevrouw [medeverdachte 2] is vanaf 27 december 2010 bestuurder van [bedrijf 25] BV. [verdachte] is in de periode van 22 juni 2011 tot 1 januari 2012 gevolmachtigde van [bedrijf 25] B.V.

Volgens de gegevens van Linkedln is [verdachte] commercieel directeur van [bedrijf 2] geweest in de periode december2010 tot juni 2012.

[verdachte] is veroordeeld in verband met carrouselfraude, valsheid in geschrifte en deelname aan een criminele organisatie in de jaren 90.

Uit verklaringen is naar voren gekomen dat [verdachte] werkte op het adres [adres 1] te Hilversum (het voormalige vestigingsadres van [bedrijf 2] ), dat hij handelt in elektronica en dat alles van bovenaf wordt geregeld door [verdachte] . In een verklaring wordt gesproken over een storting op een bankrekening van € 922.000. Dit betrof foutieve storting die verband hield met ene [verdachte] , die een kroeg of een eethuisje heeft in Hilversum genaamd [café/restaurant] . [café/restaurant] B.V. is een restaurant in Hilversum. Enig aandeelhouder en bestuurder van [café/restaurant] is vanaf 10 september 2013 Stichting Administratiekantoor [café/restaurant] . Vanaf 10 september 2013 is mevrouw [medeverdachte 2] bestuurder van deze stichting. Voor 10 september 2013 was [bedrijf 25] B.V. enig aandeelhouder en bestuurder van [café/restaurant] .

Welke feitelijke handelingen de afzonderlijke verdachten hebben verricht moet nader worden onderzocht.’

In de beschrijving van de omstandigheden in het EAB is zodoende uiteengezet dat [bedrijf 2] en [bedrijf 1] verdacht worden van betrokkenheid bij btw-carrouselfraude. Het feitencomplex ten aanzien van zowel [bedrijf 2] als [bedrijf 1] is daarbij duidelijk omschreven. Ook is daarbij reeds aangetekend dat de precieze rol van verdachte nog nader onderzocht moest worden.

Gelet op voorgaande overwegingen van het Hof van Justitie en het doel van het Kaderbesluit is de rechtbank van oordeel dat de bestanddelen van de ten laste gelegde feiten die zijn waarvoor verdachte is overgeleverd en dat de in de tenlastelegging omschreven gedragingen in voldoende mate overeenstemmen en logisch voortvloeien uit de nauwkeurige beschrijving van de omstandigheden waaronder de strafbare feiten zijn gepleegd in het EAB. Op basis daarvan mag worden aangenomen dat de rechter in Spanje op de hoogte was van het feitencomplex in deze zaak en dat de goedkeuring van deze rechter ook hierop betrekking heeft. In ieder geval zijn naar het oordeel van de rechtbank de in artikel 3 en 4 van het Kaderbesluit genoemde weigeringsgronden niet aan de orde.

De rechtbank is dan ook van oordeel dat geen sprake is van schending van het specialiteitsbeginsel. Het verweer van de verdediging wordt daarom verworpen.

Overige beginselen

De verdediging heeft verder bepleit dat de officieren van justitie niet-ontvankelijk dienen te worden verklaard in de vervolging van verdachte wegens schending van het gelijkheidsbeginsel, het verbod van willekeur en de rechten van verdachte op een fair trial. De verdediging heeft daartoe gesteld dat het wel vervolgen van verdachte als vermoede ontvanger van het geld, maar niet van medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 6] , die de vermoede donateurs van de gelden zijn, voor witwassen, in strijd met het gelijkheidsbeginsel is. Het is bovendien in strijd met het verbod van willekeur dat [medeverdachte 6] niet wordt vervolgd wegens witwassen van zijn maandelijkse salaris en bonusuitkeringen in 2011, 2012 en 2013.

De rechten van verdachte op een fair trial zijn bovendien zowel in de opsporingsfase als in de vervolgingsfase structureel en diepgaand geschonden, aangezien onder meer de Belastingdienst onderzoek heeft gedaan, terwijl al sprake was van een redelijk vermoeden van schuld jegens [bedrijf 2] en verdachte, stukken willens en wetens buiten het dossier zijn gehouden, getuigen à decharge buiten aanwezigheid van de verdediging zijn gehoord, getuigen op sturende wijze zijn gehoord en medeverdachte [medeverdachte 6] op disproportionele wijze is beloond voor de beschuldiging van verdachte.

De rechtbank overweegt dat vooropgesteld moet worden dat in artikel 167, eerste lid, Sv aan het Openbaar Ministerie de bevoegdheid is toegekend zelfstandig te beslissen of naar aanleiding van een ingesteld opsporingsonderzoek vervolging moet plaatsvinden. De beslissing van het Openbaar Ministerie om tot vervolging over te gaan leent zich slechts in zeer beperkte mate voor een inhoudelijke rechterlijke toetsing in die zin dat slechts in uitzonderlijke gevallen plaats is voor een niet-ontvankelijkverklaring van het Openbaar Ministerie in de vervolging op de grond dat het instellen of voortzetten van die vervolging onverenigbaar is met beginselen van een goede procesorde (vgl. HR 6 november 2012, ECLI:NL:HR:2012:BX4280 en HR 11 februari 2020, ECLI:NL:HR:2020:228).

Van zo’n uitzonderlijk geval kan onder zeer specifieke omstandigheden sprake zijn in geval van schending van het gelijkheidsbeginsel. Vervolging van een verdachte, terwijl een medeverdachte ongemoeid wordt gelaten - zo daarvan al sprake zou zijn -, levert anders dan de verdediging heeft betoogd echter onvoldoende grond op voor de constatering dat het gelijkheidsbeginsel is geschonden. Van aanvullende gronden die tot de conclusie zouden moeten leiden dat het gelijkheidsbeginsel is geschonden, is evenmin gebleken.

Zo’n uitzonderlijk geval doet zich ook voor wanneer de vervolging wordt ingesteld of voortgezet, terwijl geen redelijk handelend lid van het Openbaar Ministerie heeft kunnen oordelen dat met (voortzetting van) de vervolging enig door strafrechtelijke handhaving beschermd belang gediend kan zijn. In het geval van een zodanige, aperte onevenredigheid van de vervolgingsbeslissing is de (verdere) vervolging onverenigbaar met het verbod van willekeur (dat in de strafrechtspraak in dit verband ook wel wordt omschreven als het beginsel van een redelijke en billijke belangenafweging). Van een zodanige, aperte onevenredigheid is in het geheel niet gebleken. Het gegeven dat medeverdachte [medeverdachte 6] niet vervolgd is voor witwassen van de door hem ontvangen gelden is in dit kader bezien geen relevante omstandigheid die tot de conclusie zou kunnen leiden dat sprake is van schending van het verbod van willekeur.

De stelling van de verdediging dat de Belastingdienst nog onderzoek heeft gedaan terwijl er al een redelijk vermoeden van schuld ten aanzien van verdachte was, vindt geen grondslag in het dossier. Van het moedwillig onthouden van stukken het opzettelijk beperken van de ondervragingsmogelijkheden, het op sturende wijze horen van getuigen of het op disproportionele wijze belonen van medeverdachte [medeverdachte 6] is evenmin gebleken. Van gronden tot niet-ontvankelijkverklaring van het Openbaar Ministerie wegens een ernstige inbreuk op de verdedigingsrechten is ook overigens niet gebleken.

De rechtbank verwerpt alle ontvankelijkheidsverweren van de verdediging. De rechtbank stelt vast dat de officieren van justitie ontvankelijk zijn in de vervolging.

De overige voorvragen

De rechtbank stelt vast dat zij bevoegd is tot kennisneming van deze zaak en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4. De bewijsoverwegingen inzake parketnummer 08/996092-141.

Inleiding

Aanleiding onderzoek FIOD

In 2011 – 2012 zijn bij het Coördinatiepunt btw-fraude van de Belastingdienst/FIOD signalen binnengekomen met betrekking tot diverse in Nederland gevestigde rechtspersonen en aan hen gedane intracommunautaire leveringen van goederen als computeronderdelen, Playstations en iPhones. Die signalen hadden onder meer betrekking op de BV’s [bedrijf 39] BV, [bedrijf 10] BV, [bedrijf 17] BV, [bedrijf 13] BV, [bedrijf 11] BV, [bedrijf 14] BV en [bedrijf 33] BV. Na eerste controles werd op 12 december 2012 in het Tri Partite Overleg (TPO) besloten om ten aanzien van genoemde vennootschappen - en de hieraan verbonden natuurlijke personen - een strafrechtelijk onderzoek te starten naar de gang van zaken rond de in - en verkoop en facturering in relatie tot goederenstromen van elektronica rond genoemde rechtspersonen vanaf 1 januari 2011.2.In een volgend TPO, op 27 maart 2013, werd besloten om verdachten die tijdens het lopende onderzoek nog naar voren zouden komen ook bij het onderzoek te betrekken. De bevindingen hebben bij de Belastingdienst/FIOD geleid tot een vermoeden dat sprake was van btw-carrouselfraude.

Btw-carrouselfraude

De term btw-carrouselfraude wordt gebruikt voor een samenstel van strafbare, frauduleuze, gedragingen waarbij minimaal één bedrijf (een zogenaamde ‘ploffer’) in een handels- en facturenketen geen btw afdraagt aan de fiscus. Dat bedrijf brengt vervolgens wel btw in rekening bij zijn afnemers.

De schakels in de handelsketen na de ploffer - zogenaamde ‘buffers’- vragen de btw terug.De namen en btw-nummers van bedrijven die als ploffer fungeren worden meestal maar korte tijd gebruikt, waarna de activiteiten worden gestaakt en een nieuwe ploffer de plaats inneemt van de eerdere ploffer. De Belastingdienst kan vervolgens de eerste ploffer niet meer aanspreken op zijn fiscale verplichtingen. Bestuurders van de bedrijven die fungeren als ploffer of buffer zijn slechts formeel leidinggevende en niet feitelijk betrokken bij de ondernemingen; zij zetten de bedrijven en bankrekeningen slechts op naam (‘katvangers’). Eén van de kenmerken van btw-carrouselfraude is dat sprake is van een prijsval: de ploffers factureren goederen aan de bufferbedrijven voor lagere bedragen dan waarvoor die aan de ploffers waren gefactureerd. Over het algemeen werd een structureel verlies geleden van gemiddeld ca. 13%. Deze prijsval kan alleen worden gerealiseerd doordat plofferbedrijven geen btw afdragen. De ‘winst’ die ten gevolge van deze handelwijze ontstaat, wordt over de diverse schakels verdeeld.

Op basis van eerste onderzoek heeft de FIOD de volgende ondernemingen als vermoedelijke ploffers aangemerkt: [bedrijf 39] BV (hierna: [bedrijf 39] ), [bedrijf 10] BV (hierna: [bedrijf 10] ), [bedrijf 17] BV, [bedrijf 13] BV (hierna: [bedrijf 13] BV), [bedrijf 11] BV (hierna: [bedrijf 11] ), [bedrijf 14] BV (hierna: [bedrijf 14] ), [bedrijf 33] BV en [bedrijf 32] BV. De eenmanszaken [bedrijf 12] ( [naam 7] ) en [bedrijf 40] ( [naam 8] ) werden als vermoedelijke buffers aangemerkt.3.

[bedrijf 1] en [bedrijf 2]

Tijdens het onderzoek door de FIOD kwamen de bedrijven [bedrijf 2] en [bedrijf 1] telkens als afnemer naar voren in verschillende handelsketens met vermoedelijke ploffer- en bufferbedrijven.4.De bedrijfsactiviteiten van [bedrijf 2] waren bij de Kamer van Koophandel omschreven als groothandel in witgoed, audio- en videoapparatuur en elektronische en telecommunicatieapparatuur en onderdelen.5.Uit het onderzoek bleek dat [bedrijf 2] voornamelijk handelde in ‘risicogoederen’ in het kader van btw-carrouselfraude als iPhones, cpu’s, iPads, harde schijven en spelcomputers.6.[bedrijf 1] was een groothandel in computeronderdelen.7.Op basis van de bevindingen rond [bedrijf 2] en [bedrijf 1] heeft de FIOD gerelateerd dat de directeuren/feitelijke leidinggevenden van genoemde bedrijven zich vermoedelijk schuldig maakten aan fraude en dat [bedrijf 2] en [bedrijf 1] vermoedelijk ten onrechte aftrek van voorbelasting hadden geclaimd.8.

Betalingsplatforms

De FIOD heeft geconstateerd dat de elektronicagoederen aan het eind van de keten via de eindschakel (een binnenlands bedrijf) veelal werden verhandeld naar een andere lidstaat, waarbij ze regelmatig weer terechtkwamen bij de oorspronkelijke leverancier.

Er bleek sprake te zijn van het gebruik van betalingsplatforms die, zo vermoedde de FIOD, zijn gebruikt om de fraude te kunnen plegen en crimineel verkregen geld - gegenereerd door het niet afdragen van omzetbelasting door de plofferbedrijven - wit te wassen. De bedrijven/betalingsplatforms [verdacht bedrijf 1] Ltd (hierna: [verdacht bedrijf 1] ) en [verdacht bedrijf 2] A.G. (hierna: [verdacht bedrijf 2] ) werden verdacht van betrokkenheid bij de btw-carrouselfraude. De FIOD vermoedde dat inzicht in de wijze waarop de verdeling van dat geld plaatsvond bewust werd gefrustreerd door het betalingsverkeer onoverzichtelijk te maken.9.

De betalingsplatforms maakten gebruik van bankrekeningen in het buitenland waarbij over één bankrekening de transacties van meerdere bedrijven plaatsvonden. Van de buitenlandse bankrekening werd een extra (schaduw)administratie bijgehouden die als ‘black box’ functioneerde.10.

De rollen van de verdachten

In het onderhavige dossier zijn de bijdragen die de verdachte natuurlijke personen zouden hebben geleverd bij het plegen van btw-carrouselfraude ingedeeld aan de hand van verschillende rollen met daarbij een globale beschrijving van de bijdragen die zouden zijn geleverd.

Deze rollen zijn de volgende.

Katvangers: formele bestuurders en leidinggevenden van de BV’s of eenmanszaken die fungeren als ploffer- en bufferbedrijven, terwijl in werkelijkheid anderen de zeggenschap hebben over die ondernemingen en/of aan die ondernemingen feitelijk leiding geven.

Systeembouwer: een ‘systeembouwer’ levert bedrijven aan die als ploffer en/of buffer kunnen worden gebruikt voor de btw-carrouselfraude. De systeembouwer zorgt tevens voor een snelle vervanging van een niet meer bruikbare onderneming en voor aansturing van katvangers.

Coördinator van goederen- en facturenstromen: deze persoon speelt een actieve rol in de coördinatie van goederen- en factuurstromen en betalingen en/of is aanspreekpunt voor logistieke dienstverleners.

Beheerder van betalingsplatforms: een beheerder van betalingsplatforms stuurt ondernemingen, betalingsplatforms en het betalingsverkeer aan.

Het standpunt van de officieren van justitie

De officieren van justitie hebben zich op het standpunt gesteld dat de onder 1 tot en met 4 primair en 5 ten laste gelegde feiten wettig en overtuigend bewezen kunnen worden verklaard. Daartoe hebben zij gesteld dat verdachte jaren geleden met het bedrijf [bedrijf 41] betrokken is geweest bij een btw-carrouselfraude, hetgeen op 23 februari 1999 heeft geleid tot een veroordeling. Verdachte is vanaf de start van de tenlastegelegde periode aan te merken als feitelijke leidinggevende bij [bedrijf 2] , welk bedrijf hij eerst op naam van een katvanger heeft gezet. Uit de bewijsmiddelen blijkt dat men binnen [bedrijf 2] wist dat er sprake was van btw-carrouselfraude en blijkt meer in het bijzonder ook de rol van verdachte en zijn wetenschap van en betrokkenheid bij de fraude. Niet alleen is verdachte op de hoogte van de goederenstromen van [bedrijf 2] , maar ook van de goederenstromen waarbij [bedrijf 1] betrokken is. Het is verdachte die bepaalt aan welke ploffers wordt geleverd, voordat de goederen, via buffers, terechtkomen bij [bedrijf 2] en door verdachte vindt overleg plaats op naam van welke ploffer goederen gefactureerd worden, die door [bedrijf 1] worden afgenomen. Tevens is verdachte op de hoogte van de geldstromen (via betalingsplatforms) en bemoeit zich daar ook mee. Ook nadat verdachte geen bestuurder meer is van [bedrijf 2] mengt hij zich nog steeds in de btw-carrouselfraude en geeft hij daar sturing aan. Ten aanzien van [bedrijf 2] en [bedrijf 1] kan wettig en overtuigend worden bewezen dat zij zich schuldig hebben gemaakt aan belastingfraude en valsheid in geschrifte en dat verdachte feitelijke leiding heeft gegeven aan de fraude die is gepleegd door zowel [bedrijf 2] als [bedrijf 1] , zoals onder 1, 2, 3 en 4 primair aan verdachte is ten laste gelegd. Nu de sturing van de keten in handen lag van verdachte kan ook de onder 5 ten laste gelegde deelneming aan een criminele organisatie wettig en overtuigend bewezen worden verklaard.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft integrale vrijspraak bepleit. Daartoe heeft de verdediging gesteld dat medeverdachten [medeverdachte 5] , [medeverdachte 4] en [medeverdachte 8] alsmede de katvangers verdachte niet in verband brengen met de ten laste gelegde feiten. Bij de FIOD heeft [medeverdachte 6] een belastende verklaring afgelegd, die als enige een abstract rechtstreeks verband legt tussen de tenlastelegging en verdachte, maar dat heeft [medeverdachte 6] gedaan om zijn eigen rol te marginaliseren. Daarbij is hij op het spoor gezet en geholpen door de FIOD. [medeverdachte 6] heeft bij de rechter-commissaris gebruik gemaakt van zijn verschoningsrecht en gelet op voornoemde omstandigheden kan zijn tegenover de FIOD afgelegde belastende verklaring om die reden niet voor het bewijs worden gebruikt.

