1.4.6.3b Procedure op grond van 225 VwEU

De overwegingen in het Cartesio-arrest bieden weliswaar zekerheid over de mogelijkheid tot grensoverschrijdende omzetting, (conflict)regels voor grensoverschrijdende omzetting bevat het arrest niet. Bovendien kunnen de wetgevingen van de lidstaten op het terrein van grensoverschrijdende zetelverplaatsing verschillen, als hun wetgevingen al bepalingen bevatten over grensoverschrijdende zetelverplaatsing met wijziging van de lex societatis. Harmonisatie heeft immers niet plaatsgevonden. Het bestaan van verschillen heeft aangetoond dat behoefte bestaat aan geharmoniseerde regelgeving omtrent zetelverplaatsing met wijziging van de lex societatis. Om die reden heeft het Europees Parlement de Commissie verzocht, op basis van artikel 50, lid 1, en lid 2, onder g) VwEU, een voorstel voor een richtlijn betreffende de ‘grensoverschrijdende overdracht van vennootschapszetels’ in te dienen.1 Het Europees Parlement heeft de mogelijkheid hiertoe op basis van artikel 225 VwEU. Krachtens dat artikel kan het Europees Parlement met meerderheid van stemmen de Commissie verzoeken passende voorstellen in te dienen inzake aangelegenheden die naar het oordeel van het Europees Parlement besluiten van de Unie voor de tenuitvoerlegging van de Verdragen vergen.2 Het ontwerp voor het verzoek dateert van 27 september 2011,3 het definitieve verslag van 9 januari 2012.4 Op 2 februari is gestemd over de Resolutie en met algemene stemmen aangenomen.5 De Commissie kan naar aanleiding van deze Resolutie een voorstel voor een richtlijn indienen, maar is daartoe niet verplicht. Zij moet dan echter wel de redenen voor het niet indienen van een voorstel meedelen aan het Europees Parlement (artikel 225 VwEU).6