113 Proceskosten en de appelgrens

In art. 332 lid 1 Rv is de appelgrens bepaald op € 1750,-. Indien de waarde van de vordering onder deze grens blijft, kan de appellerende partij niet worden ontvangen in haar beroep. Uitganspunt bij de bepaling van de appellabiliteit is dat de proceskosten ex art. 237 e.v. Rv buiten beschouwing worden gelaten. Anders dan art. 237 Rv omvat de proceskostenvergoeding ex art. 1019h Rv niet alleen de kosten ter instructie van de zaak en ter voorbereiding van de gedingstukken, maar ook de buitengerechtelijke kosten (die vóór de implementatie van de Handhavingsrichtlijn krachtens art. 6:96 BW voor vergoeding in aanmerking kwamen). Het is inmiddels vaste rechtspraak dat bij de bepaling van de appellabiliteit ook de 1019h-proceskosten, althans voor zover deze zien op werkzaamheden ter voorbereiding en instructie van de zaak, buiten beschouwing worden gelaten.1 Aan de hand van de kostenspecificatie pleegt te worden vastgesteld welk bedrag aan kosten zien op werkzaamheden ter voorbereiding en instructie van de zaak. Die kosten worden (dus) buiten beschouwing gelaten bij de bepaling van de appellabiliteit.2