Ten aanzien van de in het dossier aanwezige skypegesprekken heeft de verdediging gesteld dat er concrete aanwijzingen zijn dat verdachte niet de (enige) gebruiker is geweest van het skype-account ‘ [bedrijf 41] ’. De conclusies van de FIOD zijn bovendien gebaseerd op onbetrouwbare uitdraaien uit de ‘unallocated space’. De conclusie van de FIOD dat verdachte ook de gebruiker was van het skype-account ‘ [alias 1] ’ is gebaseerd op onbetrouwbare verklaringen van medeverdachten, waarbij de bron van wetenschap ontbreekt of waarvan de gestelde bron zelf zegt dat het niet klopt. Bovendien heeft geen van deze personen geskypet met het account ‘ [alias 1] ’. De verklaring van getuige [getuige] hieromtrent dient volgens de verdediging van het bewijs te worden uitgesloten, omdat de verdediging door het overlijden van [getuige] niet in de gelegenheid is geweest om hem te horen.

De verdediging heeft geconcludeerd dat het dossier en de skypegesprekken erop wijzen dat medeverdachte [medeverdachte 6] het allemaal zelf deed, zonder aansturing van verdachte.

Het oordeel van de rechtbank

Ten aanzien van feit 1 en 2

De rechtbank overweegt dat voor bewezenverklaring van deze feiten onder meer is vereist dat verdachte betrokken is geweest bij het valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie en het onjuist of onvolledig doen van aangiften omzetbelasting door [bedrijf 1] , op zijn minst als medeplichtige in de zin van artikel 48 van het Wetboek van Strafrecht (Sr). Uit het dossier blijkt dat [bedrijf 2] , het bedrijf van verdachte, op 4 juli 2012 is overgenomen door [bedrijf 1] Holding BV (hierna [bedrijf 1] Holding). [bedrijf 1] Holding is enig aandeelhouder van [bedrijf 1] . Uit het dossier blijkt niet dat verdachte een functie heeft vervuld binnen [bedrijf 1] en er is ook geen bewijs op basis waarvan kan worden vastgesteld dat verdachte op enige wijze betrokken is geweest bij het opmaken van de bedrijfsadministratie of het doen van aangiften omzetbelasting door [bedrijf 1] . Ook de omstandigheden dat door verdachte handel via [bedrijf 1] zou zijn geleid en dat hij zich actief zou hebben gemengd in de btw-carrouselfraude brengen niet met zich dat verdachte betrokken is geweest bij het opmaken van de bedrijfsadministratie of het doen van aangiften omzetbelasting door [bedrijf 1] . Dat verdachte na de overname van [bedrijf 2] door [bedrijf 1] Holding inzicht in de administratie van [bedrijf 2] heeft gehouden totdat de earn-outregeling, ter betaling van de koopprijs voor de aandelen in het kapitaal van [bedrijf 2] , was voldaan, maakt dat ook niet anders. Daarom spreekt de rechtbank verdachte vrij van deze feiten.

Ten aanzien van feit 3 en 4

[bedrijf 2]

is op 19 januari 2010 opgericht.11.De activiteiten bestaan uit groothandel in witgoed, audio- en videoapparatuur en telecommunicatieapparatuur en bijbehorende onderdelen; import en export van witgoed, groene energie.

Uit het dossier blijkt het volgende.12.Tot 28 december 2010 was [medeverdachte 6] bestuurder/aandeelhouder van [bedrijf 2] , door [medeverdachte 6] van [bedrijf 43] Holding BV. Van 28 december 2010 tot en met 15 februari 2011 was [naam 9] bestuurder van [bedrijf 2] , door [medeverdachte 6] van Stichting Administratiekantoor [bedrijf 2] (hierna: STAK [bedrijf 2] ).Van 15 februari 2011 tot en met 19 december 2011 was [medeverdachte 2] , de partner van verdachte, bestuurder/aandeelhouder van [bedrijf 2] , door [medeverdachte 6] van [bedrijf 25] BV (hierna [bedrijf 25] ). Vervolgens was verdachte van 19 december 2011 tot en met 4 juli 2012 bestuurder/aandeelhouder van [bedrijf 2] , door [medeverdachte 6] van STAK [bedrijf 2] .

Uit de verklaring van verdachte ter zitting van 22 januari 2020 blijkt dat hij [bedrijf 2] van [medeverdachte 6] heeft overgenomen, ‘eerst via een stichting administratiekantoor’.13.[naam 9] heeft verklaard dat hij niets met [bedrijf 2] te maken had en op verzoek van verdachte via een stichting administratiekantoor bestuurder van [bedrijf 2] is geworden.14.Dat wordt bevestigd door de verklaring van [medeverdachte 6] , die heeft verklaard dat [naam 9] ertussen is gekomen op verzoek van [verdachte] .15.[naam 9] werd eerst bestuurder, zodat verdachte zeker wist dat er geen spreekwoordelijke lijken uit de kast kwamen.16.Vanaf de overname door [naam 9] deed [bedrijf 42] BV (hierna: [bedrijf 42] ), eveneens een bedrijf van verdachte17.18.dat net als [bedrijf 2] ook was gevestigd in het kantoor aan de [adres 1] te Hilversum, de administratie voor onder meer [bedrijf 2] .

[medeverdachte 6] heeft ook verklaard dat toen [medeverdachte 2] middellijk bestuurder was van [bedrijf 2] , de leiding van [bedrijf 2] bij verdachte lag.19.Hierover heeft [naam 9] verklaard: ‘[medeverdachte 2] had eigenlijk dezelfde functie als ik op papier. Nogmaals [verdachte] was de man die het voor het zeggen had. Hij bepaalde alles en had de regie binnen [bedrijf 2] en niemand anders.’20.

De rechtbank concludeert gelet op het voorgaande dat [bedrijf 2] vanaf de overname van [bedrijf 43] Holding BV op 28 december 2010 tot en met 4 juli 2012 (toen [bedrijf 2] werd overgedragen aan [bedrijf 1] Holding21.) feitelijk van verdachte is geweest.

Rol verdachte en medeverdachte [medeverdachte 6]

was sinds 2011 (de enige) werknemer van [bedrijf 2] .22.Facturen ten behoeve van [bedrijf 2] werden aan [medeverdachte 6] gericht.23.Tijdens het onderzoek van de FIOD kwam [medeverdachte 6] als aanspreekpunt van [bedrijf 2] naar voren.

- Verklaringen getuigen en (mede)verdachten

Over de rol van verdachte en [medeverdachte 6] binnen [bedrijf 2] (voorafgaand aan de overname door [bedrijf 1] Holding) hebben diverse getuigen verklaard. Zo heeft [naam 10] , administratief medewerker bij [bedrijf 42] , verklaard dat [medeverdachte 6] zich bezig hield met de handel van [bedrijf 2] , de betalingen en de vrijgave van de goederen. [naam 10] moest de orderbevestigingen, de facturatie en de btw-checks doen en had over [bedrijf 2] vrijwel altijd overleg met [medeverdachte 6] , meestal via de e-mail. [naam 10] verzond de pro forma facturen naar de leverancier of de afnemer en als [medeverdachte 6] liet weten dat betaald was, kon definitief gefactureerd kon worden.24.Goederen werden bijna altijd meteen doorverkocht.25.Namen van nieuwe leveranciers en alle stukken kreeg hij van [medeverdachte 6] aangeleverd.26.[verdachte] deed alle betalingen van [bedrijf 2] en hij was degene aan wie [naam 10] verantwoording verschuldigd was. Maar als er iets niet klopte, moest [naam 10] naar [medeverdachte 6] . De concept-belastingaangiften gingen naar [verdachte] , hij gaf het akkoord.

[naam 11] , administratief medewerker bij [bedrijf 42] en schoonvader van verdachte27., heeft verklaard dat verdachte iedereen aanstuurde.28.[bedrijf 2] was van verdachte en [medeverdachte 6] werkte ook voor [bedrijf 2] . Zowel verdachte als [medeverdachte 6] hield zich bezig met de in- en verkopen van [bedrijf 2] . Verdachte deed alle betalingen van de bedrijven waaronder die van [bedrijf 2] .29.[medeverdachte 6] deed eerst geen betalingen van [bedrijf 2] . Bij [bedrijf 2] werd alles meteen verkocht. [naam 11] zag in de boekhouding regelmatig dat de verkoop al was gerealiseerd nog voordat de inkoop was gedaan. Op een gegeven moment was dat binnen [bedrijf 2] gebruikelijk.30.

[medeverdachte 6] heeft verklaard dat hij bedrijven kreeg aangeleverd via verdachte of dat deze bedrijven zich spontaan meldden via de mail. [naam 9] was voor de overname op papier de directeur, maar feitelijk was [verdachte] bepalend.31.[medeverdachte 6] viel na de overname door [verdachte] onder zijn verantwoordelijkheid. [medeverdachte 6] mocht vrij onderhandelen met bedrijven aan de inkoopkant en de verkoopkant, maar hij moest hierover wel overleggen met verdachte.32.Verdachte kwam onder andere met het bedrijf [bedrijf 6] / [bedrijf 5] en zei dat met dat bedrijf zaken moesten worden gedaan. [medeverdachte 6] heeft toen de heer [naam 12] van [bedrijf 6] ontmoet en verdachte was daarbij.33.Vervolgens kwamen er meer bedrijven die zich uit zichzelf aanmeldden, dan wel via verdachte. Als [medeverdachte 6] het dan kon regelen, gingen de transacties door. Als zich een nieuw bedrijf aanmeldde, overlegde [medeverdachte 6] met verdachte. Als verdachte vervolgens zei dat zaken zouden worden gedaan, zoals bijvoorbeeld met [bedrijf 12] , dan gebeurde dat.34.

Soms had [medeverdachte 6] wel vraagtekens bij een klant, zoals bij de heer [naam 13] van [bedrijf 44] BV.35.[medeverdachte 6] heeft verklaard dat hij weliswaar voor [bedrijf 2] werkzaam was, maar dat hij niet de feitelijke leidinggever was; hij deed slechts wat hem werd opgedragen door verdachte.36.

De rechtbank is ten aanzien van de door [medeverdachte 6] , ten overstaan van de FIOD afgelegde, voor verdachte belastende verklaring van oordeel dat deze voor het bewijs kan worden gebezigd, nu deze verklaring voldoende concreet is, niet is komen vast te staan dat deze in strijd met de waarheid is en bovendien niet op zichzelf staat, maar op meerdere onderdelen steun vindt in overige bewijsmiddelen, zoals hiervoor en hierna in dit vonnis weergegeven. Daarbij heeft de rechtbank onder 3.2.2 reeds overwogen dat niet is gebleken van het op sturende wijze horen van getuigen, dan wel het op disproportionele wijze belonen van [medeverdachte 6] voor de beschuldiging van verdachte, zodat hierin ook geen reden is gelegen voor bewijsuitsluiting van de verklaring van [medeverdachte 6] .

- USB-stick met Excel-bestand

Tijdens de doorzoeking van de woning van [medeverdachte 6] is op een usb-stick het bestand ‘Werkmap.xlsx’ aangetroffen,37.dat op 1 maart 2012 door [medeverdachte 6] is aangemaakt.38.In dit Excel-bestand staan goederenstromen uitgewerkt waarbij ploffers [bedrijf 11]39.40.41.en [bedrijf 29]42.betrokken zijn geweest, waarbij [bedrijf 2] telkens als laatst genoemde partij de afnemer was, met een inkoopprijs van de goederen van ongeveer 86 tot 88% van de prijs waarvoor ze door de ploffer werden ingekocht.43.De prijzen in het overzicht komen nagenoeg volledig overeen met de aangetroffen facturen.44.

[medeverdachte 6] heeft verklaard dat hij het Excel-bestand heeft gemaakt. Hij heeft verder verklaard: ‘Dat was op verzoek van [verdachte] bijgehouden om de gegevens en prijzen een week in de gaten te houden. De afgekorte namen op dit bestand zijn skypenamen van de ondernemingen of personen die goederen aanboden. Mijn ingeving was dat het nooit goed kon zijn dat ik deze gegevens en prijzen in de gaten moest houden. U vraagt mij hoe ik bij de namen en prijzen kom. Ik kreeg de gegevens in die volgorde via skype. In een kort tijdsbestek kreeg ik deze aanbiedingen en prijzen, bijvoorbeeld de bovenste regel, op 1 maart 600 stuks ps 320 GB van Venus 1 €220, BC € 187,50 en JG € 189,50. Ik heb deze gegevens aan [verdachte] voorgelegd. Daar was voor mij de kous mee af omdat ik geen bedrijfsmatige zaken deed.’45.

Verdachte heeft verklaard dat hij het Excel-bestand niet kent en dat [medeverdachte 6] op zijn verzoek een ander document heeft bijgehouden. Verdachte heeft echter niet nader verklaard over dit door hem genoemde andere document, welk document ook niet in het dossier is aangetroffen. De rechtbank acht de verklaring van verdachte dan ook ongeloofwaardig. De rechtbank heeft geen aanleiding om te twijfelen aan de betrouwbaarheid van de specifieke verklaring van [medeverdachte 6] op dit punt.

- Skypegesprekken [bedrijf 41]

Tijdens de doorzoeking van de woning van verdachte zijn een laptop Apple Macbook Pro (MMMM-12) en een Compaq-laptop (MMMM-26) aangetroffen en in beslag genomen46., laptops waarop een grote hoeveelheid aan data van skypegesprekken is aangetroffen. Eén van de op deze laptops aangetroffen gebruikersnamen was ‘ [bedrijf 41] ’. Verdachte heeft gesteld dat hij niet de enige is die gebruik heeft gemaakt van het skype-account ‘ [bedrijf 41] ’. Verdachte heeft niet verklaard wie anders dan hij aan de betreffende gesprekken zou hebben deelgenomen onder de gebruikersnaam ‘ [bedrijf 41] ’.

De rechtbank is op grond van het hiernavolgende van oordeel dat het verdachte is geweest die skypegesprekken onder de skypenaam ‘ [bedrijf 41] ’ heeft gevoerd.

De rechtbank stelt voorop dat de skypenaam ‘ [bedrijf 41] ’ op naam van verdachte was geregistreerd.47.Op de Apple Macbook Pro, waar de skypegegevens zijn aangetroffen, is alleen ‘ [verdachte] ’ als user geregistreerd.48.Verdachte heeft ook erkend dat hij de laptops (in Spanje) heeft gebruikt.49.Daarnaast blijkt uit het dossier dat verdachte op 29 september 2011 skypebeltegoed heeft gekocht voor het account ‘ [bedrijf 41] ’,50.hetgeen hij zelf ook heeft erkend.51.Ook heeft [getuige] de gebruiker van ‘ [bedrijf 41] ’ in gesprekken aangesproken met ‘ [verdachte] ’ (de voornaam van verdachte) en sluit ‘ [bedrijf 41] ’ een bericht naar [getuige] af met ‘Gr. [verdachte] ’.52.Uit de skypegesprekken blijkt verder dat geen van de andere contactpersonen met wie ‘ [bedrijf 41] ’ contact heeft aan ‘ [bedrijf 41] ’ vraagt wie op dat moment gebruik maakt van het account, hetgeen wel voor de hand zou liggen als een account door meerdere personen gebruikt zou worden. Uit het skypeverkeer valt af te leiden dat voor alle deelnemers aan de gesprekken volstrekt duidelijk is met wie wordt gecommuniceerd. Ook voor het overige is er geen enkele aanwijzing dat het account ‘ [bedrijf 41] ’ (ook) door anderen wordt gebruikt, dan wel als communicatieplatform wordt gebruikt zoals door de verdediging is betoogd. Gelet daarop staat naar het oordeel van de rechtbank vast dat verdachte (steeds) gebruik heeft gemaakt van het account ‘ [bedrijf 41] ’.

Uit skypegesprekken, en de daarbij behorende administratie, blijkt dat ‘ [bedrijf 41] ’ bemoeienis heeft met facturen- en goederenstromen tussen leveranciers en ploffers en uiteindelijk [bedrijf 2] .

Zo is het volgende skypebericht van ‘parts-trader’ naar ‘ [bedrijf 41] ’ aangetroffen:

- ‘ ‘[bedrijf 45] : currently we can offer you only Seagate HDD you requested.

1k ST31000524AS x 40,90 EUR landed NL’53.

- ‘ ‘[naam 14] : Ok 40,70 EUR we can do for 1k St3100524AS.

Pls send us your warehouse details. As per your tel request, we can do max cash on delivery.’54.

- ‘ ‘ [naam 14] :500 pcs st3500dm002 29,50 EUR

500 pcs st 3500413 as 29,50 EUR

200 pcs st3200d1003 55,90 EUR

Landed.’55.

[bedrijf 45] Distribution GmbH heeft op 27 september 2011 (met vermelding ‘reference: e-mail 26 september 2011’) 2200 Seagates Barracuda als volgt gefactureerd aan [bedrijf 17] BV:56.

Over het verdere verloop van deze goederenstroom blijkt het volgende uit het dossier:

Uit het dossier blijkt dat [bedrijf 17] BV als ploffer kan worden aangemerkt.59.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw en werd vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland, waarbij btw in rekening werd gebracht. Deze in rekening gebrachte btw is door [bedrijf 17] BV echter niet afgedragen aan de Belastingdienst.60.61.Verder blijkt uit het dossier dat [bedrijf 6] BV van juli 2011 tot en met november 2011 als buffer van [bedrijf 17] BV heeft gefungeerd.62.Ook blijkt dat [bedrijf 6] BV van maart 2011 tot en met januari 2012 als leverancier van [bedrijf 2] heeft gefungeerd.63.

