Rb. Utrecht, 08-07-2009, nr. 628715 AC EXPL 09-2882

[opposant] heeft verzet gedaan tegen het op vordering van [geopposeerde] gewezen verstekvonnis van 18 februari 2009 met kenmerk 614669 AC EXPL 09-874 en heeft alsnog verweer gevoerd.

[geopposeerde] heeft voor antwoord in oppositie en [opposant] heeft voor repliek in oppositie geconcludeerd. Hierna is uitspraak bepaald.

Bij inleidende dagvaarding heeft [geopposeerde], uitvoerbaar bij voorraad, gevorderd:

[opposant] heeft bij verzetdagvaarding gevorderd, uitvoerbaar bij voorraad, ontheffing van de tegen haar uitgesproken veroordeling bij genoemd vonnis van 18 februari 2009 en afwijzing van de oorspronkelijke vordering van [geopposeerde] in al haar onderdelen, met veroordeling van [geopposeerde] in de kosten van zowel de verzet- als de oorspronkelijke procedure.

[opposant] heeft gesteld dat zij geen partij was bij de op 8 februari 2008 tussen [geopposeerde] en [naam] gesloten overeenkomst, nu [naam] deze overeenkomst zonder haar medeweten mede in haar naam heeft gesloten en daarbij haar handtekening heeft vervalst. Na ontdekking hiervan heeft [opposant] op 21 maart 2009 bij de politie aangifte gedaan wegens valsheid in geschrifte.

[geopposeerde] heeft bij conclusie van antwoord in oppositie erkend dat de op de genoemde huurovereenkomst geplaatste handtekening niet van [opposant] is en heeft de kantonrechter verzocht [opposant] te schrappen uit het verstekvonnis van 18 februari 2009.

Voordat de kantonrechter aan de inhoudelijke beoordeling van de zaak kan toekomen, ziet hij zich gesteld voor een probleem van processuele aard.

In deze zaak doet zich de omstandigheid voor dat meerdere gedaagden - te weten [opposant] en [naam] - gezamenlijk bij verstek zijn veroordeeld, terwijl uitsluitend [opposant] verzet heeft ingesteld. Zij heeft haar oorspronkelijk medegedaagde [naam] niet opgeroepen om in het geding te verschijnen. De vraag is of de kantonrechter dan wel een oordeel kan geven op het verzet van [opposant].

Voor de beantwoording van die vraag is allereerst van belang dat in art. 140 Rv is bepaald dat een procedure waarin één gedaagde is verschenen en de andere(n) niet, het vonnis tegen allen als op tegenspraak gewezen geldt. Van een dergelijk vonnis staat (mits de zaak appellabel is) hoger beroep open en niet ook verzet door de niet verschenen gedaagde(n). Daarnaast is in art. 147 Rv bepaald dat door het verzet de instantie wordt heropend en de behandeling van de zaak wordt voortgezet. Hieruit lijkt te zijn af te leiden dat het verzet moet worden beschouwd als een voortzetting van de oorspronkelijke procedure en niet als een (zuiver) rechtsmiddel. Immers de verzetdagvaarding wordt beschouwd als de conclusie van antwoord en een eventuele eis in reconventie moet ook daarin zijn opgenomen.

Indien de rechter het verzet vervolgens gegrond acht en het verstekvonnis (geheel of gedeeltelijk) vernietigt, dan volgt een nieuw vonnis in het geschil tussen alle partijen. Op grond van art. 140 Rv ligt het niet voor de hand dat na verzet door één der gedaagden het geschil tussen de partijen in meerdere vonnissen wordt beslecht: ten aanzien van de gedaagde die verzet heeft ingesteld een vonnis op tegenspraak, en ten aanzien van de andere gedaagde het eerder gewezen verstekvonnis - met als consequentie dat die in een later stadium zelf ook verzet zou kunnen instellen.

De kantonrechter gaat er dan ook vanuit dat de oorspronkelijke medegedaagde in beginsel op grond van art. 118 Rv zou moeten worden opgeroepen om in de verzetprocedure te verschijnen. Hierbij maakt het volgens de kantonrechter niet uit of sprake is van een processueel deelbaar of ondeelbaar belang nu onder het oude recht de Hoge Raad ook ten aanzien van een deelbare rechtsverhouding heeft geoordeeld dat ook dan het nieuwe vonnis ten opzichte van alle partijen als een vonnis op tegenspraak wordt beschouwd (HR 18 juni 1943, NJ 1943, 511). In de lijn met de uitspraak van HR 19 december 1946, NJ 1947, 61 ligt het niet voor de hand dat een verzuim om een medegedaagde in een verzetprocedure op te roepen, leidt tot niet-ontvankelijkheid.

Dit alles leidt er voorshands toe dat het vonnis in de verzetprocedure ook ten aanzien van de niet verschenen medegedaagde zal hebben te gelden - maar daarvoor zou dan noodzakelijk zijn dat die in de onderhavige procedure wordt opgeroepen. Nu partijen zich niet over dit punt hebben uitgelaten, zal de kantonrechter de zaak verwijzen naar de rol voor akte uitlating aan de zijde van [opposant]. Aansluitend zal [geopposeerde] in de gelegenheid worden gesteld een antwoordakte te nemen. Partijen dienen in hun reactie tevens aandacht te besteden aan de vraag of het verstekvonnis inmiddels aan [naam] is betekend en zo ja, op welke wijze en of de (eventuele) executie inmiddels is voltooid.

Iedere verdere beslissing wordt aangehouden.

De kantonrechter:

verwijst de zaak naar de rol van woensdag 5 augustus 2009 om 09.30 uur voor akte uitlating aan de zijde van [opposant];

stelt [geopposeerde] aansluitend in de gelegenheid bij antwoordakte te reageren;

houdt iedere verdere beslissing aan.

Dit vonnis is gewezen door mr. J. Sap, kantonrechter, en is in aanwezigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op 8 juli 2009.