De rechtbank constateert dat de in de skypegesprekken tussen ‘parts-trader’ en ‘ [bedrijf 41] ’ (verdachte) genoemde prijzen en aantallen identiek zijn aan de prijzen waarvoor de harddisks door [bedrijf 45] Distribution GmbH aan [bedrijf 17] BV worden gefactureerd. De rechtbank concludeert dan ook dat verdachte betrokken was bij de ‘verkoop’ van de buitenlandse leverancier [bedrijf 45] Distribution GmbH aan ploffer [bedrijf 17] BV, om vervolgens na tussenschuiven van een buffer, diezelfde goederen voor een veel lagere prijs in te kopen.

Feit 3

Onder feit 3 primair wordt verdachte verweten dat hij samen met één of meer anderen feitelijke leiding heeft gegeven aan het door [bedrijf 2] , samen met andere rechtspersonen en/of natuurlijke personen, valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie door valse facturen in die administratie op te nemen. De rechtbank bespreekt hierna eerst afzonderlijk de in de tenlastelegging genoemde facturen.

Verkoopfactuur van [bedrijf 5] BV van 5 april 201164.

Niet betwist is dat de factuur van [bedrijf 5] BV (hierna: [bedrijf 5] ) aan [bedrijf 2] van 5 april 2011 (factuurnummer 2011-0138) in de bedrijfsadministratie van [bedrijf 2] is verwerkt.

De goederen- en factuurstroom die hoort bij deze factuur wordt hierna in kaart gebracht.

Uit skypegesprekken blijkt dat [medeverdachte 6] , onder de skypenaam [alias 2] (display name [bedrijf 2] BV) skypet met [naam 15] , de directeur van [bedrijf 46] GmbH (hierna: [bedrijf 46] )65.en daarbij zelf, rechtstreeks, zaken deed met [bedrijf 46] .66.Op 8 april 2011 heeft [medeverdachte 6] met [naam 15] geskypet over een partij van 600 stuks Sony PS3 160GB.67.[medeverdachte 6] vraagt in dat gesprek of de 600 stuks er al zijn, waarop [naam 15] antwoordt dat die, voor zover hij weet, gisteren al zijn geleverd.

In het dossier van logistiek dienstverlener [bedrijf 8] BV (hierna: [bedrijf 8] ) werd met betrekking tot deze partij goederen in eerste instantie gesproken over 600 stuks PS3 160GB. Uit de met het gesprek samenhangende administratieve gegevens en facturen, die onder [bedrijf 8] en bedrijven als [bedrijf 46] , [bedrijf 5] en [bedrijf 3] in beslag zijn genomen blijkt dat het aantal van de partij, nadat deze was opgeslagen bij [bedrijf 8] , naar beneden werd bijgesteld van 600 naar 599.68.

In de administratie van [bedrijf 8] (dossiernummer 2011040443) werd een transactie aangetroffen met betrekking tot 599 stuks Sony PS3 160GB.69.Uit de gegevens is gebleken dat 599 stuks Sony PS3 geleverd werden door [bedrijf 47] SpA, aan respectievelijk [bedrijf 46] , [bedrijf 3] ( [bedrijf 3] ), [bedrijf 5] , [bedrijf 2] , [bedrijf 48] en [bedrijf 49]70.en op 7 april 2011 richting Nederland werden geleverd.

Uit de bij de hiervoor genoemde ondernemingen in beslag genomen administratie is gebleken dat:

- [bedrijf 47] SpA 599 Sony PS3 160GB heeft gefactureerd aan [bedrijf 46] voor € 136.572,-- (zonder btw); € 228,-- per stuk;71.

- [bedrijf 46] 599 stuks Sony PS3 160GB heeft gefactureerd aan [bedrijf 3] BV voor€ 138.968,-- (zonder btw), dus € 232,-- per stuk;72.

- [bedrijf 3] BV op 5 april 2011 599 stuks Sony PS3 160GB aan [bedrijf 5] heeft gefactureerd voor € 144.344,03 inclusief btw, dus € 202,50 per stuk73..

[bedrijf 3] heeft de goederen dus voor € 232,-- ingekocht en voor € 202,50 per stuk verkocht. De verkoopprijs bedroeg daarmee 87,28% van de inkoopprijs. Deze prijsval is als onzakelijk aan te merken. Het bedrijf [bedrijf 3] BV heeft in de keten als ploffer gefungeerd en [bedrijf 5] als buffer.74.

Volgens de factuur van [bedrijf 5] aan [bedrijf 2] van 5 april 2011 (factuurnummer 2011-0138), heeft [bedrijf 5] 600 stuks Sony PS3 160GB aan [bedrijf 2] verkocht voor € 146.013,50 inclusief btw75., dus € 204,50 per stuk. Uit de creditfactuur van [bedrijf 5] gericht aan [bedrijf 2] volgt dat het aantal van 600 naar 599 is bijgesteld.

In de administratie van [bedrijf 2] werd tevens een verkoopfactuur aangetroffen van 12 april 2011, gericht aan [bedrijf 48] Interactive, voor € 150.046,51, waarop staat vermeld dat [bedrijf 2] een partij van 599 stuks Sony PS3 160GB aan [bedrijf 48] Interactive heeft verkocht voor € 210,50 per stuk.76.

Verkoopfactuur van [bedrijf 6] BV van 7 oktober 201177.

Niet betwist is dat de factuur van [bedrijf 6] BV aan [bedrijf 2] van 7 oktober 2011 (factuurnummer 2011-348) in de bedrijfsadministratie van [bedrijf 2] is verwerkt.

Uit de skypegesprekken blijkt verder dat [medeverdachte 6] (met de skypenaam [alias 2] ) op 10 oktober 2011 heeft geskypet met [naam 15] van [bedrijf 46] over een partij 498 stuks Sony PS3.78.Uit dat gesprek blijkt dat [medeverdachte 6] vraagt of de prijs inderdaad 210 euro per stuk is.79.

Uit onderzoek op basis van de administratie van [bedrijf 8] en de met deze stroom samenhangende verkoopfacturen bleek als volgt.80.

Bij [bedrijf 8] (dossiernummer 2011101111) zijn transactiegegevens aangetroffen met betrekking tot 498 stuks Sony PS3 320GB. Daaruit bleek dat 498 stuks Sony PS3 door [bedrijf 47] werden doorgeleverd aan respectievelijk de bedrijven [bedrijf 46] , [bedrijf 17] BV ( [bedrijf 4] ), [bedrijf 6] BV, [bedrijf 2] , [bedrijf 48] en [bedrijf 50] , waarbij de release voor de laatste vijf bedrijven plaatsvond op één en dezelfde dag, 13 oktober 2011.

Uit de bij de hiervoor genoemde ondernemingen in beslag genomen administratie is gebleken dat:

- [bedrijf 46] op 4 oktober 2011 498 stuks Sony PS3 320GB heeft gefactureerd aan [bedrijf 17] BV ( [bedrijf 4] ) voor € 104.580,-- exclusief btw, dus voor€ 210,-- per stuk, zijnde de prijs die [medeverdachte 6] noemt in het skypegesprek met [naam 15] van [bedrijf 46] ;81.

In de administratie van [bedrijf 2] werd voorts een verkoopfactuur van [bedrijf 2] gericht aan [bedrijf 48] aangetroffen van 13 oktober 2011, met als factuurbedrag € 112.005,18.84.[bedrijf 2] heeft daarmee de partij van 498 stuks aan [bedrijf 48] gefactureerd voor € 189,-- per stuk.

Factuur [bedrijf 6] BV van 24 november 2011

In de administratie van [bedrijf 2] is een factuur van [bedrijf 6] BV aan [bedrijf 2] van 24 november 2011 ter zake 2.567 stuks Sony PS3 320GB aangetroffen.85.

De goederen- en factuurstroom die hoort bij deze factuur wordt hierna in kaart gebracht.

Uit skypegesprekken blijkt dat [medeverdachte 6] namens [bedrijf 2] rechtstreeks zaken heeft gedaan met [naam 16] , directeur van [bedrijf 51] met betrekking tot een partij van 2.567 stuks Sony PS3.86.Ook medeverdachte [medeverdachte 3] was nauw bij deze transactie betrokken. [naam 16] en [medeverdachte 3] (skypenaam: [alias 3] ) hebben geskypet over de verkoop van de partij, waarbij [naam 16] als prijs € 215,-- per stuk heeft genoemd. [medeverdachte 3] heeft tijdens het skypen [naam 16] in contact met [medeverdachte 6] van [bedrijf 2] (‘User 2’) gebracht. Op basis van de inhoud van het gesprek is duidelijk dat de gebruiker van de skypenaam “User 2” [medeverdachte 6] is.87.In het bijzonder is daarbij de opmerking van ‘User 2’ ‘i work for [bedrijf 2] ’ relevant. [medeverdachte 6] is in gegaan op het bod en [naam 16] en [medeverdachte 6] hebben gesproken over levering bij [bedrijf 8] . Na de overeenstemming tussen [naam 16] en [medeverdachte 6] kwam [medeverdachte 3] weer ‘op de lijn’ en deelde aan [naam 16] mee dat een klant, [bedrijf 52] in Dublin, de goederen zal kopen en ze dan zal doorverkopen aan [medeverdachte 6] . [naam 16] is hier zonder nadere vragen in mee gegaan, evenals [medeverdachte 6] , terwijl normaal gesproken een tussenschakel een prijsverhogend effect heeft.

In de administratie van [bedrijf 8] werd een transactie aangetroffen met betrekking tot de 2.567 stuks Sony PS3 320GB (dossiernummer 2011111334).88.Uit de gegevens bleek dat 2.567 stuks Sony PS3 door [bedrijf 51] werden geleverd aan [bedrijf 52] (Ierland); vervolgens werden de goederen geleverd aan [bedrijf 13] BV, [bedrijf 6] BV en [bedrijf 2] . Uit gegevens van [bedrijf 8] (met dossiernummer 20111113340) bleek tevens dat de 2.567 stuks Sony PS3 na [bedrijf 2] in vier partijen naar een drietal afnemers zijn gegaan, te weten: [bedrijf 48] (1.000 stuks), [bedrijf 53] (1.100 stuks, verdeeld over twee partijen van 500 en 600 stuks) en [bedrijf 54] (467 stuks) waarbij de releasedatum steeds is 5 december 2011.89.

In de administratie van [bedrijf 8] is voorts een transactie aangetroffen inzake 1.000 stuks Sony PS3 320GB, die door [bedrijf 48] geleverd zijn aan [bedrijf 49] .90.[bedrijf 49] verkocht deze partij aan [bedrijf 50] (UK). De goederen zijn naar een warehouse in Duitsland gegaan.

Tevens werd in de administratie van [bedrijf 8] een transactie aangetroffen met betrekking tot 500 stuks van de partij Sony PS3 320GB91.die door [bedrijf 53] geleverd werden aan [bedrijf 55] in Luxemburg. Deze goederen zijn naar een warehouse in Luxemburg gegaan. In de administratie van [bedrijf 8] werd ook een transactie aangetroffen inzake 600 stuks Sony PS3 320GB92.die in opdracht van [bedrijf 53] naar een warehouse in Tsjechië zijn gegaan en een transactie inzake 467 stuks Sony PS3 320GB93.die (samen met een tweetal andere partijen, respectievelijk 500 en 491 stuks) door [bedrijf 54] geleverd werden aan [bedrijf 56] . Deze goederen zijn naar een warehouse in Italië gegaan.

Opmerkelijk is dat terwijl [bedrijf 51] de partij van 2.567 stuks Sony PS3 320GB op 5 december 2011 vrijgaf aan [bedrijf 52] , [bedrijf 52] de goederen al op 24 november 2011 aan [bedrijf 13] BV heeft vrijgegeven. De daarop volgende releases van respectievelijk [bedrijf 13] BV en [bedrijf 6] BV hebben weer op 5 december 2011 plaatsgevonden.

Uit de administratie van [bedrijf 8] bleek dat [bedrijf 49] 1.000 stuks PS3 naar Duitsland liet vervoeren op 28 november 2011, dat [bedrijf 53] BV 500 stuks PS3 op 25 november 2011 naar Luxemburg liet vervoeren, dat [bedrijf 53] BV 600 stuks PS3 naar Tsjechië liet vervoeren op 29 november 2011 en dat [bedrijf 54] op 30 november 2011 een partij van 467 stuks PS3 naar Italië liet vervoeren. Hieruit blijkt dat alle 2.567 stuks Sony PS3 320GB het magazijn van [bedrijf 8] al hebben verlaten ruim voordat de eigenaar [bedrijf 51] aan [bedrijf 8] opdracht gaf om de goederen vrij te geven aan [bedrijf 52] (op 5 december 2011).

Ten aanzien van de facturen en prijzen geldt het volgende:

- [bedrijf 51] heeft in het skypegesprek de prijs op € 215,-- per stuk bepaald, zodat de prijs voor 2.567 stuks € 551.905,-- exclusief btw (2.567 x € 215,--) moet zijn geweest. Uit skypegesprekken tussen de medewerkers van het betalingsplatform [verdacht bedrijf 1] bleek ook dat [bedrijf 52] via [verdacht bedrijf 1] in totaal € 551.905,-- (€ 114.625,-- en € 437.280,--) aan [bedrijf 51] heeft betaald;94.

In de administratie van [bedrijf 2] is een verkoopfactuur van 24 november 2011 aangetroffen, van [bedrijf 6] BV aan [bedrijf 2] , betreffende de verkoop van 2.567 stuks Sony PS3 320GB.96.Op die factuur (factuurnummer 2011-478) staat dat [bedrijf 6] BV een partij van 2.567 stuks Sony PS3 320GB aan [bedrijf 2] heeft verkocht voor € 574.289,24 (inclusief € 91.693,24 btw). [bedrijf 2] betaalde dus€ 188,-- per stuk. Uit ING-bankafschriften van de rekening [rekeningnummer 6] op naam van [bedrijf 6] BV bleek dat [bedrijf 2] dit factuurbedrag in twee delen op 25 november 2011 en 29 november 2011 heeft betaald.97.

In de administratie van [bedrijf 2] zijn voorts verkoopfacturen aangetroffen over het vervolg van voorgaande goederenstroom; facturen gericht aan [bedrijf 53] BV, [bedrijf 54] BV en [bedrijf 48] . Aan de facturen en bankafschriften van [bedrijf 2] met betalingen is te zien dat [bedrijf 2] de goederen na ontvangst - in delen - heeft doorverkocht aan andere ondernemingen op 25 en 29 november 2011, waarna deze opnieuw richting het buitenland zijn gegaan.98.

Factuur [bedrijf 7] van 15 februari 201299.

In de administratie van [bedrijf 2] is een factuur van [bedrijf 7] BV (hierna: [bedrijf 7] ) aan [bedrijf 2] van 15 februari 2012 ter zake 200 stuks en 125 stuks Apple iPhone 4S aangetroffen.

De goederen- en factuurstroom die hoort bij deze factuur wordt hierna in kaart gebracht.

In de administratie van [bedrijf 8] werden gegevens aangetroffen over een goederentransactie met betrekking tot 200 stuks Apple iPhone 4S 16GB.100.Uit de gegevens, bestaande uite-mailberichten en facturen, bleek dat de partij door [bedrijf 57] AB werd geleverd aan [bedrijf 29] vof (hierna: [bedrijf 29] ), waarna de partij in korte tijd is overgegaan naar [bedrijf 40] , [bedrijf 2] , [bedrijf 1] en [bedrijf 54] .101.102.De release met betrekking tot de eerste levering vond plaats op 6 februari 2012 en met betrekking tot de laatste vier leveringen op 7 februari 2012.103.In de administratie van [bedrijf 8] werd tevens een vervolgtransactie aangetroffen inzake de goederen, waaruit bleek dat de partij 200 Apple iPhones in opdracht van [bedrijf 54] , op 7 februari 2012 van [bedrijf 8] werd verplaatst naar het adres van [bedrijf 54] te Amsterdam.104.

In de e-mailwisseling van 8 en 15 februari 2012 is te zien dat medeverdachten [medeverdachte 6] en [medeverdachte 1] betrokken zijn bij de release van de goederen van [bedrijf 2] naar [bedrijf 1] .105.

Uit het e-mailverkeer blijkt voorts dat in de handelsketen het bedrijf [bedrijf 40] (een eenmanszaak van [naam 8] ) op papier is vervangen door [bedrijf 7] , dit terwijl de goederen dan op papier reeds in bezit zijn van andere ondernemingen, verderop in de keten.106.107.[bedrijf 8] heeft daarop in haar administratie de klant [bedrijf 40] vervangen door [bedrijf 7] , door een nieuw releasebestand op te maken en hierin te vermelden dat de release op 7 februari 2012 heeft plaatsgevonden aan [bedrijf 7] . Laatstgenoemd bedrijf was op de genoemde datum (7 februari 2012) op geen enkele manier betrokken bij de inkoop van [bedrijf 29] en verkoop aan [bedrijf 2] .108.

Ten aanzien van de facturen en prijzen geldt het volgende:

- [bedrijf 7] heeft op 15 februari 2012 325 stuks Apple iPhone 4S gefactureerd aan [bedrijf 2] voor een bedrag van € 182.546,-- (inclusief € 29.146,-- btw)111., dat wil zeggen€ 472,-- per stuk.

Bij [bedrijf 7] is een factuur gericht aan [bedrijf 2] aangetroffen, waarvan de factuurgegevens overeenkomen met genoemde verkoopfactuur.112.Uit de factuurgegevens blijkt dat de verkoopfactuur van [bedrijf 7] is opgemaakt bij [bedrijf 2] .

In de administratie van [bedrijf 2] is verder een verkoopfactuur, gericht aan [bedrijf 1] , aangetroffen van 21 februari 2012113., waarop staat vermeld dat twee partijen van respectievelijk 200 en 125 stuks Apple Iphone 4S aan [bedrijf 1] zijn verkocht voor € 184.479,75 (inclusief € 29.454,75 btw), dat wil zeggen € 477,-- per stuk.

In de administratie van [bedrijf 1] werd vervolgens een verkoopfactuur van [bedrijf 1] gericht aan [bedrijf 54] BV aangetroffen van 6 februari 2012, waarop staat vermeld dat een partij van 200 stuks Apple iPhone 4S aan [bedrijf 54] BV is verkocht voor € 115.430,-- (inclusief€ 18.430,00 btw), dat wil zeggen voor € 485,-- per stuk.114.

Bij de administratie van [bedrijf 54] BV zat een verkoopfactuur van 8 februari 2012, van [bedrijf 54] gericht aan Com4 Distribution BV, waarop staat vermeld dat 200 stuks Apple iPhone 4S werden verkocht voor € 120.071,-- (inclusief € 19.171,-- btw), dat wil zeggen € 504,50 per stuk.115.

Conclusie

Uit het voorgaande volgt dat de partijen goederen vanuit het buitenland terecht zijn gekomen in Nederlandse ketens van bedrijven, waarbij ondernemingen tussen de buitenlandse leveranciers en [bedrijf 2] werden geschoven en sprake is van een onzakelijke prijsval.116.Uit de skypegesprekken is gebleken dat [medeverdachte 6] heeft onderhandeld met de buitenlandse leveranciers en op de hoogte was van de verkoopprijzen van die buitenlandse leveranciers, maar vervolgens niet rechtstreeks heeft afgenomen van die leveranciers, maar er eerst een keten van ploffer en buffers tussen werd geschoven.

Uit hetgeen hiervoor is uitgewerkt is gebleken dat [medeverdachte 6] zowel bij de transactie ter zake 498 stuks Sony PS3 320GB (factuur [bedrijf 6] BV van 7 oktober 2011) als de transactie ter zake 2.567 stuks Sony PS3 320GB (factuur [bedrijf 6] BV van 24 november 2011) op de hoogte was van de oorspronkelijke verkoopprijs van de buitenlandse leverancier (respectievelijk € 210,-- en€ 215,--), terwijl [bedrijf 2] , waarvoor [medeverdachte 6] zich bezig hield met de handel, later in de keten diezelfde goederen inkocht voor een veel lager bedrag (respectievelijk € 184,50 en€ 188,--).

De rechtbank concludeert dat de aan de ten laste gelegde facturen ten grondslag liggende goederen- en facturenstromen schijnhandel betreffen en dat de bedrijfsadministratie, door het opnemen van die valse facturen, valselijk is opgemaakt.

Feit 4

Onder feit 4 primair wordt verdachte verweten dat hij samen met één of meer anderen feitelijke leiding heeft gegeven aan het door [bedrijf 2] , samen met andere rechtspersonen en/of natuurlijke personen, opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften omzetbelasting indienen.

Uit het dossier blijkt dat [bedrijf 2] , in de periode dat [bedrijf 2] feitelijk van verdachte was, over het eerste tot en met het vierde kwartaal van 2011 en het eerste en tweede kwartaal van 2012 de aangiften omzetbelasting digitaal heeft ingediend bij de Belastingdienst.117.De aangiften omzetbelasting voor [bedrijf 2] over de periode vanaf 1 januari 2011 tot en met 2013 zijn door [naam 11] digitaal ingediend, in samenspraak met [naam 10] , beiden medewerkers van [bedrijf 42] dat de administratie deed voor [bedrijf 2] .118.

Ten aanzien van de aangiften omzetbelasting heeft verdachte ter zitting van 22 januari 2020 verklaard: ‘Het klopt wel dat de concept-aangiften aan mij werden voorgelegd en dat ik dan akkoord gaf’.119.Ook [naam 10] heeft verklaard dat verdachte akkoord moest geven voor het indienen van de aangiften omzetbelasting.120.

[bedrijf 2] heeft over 2011 voor de omzetbelasting een bedrag van € 25.387.785,-- als omzet en een bedrag van € 15.967,-- als verschuldigde omzetbelasting aangegeven. Over het eerste en tweede kwartaal van 2012 heeft [bedrijf 2] voor de omzetbelasting een bedrag van € 19.957.328,-- aangegeven als omzet en een bedrag van € 24.328,-- aan verschuldigde omzetbelasting opgegeven.121.

De Belastingdienst heeft op basis van de bankgegevens vastgesteld, dat in de periode 1 januari 2011 tot en met januari 2013 voor een bedrag van in totaal € 75.940.780,79 werd ingekocht van ondernemingen die binnen een handelsketen als bufferbedrijf hadden gefungeerd.122.

[bedrijf 2] heeft - over 2011 - voor zeker € 27.204.856,-- (inclusief omzetbelasting) ingekocht via bufferbedrijven, waarvan een deel groot € 27.015.444,04 via:123.[bedrijf 6] , [bedrijf 6] / [bedrijf 5] , [bedrijf 1] , en [bedrijf 58] .

In de eerste twee kwartalen van 2012 werd voor een bedrag van € 20.954.140,62 ingekocht via de buffers:124.[bedrijf 6] BV, [bedrijf 12] , [bedrijf 7] , [bedrijf 40] en [bedrijf 59] .

Tijdens het onderzoek naar btw-carrouselfraude viel het op, dat het bestuur van bedrijven die goederen doorleverden naar uiteindelijk [bedrijf 2] , dikwijls viel te herleiden naar dezelfde personen, waaronder naar de medeverdachte [medeverdachte 4] .125.De partijen goederen die werden verhandeld waren steeds uit andere EU-landen afkomstig. Doelbewust werden goederen, ingekocht in het buitenland, niet rechtstreeks aan [bedrijf 2] gefactureerd, maar via meerdere tussengeschoven ondernemingen (ploffers en buffers). Uit het dossier blijkt dat de inkoop van alle leveranciers van [bedrijf 2] afkomstig is van ploffers. De (Nederlandse) bedrijven tussen de eerste leverancier in het buitenland en [bedrijf 2] dienden geen dan wel onjuiste aangiften voor de omzetbelasting in, droegen geen omzetbelasting af en hielden geen, dan wel een onvolledige of onoverzichtelijke, administratie bij.126.De facturen die betrekking hebben op de transacties binnen de carrouselfraude, de schijnhandel, zijn onjuist. De btw, vermeld op dergelijke onjuiste facturen, is volgens artikel 37 van de Wet op de omzetbelasting weliswaar verschuldigd, maar er bestaat geen recht op aftrek van voorbelasting voor de ondernemer die dergelijke facturen opneemt in zijn administratie. Wanneer een ondernemer op basis van dergelijke facturen toch btw in aftrek brengt, is sprake van een onjuiste aangifte omzetbelasting.127.De rechtbank concludeert zodoende dat de aangiften van [bedrijf 2] over het eerste kwartaal 2011 tot en met het tweede kwartaal van 2012 onjuist zijn ingediend.

Deelnemingsvorm

Nu zoals hiervoor is overwogen vaststaat dat de bedrijfsadministratie van [bedrijf 2] valselijk is opgemaakt door opzettelijk valselijk opgemaakte facturen op te nemen (feit 3) en dat onjuiste aangiften omzetbelasting zijn ingediend (feit 4), dient de deelnemingsvorm van het handelen van verdachte te worden gekwalificeerd. De rechtbank dient allereerst te beoordelen of verdachte als feitelijke leidinggever kan worden aangemerkt. Bij de vraag of sprake is geweest van feitelijke leidinggeven dient op grond van jurisprudentie aan navolgend criterium te worden getoetst.

Op grond van artikel 51 Sr kunnen strafbare feiten worden begaan door een rechtspersoon. Hiertoe is van belang of de verboden gedraging in redelijkheid aan de rechtspersoon kan worden toegerekend. Het antwoord op deze vraag hangt af van de concrete omstandigheden van het geval, waartoe mede behoort de aard van de (verboden) gedraging. Een belangrijk oriëntatiepunt daarbij is of de gedraging heeft plaatsgevonden dan wel is verricht in de sfeer van de rechtspersoon. Van een gedraging in de sfeer van de rechtspersoon kan sprake zijn wanneer zich een of meer van de hierna volgende omstandigheden voordoen, zo bepaalde de Hoge Raad in het Drijfmest-arrest (HR 21 oktober 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF7938):

Aan de hand van het dossier en het onderzoek ter terechtzitting stelt de rechtbank de volgende feiten en omstandigheden vast.

[bedrijf 2] heeft valselijk opgemaakte facturen in haar bedrijfsadministratie opgenomen met het oogmerk om die bedrijfsadministratie als echt en onvervalst te gebruiken bij het doen van aangiften omzetbelasting. Daarnaast heeft [bedrijf 2] onjuiste aangiften omzetbelasting ingediend, immers op basis van omzet die was gebaseerd op bedragen op valselijk opgemaakte facturen, zodat de aangiften daarmee onjuist waren.

Genoemde gedragingen houden verband met een of meer wettelijke verplichtingen op grond van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en de Wet op de omzetbelasting en hebben aldus plaatsgevonden binnen de sfeer van de rechtspersoon. Die gedragingen kunnen daarom in redelijkheid aan [bedrijf 2] worden toegerekend.

Vervolgens dient de rechtbank de vraag te beantwoorden of kan worden bewezen dat de verdachte aan die gedragingen feitelijke leiding heeft gegeven. Bij de beoordeling van de vraag of verdachte feitelijke leiding heeft gegeven dient niet uitsluitend te worden betrokken de juridische positie, maar ook de feitelijke positie van de verdachte bij de rechtspersoon en het gedrag dat de verdachte heeft vertoond of nagelaten op grond waarvan hij geacht moet worden aan die verboden gedraging feitelijke leiding te hebben gegeven.

Bij het gedrag dat de verdachte heeft vertoond, kan worden gedacht aan actief en effectief gedrag dat onmiskenbaar binnen de gewone betekenis van het begrip feitelijke leiding geven valt, maar ook het algemene door de verdachte (bijvoorbeeld als bestuurder) gevoerde beleid waarvan de verboden gedraging het onvermijdelijke gevolg is dan wel het leveren van een zodanige bijdrage aan een complex van gedragingen dat heeft geleid tot de verboden gedraging en het daarbij nemen van een zodanig initiatief dat de verdachte geacht moet worden aan die verboden gedraging feitelijke leiding te hebben gegeven. Als feitelijke leidinggever moet de verdachte ten minste de aanmerkelijke kans hebben aanvaard dat de verboden gedraging zich zal voordoen. Van het bewijs van dergelijke aanvaarding kan – in het bijzonder bij meer structureel begane strafbare feiten – ook sprake zijn indien hetgeen de feitelijke leidinggever bekend was omtrent het begaan van strafbare feiten door de rechtspersoon rechtstreeks verband hield met de in de tenlastelegging omschreven verboden gedraging.

Onder omstandigheden kan aan het voor de feitelijke leidinggever geldende opzetvereiste eveneens zijn voldaan indien hij de werkzaamheden van de onderneming zo heeft georganiseerd dat hij ermee rekening heeft gehouden dat de aan de betrokken werknemers gegeven opdrachten niet konden worden uitgevoerd zonder dat dit gepaard ging met het begaan van strafbare feiten.

Uit al het voorgaande blijkt dat verdachte in de periode van 1 januari 2011 tot en met 4 juli 2012 de feitelijke eigenaar was van [bedrijf 2] . Het was verdachte die alle betalingen van [bedrijf 2] deed en die de concept-belastingaangiften accordeerde. Uit de verklaringen van [naam 11] en [medeverdachte 6] volgt dat het verdachte was die aan de touwtjes trok binnen [bedrijf 2] en dat niet alleen [medeverdachte 6] , maar ook verdachte, zich bezig hield met de in- en verkopen van [bedrijf 2] . Dát blijkt ook uit de skypegesprekken van ‘ [bedrijf 41] ’ en het Excel-bestand.

Gelet op het voorgaande, en op hetgeen hierna bij feit 5 in de zaak met parketnummer 08/996092-14 zal worden overwogen over de criminele organisatie die was gericht op btw-carrouselfraude en de rol van verdachte daarbij, is de rechtbank van oordeel dat bij verdachte het oogmerk op de verboden gedragingen aanwezig was en dat hij als feitelijke leidinggevende van [bedrijf 2] in de ten laste gelegde periode van 1 januari 2011 tot en met 4 juli 2012 kan worden aangemerkt.

Ten aanzien van de ten laste gelegde periode na 4 juli 2012 (tot en met 14 januari 2014) is de rechtbank van oordeel dat er geen bewijs is dat verdachte feitelijke leiding heeft gegeven aan de verboden gedragingen van [bedrijf 2] . Hoewel verdachte na de overname van [bedrijf 2] door [bedrijf 1] Holding door de earn-out regeling via [bedrijf 24] SL (hierna: [bedrijf 24] ) betrokken is gebleven bij [bedrijf 2] en hij daardoor inzage heeft gehad in de administratie van [bedrijf 2] , is dat naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende om hem na 4 juli 2012 als feitelijke leidinggevende van [bedrijf 2] aan te merken. De rechtbank zal verdachte van het tenlastegelegde na de periode na 4 juli 2012 partieel vrijspreken.

Omdat de steller van de tenlastelegging voor een primair-subsidiair tenlastelegging heeft gekozen en van het primair ten laste gelegde de periode van 1 januari 2011 tot 4 juli 2012 wettig en overtuigend bewezen wordt verklaard, maar verdachte wordt vrijgesproken van het tenlastegelegde in de periode na 4 juli 2012, komt de rechtbank niet meer toe aan de vraag of verdachte na 4 juli 2012 – zoals subsidiair en meer subsidiair ten laste is gelegd – als medepleger dan wel als medeplichtige aan dit feit kan worden aangemerkt.

Medeplegen [medeverdachte 6]

De rechtbank is van oordeel dat de feitelijke positie van [medeverdachte 6] bij [bedrijf 2] , in samenhang met het gedrag dat [medeverdachte 6] heeft vertoond en/of nagelaten zodanig is geweest, dat hij geacht moet worden samen met verdachte aan de verboden gedragingen feitelijke leiding te hebben gegeven. Aan de hand van de hiervoor weergegeven bewijsmiddelen stelt de rechtbank vast dat [medeverdachte 6] een prominente rol heeft gespeeld bij [bedrijf 2] en ook zelfstandig en autonoom namens [bedrijf 2] heeft gehandeld. [medeverdachte 6] heeft namens [bedrijf 2] een actieve rol gespeeld bij, en intensieve bemoeienissen gehad met, goederentransacties en facturenstromen, hij was aanspreekpunt bij [bedrijf 2] , alsook contactpersoon naar [bedrijf 8] en enkele vennootschappen, en hij heeft facturen, gebaseerd op schijnhandel, aangeleverd bij de administratie van [bedrijf 2] . [medeverdachte 6] heeft hierbij samengewerkt met verdachte en was, ook al gaven verdachte en/of mogelijk andere medeverdachten hem mogelijk instructies of adviezen, zelf (mede-)verantwoordelijk voor de keuze met welke bedrijven [bedrijf 2] zou handelen.

Conclusie

Gelet op voorgaande bewijsmiddelen acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte in de ten laste gelegde periode van 1 januari 2011 tot en met 4 juli 2012 samen met [medeverdachte 6] feitelijke leiding heeft gegeven aan het door [bedrijf 2] , samen met andere rechtspersonen en/of natuurlijke personen, valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie door valse facturen in die administratie op te nemen (feit 3) en het onjuist of onvolledig indienen van aangiften omzetbelasting (feit 4). Nu er geen bewijs is dat verdachte na 4 juli 2012 feitelijke leiding heeft gegeven aan [bedrijf 2] zal hij ten aanzien van die periode en de in die periode ingediende belastingaangiften partieel worden vrijgesproken.

Ten aanzien van feit 5

De rechtbank dient de vraag te beantwoorden of verdachte deel heeft genomen aan de criminele organisatie die - kort weergegeven - tot oogmerk had het plegen van btw-carrouselfraude. Van deelneming aan een organisatie als bedoeld in artikel 140 Sr kan slechts dan sprake zijn, indien de verdachte behoort tot het samenwerkingsverband en een aandeel heeft in, dan wel ondersteunt, gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het in dat artikel bedoelde oogmerk.

De rechtbank stelt vast dat verdachte met diverse medeverdachten contacten heeft onderhouden, onder meer via Skype. Uit de skypeberichten, in samenhang met administratieve gegevens met betrekking tot de goederen - en geldstromen en facturen blijkt dat verdachte een actieve en sturende bijdrage heeft geleverd aan het handelen in het kader van de btw-carrouselfraude.

- Contacten met medeverdachten

Uit het dossier is gebleken dat verdachte in de ten laste gelegde periode herhaaldelijk contact heeft gehad met medeverdachte [medeverdachte 6] , zijn werknemer en van wie hij [bedrijf 2] heeft overgenomen. Verdachte hield kantoor aan de [adres 1] te Hilversum. Uit het dossier is gebleken dat bijna alle medeverdachten op dat adres zijn geweest.

Zo waren medeverdachten [medeverdachte 8] en [medeverdachte 3] geregeld aan de [adres 1] .128.Uit het dossier blijkt bovendien dat verdachte en [medeverdachte 8] meermalen samen betrokken zijn geweest bij ondernemingen: vóór 2009 bij [bedrijf 60] International BV, begin 2011 bij [bedrijf 61] en daarna bij [bedrijf 62] ( [bedrijf 62] ).129.Naast [medeverdachte 8] , [naam 17] en verdachte werkte ook medeverdachte [medeverdachte 3] bij [bedrijf 62] . Met [medeverdachte 3] had verdachte bovendien regelmatig contact ter zake het aanbrengen van nieuwe klanten bij betalingsplatform [verdacht bedrijf 1] . [naam 17] heeft verklaard dat ‘ [verdachte] ’ ook betrokken is geweest bij [verdacht bedrijf 1] :130.‘Hij moest ook klanten voor [verdacht bedrijf 1] aanleveren. Hij heeft ook inderdaad handel meegebracht. [verdachte] heeft uit Nederland klanten meegebracht’131., ‘niet alleen [bedrijf 35] BV, maar ook nog andere klanten’132., ‘hij heeft hiervoor ook een deel van de winst ontvangen, maar niet van mijn deel, maar van dat van [medeverdachte 3]’133.en ‘een winstaandeel van 40% voor hen beiden. Ik kreeg de rest, dus 60%. Zoals ik het me nu herinner, verkocht [medeverdachte 3] aan [verdachte] aandelen in [verdacht bedrijf 1] . Daarom werd het deel van 40% tussen hen beiden gedeeld.’134.Ook heeft hij verklaard dat [verdachte] tot het einde bij [verdacht bedrijf 1] was.135.De rechtbank begrijpt dat [naam 17] met [verdachte] verdachte bedoelt, onder andere omdat [naam 17] heeft verklaard dat [verdachte] [bedrijf 63] runde met zijn vrouw [medeverdachte 2] en haar ex-man [naam 10] . Ter zitting van 22 januari 2020 heeft verdachte onder meer verklaard dat [bedrijf 63] één van zijn bedrijven is, waarvoor [bedrijf 42] de facturatie verzorgde, waarvoor [naam 10] werkzaam is. [naam 10] is de ex-partner van de echtgenote van verdachte, [medeverdachte 2] .136.

Ook medeverdachte [medeverdachte 4] is meerdere malen in het pand aan de [adres 1] geweest.137.Volgens [naam 10] besprak [medeverdachte 4] dan het een en ander met verdachte en [medeverdachte 6] , alsook met [medeverdachte 2] (de echtgenote van verdachte).138.139.

Verdachte heeft [bedrijf 2] overgedaan aan [medeverdachte 1] , die ook voordien al op het kantoor aan de [adres 1] kwam om te overleggen met [medeverdachte 6] over [bedrijf 2] .140.

Na de aanhouding van verdachte en [medeverdachte 3] is de iPhone 6 met Devicename “ [verdachte] ”, gecodeerd als MMMM-1141.uitgelezen met het programma UFED. Dit programma heeft de mogelijkheid een tijdlijn te genereren. Hiervan is een screenprint gemaakt.142.Uit deze tijdlijn is op te maken dat de arrestatie tot gevolg heeft dat verdachte, [medeverdachte 3] , [medeverdachte 6] en [medeverdachte 8] contact met elkaar hebben proberen te zoeken.

Ook is uit het dossier gebleken dat verdachte via Skype contacten onderhield met medeverdachten. Zo zijn op de inbeslaggenomen laptops143.skypegesprekken aangetroffen tussen ‘ [bedrijf 41] ’ en ‘remvoo’ ( [medeverdachte 8] ), bijvoorbeeld: ‘geld komt van bedrijf waar iemand het wegboekt dus moet gelijk weer verder’144.. Ook tussen [medeverdachte 6] (username ‘ [alias 2] ’) en ‘ [bedrijf 41] ’ vinden skypegesprekken plaats, bijvoorbeeld: ‘over geld wat overgemaakt is, kan je dat morgen ochtend er meteen uitkiepen’.145.

Ook zijn er diverse skypegesprekken aangetroffen tussen het skype-account ‘ [alias 3] ’ ( [medeverdachte 3] ) en het skype-account ‘ [bedrijf 41] ’ (verdachte), die informatie bevatten over de geldstromen van diverse ploffers naar rekeningen op het betalingsplatform.146.

‘ [bedrijf 41] ’ is echter niet het enige account waarmee verdachte contacten onderhield met medeverdachten. Zowel [getuige]147., [medeverdachte 6]148.als [naam 17]149.hebben expliciet verklaard dat de skypenaam ‘ [alias 1] ’ verdachte betreft. Ook uit de verklaringen van [naam 18]150.en [naam 19]151.volgt dat ‘ [alias 1] ’ verdachte betreft. Het skype-account [alias 4] , waarvan de rechtbank heeft vastgesteld dat dit aan [medeverdachte 3] toebehoort,152.gebruikt tevens meerdere malen de namen “ [alias 5] ” en “ [alias 1] ”, in relatie tot verdachte.153.

Hoewel verdachte dit heeft ontkend en de verdediging heeft betoogd dat de verklaringen van de getuigen op dit punt onbetrouwbaar zijn, is er geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat de verklaringen van deze getuigen onbetrouwbaar zijn. Verder is er geen enkele aanwijzing dat ‘ [alias 1] ’ door iemand anders wordt gebruikt.

De rechtbank is ten aanzien van de voor verdachte belastende verklaring van [getuige] en het door de raadsvrouw gevoerde verweer over het gebrek aan gelegenheid tot het ondervragen van deze persoon als getuige, in verband met zijn overlijden, van oordeel dat deze verklaring voor het bewijs kan worden gebezigd. De verklaring van [getuige] staat immers niet op zichzelf, maar vindt op meerdere onderdelen steun in overige bewijsmiddelen, zoals hiervoor weergegeven, zodat geen sprake is van strijd met jurisprudentie van het Europese Hof met betrekking tot de ‘sole and decisive rule’.

Op 13 en 14 mei 2013 is tussen de gebruikers met usernames ‘[alias 6]’ (waarvan de rechtbank heeft vastgesteld dat dit [medeverdachte 4] is) en ‘[alias 7]’ (waarvan de display name steeds is: ‘[alias 1]’), het volgende gesprek gevoerd154.:

Uit de bankmutaties van [bedrijf 64] BV blijkt dat er op 14 mei 2013 een bedrag van€ 2.200,-- wordt ontvangen, afkomstig van [verdacht bedrijf 2] met omschrijving R.B. Handelsonderneming.155.Een dag later vindt de hierna genoemde overboeking (van€ 3.226,49) vanaf het interne account van [bedrijf 66] bij [verdacht bedrijf 2] naar de bankrekening van [bedrijf 23] plaats.156.

Voorts zijn in het onderzoek facturen van [bedrijf 67] S.A. van 13 mei 2012 (2x), 12 juni 2012 en 3 juli 2012 aangetroffen, die alle zijn bestemd voor [verdacht bedrijf 1] , per adres [adres 1] - zijnde niet het officiële vestigingsadres van [verdacht bedrijf 1] , maar het adres waar de bedrijven van verdachte gevestigd waren -, ‘t.a.v. dhr. [verdachte] ’.157.

- Criminele organisatie

Aan de hand van het dossier en het onderzoek ter terechtzitting stelt de rechtbank de volgende feiten en omstandigheden vast.

Gelet op al hetgeen de rechtbank hiervoor ten aanzien van de verschillende bewezen verklaarde feiten heeft overwogen, kan zonder meer de conclusie worden getrokken dat sprake was van een duurzaam en gestructureerd samenwerkingsverband dat tot doel had om btw-carrouselfraude mogelijk te maken. Om dat doel te bewerkstelligen werden binnen het samenwerkingsverband herhaaldelijk diverse misdrijven gepleegd. Zo werden facturen valselijk opgemaakt in verband met de schijntransacties, welke facturen in bedrijfsadministraties werden opgenomen. Aangiften omzetbelasting werden niet of onjuist gedaan en de ploffers en buffers voldeden niet aan de fiscale administratieverplichtingen. Door geen dan wel een valse administratie te voeren en gebruik te maken van katvangers, konden de ondernemingen na faillissement vervolgens niet voldoen aan de inlichtingen- en administratieplichten, zodat er sprake was van bedrieglijke bankbreuk.

Binnen dit samenwerkingsverband was sprake van een zekere taakverdeling. De systeembouwers binnen de carrousel waren medeverdachten [medeverdachte 4] en [medeverdachte 8] . Zij leverden bedrijven aan die als ploffer of buffer konden worden gebruikt voor de btw-carrouselfraude. [medeverdachte 4] zorgde daarbij voor de feitelijke aansturing van diverse katvangers en verstrekte de gegevens van de ondernemingen aan [medeverdachte 8] . [medeverdachte 8] kreeg zowel van [medeverdachte 4] als van derden de gegevens van de ondernemingen aangeleverd, welke ondernemingen vervolgens binnen de btw-carrousel werden gebruikt als ploffer en buffer. [medeverdachte 8] had een aansturende rol, op meer afstand van de katvangers dan [medeverdachte 4] .

[medeverdachte 6] hield zich bezig met de transacties van zowel ploffers en buffers als [bedrijf 2] . Hij was voor logistiek dienstverlener [bedrijf 8] het aanspreekpunt en coördineerde de goederen- en facturenstromen.

Verdachte stuurde niet alleen [medeverdachte 6] aan binnen [bedrijf 2] , maar hij hield zich daarnaast ook actief bezig met de goederen- en facturenstromen. Uit het voorgaande blijkt dat [verdachte] in de periode van 1 januari 2011 tot en met 4 juli 2012 aan alle touwtjes binnen [bedrijf 2] trok en samen met [medeverdachte 6] feitelijke leiding heeft gegeven aan het door [bedrijf 2] , samen met andere rechtspersonen en/of natuurlijke personen, valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie door valse facturen in die administratie op te nemen (feit 3) en het onjuist of onvolledig indienen van aangiften omzetbelasting (feit 4).

Medeverdachte [medeverdachte 1] hield zich bezig met de transacties van ploffers en buffers, alsmede van [bedrijf 1] en vanaf 4 juli 2012 van [bedrijf 2] . Ook hij kan als coördinator van de goederen- en facturenstromen worden gekenmerkt.

Voor het verborgen blijven van de carrousel was het gebruik van betalingsplatforms essentieel. Medeverdachte [medeverdachte 3] was beheerder van de betalingsplatforms [verdacht bedrijf 1] en [verdacht bedrijf 2] en daardoor in staat om de betalingsplatforms en het betalingsverkeer aan te sturen en de leden van de criminele organisatie te voorzien van gelden. In het navolgende wordt nog uiteengezet dat ook verdachte invloed kon uitoefenen op de betaalstromen vanuit [verdacht bedrijf 1] en [verdacht bedrijf 2] .

Op grond van het voorgaande en het navolgende is de rechtbank van oordeel dat verdachte een aandeel heeft gehad in gedragingen die strekten tot/verband hielden met de verwezenlijking van het binnen de criminele organisatie bestaande oogmerk. Verdachte heeft een wezenlijke bijdrage geleverd aan de criminele organisatie. De rechtbank acht zodoende bewezen dat de verdachte heeft deelgenomen aan een organisatie als bedoeld in artikel 140 Sr.

Het standpunt van de officieren van justitie

De officieren van justitie hebben zich op het standpunt gesteld dat de onder 1 tot en met 4 tenlastegelegde feiten wettig en overtuigend bewezen kunnen worden verklaard. Daartoe hebben de officieren van justitie primair gesteld onder verwijzing naar onderdelen van het dossier dat de gelden afkomstig zijn uit de btw-carrousel. Subsidiair hebben de officieren van justitie gesteld dat de ter zitting door [verdachte] gegeven verklaring dat hij de gelden aan [naam 17] , [medeverdachte 3] en [medeverdachte 1] heeft gegeven, waarna de betalingen deels via [bedrijf 23] en [verdacht bedrijf 1] / [verdacht bedrijf 2] lopen, geen steun vindt in het dossier. Er is in ieder geval een vermoeden van witwassen en, ondanks uitdrukkelijk verzoek daartoe, is geen concrete, min of meer verifieerbare verklaring gegeven.

De officieren van justitie hebben per onderdeel van de tenlastegelegde feiten uitgewerkt op grond waarvan en ter hoogte van welk bedrag sprake is van gewoontewitwassen. De rechtbank zal, waar nodig, daar bij de bespreking van de afzonderlijke feiten nader op ingaan.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de beschikbare gegevens uit de ‘black box’ van de betalingsplatforms (Excel-bestand ‘ExpressOffice-eTradeFactoring- [verdacht bedrijf 1] -Transfers.xlsx’) niet meer weergeven dan een onvolledige en onbetrouwbare inkijk in de (schaduw)administratie die is bijgehouden door de mensen achter de betalingsplatforms. De verdediging heeft verzocht deze informatie niet te gebruiken voor het bewijs en geen acht te slaan op de vaststellingen en gevolgtrekkingen die de FIOD in ambtshandelingen verbindt aan die informatie.

De verdediging heeft voorts voorwaardelijk verzocht om – indien de rechtbank het Excel-bestand en de daarop gebaseerde bevindingen voor het bewijs wil bezigen – de administratie, bankafschriften en het communicatieverkeer van 72 ondernemingen aan het dossier toe te voegen.

Verdachte heeft verklaard dat hij in Spanje contante geldbedragen heeft afgegeven met het verzoek die geldbedragen giraal te maken. Verdachte is eerder veroordeeld en in die zaak is geen ontnemingsprocedure gevolgd. Volgens de verdediging kan niet worden uitgesloten dat de betalingen die aan verdachte worden toegeschreven samenhangen met deze door hem verstrekte contanten en dat die betalingen dus niet samenhangen met de gelden die uit deze btw-carrouselfraude zijn voortgekomen. Verdachte had geen aandeel in de btw-carrouselfraude die in deze zaak centraal staat en speelde ook geen rol bij de verspreiding van de daaruit voortvloeiende gelden via betalingsplatforms.

De verdediging heeft betoogd dat de verklaring van [naam 1] ongeloofwaardig is. De verdediging heeft vrijspraak bepleit van het bij feit 1 onder 1 en 2 ten laste gelegde, althans in ieder geval vrijspraak van de onder feit 1 onder 1 ten laste gelegde contante stortingen in Thailand. Ook heeft de verdediging vrijspraak bepleit van feit 2, feit 3 onder 4 en 5 en feit 4. Ten aanzien van feit 1 onder 3 en feit 3 onder 3 heeft de verdediging zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

De rechtbank zal, waar nodig, bij de bespreking van de afzonderlijke feiten nader ingaan op de inhoudelijke verweren van de verdediging.

Het oordeel van de rechtbank

Ten aanzien van feit 1

Onder 1 en 2: geldbedragen naar Thaise bankrekening

Uit het dossier blijkt dat vanaf bankrekeningen van [verdacht bedrijf 1] geldbedragen zijn overgeboekt naar een bankrekening met nummer [rekeningnummer 1]158.en een bankrekening met nummer [rekeningnummer 2]159., beiden op naam van [naam 1] , bij de Kasikornbank in Thailand. Hierover heeft [naam 1] onder meer verklaard: ‘Ik had een bankrekening in Thailand en daar heeft [verdachte] wat geld naar toe gestuurd’160.en ‘Ik heb dit nooit aangegeven in Nederland omdat dit geld was wat een beetje weg moest. Dit was geld van [verdachte]’.161.

De rechtbank is van oordeel dat de verklaring van [naam 1] met terughoudendheid moet worden bezien, omdat [naam 1] ook verdachte is in onderhavig onderzoek en (daarom) wellicht belang heeft om belastend over verdachte te verklaren. Daarbij komt dat de verklaring van [naam 1] op dit punt onvoldoende steun vindt in het dossier. Uit het dossier blijkt bijvoorbeeld niet dat de geldbedragen na de Kasikornbank (uiteindelijk) bij verdachte terecht zijn gekomen. Op grond van de omstandigheid dat de geldbedragen afkomstig zijn van [verdacht bedrijf 1] kan niet reeds geconcludeerd worden dat de gelden dus voor verdachte bestemd moeten zijn. Ook de omstandigheid dat de overboekingen op de bankrekening van [naam 1] afkomstig zijn vanaf het interne account bij [verdacht bedrijf 1] van rechtspersonen die als ploffer in de btw-carrousel kunnen worden aangemerkt (bijvoorbeeld [bedrijf 29] en [bedrijf 13] BV) en dat daarnaast geldbedragen vanaf deze interne accounts worden doorgeboekt aan rechtspersonen die aan verdachte zouden kunnen worden gelinkt is onvoldoende wettig bewijs om te concluderen dat verdachte deze geldbedragen heeft witgewassen.

Van dit deel van de tenlastelegging (onderdeel 1 en onderdeel 2) spreekt de rechtbank verdachte daarom vrij.

Onder 3: geldbedragen naar [bedrijf 20] BV

Uit het onderzoek is gebleken dat vanaf één van de bankrekeningen van [verdacht bedrijf 1] in totaal een bedrag van € 320.000,-- is overgeboekt naar [bedrijf 20] (de rechtbank begrijpt: [bedrijf 20] ) [bedrijf 20] BV ( [rekeningnummer 10] ):

- op 11 april 2012 een bedrag van € 120.000,--;162.

- op 8 mei 2012 een bedrag van € 80.000,--;163.

- op 6 juni 2012 een bedrag van € 20.000,--;164.

- op 11 september 2012 een bedrag van € 100.000,--.165.

[bedrijf 20] BV (hierna: [bedrijf 20] ) is opgericht op 19 maart 2012. Als enig aandeelhouder en bestuurder staat bij de Kamer van Koophandel [bedrijf 24] . geregistreerd.166.Ter zitting heeft verdachte hierover verklaard: ‘[bedrijf 20] valt onder [bedrijf 25] , [bedrijf 25] valt onder [bedrijf 24]’.167.Verdachte is sinds de oprichting van [bedrijf 24] de enige bestuurder.168.

Ter zake deze € 320.000,-- is op het adres [adres 1] te Hilversum een (ongetekende) ‘overeenkomst van achtergestelde geldlening’ tussen [bedrijf 20] en [verdacht bedrijf 1] aangetroffen, inhoudende dat [verdacht bedrijf 1] een achtergestelde lening van maximaal€ 320.000,-- aan [bedrijf 20] zal verstrekken.169.Hierover heeft [naam 11] , werkzaam als boekhouder bij [bedrijf 42] , verklaard: ‘Ik heb dit weleens gezien. Ik heb deze overeenkomst getekend en wel gekregen van [verdachte] . Ik had vragen over een overboeking van ik neem aan 320.000 euro. [verdachte] kwam toen met een achtergestelde lening welke bij deze overboeking hoorde. Ik kwam deze ontvangst van geld van [verdacht bedrijf 1] tegen op de bankrekening van [bedrijf 20] bij volgens mij ABN en had hier vragen over. Ik heb dit vervolgens volgens mij ook als lening geboekt bij [bedrijf 20]’.170.

Dit bedrag van € 320.000,-- is als langlopende schuld opgenomen in het financieel jaarverslag 2012 van [bedrijf 20] met als toelichting: ‘ter financiering van de activiteiten is met [verdacht bedrijf 1] Ltd gevestigd in Auckland een overeenkomst gesloten voor het verkrijgen van een achtergestelde lening’.171.

Ter zitting van 22 januari 2020 heeft verdachte verklaard dat er geen lening is aangegaan.172.Over de overboekingen van in totaal € 320.000,-- heeft verdachte ter zitting van 22 januari 2020 verklaard dat hij dit geld – dat hij nog had uit het verleden – grotendeels contant aan [naam 17] heeft gegeven.173.En: ‘ik heb in Spanje geld aan [naam 17] gegeven en wilde dat geld giraal geïnvesteerd hebben in [bedrijf 20]’.174.

Afkomstig uit enig misdrijf?

De verdediging heeft gesteld dat verdachte in Spanje contante geldbedragen – samenhangend met een eerdere veroordeling, waarvoor geen ontneming is gevolgd aan [naam 17] heeft afgegeven om giraal te maken.175.Naar het oordeel van de rechtbank kan in ieder geval met voldoende mate van zekerheid worden uitgesloten dat de geldbedragen tot een totaal van€ 320.000,-- een legale herkomst hebben. Naar het oordeel van de rechtbank is daarom geen andere conclusie mogelijk dan dat het niet anders kan zijn dan dat deze geldbedragen onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn en dat verdachte hiervan wist.

Door de gelden via het betalingsplatform [verdacht bedrijf 1] te laten lopen heeft verdachte de herkomst verhuld.176.Hij heeft de gelden, die aan hem in privé toebehoorden, vervolgens niet op een privérekening laten storten, maar op de rekening van [bedrijf 20] , de onderneming waar hij via een Spaanse entiteit middellijk bestuurder van was. En hij heeft een valse leningsovereenkomst opgesteld of laten opstellen, die aan de boekhouder is verstrekt en ook daadwerkelijk in de boekhouding is verwerkt.

Conclusie

Gelet op voorgaande bewijsmiddelen is wettig en overtuigend bewezen dat verdachte in vereniging met anderen van de hiervoor genoemde geldbedragen de werkelijke aard en herkomst heeft verborgen en verhuld, heeft verborgen en verhuld wie de rechthebbende van die geldbedragen was, deze geldbedragen voorhanden heeft gehad en deze geldbedragen heeft verworven, overgedragen, omgezet en gebruikt.

Gewoonte

Uit de hierboven genoemde bewijsmiddelen volgt dat verdachte een groot geldbedrag heeft witgewassen en dat er een veelheid aan verhullingshandelingen heeft plaatsgevonden. Daarom acht de rechtbank tevens het gewoontewitwassen wettig en overtuigend bewezen.

Ten aanzien van feit 2

De rechtbank is van oordeel dat er geen wettig bewijs is dat verdachte geldbedragen heeft witgewassen via de bankrekeningen van [bedrijf 21] BV (handelsnaam van [bedrijf 21] BV) en [bedrijf 22] BvBa. Dat verdachte wellicht kan worden gelinkt aan bedrijven die als ploffer in de btw-carrousel kunnen worden aangemerkt (zoals [bedrijf 39] , [bedrijf 26] BV, [bedrijf 27] BV en [bedrijf 35] BV) en van wie de betalingen aan voornoemde bedrijven ( [bedrijf 21] BV en [bedrijf 21] BV) afkomstig zijn vanaf het interne account bij [verdacht bedrijf 1] , betekent niet dat ze dus ook voor verdachte bestemd moeten zijn. Daarnaast heeft [naam 2] – de bestuurder en vermoedelijke katvanger van [bedrijf 21] BV en [bedrijf 21] BV – niet willen verklaren wie zijn opdrachtgevers waren. Dat [bedrijf 13] zijn opdrachtgevers zou hebben ontmoet in café [oude naam café/restaurant] of in café [café/restaurant] (dat eigendom was van verdachte en zijn partner en voorheen café [oude naam café/restaurant] heette) en zich bij het zien van de foto van verdachte en medeverdachten [medeverdachte 8] en [medeverdachte 6] – in tegenstelling tot bij het zien van de foto’s van andere medeverdachten – op zijn zwijgrecht heeft beroepen bij de vraag of verdachte zijn opdrachtgever was, is ook geen wettig bewijs dat verdachte de opdrachtgever van [bedrijf 13] was. Ook de mogelijke outgoing call via Skype177.op 2 juni 2010 – dus ruim voor aanvang van de ten laste gelegde periode – tussen verdachte en [bedrijf 13] vormt daarvoor geen wettig bewijs. Ook voor het overige is er geen wettig bewijs dat verdachte als (mede)pleger bij dit feit is betrokken. Daarom spreekt de rechtbank hem van dit feit vrij.

Ten aanzien van feit 3

Onder 1 en 2: geldbedragen naar en van [bedrijf 23] Limited (hierna: [bedrijf 23] )

Uit het voorgaande blijkt al dat verdachte de enig bestuurder van [bedrijf 24] is. Op de bankmutaties van [bedrijf 24] (bankrekeningnummer [rekeningnummer 11] ) is te zien dat er € 42.167,70 van [bedrijf 23] is ontvangen:

- op 2 mei 2013 een bedrag van € 14.404,91178., welke betaling afkomstig is van de bankrekening met nummer [rekeningnummer 12] van [bedrijf 23] bij de HSBC Bank in Hong Kong179.;

- op 13 mei 2013 een bedrag van € 7.932,64180., welke betaling afkomstig is van de bankrekening met nummer [rekeningnummer 12] van [bedrijf 23] bij de HSBC Bank in Hong Kong181.;

- op 24 juli 2013 een bedrag van € 19.830,15182., welke betaling vermoedelijk afkomstig is van een andere bankrekening van [bedrijf 23] waarin in het opsporingsonderzoek geen inzage is verkregen.183.

Vanaf voornoemde bankrekening met nummer [rekeningnummer 12] van [bedrijf 23] worden ook betalingen gedaan naar [naam 4] :

- op 14 mei 2013 een bedrag van € 8.500,--;184.

- op 16 mei 2013 een bedrag van € 6.500,--.185.

Verdachte heeft hierover verklaard dat hij € 15.000,-- aan [naam 4] heeft betaald en dat hij dit geld contant aan [naam 17] heeft gegeven die het vervolgens naar de bankrekening van [bedrijf 23] heeft overgemaakt.186.Ook uit de verklaring van [naam 4] volgt dat verdachte hem vanuit [bedrijf 23] heeft betaald: ‘Deze bedragen zijn door [verdachte] betaald aan mij voor de overname van een gedeelte van de rechten van het boek. U vraagt hoe ik weet dat deze betalingen waarbij [bedrijf 23] staat van [verdachte] afkomstig is. Ik moest rond deze tijd geld van [verdachte] krijgen en dat kwam via [bedrijf 23] waar Madrid bij stond. Ik wist dat [verdachte] wel betrokken was bij meerdere vennootschappen en het maakt mij niet uit waar hij vanuit betaald’.187.

De rechtbank is van oordeel dat hieruit blijkt dat voornoemde betalingen alle ten behoeve van verdachte hebben plaatsgevonden.

Ook wordt vanaf voornoemde bankrekening met nummer [rekeningnummer 12] van [bedrijf 23] op14 mei 2013 een bedrag van € 5.500,-- overgeboekt naar [naam 3] .188.Hierover heeft [naam 3] verklaard: ‘Dit was geld dat ik voor [medeverdachte 8] heb ontvangen. Ik weet niet wie [bedrijf 23] is’.189.Uit het dossier is onvoldoende gebleken dat dit geldbedrag door of vanwege verdachte naar de rekening van [naam 3] is overgemaakt. De rechtbank zal verdachte van dit onderdeel partieel vrijspreken.

Naast voornoemde betalingen vanaf de bankrekening van [bedrijf 23] (met nummer [rekeningnummer 12] ) blijkt van de volgende ontvangsten op deze bankrekening:

- op 25 april 2013 is € 14.958,56 ontvangen, afkomstig vanaf het interne account van [bedrijf 68] Sp. (hierna: [bedrijf 68] ) bij [verdacht bedrijf 2] ;190.

o Op 2 mei 2013 vindt vervolgens de hiervoor uitgewerkte overboeking van14.404,91191.naar [bedrijf 24] plaats;192.

- op 11 mei 2013 is € 7.966,50 ontvangen, afkomstig vanaf het interne account van [bedrijf 68] bij [verdacht bedrijf 2] ;193.

o Op 13 mei 2013 vindt vervolgens de hiervoor uitgewerkte overboeking van€ 7.932,64 naar [bedrijf 24] plaats;194.

- op 14 mei 2013 is € 13.958,52 ontvangen, afkomstig vanaf het interne account van [bedrijf 68] bij [verdacht bedrijf 2] ;195.

o Op 14 mei 2013 vindt vervolgens de hiervoor uitgewerkte overboeking van€ 8.500,-- naar [naam 4] plaats;196.

- op 15 mei 2013 is vervolgens € 179.438,49 en € 3.226,49 ontvangen vanaf de interne accounts van respectievelijk [bedrijf 16] (hierna: [bedrijf 16] ) en [bedrijf 66] bij [verdacht bedrijf 2] ;197.

o Op 16 mei 2013 vindt vervolgens de hiervoor uitgewerkte overboeking van€ 6.500,-- naar [naam 4] plaats.

De rechtbank concludeert dat [verdachte] zeggenschap had over de (interne accounts van de) bankrekening van [verdacht bedrijf 2] , alsmede de bankrekening van [bedrijf 23] . De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

Uit het voorgaande volgt dat de gelden eerst vanuit de interne accounts van [bedrijf 68] , [bedrijf 16] en [bedrijf 66] naar de rekening van [bedrijf 23] zijn overgeboekt en dat deze gelden kort daarna vanaf de rekening van [bedrijf 23] zijn overgemaakt naar [bedrijf 24] en [naam 4] . Uit het dossier is gebleken dat [bedrijf 68] en [bedrijf 66] ploffers waren en dat [bedrijf 16] een buffer was, hetgeen hierna nader wordt uitgewerkt.

- [bedrijf 68]

In de database van [bedrijf 69] , met welke naam het betalingsplatform [verdacht bedrijf 2] ook wel wordt aangeduid198., staat als contactpersoon van [bedrijf 68] [naam 22] geregistreerd, met een kopie van haar identiteitskaart.199.[naam 22] heeft verklaard dat zij het bedrijf niet kent en dat sommige mensen hiervoor gebruik hebben gemaakt van haar identiteit en identiteitskaart.200.[naam 22] heeft verder verklaard dat zij een kopie van haar identiteitsbewijs heeft gemaild naar een persoon genaamd [naam 23] of [naam 23] , uit Engeland.201.

De aandelen van [bedrijf 68] zijn voor 100% in handen van [naam 23] , die de Engelse nationaliteit heeft.202.[naam 23] heeft onder meer verklaard dat ‘ [naam 24] ’ voorstelde om nieuwe bedrijven te starten in Europa, deze functionerende bedrijven door te verkopen en commissie op te strijken van alle ontvangen winst. [naam 23] was op dat moment verslaafd aan heroïne en alcohol en dacht dat deze kans zijn herstel zou bevorderen. [naam 23] ging gedurende een periode van zes maanden tweemaal naar Roemenië, Letland, Litouwen en Polen. [naam 24] betaalde de vluchten en andere kosten die hij maakte. Met [naam 24] kwam hij overeen dat hij 15% commissie zou ontvangen van de winst op ieder verkocht bedrijf. Tijdens ieder bezoek ging hij samen met [naam 24] naar een bijeenkomst waar hij enkele documenten ondertekende. Hij weet niet wat de inhoud van de documenten was, aangezien ze geschreven waren in de taal van het land waar hij was. Nadat hij de documenten getekend had, nam [naam 24] de documenten over. De naam [bedrijf 68] herkent [naam 23] als één van de bedrijven waarvoor hij documenten heeft ondertekend toen hij met [naam 24] in Polen was. Na het ondertekenen van de documenten had [naam 23] niets meer met [bedrijf 68] te maken. Hij ging ervan uit dat dit bedrijf als functionerend bedrijf zou worden doorverkocht. [naam 23] wist niet dat hij als directeur van dit bedrijf vermeld stond totdat de Britse belastingdienst hem dit vertelde.203.

Naar aanleiding van een internationaal verzoek om inlichtingen op het gebied van de btw (hierna: scac-verzoek) wordt door de autoriteiten in Polen, waar [bedrijf 68] gevestigd is, geconcludeerd dat [bedrijf 68] een missing trader is (de rechtbank begrijpt: een ploffer).204.Zo had [bedrijf 68] alleen een virtueel kantoor in Polen, heeft zij geen activiteiten in Polen verricht en hebben er geen transacties plaatsgevonden op het bankrekeningnummer van [bedrijf 68] in Polen. Het btw-nummer van [bedrijf 68] is op 26 juni 2013 geëindigd.205.

- [bedrijf 66]

Uit het dossier blijkt dat ook [bedrijf 66] (ook wel [bedrijf 66] genoemd) als ploffer kan worden aangemerkt.206.Medeverdachte [medeverdachte 4] heeft de bedrijfsgegevens van [bedrijf 66] aan medeverdachte [medeverdachte 8] verstrekt.207.Dat [bedrijf 66] onderdeel heeft uitgemaakt van de btw-carrousel blijkt onder meer uit een goederen- en geldstroom waarbij [bedrijf 66] 468 PS3’s aan buffer [bedrijf 70] BV heeft verkocht voor € 91.728,--. Daarbij is € 19.262,88 aan btw in rekening gebracht.208.Dit totaalbedrag (inclusief btw) van € 110.990,88 is op 10 april 2013 ontvangen op de bankrekening van [verdacht bedrijf 2] bij de VP-bank vanaf de bankrekening van [bedrijf 70] BV.209.heeft deze PS3’s gekocht van [bedrijf 71] . Deze zijn intracommunautair geleverd, dus zonder btw, voor een totaalbedrag van € 105.768,--.210.De betaling is gedaan vanaf de bankrekening van [verdacht bedrijf 2] bij de VP-bank op 11 april 2013.211.De rechtbank constateert dat [bedrijf 66] de goederen dus ver onder de inkoopprijs (€ 226,-- per stuk) heeft doorverkocht (voor € 196,-- per stuk). De in rekening gebrachte en ontvangen btw is bovendien door [bedrijf 66] niet afgedragen aan de Belastingdienst.212.

- [bedrijf 16]

Uit het dossier blijkt dat [bedrijf 16] als buffer kan worden aangemerkt.213.Eigenaar van [bedrijf 16] is [naam 25] . [naam 25] heeft verklaard dat met zijn instemming de bedrijfsgegevens van [bedrijf 16] aan medeverdachte [medeverdachte 8] zijn verstrekt en dat hij geen zicht had op de handel die hiermee werd verricht.214.

heeft als buffer tussen [bedrijf 66] (ploffer) enerzijds en [bedrijf 2] gefungeerd.215.[bedrijf 66] heeft in de maanden april en mei 2013 voor een totaalbedrag van € 621.730,66 (inclusief € 107.903,67 aan btw) aan [bedrijf 16] gefactureerd ter zake computerartikelen.216.Ook bevinden zich in het dossier facturen van [bedrijf 22] Bvba (België) en [bedrijf 23] Limited (Hong Kong), gericht aan [bedrijf 16] .217.Tijdens de doorzoeking op 15 mei 2013 op het adres [adres 1] in Hilversum zijn diverse facturen aangetroffen, waaruit blijkt dat [bedrijf 16] in de maanden april en mei 2013 meerdere malen, en voor een totaalbedrag van € 2.292.549,86 (inclusief € 397.880,55 aan btw) aan [bedrijf 2] heeft gefactureerd in verband met computerartikelen.218.Betalingen van facturen gericht aan en afkomstig van [bedrijf 16] liepen via [verdacht bedrijf 2] .219.

- Betrokkenheid [verdachte] bij [bedrijf 68] , [bedrijf 66] en [bedrijf 16]

Uit het dossier blijkt voorts dat verdachte daadwerkelijk betrokken is geweest bij genoemde bedrijven.

Zo blijkt dat een deel van het bedrag van € 320.000,-- dat naar de bankrekening van [bedrijf 20] is overgemaakt (zie hiervoor bij feit 1, onderdeel 3 van de zaak met parketnummer 08/950462-15) afkomstig is van het interne account van [bedrijf 68] bij [verdacht bedrijf 1] .220.

Uit hetgeen hierna onder feit 3, onderdeel 3, is uitgewerkt, blijkt ook dat rechtstreeks vanaf het interne account van [bedrijf 68] bij [verdacht bedrijf 1] gelden naar [naam 6] van [naam 5] AG zijn overgeboekt, die betrekking hebben op een betalingsverplichting van verdachte in privé.

In het dossier bevindt zich ook een factuur van [bedrijf 67] S.A., het bedrijf van [getuige] , gericht aan [bedrijf 68] voor werkzaamheden die betrekking hebben op onder meer [bedrijf 62] .221.Verdachte was samen met medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 8] , alsmede [naam 17] werkzaam voor [bedrijf 62] . [getuige] heeft verklaard dat hij de facturen naar Polen moest sturen en dat het hem bekend was dat de kosten van zijn bemoeienis onderling verdeeld werden tussen alle betrokkenen bij de betalingsplatforms in Polen en Liechtenstein, in ieder geval [medeverdachte 3] , [verdachte] , [naam 17] en [naam 26] (de rechtbank begrijpt: [medeverdachte 3] , verdachte, [naam 17] en [naam 26] ).222.

Hiervoor in paragraaf 4.4.3 is uiteengezet dat verdachte betrokken was bij ploffer [bedrijf 66] .223.224.225.

Bij de doorzoeking van de woning van [medeverdachte 3] is een USB-stick aangetroffen, met daarop een Excel-bestand met de naam “handler mit fixierung”, betreffende een lijst met bedrijven waarvan betalingen over het betalingsplatform [verdacht bedrijf 2] lopen. Daarop staat onder meer [bedrijf 16] genoemd met daarachter de naam “ [alias 5] ”. Hiervoor is reeds weergegeven dat [medeverdachte 3] met ‘ [alias 5] ’ verdachte bedoelt.226.

Zeggenschap

Uit al het voorgaande in samenhang bezien blijkt dat verdachte betrokken was bij voornoemde bedrijven en dat hij zeggenschap had over geldbedragen die vanaf de interne accounts van deze bedrijven werden doorgeboekt naar de rekening van [bedrijf 23] . Vanaf de rekening van [bedrijf 23] werden vervolgens, kort nadat de gelden uit ‘het systeem’ waren ontvangen, bedragen overgeboekt naar [bedrijf 24] en [naam 4] , welke betalingen alle ten behoeve van verdachte hebben plaatsgevonden. De rechtbank concludeert dat het niet anders kan dan dat verdachte ook zeggenschap had over de bankrekening van [bedrijf 23] .

Afkomstig van enig misdrijf

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen ten aanzien van btw-carrouselfraude (inleiding) en deelname aan een criminele organisatie (feit 5 inzake parketnummer 08/996092-14) is de rechtbank van oordeel dat vast staat dat voornoemde gelden als door misdrijf verkregen gelden kunnen worden aangemerkt. Deze gelden hebben immers betrekking op betalingen op basis van valse facturen en (vervolgens) het niet afdragen van in rekening gebrachte en ontvangen btw door de ploffer. Omdat voornoemde gelden steeds afkomstig zijn uit schijnhandel ten behoeve van de btw-carrouselfraude en het oogmerk van de criminele organisatie daar ook steeds op was gericht, kunnen ook voornoemde overboekingen van [verdacht bedrijf 2] naar [bedrijf 23] naar het oordeel van de rechtbank steeds als van misdrijf afkomstig worden aangemerkt.

Ook wanneer het scenario van de verdediging ten aanzien van de betalingen aan [naam 4] zou worden gevolgd, is er geen andere conclusie mogelijk dan dat deze geldbedragen van misdrijf afkomstig zijn. Over de herkomst van de gelden die via [bedrijf 23] naar [naam 4] zijn overgeboekt heeft verdachte ter zitting van 22 januari 2020 immers verklaard dat hij in Spanje contante geldbedragen aan [naam 17] heeft afgegeven en dat [naam 17] het contante geld vervolgens giraal naar [bedrijf 23] heeft overgemaakt. Over de herkomst van deze contante gelden heeft de verdediging het volgende naar voren gebracht in pleidooi: ‘[verdachte] is eerder veroordeeld en in die zaak is geen ontnemingsprocedure gevolgd.’ Naar het oordeel van de rechtbank kan gelet daarop in ieder geval met voldoende mate van zekerheid worden uitgesloten dat de geldbedragen een legale herkomst hebben. Naar het oordeel van de rechtbank is daarom geen andere conclusie mogelijk dan dat het niet anders kan zijn dan dat deze geldbedragen onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn en dat verdachte hiervan wist.

Conclusie

De rechtbank concludeert dat de hiervoor genoemde geldbedragen (in totaal ongeveer€ 220.000,--, die verdachte vanaf de bankrekening van [verdacht bedrijf 2] naar [bedrijf 23] met nummer [rekeningnummer 12] heeft doen of laten storten en waarvan hij ruim € 37.000,-- heeft doorgeboekt naar [bedrijf 24] en [naam 4] ) onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn en dat verdachte hiervan wist.

Onder 3: betalingen aan [naam 6]

Uit de bankmutaties van [verdacht bedrijf 1] blijkt dat op 21 februari 2013 een bedrag van € 30.000,-- is overgeboekt namens [bedrijf 68] , naar [naam 6] .227.Op een USB-stick die bij de doorzoeking van de woning van verdachte is aangetroffen,228.staat een factuur van [naam 6] (namens [naam 5] AG) aan [bedrijf 68] die is gericht aan [naam 22] .229.Als invoicenummer staat zowel op de factuur als in de betalingsomschrijving HH.CHAM.2013.003.02.20 vermeld. Bij de documenteigenschappen staat verdachte als auteur van de factuur vermeld.230.heeft verklaard dat de door verdachte gemaakte factuur vals is.231.

Bij de doorzoeking van de woning van verdachte is ook een participation agreement van verdachte in [naam 5] AG aangetroffen, waarin staat vermeld dat verdachte op 21 februari 2013 € 30.000,-- giraal en € 20.000,-- contant aan [naam 5] AG, vertegenwoordigd door [naam 6] , zal betalen.232.Tevens is een betalingskwitantie aangetroffen, waaruit blijkt dat verdachte op 22 februari 2013 € 20.000,-- contant aan [naam 6] heeft betaald.233.

Ter zitting van 22 januari 2020 heeft verdachte erkend dat hij € 50.000,-- aan [naam 6] heeft betaald, maar heeft hij wisselend verklaard over de wijze waarop hij dit heeft betaald: ‘Ik heb een bedrag overgemaakt en hem contant geld gegeven. De hoogte van de bedragen weet ik niet’ en ‘Ik heb die € 20.000,-- en € 30.000,-- contant aan [naam 6] gegeven in Marbella’. Naar eigen zeggen heeft hij deze gelden bovendien deels terug gekregen234., wat ook blijkt uit de bankmutaties van [bedrijf 24] . Van [naam 5] AG wordt op 19 maart 2014€ 2.000,--, op 10 juni 2014 € 7.217,64, op 6 augustus 2014 € 5.000,-- en op 7 november 2014 € 7.000,-- ontvangen.235.Ook heeft verdachte naar eigen zeggen ‘een paar duizend euro contant van hem gekregen’, als terugbetaling.236.

De rechtbank overweegt dat het dossier geen enkele steun bevat voor de verklaring van verdachte dat hij naast de € 20.000,-- ook de € 30.000,-- contant aan [naam 6] heeft gegeven. Dit wordt bovendien weersproken door de girale betaling van [verdacht bedrijf 1] naar [naam 6] , waarbij de hoogte van het bedrag en het factuurnummer overeenkomen met de factuur (aan [bedrijf 68] ) die door verdachte is gemaakt. Daarnaast komen de betaalwijze (giraal) en betaaldatum (21 februari 2013) overeen met de participation agreement die in de woning van verdachte is aangetroffen. Naar het oordeel van de rechtbank staat daarom vast dat verdachte op de hiervoor genoemde wijze € 30.000,-- giraal en € 20.000,-- contant aan [naam 6] heeft betaald.

Ten aanzien van de girale betaling

Ten aanzien van voornoemde girale betaling van € 30.000,-- vanaf het interne account van [bedrijf 68] bij [verdacht bedrijf 1] naar [naam 6] overweegt de rechtbank het volgende.

Uit hetgeen hiervoor bij feit 3 onder 1 en 2 is overwogen blijkt dat [bedrijf 68] als ploffer kan worden aangemerkt. Uit hetgeen hierover bij feit 1, onder 3 is overwogen blijkt bovendien dat verdachte zeggenschap had over het interne account van [bedrijf 68] bij [verdacht bedrijf 1] .

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen ten aanzien van btw-carrouselfraude (inleiding) en deelname aan een criminele organisatie (feit 5 inzake parketnummer 08-996092-14) is de rechtbank van oordeel dat vast staat dat voornoemde gelden als door misdrijf verkregen gelden kunnen worden aangemerkt op het moment dat ze door [verdacht bedrijf 1] werden ontvangen. Deze gelden hebben immers betrekking op betalingen op basis van valse facturen en (vervolgens) het niet afdragen van in rekening gebrachte en ontvangen btw door de ploffer. Omdat deze gelden steeds afkomstig zijn uit schijnhandel ten behoeve van de btw-carrouselfraude en het oogmerk van de criminele organisatie daar ook steeds op was gericht, kan ook voornoemde overboeking vanaf [verdacht bedrijf 1] naar het oordeel van de rechtbank als van misdrijf afkomstig worden aangemerkt.

Ten aanzien van de contante betaling

Ten aanzien van voornoemde contante betaling van € 20.000,-- door verdachte aan [naam 6] overweegt de rechtbank het volgende.

De rechtbank overweegt dat het onderzoek in de onderhavige zaak geen direct bewijs heeft opgeleverd dat deze € 20.000,-- van enig concreet aan te duiden misdrijf afkomstig is.

Wel is de rechtbank van oordeel dat voornoemde betalingen hebben plaatsgevonden onder omstandigheden die, in samenhang bezien, als zogenoemde typologieën van – en daarmee kenmerken voor – witwassen zijn aan te merken, namelijk het voorhanden hebben van een groot contant geldbedrag en het fysiek vervoeren van een groot contant geldbedrag, terwijl dat een aanzienlijk veiligheidsrisico met zich brengt.

Naar het oordeel van de rechtbank rechtvaardigen deze feiten en omstandigheden een vermoeden van witwassen. Gelet op dit vermoeden mag van verdachte worden verlangd dat hij een concrete, min of meer verifieerbare en niet op voorhand als volslagen onwaarschijnlijke verklaring geeft over de herkomst van het desbetreffende geldbedrag.

Ten aanzien van de herkomst van dit geldbedrag heeft verdachte ter zitting van 22 januari 2020 echter geen verklaring afgelegd en zich tijdens zijn verhoren door de FIOD op zijn zwijgrecht beroepen.

Bij gebrek aan een concrete verklaring van verdachte kan naar het oordeel van de rechtbank met voldoende mate van zekerheid worden uitgesloten dat dit geldbedrag een legale herkomst heeft.

Ook wanneer het scenario dat de verdediging ten aanzien van de herkomst van andere contante betalingen naar voren heeft gebracht (‘[verdachte] is eerder veroordeeld en in die zaak is geen ontnemingsprocedure gevolgd’) zou worden gevolgd – in dit verband heeft de verdediging er immers op gewezen dat uit de contante betaling van € 20.000,-- aan [naam 6] blijkt dat verdachte grotere contante geldbedragen voorhanden heeft – is er geen andere conclusie mogelijk dan dat dit geldbedrag van misdrijf afkomstig is.

Conclusie

De rechtbank concludeert dat de hiervoor genoemde geldbedragen (in totaal € 50.000,--) onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn en dat verdachte hiervan wist.

Onder 4: declareren en ontvangen gelden [bedrijf 2]

In het financieel verslag 2011 van [bedrijf 2] is onder ‘lonen en salarissen’ een bedrag van€ 144.000,-- als beheersvergoeding opgenomen.237.Dit bedrag is ook als management fee in de managementovereenkomst opgenomen.238.In de administratie van [bedrijf 2] is een maandelijkse betaling van € 12.000,-- aan [bedrijf 25] opgenomen.239.

Hiervoor (bij feit 3 en 4 in de zaak met parketnummer 08/996092-14) heeft de rechtbank al vastgesteld dat [bedrijf 2] in geheel 2011 van verdachte is geweest. Ook heeft de rechtbank overwogen dat uit het dossier blijkt dat de inkoop van alle leveranciers van [bedrijf 2] afkomstig is van ploffers (die wel btw in rekening brengen en ontvangen, maar vervolgens niet afdragen). Deze ploffers verkopen (ver onder de eigen inkoopprijs) door aan de buffers die vervolgens verkopen aan [bedrijf 2] . Andere leveranciers dan deze buffers heeft [bedrijf 2] (in ieder geval in de ten laste gelegde periode (2011) niet gehad.240.Op deze manier heeft [bedrijf 2] de goederen tegen een veel lagere prijs in de handel gekregen.241.Omdat voornoemde gelden dus steeds afkomstig zijn uit schijnhandel ten behoeve van de btw-carrouselfraude en het oogmerk van de criminele organisatie daar ook steeds op was gericht, is de rechtbank van oordeel dat de hele winst van [bedrijf 2] als door misdrijf verkregen kan worden aangemerkt. Daarbij komt dat hiervoor (bij feit 5 in de zaak met parketnummer 08/996092-14) al is komen vast te staan dat verdachte onderdeel was van een criminele organisatie die was gericht op deze btw-carrouselfraude.

Conclusie

Naar het oordeel van de rechtbank is daarom geen andere conclusie mogelijk dan dat de hiervoor genoemde geldbedragen (in totaal € 144.000,--) onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn en dat verdachte hiervan wist.

Onder 5: ontvangsten in verband met overdragen [bedrijf 2] aan [bedrijf 1] Holding

Op 4 juli 2012 wordt [bedrijf 2] overgenomen door [bedrijf 1] Holding, het bedrijf van medeverdachte [medeverdachte 1] .242.243.Zowel verdachte244.als [medeverdachte 1]245.hebben verklaard dat de overnamesom € 200.000,-- bedroeg. Zowel verdachte246.als [medeverdachte 1]247.hebben ook verklaard dat hiervoor € 25.000,-- is betaald aan de notaris. Dat blijkt ook uit de (ongetekende) ‘overeenkomst van aandelenoverdracht’, waaruit eveneens blijkt dat vervolgens maandelijks aan verdachte wordt betaald via een ‘earn out constructie’.248.Dit wordt bevestigd door [medeverdachte 1] , die heeft verklaard: ‘Voor het overige is het bedrag € 175.000 betaald uit de winst van [bedrijf 2] . Dit werd door [verdachte] aan [bedrijf 2] gefactureerd. Dit waren meerdere facturen.’249.Ook verdachte heeft verklaard dat hij de overnamesom vervolgens in delen aan [medeverdachte 1] heeft gefactureerd.250.

Uit de bankafschriften van [bedrijf 2] blijkt van de volgende betalingen aan [bedrijf 24] na de overnamedatum (waarbij steeds uit de betalingsomschrijving blijkt dat deze ziet op de earn-out):

- op 13 september 2012 een bedrag van € 5.000,--;251.

- op 18 september 2012 een bedrag van € 5.000,--;252.

- op 10 oktober 2012 een bedrag van € 5.000,--;253.

- op 24 oktober 2012 een bedrag van € 5.000,--;254.

- op 22 november 2012 een bedrag van € 5.000,--;255.

- op 13 december 2012 een bedrag van € 5.000,--;256.

- op 10 januari 2013 een bedrag van € 20.000,--;257.

- op 28 januari 2013 een bedrag van € 10.000,--;258.

- op 5 februari 2013 een bedrag van € 10.000,--;259.

- op 18 februari 2013 een bedrag van € 10.000,--;260.

- op 4 maart 2013 een bedrag van € 5.000,--.261.

Daarnaast is een factuur aangetroffen van 4 juli 2012 van [bedrijf 25] aan [bedrijf 2] voor een bedrag van € 100.000,-- in verband met het leveren van de aandelen inzake de overname aan [bedrijf 1] Holding.262.Uit een aantekening op de factuur263.en volgens de administratie van [bedrijf 2] is dit bedrag verrekend in de rekening-courant.264.

Uit het voorgaande blijkt dat verdachte naast het bedrag van € 25.000,-- dat hij via de notaris heeft ontvangen, nog € 185.000,-- per overboeking of door verrekening heeft ontvangen in het kader van het overdragen van [bedrijf 2] aan [bedrijf 1] Holding.

Hiervoor is al overwogen dat de rechtbank van oordeel is dat de hele winst van [bedrijf 2] als door misdrijf verkregen kan worden aangemerkt, dat uit voornoemde bewijsmiddelen blijkt dat de bedragen die verdachte in het kader van de overname heeft ontvangen afkomstig zijn uit de winst van [bedrijf 2] en dat verdachte onderdeel uitmaakte van een criminele organisatie die was gericht op deze btw-carrouselfraude. Dat verdachte (formeel) niet meer betrokken was bij [bedrijf 2] maakt dat niet anders. Ook na de overname is [bedrijf 2] immers alleen blijven handelen met buffers en verdachte wist – ook gezien zijn rol in de criminele organisatie – dat [bedrijf 2] alleen geld genereerde door [medeverdachte 6] van btw-carrouselfraude.

Conclusie

De rechtbank concludeert dat de hiervoor genoemde geldbedragen (in totaal € 185.000,--) onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn en dat verdachte hiervan wist.

Conclusie ten aanzien van alle onderdelen

Gelet op voorgaande bewijsmiddelen is naar het oordeel van de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte in vereniging met anderen van de hiervoor genoemde geldbedragen de werkelijke aard en herkomst heeft verborgen en verhuld, heeft verborgen en verhuld wie de rechthebbende van die geldbedragen was, deze geldbedragen voorhanden heeft gehad en deze geldbedragen verworven, overgedragen, omgezet en gebruikt heeft.

Gewoonte

Uit de hierboven genoemde bewijsmiddelen volgt verder dat verdachte gedurende een lange periode meerdere (grote) geldbedragen heeft witgewassen. Daarom acht de rechtbank tevens het gewoontewitwassen wettig en overtuigend bewezen.

Ten aanzien van feit 4

[verdacht bedrijf 1]

Ten aanzien van [verdacht bedrijf 1] wordt allereerst verwezen naar hetgeen hiervoor onder 4.4.3 is overwogen.

[verdacht bedrijf 1] gebruikte meerdere bankrekeningen bij twee Poolse banken (Nordea Bank en Zachodni Bank). Het betreft onder meer de bankrekeningen eindigend op265.:

Over deze bankrekeningen liepen de transacties van meerdere bedrijven.266.Voor de vastlegging van interne transacties maakte [verdacht bedrijf 1] gebruik van speciaal daarvoor ontwikkelde software. De mutaties op het interne account vinden binnen het softwareprogramma plaats en zijn daardoor niet zichtbaar voor toezichthouders.267.Hierover heeft [naam 27]268.– die naar eigen zeggen tot december 2011 was betrokken bij [verdacht bedrijf 1]269.– verklaard dat hij kon zien dat er bedragen werden vertraagd of verborgen konden worden gehouden. Hij heeft verklaard: ‘Vertraging in die zin, dat de autoriteiten er niet zo snel achter zouden komen en het onderzoek door politie bemoeilijkt wordt, dit omdat je de interne boekingen nodig hebt om verbanden te kunnen leggen tussen de ingaande en uitgaande betalingen, dit omdat je de tussenliggende transacties niet ziet’.

Gelden afkomstig van [bedrijf 26] BV

Uit het dossier blijkt dat door [bedrijf 72] (de handelsnaam van [bedrijf 26] BV270.) op 9 september 2011271.en op 30 september 2011272.gelden, in totaal€ 23.500,--, vanaf de Nederlandse bankrekening zijn overgemaakt naar de bankrekening van [verdacht bedrijf 1] .

[bedrijf 26] BV (hierna: [bedrijf 26] ) kan als ploffer worden aangemerkt.273.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht. Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.274.De door [bedrijf 26] verrichte betalingen aan [verdacht bedrijf 1] betreffen de positieve winstmarges van de niet afgedragen omzetbelasting.275.Een deel van deze gelden is vervolgens door [verdacht bedrijf 1] doorgeboekt.276.

Gelden afkomstig van [bedrijf 17] BV

Handelsnamen van [bedrijf 17] BV waren (met ingang van 31 mei 2011) [bedrijf 73] , (met ingang van 14 juni 2011) tevens [bedrijf 4] .nl en (met ingang van1 november 2011) [bedrijf 4] .277.

Medeverdachte [medeverdachte 5] , die in 2011 middellijk en onmiddellijk bestuurder van [bedrijf 17] BV is geweest, heeft verklaard dat hij de beschikking had over de ING-rekening [rekeningnummer 18] ten name van [bedrijf 4] CV, een bedrijf dat hij vroeger samen met zijn broer had278.en dat hij de gegevens van die bankrekening over heeft gedragen. [medeverdachte 5] ging ervan uit dat hij daarvan stukken zou krijgen van medeverdachte [medeverdachte 4] , betreffende de betalingen en ontvangsten, en dat hij die dan zou moeten verwerken.279.

Uit het dossier blijkt dat vanaf de Nederlandse bankrekening [rekeningnummer 18] in de periode van 25 augustus 2011 tot en met 4 november 2011280.gelden, in totaal € 167.170,--, zijn overgeboekt naar de bankrekening van [verdacht bedrijf 1] .

Hiervoor (bij feit 3 in de zaak met parketnummer 08/996092-14) is al overwogen dat [bedrijf 17] BV als ploffer kan worden aangemerkt. De door [bedrijf 17] BV verrichte betalingen aan [verdacht bedrijf 1] betreffen de positieve winstmarges van de niet afgedragen omzetbelasting.281.

De rechtbank kan op basis van het onderhavige dossier niet vaststellen dat met de op de rekening van [verdacht bedrijf 1] ontvangen bedragen, afkomstig van [bedrijf 17] BV, [medeverdachte 6] een intern systeem transacties zijn verricht en de gelden vervolgens zijn doorgeboekt naar andere (buitenlandse) rekeningen.

Gelden afkomstig van [bedrijf 27] BV

Uit het dossier blijkt dat door [bedrijf 27] BV in de periode van 26 oktober 2011 tot en met 1 december 2011282.gelden, in totaal € 209.450,--, vanaf de Nederlandse bankrekening zijn overgeboekt naar de bankrekening van [verdacht bedrijf 1] .

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 27] als ploffer kan worden aangemerkt.283.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht. Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.284.

De door [bedrijf 27] naar [verdacht bedrijf 1] overgeboekte gelden betreffen de positieve winstmarges van de niet afgedragen omzetbelasting.285.Een deel van deze gelden is vervolgens door [verdacht bedrijf 1] doorgeboekt.286.

Gelden afkomstig van [bedrijf 13] BV

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 26 oktober 2011 tot en met 15 februari 2012 de geldstroom van [bedrijf 13] BV (uitgaand in totaal € 4.122.290,24, inkomend in totaal€ 8.265.434,11) via het interne account van [bedrijf 13] BV bij [verdacht bedrijf 1] loopt.287.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 13] BV als ploffer kan worden aangemerkt.288.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht.289.Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.290.

Gelden afkomstig van [bedrijf 29]

Uit het dossier blijkt dat door [bedrijf 29] in de periode van 15 februari 2012 tot en met 16 maart 2012291.gelden, in totaal € 69.170,--, vanaf de Nederlandse bankrekening zijn overgeboekt naar de bankrekening van [verdacht bedrijf 1] . Dit betreft de positieve winstmarge van de niet afgedragen omzetbelasting.292.Een deel van deze gelden is vervolgens door [verdacht bedrijf 1] doorgeboekt.293.Daarnaast blijkt uit het dossier dat in de periode van 7 februari 2012 tot en met 25 mei 2012 de geldstroom van [bedrijf 29] (uitgaand en inkomend beide in totaal€ 584.842,--) via het interne account van [bedrijf 29] bij [verdacht bedrijf 1] loopt.294.

Hiervoor (bij feit 3 in de zaak met parketnummer 08/996092-14) is al overwogen dat [bedrijf 29] als ploffer kan worden aangemerkt.

Gelden afkomstig van [bedrijf 11]

Uit het dossier blijkt dat door [bedrijf 11] in de periode van 29 maart 2012 tot en met 13 april 2012295.gelden, in totaal € 15.000,--, vanaf de Nederlandse bankrekening zijn overgeboekt naar de bankrekening van [verdacht bedrijf 1] .

Daarnaast blijkt uit het dossier dat in de periode van 28 februari 2012 tot en met 28 mei 2012 de geldstroom van [bedrijf 11] (uitgaand in totaal € 5.774.116,50 en inkomend in totaal€ 6.070.076,73) via het interne account van [bedrijf 11] bij [verdacht bedrijf 1] loopt.296.

Hiervoor (bij feit 3 in de zaak met parketnummer 08/996092-14) is al overwogen dat [bedrijf 11] als ploffer kan worden aangemerkt.

De door [verdacht bedrijf 1] van [bedrijf 11] ontvangen gelden betreffen de niet afgedragen omzetbelasting.297.Een deel van deze gelden is vervolgens door [verdacht bedrijf 1] doorgeboekt.298.

Gelden afkomstig van [bedrijf 14] (handelsnaam: [bedrijf 30]299.)

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 21 maart 2012 tot en met 16 mei 2012 de geldstroom van [bedrijf 14] (uitgaand in totaal € 2.316.756,32, inkomend in totaal € 2.362.028,88) via het interne account van [bedrijf 14] bij [verdacht bedrijf 1] loopt.300.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 14] als ploffer kan worden aangemerkt.301.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht.302.Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.303.

Gelden afkomstig van [bedrijf 32] BV (handelsnaam: [bedrijf 31]304.)

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 23 mei 2012 tot en met 13 juni 2012 de geldstroom van [bedrijf 32] BV (uitgaand in totaal € 1.025.654,--, inkomend in totaal € 1.042.642,64) via het interne account van [bedrijf 32] BV bij [verdacht bedrijf 1] loopt.305.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 32] BV als ploffer kan worden aangemerkt.306.307.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht.308.Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.309.

Gelden afkomstig van [bedrijf 33] BV (handelsnaam: [bedrijf 34]310.)

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 14 mei 2012 tot en met 22 augustus 2012 de geldstroom van [bedrijf 34] (uitgaand in totaal € 3.706.345,41, inkomend in totaal € 3.707.110,80) via het interne account van [bedrijf 33] BV bij [verdacht bedrijf 1] loopt.311.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 33] BV als ploffer kan worden aangemerkt.312.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht.313.Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.314.

Gelden afkomstig van [bedrijf 19] BV (handelsnaam: [bedrijf 19]315.)

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 23 augustus 2012 tot en met 16 november 2012 de geldstroom van [bedrijf 19] (hierna: [bedrijf 19] ) (uitgaand in totaal€ 9.208.661,80, inkomend in totaal € 378.934,49) via het interne account van [bedrijf 19] bij [verdacht bedrijf 1] loopt.316.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 19] als ploffer kan worden aangemerkt.317.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht.318.Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.319.

Gelden afkomstig van [bedrijf 35] BV

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 25 september 2012 tot en met 15 november 2012 de geldstroom van [bedrijf 35] BV (uitgaand in totaal € 3.673.721,96, inkomend in totaal € 3.695.105,41) via het interne account van [bedrijf 35] BV bij [verdacht bedrijf 1] loopt.320.Uit de bankrekening van [verdacht bedrijf 1] kan worden opgemaakt dat er ook daarna, tot en met 18 december 2012, transacties hebben plaatsgevonden, echter ontbreken deze op de bankafschriften van [verdacht bedrijf 1] en is het overzicht van het interne account onzichtbaar gebleven in het opsporingsonderzoek.321.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 35] BV als ploffer kan worden aangemerkt.322.

Gelden afkomstig van [bedrijf 36] BV (handelsnaam: [bedrijf 36]323.)

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 29 november 2012 tot en met 21 januari 2013 de geldstroom van [bedrijf 36] BV (uitgaand in totaal € 4.012.262,96, inkomend in totaal€ 3.174.018,40) via de bankrekeningen van [verdacht bedrijf 1] loopt.324.Het overzicht van het interne account is onzichtbaar gebleven in het opsporingsonderzoek, waardoor slechts een deel van de financiële transacties, de hiervoor genoemde, zijn te herleiden uit de bankafschriften van [verdacht bedrijf 1] .325.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 36] BV als ploffer kan worden aangemerkt.326.

Gelden afkomstig van [bedrijf 37] BV (handelsnaam: [bedrijf 37]327.)

Uit het dossier blijkt dat in de periode van 29 januari 2013 tot en met 15 maart 2013 de geldstroom van [bedrijf 37] BV (uitgaand in totaal € 7.735.829,54, inkomend in totaal€ 8.082.441,53) via de bankrekeningen van [verdacht bedrijf 1] loopt.328.Het overzicht van het interne account is onzichtbaar gebleven in het opsporingsonderzoek, waardoor slechts een deel van de financiële transacties, de hiervoor genoemde, zijn te herleiden uit de bankafschriften van [verdacht bedrijf 1] .329.

Uit het dossier blijkt verder dat [bedrijf 37] BV als ploffer kan worden aangemerkt.330.Steeds werd ingekocht bij een leverancier in het buitenland, zonder btw, en vervolgens (door)verkocht aan een afnemer in Nederland waarbij btw in rekening werd gebracht.331.Deze in rekening gebrachte btw is niet afgedragen aan de Belastingdienst.332.

Afkomstig uit enig misdrijf

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen ten aanzien van btw-carrouselfraude (inleiding) en deelname aan een criminele organisatie (feit 5 inzake parketnummer 08/996092-14) is de rechtbank van oordeel dat vast staat dat voornoemde gelden als door misdrijf verkregen gelden kunnen worden aangemerkt op het moment dat ze door [verdacht bedrijf 1] werden ontvangen. Deze gelden hebben immers betrekking op betalingen op basis van valse facturen en (vervolgens) het niet afdragen van in rekening gebrachte en ontvangen btw door de ploffer. Omdat voornoemde gelden steeds afkomstig zijn uit schijnhandel ten behoeve van de btw-carrouselfraude en het oogmerk van de criminele organisatie daar ook steeds op was gericht, kan de volledige omzet naar het oordeel van de rechtbank als van misdrijf afkomstig worden aangemerkt.

Sub a: de werkelijke aard, herkomst, vindplaats, vervreemding en verplaatsing verhullen en verbergen en verbergen en verhullen wie de rechthebbende van voornoemde geldbedragen is

De rechtbank overweegt dat uit voornoemde bewijsmiddelen blijkt dat de in- en uitgaande betalingen van een groot aantal ploffers - te weten alle ten laste gelegde ploffers met uitzondering van [bedrijf 17] BV - via de bankrekeningen en het interne, voor toezichthouders onzichtbare, systeem van [verdacht bedrijf 1] is gelopen en dat de winstmarge, de niet afgedragen btw, van een aantal ploffers is overgeboekt naar [verdacht bedrijf 1] . [verdacht bedrijf 1] heeft geen banklicentie, waardoor geen afhankelijkheid heeft bestaan van toezichthoudende instanties en door het gebruik van een ‘black box’ was de prijsval aan het zicht onttrokken en waren de gelden niet traceerbaar. Hiermee heeft [verdacht bedrijf 1] naar het oordeel van de rechtbank de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding, de verplaatsing en de rechthebbende van deze gelden verborgen en verhuld.

Sub b: voornoemde geldbedragen verworven, voorhanden gehad en overgedragen

De rechtbank overweegt dat uit voornoemde bewijsmiddelen blijkt dat deze gelden op de bankrekeningen van [verdacht bedrijf 1] zijn ontvangen en vervolgens (met uitzondering van de gelden afkomstig van [bedrijf 17] BV) gedeeltelijk zijn overgeboekt naar andere bankrekeningen. Hiermee heeft [verdacht bedrijf 1] de geldbedragen naar het oordeel van de rechtbank verworven, voorhanden gehad en overgedragen.

Betrokkenheid verdachte

Uit de hiervoor weergegeven verklaring van [naam 17] volgt dat verdachte klanten aanleverde voor [verdacht bedrijf 1] en daarvoor ook betaald kreeg.333.Zo heeft [naam 17] verklaard: ‘[verdachte] heeft uit Nederland klanten meegebracht’334., ‘niet alleen [bedrijf 35] BV, maar ook nog andere klanten’335.. Ook heeft hij verklaard dat [verdachte] tot het einde bij [verdacht bedrijf 1] was.336.[naam 17] heeft verder verklaard dat verdachte in de winst is gaan delen nadat [naam 27] [verdacht bedrijf 1] heeft verlaten.337.[naam 27] heeft verklaard dat hij op19 december 2011 uit [verdacht bedrijf 1] is getreden.338.

Uit het voorgaande (bij feit 3 in de zaak met parketnummer 08/950462-15) is al gebleken van de girale betaling aan [naam 6] (€ 30.000,--) die vanaf het interne account van [bedrijf 68] van [verdacht bedrijf 1] afkomstig is en dat [bedrijf 68] als ploffer kan worden aangemerkt. Ook de betaling aan [bedrijf 20] is afkomstig van het interne account van [bedrijf 68] , zoals uit het voorgaande is gebleken (bij feit 1 in de zaak met parketnummer 08/950462-15). Verder blijkt onder meer dat de oprichtingskosten en jaarfee van verdachtes Panamese vennootschap [bedrijf 74] SA339.via het interne account van [bedrijf 75] Ltd bij [verdacht bedrijf 1] zijn voldaan.340.Daarbij komt dat hiervoor (bij feit 5 in de zaak met parketnummer 08/996092-14) al is komen vast te staan dat verdachte onderdeel was van een criminele organisatie die was gericht op de btw-carrouselfraude.

Conclusie

Uit voorgaande bewijsmiddelen blijkt dat verdachte vanaf 1 januari 2011, het moment waarop hij als feitelijke leidinggever bij [bedrijf 2] betrokken is geraakt, daadwerkelijk een bijdrage heeft geleverd aan [verdacht bedrijf 1] door het aanleveren van nieuwe klanten/ploffers, heeft meegedeeld in de winst van [verdacht bedrijf 1] , daadwerkelijk beschikking – dan wel zeggenschap of bemoeienis over uitbetaling – heeft gehad van gelden binnen de interne accounts van ploffers bij [verdacht bedrijf 1] en facturen voor [verdacht bedrijf 1] kreeg toegestuurd. Op basis daarvan is de rechtbank van oordeel dat de rol van verdachte binnen [verdacht bedrijf 1] en bij dit feit van voldoende gewicht is geweest om te komen tot een bewezenverklaring van het in vereniging plegen van dit feit.

Door de verdediging is het voorwaardelijke verzoek gedaan om de administratie, bankafschriften en het communicatieverkeer van 72 ondernemingen aan het dossier toe te voegen als de rechtbank het Excel-bestand ‘ExpressOffice-eTradeFactoring- [verdacht bedrijf 1] -Transfers.xlsx’ en de daarop gebaseerde bevindingen als bewijsmiddel zou gebruiken. Nu de rechtbank dit Excel-bestand en de daarop gebaseerde bevindingen niet voor het bewijs heeft gebruikt, is de aan het verzoek verbonden voorwaarde niet vervuld en komt de rechtbank niet toe aan de behandeling daarvan.

Gewoonte

Uit de hierboven genoemde bewijsmiddelen blijkt dat verdachte en zijn mededaders gedurende een lange periode meerdere (grote) geldbedragen hebben witgewassen. Gelet op die frequentie, de lange periode en het oogmerk van de criminele organisatie dat was gericht op schijnhandel ten behoeve van de btw-carrouselfraude, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte en zijn mededaders een gewoonte hebben gemaakt van witwassen.